MOTOGP GURU 2019, No3 USA: Τhe Texas Massacre

Μονομαχία στον Τεξάνικο ήλιο

Τι πίστα κι αυτή του Τέξας! Ροντέο πραγματικό, όπως ακριβώς έγραψε πάνω στο κράνος του ο Marc Μarquez. Με σκαμπανεβάσματα, ανηφόρες και κατηφόρες, σαμαράκια και τινάγματα. Και, φυσικά, όπως κάθε ροντέο που σέβεται τον εαυτό του, είχε τούμπες και πτώσεις… μία εκ των οποίων εισέπραξε ο ίδιος ο Μάρκ, που μάλλον δεν του έφερε και πολύ γούρι το επετειακό κράνος που είχε φτιάξει. Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Honda, Yamaha, Ducati, Suzuki

* Εδώ που τα λέμε δεν ήταν ένας, ούτε δύο οι αναβάτες που παραπονέθηκαν για την επιφάνεια της πίστας με τις επικίνδυνες ανωμαλίες, οι οποίες διατάρασσαν απειλητικά την ισορροπία μοτοσυκλετών που τη διέσχιζαν με 330+ km/h.

* Όλοι σχεδόν οι αναβάτες διαμαρτύρονταν για τα σαμαράκια, κανένας όμως για τη σχεδίαση της πίστας που σύμφωνα με τους περισσότερους είναι μια από τις καλύτερες που υπάρχουν στο ημερολόγιο του πρωταθλήματος. Η φήμη λέει πως το προσχέδιό της είχε φτιάξει πρόχειρα πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, ενώ συζητούσε σε ένα χαμπουργκεράδικο, ο θρυλικός Τεξανός αναβάτης Kevin Schwantz.

* Στα highlights του αγώνα στο Όστιν του Τέξας, πέρα από την πτώση του Marc Marquez, ήταν βεβαίως η νίκη του Alex Rins, ο οποίος έκανε τον αγώνα της ζωής του και από έβδομος κατάφερε να τερματίσει για πρώτη φορά στην καριέρα του πρώτος, και μάλιστα επικρατώντας του Valentino Rossi.

* Μετά την πτώση του Marc Μarquez, οι πολλοί οπαδοί του δημοφιλέστατου και στην Αμερική Valentino Rossi, αγωνιούσαν – μαζί με εκατομμύρια fans σε όλο τον κόσμο – για το άν θα καταφέρει να διατηρήσει την πρωτιά ο αγαπημένος τους αναβάτης, κάτι που δεν έγινε μιας και ήρθε ο Rins από πίσω και κατέστρεψε το πάρτυ. Πάντα υπάρχει ένας σπασίκλας…

* Η μονομαχία τους θα μπορούσε να περιγραφεί ως εξής: “η παλιά γενιά και η νέα γενιά διασταυρώνουν τα ξίφη τους στη γη των καουμπόηδων”.

* Πανευτυχής ήταν ο Franco Μorbidelli, που σημείωσε την καλύτερη επίδοση της αγωνιστικής του καριέρας τερματίζοντας 5ος, ενώ περίφημα τα πήγε και ο πιτσιρικάς team mate του, ο Γάλλος Fabio Quartararo, που τερμάτισε έβδομος, δίνοντας έτσι τεράστια χαρά στη νεοφερμένη στα MotoGP ομάδα Petronas Yamaha.

* Κακοτυχία για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα για τον Cal Crutchlow, που σημείωσε πτώση, ενώ ποινή ride through δέχτηκε ο Maverick Vinales, ο όποιος μπερδεύτηκε και νόμισε ότι έπρεπε να περάσει από την “στροφή τιμωρία” που έχει καθιερωθεί πλέον σε κάθε πίστα. Παρ’ όλα αυτά τερμάτισε 10ος.

* Μεγάλο σκεπτικισμό προκαλούν οι ποινές ride through στους αναβάτες που κινούνται έστω και ελάχιστα πριν ανάψουν τα πράσινα φώτα της εκκίνησης και καταγράφονται από τις κάμερες high definition του διοργανωτή. Eίναι σίγουρο ότι σύντομα θα αρχίσει να εκνευρίζεται πολύς κόσμος – θεατές και αγωνιζόμενοι – και δικαίως, γιατί αυτή η τιμωρία που ισχύει τώρα είναι υπερβολικά αυστηρή.

* Η πλάκα είναι ότι στις συναντήσεις που έγιναν μεταξύ αναβατών και διοργανωτών σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, αναφέρθηκε και αυτό που είχε προτείνει ο υπογράφων στον προηγούμενο αγώνα – να τιμωρούνται, δηλαδή, με 2-3 δευτερόλεπτα επί του χρόνου του τερματισμού τους και όχι με το παράλογα μεγάλο ride through το οποίο τους κόβει 10 με 20 δευτερόλεπτα, αναλόγως της πίστας και του μήκους της pit lane.

* Πάλι κάποιος έβαλε τα βουντού σε δουλειά, αφού ο Jorge Lorenzo πήγε για έναν ακόμα αγώνα άδικα, μένοντας εκτός από μηχανική βλάβη. Όχι, αυτή τη φορά δεν του έφυγε η αλυσίδα, αλλά έφταιγε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το RCV της Honda λόγω των παραμορφώσεων που δέχεται το ανθρακονημάτινο ψαλίδι καθώς επιταχύνει η μοτοσυκλέτα με ιπποδυνάμεις 280 + ίππων.

* Ρε μάγκες, μπορεί τον αγώνα της Αμερικής οι ξένοι να τον λένε COTA (Circuit Of The Americas) αλλά εμείς καλύτερα να το αποφεύγουμε, αφού αυτή η λέξη παραπέμπει σε αργό αναβάτη σύμφωνα με τη μοτοσυκλετιστική αργκό.

* Έλαμψε με την απόδοσή του ο Tom Luthi, που με τη νίκη του στη Moto2, έφτασε τις 16 πρωτιές σε GP, έχοντας επίσης 58 βάθρα και 12 pole position στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η τελευταία του νίκη ήταν στο Σαν Μαρίνο το 2017 και πάλι στην κατηγορία Μoto2.

* Σε απίθανη μέρα βρέθηκε ο “παππούς” Mattia Pasini που τερμάτισε τέταρτος μπροστά από τον Alex – δεν μπορεί το παιδί – Marquez και τον Luca Marini. O Pasini είναι ένας από τους ελάχιστους αναβάτες που έχει κερδίσει αγώνα στα 125, στα 250 και στα Moto2.

* Δεν ενδιαφέρονται οι Αμερικανοί για την κατηγορία Μoto3 (αν είναι δυνατόν να είσαι λάτρης των αγώνων και να μη σε συναρπάζει αυτή η κατηγορία) γι’ αυτό και η μεγάλη κερκίδα της ευθείας τερματισμού ήταν άδεια κατά τη διάρκεια του αγώνα.

* Ούτε λίγο, ούτε πολύ πέντε Ιάπωνες παίρνουν μέρος στην κατηγορία Moto3 αποτελώντας τη μεγάλη ελπίδα για τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, που άλλοτε είχε πάντα αναβάτες το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αυτοί είναι οι Sasaki, Masaki, Ogura, Suzuki και Toba.

* Όσοι βιάστηκαν να μιλήσουν για την καταπληκτική απόδοση του πιτσιρικά Tούρκου Can Oncu και το “λαμπρό” του μέλλον, μετά από την περσινή του νίκη στο βρεγμένο αγώνα της Βαλένθια, μάλλον έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις αναβατών, απλά έκανε τον αγώνα της ζωής του στη Βαλένθια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται κάποια στιγμή να δούμε ξανά τον ταλαντούχο Τούρκο αναβάτη να διακρίνεται.

* Πολύ άτυχος στάθηκε ο Ιάπωνας Suzuki αναβάτης της ομάδας του πατέρα του Marco Simoncelli (SIC58 Squadra Corse) που έπεσε ενώ ήταν πρώτος. Πολλή πλάκα έχει το ψευδώνυμο του που είναι Callaghan, από το γνωστό κινηματογραφικό αμερικανό αστυνομικό που είχε ενσαρκώσει o Clint Eastwood

* Δεν έδωσαν σαμπάνια οι Αμερικάνοι στον νεαρό νικητή του αγώνα της Μoto3, τον Aaron Canet, αφού σύμφωνα με τον αμερικανικό νόμο απαγορεύεται να πίνεις αλκοόλ αν δεν έχεις κλείσει τα 21 σου. Αυτό τους μάρανε;

* Η νίκη της Suzuki στα MotoGP ήταν η πρώτη από το βρετανικό Grand Prix του 2016 και του Maverick Vinales. Πολύς καιρός και δύσκολα χρόνια.

* 666 το νούμερο του Danillo Petrucci. Σατανικά πράγματα για τον Ιταλό εργοστασιακό αναβάτη της Ducati που έχει τερματίσει στην έκτη θέση και στους τρεις αγώνες που έχουν γίνει φέτος.

Επόμενος αγώνας σε πολύυυυυυ καιρό, στις 5 Μαΐου στην πίστα της Jerez, στην Ισπανία. Υπομονή μωρέ, τι είναι; Πέντε… δέκα… είκοσι μέρες.