HONDA DREAM TYPE-D, 1949: Η πρώτη μοτοσυκλέτα της Honda

Το πρώτο “Όνειρο” της Honda

Εβδομήντα ένα χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που παρουσιάστηκε η πρώτη μοτοσυκλέτα της Honda, μια ιδιαίτερης σχεδίασης και χρώματος δίχρονη μονοκύλινδρη που έβαλε τις βάσεις για τη μεγαλύτερη εταιρία μοτοσυκλετών στον κόσμο. Η Honda DreamType-D του 1949 είναι η μητέρα όλων των Honda της ιστορίας.

Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος

Η Honda Dream Type-D του 1949 έχει μια ιδιαίτερη σημασία αφού αποτελεί τον θεμέλιο λίθο μιας εκπληκτικής ιστορίας με πρωταγωνιστή μια αρχικά μικρή γιαπωνέζικη φίρμα, η οποία μέσα στα επόμενα έξι χρόνια κατάφερε να γίνει η Νο1 εταιρία μοτοσυκλετών της Ιαπωνίας και δέκα χρόνια μετά, το 1959, η μεγαλύτερη εταιρία στον κόσμο!

Η Honda Dream Type D είχε κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά που ακόμα και σήμερα είναι εντυπωσιακά. Καταρχάς είχε περιμετρικό πλαίσιο! Το βλέπετε ξεκάθαρα στη φωτογραφία: όχι απλώς περιμετρικό, αλλά “περιμετρικότατο”, πλατύ-πλατύ με το μικρό μοτεράκι να φωλιάζει σχεδόν αφύσικα στο κέντρο του.

Ο κινητήρας, σε αντίθεση με τις επιθυμίες του κυρίου Σοΐτσιρο Χόντα (που σιχαινόταν τους δίχρονους κινητήρες), δεν ήταν τετράχρονος αλλά δίχρονος 98 κυβικών εκατοστών, ιπποδύναμης 3 ίππων, ο οποίος “έσπρωχνε” περίφημα το σύνολο των πολύ λίγων, μόλις 80 κιλών!

Το πρώτο προϊόν (το Type A) της Honda μετά τον Β’ Παγκ. Πόλεμο που είχε να κάνει με τους δύο τροχούς, δεν ήταν μοτοσυκλέτα αλλά ένα μηχανοκίνητο ποδήλατο, που ονομαζόταν χαϊδευτικά “Μπάτα-Μπάτα” λόγω του θορύβου από την εξάτμιση και χρησιμοποιούσε κινητήρες που έπαιζαν τον ρόλο γεννήτριας για στρατιωτική χρήση και είχαν ξεμείνει αχρησιμοποίητοι μετά τον πόλεμο.

Έπειτα από τα πρώτα μοντέλα της Honda (το μοτοποδήλατο Τype Α το 1947, το τρίτροχο επαγγελματικό cargo B–Type το 1948 και λίγο αργότερα το μοτοποδήλατο Τype C , με κινητήρα 96 κυβικών και κίνηση με ιμάντα) εμφανίζεται το ’49 στην αγορά το Honda Dream Τype D με τηλεσκοπικό πιρούνι, βαμμένο σε έντονο βυσσινί χρώμα, που έκανε εντύπωση αφού τότε όλα τα δίτροχα ήταν βαμμένα μαύρα!

Φορούσε έναν μονοκύλινδρο αερόψυκτο, δίχρονο κινητήρα σαν του Τype C αλλά στα 98 κυβικά, με το καρμπιρατέρ να βρίσκεται μπροστά και την εξάτμιση στην πίσω μεριά του κυλίνδρου. Όπως αποκαλύπτει το όνομά του, το “D” ήταν η τέταρτη προσπάθεια-προϊόν της Honda, αλλά η πρώτη πραγματική μοτοσυκλέτα, μιας και τα προηγούμενα μοντέλα ήταν μηχανοκίνητα ποδήλατα.

Λίγο πριν το λανσάρισμα της Type D, ο Soichiro Honda άλλαξε το όνομα της εταιρίας σε Honda Giken Kogyo (Honda Motor Company) όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ενώ σύντομα το “Dream” έγινε πασίγνωστο στην Ιαπωνία, παραμένοντας στην παραγωγή μέχρι το 1951 και σημειώνοντας εμπορική επιτυχία.

Ένα χρόνο μετά, το 1952, ξεκίνησαν δειλά-δειλά οι πρώτες εξαγωγές της εταιρίας προς την Ασία αρχικά και τις ΗΠΑ δυο χρόνια αργότερα.

Η δυναμική γραμμή του πρώτου Dream που διαμορφώνεται από τον περιμετρικό σκελετό – χαρακτηριστικά “κατηφορικό” από τον λαιμό μέχρι τον άξονα του πίσω τροχού – δημιουργεί ένα μοναδικό προφίλ, με τη μονή σέλα να κάθεται στο κέντρο του.

Ο συνεπιβάτης διέθετε μια ωραιότατη χειρολαβή μπροστά του, αλλά καθόλου σέλα, αφού καθόταν πάνω στη μεταλλική σχάρα! Επιπρόσθετα, κάθε λακκούβα περνούσε αφιλτράριστη το χτύπημα στη μέση του αφού δεν υπήρχε πίσω ανάρτηση.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο του Honda Dream D Type ήταν το ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων δύο σχέσεων. Για να παραμείνει η πρώτη ταχύτητα στο σασμάν έπρεπε ο αναβάτης να διατηρεί την πίεση στο πεντάλ των ταχυτήτων με το πόδι του ώστε να μην πεταχτεί η νεκρά, κάτι που κούραζε τον χρήστη.

Όλα τα προβλήματα της Honda θα λυθούν σύντομα από τον πακτωλό των χρημάτων που θα δοθούν στην εταιρία (και την Ιαπωνία) με τη μορφή αμερικανικής βοήθειας, αφού στις αρχές της δεκαετίας του ’50 είχε αρχίσει ο πόλεμος της Κορέας.

Η Honda θα περάσει σύντομα –  το 1951 –  στην παρουσίαση του Type E, μιας μοτοσυκλέτας η οποία ευθυγραμμιζόταν με την προτίμηση του κυρίου Honda, αφού χρησιμοποιούσε τετράχρονο κινητήρα (δείτε το βίντεο στο τέλος του άρθρου).

Η ιδέα για τη δημιουργία ενός τετράχρονου κινητήρα είχε προωθηθεί από τον διευθυντή – και πολύ σημαντικό άνθρωπο στην εταιρία – Τakeo Fujisawa ο οποίος είχε πει στον κύριο Honda: “οι δίχρονοι κινητήρες εκπέμπουν δυσάρεστους, υψίσυχνους θορύβους”…σε αντίθεση με τους τετράχρονους.