Υπέροχα ταξίδια με μοτοσυκλέτα
*Κυβισμός: 1084 cc * Ιπποδύναμη: 100,6 ίπποι στις 7.500 rpm * Τελική: 220 km/h *Βάρος: 248 kg (πλήρες) * Τιμή: 17.400 ευρώ. Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης, Φωτογραφίες: Οδυσσέας Σολωμού
Αν υπάρχει μια κατηγορία δίτροχων που έχουν διατηρήσει σθεναρά στο πέρασμα του χρόνου την αρχετυπική τους μορφή, αυτά είναι τα touring. Η Honda, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πομπώδεις δηλώσεις, επιχειρεί κάτι που φαντάζει αιρετικό, να επαναπροσδιορίσει δηλαδή τη φόρμα και την ουσία των μοτοσυκλετών τουρισμού με βάση τα σημερινά δεδομένα. Το Honda NT 1100, αποτελεί τον φορέα της νέας αυτής φιλοσοφίας.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας μοτοσυκλέτας τουρισμού; Όσους αναβάτες και αν ρωτήσει κανείς, θα λάβει τις ίδιες απαντήσεις: Street βάση, μεγάλες επιφάνειες πλαστικών για κάλυψη, άνεση, χώροι και πλούσιος εξοπλισμός. Η αλήθεια είναι αυτή και όση αποδόμηση και αν κάνει κάποιος στην κατηγορία, σε αυτά θα καταλήξει.
Οι καιροί όμως αλλάζουν και όσο και αν τα χαρακτηριστικά αυτά παραμένουν κατά κάποιο τρόπο κλασικές αξίες, η αλματώδης εξέλιξη άλλων κατηγοριών δημιούργησε εναλλακτικές προτάσεις που είχαν την δυνατότητα να υποκαταστήσουν τα παραδοσιακά touring.
O λόγος κυρίως για τα Adventure, που παρά την διαφορετική αφετηρία τους και τον σκοπό τους, μετουσιώθηκαν σταδιακά σε μοτοσυκλέτες απόλυτα ικανές και για την κάλυψη μεγάλων αποστάσεων στην άσφαλτο.
Ενώ η συγκεκριμένη τάση είχε εδώ και καιρό διαγνωστεί, ήταν η Honda που πήρε την απόφαση να κάνει κάτι για αυτό και δεν ήταν η πρώτη φορά που θα επιχειρούσε να “ταράξει” τα ύδατα της κατηγορίας.
Για την ιστορία, πίσω στο μακρινό 1998, είχε παρουσιάσει το NT 650 Deauville, μια μοτοσυκλέτα με αλλαγμένη μια βασική συνισταμένη των touring, τους κινητήρες μεγάλου κυβισμού. Το Honda NT 1100 παρά το ότι μοιράζεται τα δύο αρχικά γράμματα με εκείνο, ουδεμία σχέση έχει με το Deauville, και αν υπάρχει ένα κοινό σημείο αναφοράς ανάμεσα στα δύο μοντέλα, είναι ότι και πάλι επιχειρείται μια αλλαγή των συνισταμένων της κατηγορίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, η Honda πρωτίστως αλλάζει την street ρίζα των μοτοσυκλετών τουρισμού, με το NT 1100 να βασίζεται στο πλαίσιο του Africa Twin και να έχει δημιουργηθεί και εξελιχθεί ως μια “ασφάλτινη” Adventure, όσο αδόκιμο και αν ακούγεται αυτό εκ πρώτης.
Η δομική μονάδα (το πλαίσιο) λοιπόν, παραμένει η ίδια και είναι κατασκευασμένη από ατσάλι φέροντας αλουμινένιο, αφαιρούμενο υποπλαίσιο. Στις αναρτήσεις και γενικότερα στα περιφερειακά, σημειώνονται φυσικά αλλαγές, προκειμένου η μοτοσυκλέτα να είναι προσαρμοσμένη στο αυστηρώς ασφάλτινο πεδίο, που είναι άλλωστε και ο προορισμός της.
Ξεκινώντας από μπροστά, το ανεστραμμένο πιρούνι προέρχεται από την Showa, έχει διάμετρο 43 χιλιοστών και ανήκει στην SFF-BP σειρά, δηλαδή φέρει μεγάλο έμβολο και ξεχωριστές λειτουργίες στα καλάμια, με το ένα να φιλοξενεί το ελατήριο και το άλλο τις υδραυλικές αποσβέσεις.
Σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις, διαθέσιμη είναι η προφόρτιση του ελατηρίου, ενώ τα 150 χιλιοστά διαδρομής γεφυρώνουν τους κόσμους των street και των adventure μοτοσυκλετών, όντας κάπου στο μέσον των τιμών που συναντάμε συνήθως σε κάθε κατηγορία.
Μένοντας μπροστά, το NT1100 φέρει δύο ακτινικές τετραπίστονες της Nissin, που συνεργάζονται με πλευστούς δίσκους διαμέτρου 310 χιλιοστών, ενώ την εικόνα συμπληρώνει μια αλουμινένια χυτή ζάντα 17 ιντσών, με το ελαστικό να έχει διαστάσεις 120/70-17.
Η Honda σημειώνει ότι η σχεδίαση των ζαντών, με τα 10 τον αριθμό μπράτσα τους να ενώνουν το στεφάνι με το κέντρο του τροχού διαγωνίως, έχει ως αποτέλεσμα κάποιες δυνατότητες απόσβεσης των ανωμαλιών του οδοστρώματος όταν η μοτοσυκλέτα βρίσκεται στην ευθεία, προσφέροντας παράλληλα μεγαλύτερη ακαμψία κατά τις κλίσεις.
Προχωρώντας πίσω, οι προμηθευτές δεν αλλάζουν και έχουμε μονό αμορτισέρ της Showa με διαδρομή 150 χιλιοστών και δυνατότητα γρήγορης ρύθμισης της προφόρτισης του ελατηρίου μέσω περιστροφικού ρυθμιστικού. Ο πίσω τροχός 17 ιντσών αναρτάται σε αλουμινένιο ψαλίδι, φέροντας ελαστικό 180/55-17 και την πέδηση αναλαμβάνει μονοπίστονη δαγκάνα και μονός δίσκος διαμέτρου 265 χιλιοστών.
Με βάση την Africa Twin, από την όποια όπως σημειώθηκε χρησιμοποιείται το πλαίσιό της, πέρα από το ξεκάθαρα πιο ασφάλτινο προορισμό των περιφερειακών του NT 1100, σημειώνονται αλλαγές των γεωμετρικών χαρακτηριστικών προς το πιο “γρήγορο”. Συγκριτικά λοιπόν με την έκδοση Adventure Sports της Africa, έχουμε μείωση σε μεταξόνιο (1535mm έναντι 1575mm), ίχνος (108mm έναντι 113mm), γωνία κάστερ (26.5° έναντι 27.5°) και απόσταση από το έδαφος (175mm έναντι 250mm).
Το ύψος της σέλας είναι επίσης χαμηλότερο, στα 820mm έναντι των 850mm που είναι η χαμηλότερη ρύθμιση της Africa Twin, ενώ σε ό,τι αφορά το βάρος οι τιμές είναι ακριβώς οι ίδιες, 238 κιλά για τις εκδόσεις με μηχανικό κιβώτιο και 248 κιλά για τις εκδόσεις με DCT.
Σχεδιαστικά η “Africa” αναγνωρίζεται στο σχήμα του ρεζερβουάρ, με τη Honda να ακολουθεί πάντως μια πιο μετριοπαθή εμφάνιση στην υπόλοιπη μοτοσυκλέτα, κάτι που ενισχύεται και από τις επιλογών χρωμάτων (λευκό, μαύρο, γκρι).
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του NT1100 είναι η μάσκα, όπου η σχεδίαση των LED και με λειτουργία DRL προβολέων, θυμίζει έντονα X-ADV. Σε κάθε περίπτωση είναι πάντως εμφανές ότι η σχεδίαση του NT1100 υπαγορεύτηκε πρωτίστως από τηνχρηστικότητα και την εξυπηρέτηση των touring χαρακτηριστικών και όχι με στόχο τον εντυπωσιασμό.
Το μπροστινό μέρος ως σύνολο είναι ιδιαίτερα διευρυμένο, ώστε μαζί με την μεγάλη ζελατίνα να δημιουργεί μια “ασπίδα” προστασίας για τους αναβάτες από τον αέρα και όπως θα δούμε πιο κάτω, όντως λειτουργεί άψογα. Παρ΄όλα αυτά, το πλάτος της μοτοσυκλέτας, ακόμα και με τις πλαϊνές βαλίτσες που ανήκουν στον standard εξοπλισμό (33 λίτρα και 32 λίτρα χωρητικότητα), δεν ξεπερνά το 900 χιλιοστά (901 για την ακρίβεια).
Συγκριτικά, το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας είναι σαφώς πιο μαζεμένο σε διαστάσεις, χωρίς όμως να δημιουργείται πρόβλημα χώρου. Η σέλα έχει μεγάλες επιφάνειες τόσο για τον οδηγό όσο και για τον συνεπιβάτη, ενώ στην ουρά, πάνω από το όμορφο LED stop light, βρίσκεται μια μεγάλη σχάρα με εργονομικές χειρολαβές για την στήριξη του δεύτερου ατόμου.
Ο εξοπλισμός της μοτοσυκλέτας είναι αναμφίβολα πλούσιος, με την Honda να προσφέρει το NT1100 με τα εξής:
- Ρυθμιζόμενη σε 5 θέσεις ζελατίνα χωρίς την χρήση εργαλείων
- Θερμαινόμενα grip
- Cruise Control
- Πλαϊνές βαλίτσες
- TFT έγχρωμη και επαφική οθόνη 6.5” με δυνατότητα διασυνδεσιμότητας σε συσκευές Android και iOS
- Φλας με λειτουργία αυτόματης ακύρωσης
- Αυτόματο σύστημα ενεργοποίηση των αλάρμ σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος
USB και 12V παροχές ρεύματος - Πλαϊνό και διπλό stand
Σε ό,τι αφορά τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, έχουμε τις γνώριμες πλέον πλατφόρμες της Honda, προσαρμοσμένες όμως καταλλήλως ώστε να ταιριάξουν στον χαρακτήρα του NT1100. Oι παράμετροι που μπορούν να ρυθμιστούν αφορούν στην απόδοση του κινητήρα, στο Traction Contron (HSTC), στο Wheelie Control και στο φρένο του κινητήρα (Engine Braking).
Υπάρχουν τρία εργοστασιακά riding modes, τα URBAN, RAIN και TOUR, τα οποία προσφέρουν preset ρυθμίσεις των ανωτέρω παραμέτρων, επιτρέποντας όμως στον αναβάτη να επιλέξει τον βαθμό επίδρασης του HSTC σε τρεις διαβαθμίσεις.
Τα δύο πρόσθετα USER modes, “ξεκλειδώνουν” όλες τις ρυθμίσεις, ώστε ο αναβάτης να προσαρμόσει την απόδοση και τα χαρακτηριστικά των ηλεκτρονικών βοηθημάτων αναλόγως των συνθηκών και των προτιμήσεών του.
Η παραμετροποίηση όμως δεν σταματά εδώ, αφού η μοτοσυκλέτα της δοκιμής έφερε το επίσης γνωστό DCT σύστημα διπλού συμπλέκτη της Honda, επιτρέποντας περαιτέρω επεμβάσεις. Συγκεκριμένα, ο αναβάτης μπορεί να επιλέξει μεταξύ αυτόματης και ημιαυτόματης λειτουργίας του DCT, ενώ στην πρώτη περίπτωση προστίθεται και η επιλογή “S” με τρεις διαφορετικές διαβαθμίσεις. Επί της ουσίας, πρόκειται για μια πιο δυναμική αυτόματη λειτουργία του κιβωτίου, “κρατώντας” τις σχέσεις περισσότερο πριν από την αλλαγή στην επόμενη.
Με όλον αυτό τον εξοπλισμό και τις ρυθμίσεις που προσφέρονται, αναπόφευκτα τα στοιχεία ελέγχου στα grip είναι πολυπληθή και αρκετά πυκνά σε διάταξη, απαιτώντας ένα διάστημα προσαρμογής ώστε να εξοικειωθεί κανείς με τις θέσεις και τις λειτουργίες τους.
Το ευτύχημα είναι ότι δεν κρύβονται μυστικά στο τι ελέγχει το καθένα, ούτε χρειάζονται περίεργοι συνδυασμοί για να περιηγηθεί κάνεις στα menu της εξαιρετικής TFT οθόνης. Από την άλλη βέβαια, απαιτείται κάποια υπερέκταση στον αντίχειρα ώστε να προσεγγίσει κανείς ορισμένα από αυτά και οι έχοντες μικρές παλάμες θα δυσκολευτούν λίγο.
Θα ολοκληρώσουμε την περιγραφή του Honda NT1100 με τον κινητήρα φυσικά, ο οποίος είναι επίσης ένα γνώριμο σύνολο, αφού κινεί την γκάμα των Africa Twin.
Πρόκειται για ένα δικύλινδρο σε σειρά μοτέρ, χωρητικότητας 1084 κ.εκ. με δύο επί κεφαλής εκκεντροφόρους και οκτώ συνολικά βαλβίδες. Ο στρόφαλος με τα κομβία του σε διαφορά φάσης 270 μοιρών προσδίδει V2 χαρακτηριστικά και αίσθηση, ενώ δεν σημειώνονται διαφορές στις τιμές απόδοσης, συγκριτικά με τις Africa.
Η ισχύς ανακοινώνεται στους 100,6 ίππους στις 7.500 σ.α.λ. και η ροπή στα 10,6 χιλιόγραμμα ροπής στις 6.250 σ.α.λ.
Αυτό που έχει αλλάξει η Honda σε σχέση με τις “Aφρικάνες” είναι ο τρόπος απόδοσης αυτής της ισχύος, μεταβάλλοντας το μήκος των εισαγωγών αέρα και των εσωτερικών διαφραγμάτων της εξάτμισης, ώστε να επιτευχθεί πιο “γεμάτη” αίσθηση στις χαμηλές στροφές και καλύτερη “αναπνοή” του κινητήρα στο σταθερό γκάζι σε συνθήκες ταξιδιού.
Στο Δρόμο
Περιεργαζόμενος το NT1100 στατικά, λίγο πριν ανέβεις πάνω του, δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις την πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής που αποπνέει η μοτοσυκλέτα.
Φυσικά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για μοντέλο της Honda, μάλλον κάτι αναμενόμενο είναι, ωστόσο αξίζει πάντα να αναφέρεται, όσο και αν αποτελεί μια τετριμμένη διατύπωση. Μια δεύτερη εντύπωση που σου δημιουργείται, βάση του όγκου του NT1100, είναι ότι θα έχεις να αντιμετωπίσεις μεγάλο βάρος, και τα 248 κιλά που αναφέρουν τα χαρακτηριστικά για την DCT έκδοση, εντείνουν την υποψία αυτή.
Το θετικό είναι ότι μόλις κάτσεις στην σέλα του και το σηκώσεις από το πλαϊνό stand, η αίσθηση είναι σαφώς πολύ καλύτερη από αυτό που περιμένεις και μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει η συγκέντρωση των μαζών χαμηλά.
Η θέση οδήγησης είναι “ουδέτερη”, με την έννοια ότι δεν βρίσκεσαι ούτε “μέσα”, ούτε “πάνω” στη μοτοσυκλέτα, εισπράττοντας ως αίσθηση την επίσης τετριμμένη διατύπωση περί της μαγικής Honda εργονομίας, που σε κάνει να νιώθεις άμεσα οικεία πάνω στα μοντέλα της.
Το καλό ζύγισμα γίνεται μεμιάς αντιληπτό και στα πρώτα μέτρα -αργής- κύλισης του NT1100, και παρά το ότι υπήρχε ο φόβος μη μείνει καμία βαλίτσα… προίκα στο πίσω μέρος κάποιου ακινητοποιημένου στην κυκλοφορία αυτοκινήτου, τελικά η εμπειρία οδήγησης μέσα στην κίνηση ήταν κάθε άλλο παρά αγχωτική.
Το Honda NT1100 δεν διαφέρει επί της ουσίας από οποιοδήποτε Adventure ή Crossover αντίστοιχου κυβισμού και το μέγιστο πλάτος των 901 χιλιοστών με τις βαλίτσες τοποθετημένες επάνω, βοηθά πολύ σε αυτό.
Το μόνο που χρειάζεται για όσους δεν έχουν πρότερη εμπειρία σε DCT, είναι μια μικρή περίοδος εξοικείωσης, αφού οι αυτόματες αλλαγές και η απουσία μανέτας συμπλέκτη και λεβιέ ταχυτήτων, ξενίζουν αρχικά.
Το timing για την δοκιμή του NT1100 ήταν εξαιρετικό, καθότι συνέπεσε με κάποιες υποχρεώσεις στην επαρχία που έπρεπε να διευθετηθούν, όποτε το επιβαλλόμενο για την δοκιμή ταξίδι θα είχε και πρακτικές προεκτάσεις. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου που λένε.
Την επομένη, ξεκίνησε η προετοιμασία για το ταξίδι αυτό, φορτώνοντας τις πλαϊνές βαλίτσες της μοτοσυκλέτας. Το σύστημα ασφάλισης και απασφάλισης τους είναι εξαιρετικό και κάνει την όλη διαδικασία παιχνιδάκι, ενώ υπάρχει και εσωτερική θήκη από χοντρό ύφασμα για τη συγκράτηση των αντικειμένων.
Για μια τουριστική μοτοσυκλέτα αυτό δεν είναι απλά μια σημείωση, έχει την δική του ξεχωριστή και βαρύνουσα σημασία, για ευνόητους λόγους. Καιρός ιδανικός, καθημερινή χωρίς κίνηση και το NT1100 βρίσκεται επιτέλους στο στοιχείο του, στον ανοικτό δρόμο, με κατεύθυνση νότια, προς Πελοπόννησο.
Από ρυθμίσεις, επιλογή TOUR στα riding modes, D στην αυτόματη λειτουργία του DCT και ζελατίνα ρυθμισμένη στην πιο ψηλή της θέση. Ευτυχώς που έγινε πολύ γρήγορα αντιληπτό ένα στοιχείο της μοτοσυκλέτας, το οποίο θα μπορούσε να μας έχει κοστίσει πολύ ακριβά.
Βλέπετε η μεγάλη ζελατίνα σε συνδυασμό με τους πλαϊνούς εκτροπείς αέρα, οι αναρτήσεις που “σιδέρωναν” τα πάντα και η συνολικά εξαιρετική ποιότητα κύλισης, είχαν ως αποτέλεσμα η αίσθηση των 150+ km/h να μοιάζει με χαλαρό cruising στα 120 km/h και οι κάμερες ελέγχου ταχύτητας δεν αστειεύονται καθόλου στον συγκεκριμένο δρόμο!
Τη λύση για το διεκπεραιωτικό πρώτο τμήμα του ταξιδιού την έδωσε το πολύ εύκολο στη χρήση cruise control, που ρυθμίστηκε στο νόμιμο όριο ταχύτητας. Η άφιξη στον όχι και τόσο μακρινό προορισμό, δεν αποτελούσε κριτήριο για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την άνεση και τις τουριστικές δυνατότητες της μοτοσυκλέτας, 100 και κάτι χιλιόμετρα άλλωστε είναι απόσταση που την κάνεις και με scooter μικρομεσαίου κυβισμού.
Ξεμπερδεύοντας εύκολα και γρήγορα με τις συναλλαγές στο δημόσιο (λατρεμένη επαρχία!) και όντας στη βόρεια Πελοπόννησο, ένα στρατηγικό σημείο για εξορμήσεις στο πανέμορφο αυτό μέρος της χώρας, οι επιλογές για μια πιο μακρινή βόλτα ήταν δεκάδες και μάλιστα συνδυάζοντας μικτές διαδρομές.
Για να είμαι ειλικρινής, ακριβής προορισμός δεν επιλέχθηκε, αλλά σύντομα βρέθηκα ξανά στη σέλα του NT1100 κατευθυνόμενος νότια, σημαδεύοντας κατά προσέγγιση την ορεινή Αρκαδία και… όπου βγει.
Αρχική επιλογή δευτερεύοντες επαρχιακοί και όχι το σύγχρονο οδικό δίκτυο. DCT στην χειροκίνητη λειτουργία και μέσω της επαφικής TFT οθόνης, η οποία δέχεται εντολές ακόμα και με γάντι φορεμένο, αλλά μόνο όταν η μοτοσυκλέτα είναι σταματημένη, “σκαλίζω” το USER mode, επιλέγοντας πλήρη ισχύ στον κινητήρα, ελάχιστη επίδραση από το Traction Control και μέτριο φρένο κινητήρα.
To Honda ΝΤ1100 τα πάει περίφημα στους επαρχιακούς! Ο κινητήρας, του οποίου η ονομαστική ισχύς μπορεί να μην εντυπωσιάζει, έχει 100 πολύ “ψυχωμένα” άλογα, που αντιδρούν άμεσα στο άνοιγμα του γκαζιού, επιταχύνοντας άμεσα, γρήγορα και πειστικά τη μοτοσυκλέτα στις ευθείες που ενώνουν τις αμέτρητες στροφές των “κορδελιαστών” δρόμων.
Ελαστικός, γεμάτος χαμηλά και με υπέροχες μεσαίες, αποτελεί ένα από τα καλύτερα και πιο απολαυστικά μηχανικά σύνολα σε αυτή την τάξη κυβισμού, με τον στρόφαλο των 270 μοιρών να προσδίδει V2 αίσθηση χωρίς ενοχλητικούς κραδασμούς.
Το DCT έχει εξελιχθεί πολύ από την Honda και οι αλλαγές του είναι άμεσες και πολύ γρήγορες τόσο στη χειροκίνητη όσο και στην αυτόματη λειτουργία του. Αλλάζοντας ταχύτητες μέσω των χειριστηρίων, η αίσθηση διαφέρει φυσικά σε σχέση με ένα παραδοσιακό κιβώτιο, θα λέγαμε ότι είναι αντίστοιχη με αυτή ενός quick shifter κιβωτίου, όπου στα ανεβάσματα έχεις μια αδιάκοπη και συνεχή επιτάχυνση, χωρίς την ανάδραση από τη χρήση της μανέτας του συμπλέκτη.
Στα κατεβάσματα, έχεις την επιλογή να ρυθμίσεις το φρένο του κινητήρα, οπότε η συνολική εμπειρία είναι μεν διαφορετική αλλά όχι δύσκολο να την συνηθίσεις και να την εκμεταλλευτείς ώστε να κινηθείς σβέλτα και δυναμικά.
Σε αυτή τη χρήση, το NT1100 είναι προτιμότερο να οδηγείται με στρωτές, προεπιλεγμένες γραμμές. Κρατάει πολύ καλά, ακολουθεί υποδειγματικά τις τροχιές που του υποδεικνύεις και οι αναρτήσεις διαχειρίζονται πολύ εύκολα τις κακοτεχνίες των δρόμων, χωρίς να διαταράσσουν τις ισορροπίες. Τα φρένα είναι πανίσχυρα αλλά και φιλικά, με την έννοια ότι δεν “γονατίζουν” τη μοτοσυκλέτα με ισχυρό αρχικό δάγκωμα.
Αρκεί μόνο μια ελαφριά πίεση στην μανέτα και το NT1100 θα επιβραδύνει άμεσα, συμπλέοντας με την γενικότερη “εύκολη” φιλοσοφία που διέπει το μοντέλο σε ότι αφορά στην οδήγηση του. Αν επιχειρηθεί υπέρβαση έξω από την τουριστική φιλοσοφία του πάντως, οι άριστες αυτές ισορροπίες διαταράσσονται.
Οι αναρτήσεις, που είναι ρυθμισμένες ιδανικά μεταξύ άνεσης και διατήρησης της συνοχής του συνόλου σε λογική χρήση, θα αρχίσουν να παρουσιάζουν σημάδια ενδοτικότητας, με την αδράνεια των 248 κιλών να τις πιέζει και το NT1100 να δείχνει και να είναι έξω από τα νερά του.
Σεβόμενος κανείς πάντως αυτά που περιγράφηκαν πιο πάνω, μπορεί να κινηθεί σβέλτα στους επαρχιακούς δρόμους και το κυριότερο, να το πράξει αυτό με πλήρη ηρεμία πνεύματος, ρουφώντας απρόσκοπτα παραστάσεις από την διαδρομή.
Αυτός δεν είναι άλλωστε ο σκοπός μιας τουριστικής μοτοσυκλέτας; Με αυτό το μοτίβο οδήγησης λοιπόν, ούτε που κατάλαβα πότε πέρασα αρκετά από τα κεφαλοχώρια της ορεινής Αρκαδίας, κυκλώνοντας το Μαίναλο και κάνοντας αρκετές στάσεις, για να απολαύσω το φθινοπωρινό τοπίο. Κούραση δεν υπήρχε καμία απολύτως, έφθασα “φρέσκος” στην Δημητσάνα και είχα όρεξη και για περισσότερο, οπότε χωρίς να το πολυσκεφτώ, βρέθηκα αργά το απόγευμα στην εθνική για Καλαμάτα.
Ανεφοδιασμός στο 20,4 λίτρων ρεζερβουάρ, δεν είχε κάψει πολύ για τα χιλιόμετρα που είχα γράψει, με την κατανάλωση να κυμαίνεται από τα 5,8 μέχρι και τα 7,2 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, όταν το δεξί χέρι γινόταν πιο βαρύ.
Με τη ζελατίνα στην ψηλή θέση και αυτόματη λειτουργία στο DCT, το NT1100 “κατάπιε” τα χιλιόμετρα της εθνικής πανεύκολα, με ταχύτητες ταξιδιού από παράνομες μέχρι αρκετά παράνομες.
Οι βαλίτσες δεν προκαλούν κουνήματα και αστάθειες και η μοτοσυκλέτα παραμένει ακλόνητη διαγράφοντας τις ανοικτές καμπές στους αυτοκινητόδρομους. Για το 1,78 του ύψους μου η κάλυψη από τον αέρα ήταν πληρέστατη, με τους πλαϊνούς εκτροπείς να κάνουν άριστη δουλειά προστατεύοντας χέρια και ώμους από το ρεύμα του αέρα, χωρίς επίσης να εμφανίζονται τα ενοχλητικά φαινόμενα υποπίεσης που αποτελούν συχνό φαινόμενο σε fairing αντίστοιχης επιφανείας.
Σε ό,τι αφορά την σέλα τώρα, έχει την επιφάνεια και το μέγεθος για να σε βολέψει πολύ άνετα πάνω της, αλλά το αφρώδες της είναι κάπως υποχωρητικό και, για τα δικά μου γούστα (και την ανατομία) τουλάχιστον, αν η άδεια του NT1100 έγραφε το όνομα μου, θα πειραματιζόμουν ένα πιο πυκνό αφρώδες σε κάποιον “σελά”.
Στην Καλαμάτα έφτασα όταν πια σκοτείνιασε, ανεφοδιάστηκα με πρωτεΐνη, υδατάνθρακες και υγρά και περιμένοντας να ολοκληρωθεί η διαδικασία της πέψης, ξεκίνησα αργά πλέον για την επιστροφή στην Αθήνα.
“Ουφ” δεν είπα ποτέ ανεβαίνοντας στην μοτοσυκλέτα και έχοντας επίγνωση για το πόσα χιλιόμετρα έχω να διανύσω και με κάθε ειλικρίνεια, όταν έφτασα τελικά σπίτι μου, δε θα είχα κανένα πρόβλημα να ξανακαβαλήσω για μια ακόμα βόλτα με άγνωστο προορισμό.
Ξέχωρα από οτιδήποτε άλλο μπορεί να ειπωθεί για τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, η τελική “σούμα”, ο απολογισμός για μια πολύ γεμάτη ημέρα που “ξοδεύτηκε” στον δρόμο, ήταν αν μη τι άλλο θετικότατος. Είχα κάνει μια πολύ μεγάλη βόλτα σε μικτή ασφάλτινη διαδρομή και είχα επιστρέψει γεμάτος με παραστάσεις, φρέσκος και ξεκούραστος σπίτι μου. Αν αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση για μια μοτοσυκλέτα τουρισμού, δεν ξέρω ποια άλλη μπορεί να είναι.
Τελικά
Το μεγαλύτερο προσόν του Honda NT1100 λοιπόν δεν είναι κάτι απτό και άμεσα αντιληπτό, δεν είναι ο εξοπλισμός του, ούτε κάποιο εξέχον χαρακτηριστικό.
Είναι κάτι που πρέπει να το βιώσεις και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για οποιαδήποτε touring μοτοσυκλέτα. Σε αντίθεση με άλλα δίτροχα που ο προορισμός τους ή η τοποθέτηση τους στην αγορά έχουν ως αποτέλεσμα έναν πολύ έντονο χαρακτήρα, το NT1100 “εκμηδενίζει” την παρουσία του όταν το οδηγείς και φιλτράρει οτιδήποτε μπορεί να σε αποσπάσει από την εμπειρία του ταξιδιού.
Για αυτούς τους λόγους πιστεύουμε επίσης ότι το DCT του ταιριάζει γάντι, προσθέτοντας πόντους σε αυτή την εμπειρία και παρά το ότι διαθέσιμη είναι και έκδοση με συμβατικό κιβώτιο, θα προτείναμε περισσότερο από κάθε άλλο Honda, να το αγοράσει κανείς με διπλό συμπλέκτη.
Σε πρακτικό επίπεδο, καλύπτει πλήρως τις ανάγκες πολλών αναβατών που επιλέγουν Advneture αλλά τελικά βρίσκονται να τα οδηγούν αποκλειστικά στην άσφαλτο. Εκεί όμως βρίσκεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα του NT1100 σε ό,τι αφορά την εμπορική του πορεία, καθότι δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που θέλουν την περιπετειώδη εμφάνιση για λόγους επίδειξης και μόνο.
Τιμολογιακά, τα 17.400 ευρώ που κοστίζει το φέρνουν αντιμέτωπο με πολλές άλλες επιλογές στην ευρύτερη κατηγορία των Crossover μοτοσυκλετών αλλά η απευθείας σύγκριση με αυτά δεν έχει τελικά και πολύ νόημα, καθότι το NT1100 καταλαμβάνει μια ξεχωριστή και μοναδική θέση στην αγορά.
Είναι μοτοσυκλέτα ουσίας και απευθύνεται σε κατασταλαγμένους αναβάτες που γνωρίζουν καλά τι θέλουν. H Honda κατάφερε να δημιουργήσει μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να μην φέρνει τα πάνω κάτω στην αγορά, αλλά όντως επαναπροσδιορίζει την έννοια της τουριστικής μοτοσυκλέτας στο σήμερα.
Για τη χώρα μας δε, με τις μικρές σχετικά αποστάσεις και το πολυποίκιλο σε χάραξη και ποιότητα ασφάλτινο οδικό δίκτυο, το Honda NT1100 είναι ιδανική επιλογή, τουλάχιστον για αυτούς που βάζουν την εμπειρία της βόλτας και του ταξιδιού πάνω απ΄όλα.
Περισσότερες πληροφορίες: www.honda-motorcycles.gr
Λεπτομέρειες και Παρατηρήσεις
- Επικουρικά της TFT οθόνης συνδράμει και μια μονόχρωμη LCD κάτω από αυτή, προβάλλοντας βασικές πληροφορίες
- Υπάρχουν επίσης τρεις βασικές απεικονίσεις (skins) της οθόνης προβάλλοντας διαφορετικές πληροφορίες σε ξεχωριστή διάταξη
- Η ζελατίνα ρυθμίζεται ως προς το ύψος χωρίς εργαλεία θέλει όμως συγκεκριμένη κίνηση από τον αναβάτη, απαιτώντας δύναμη
- Η διάχυση και η ένταση των προβολέων είναι ικανοποιητική, θα θέλαμε όμως κάτι περισσότερο, ειδικά για τουριστική μοτοσυκλέτα
- Παρόμοια εικόνα και για τους καθρέπτες που παρά το ότι καλύπτουν ένα ευρύ πεδίο, χρειάζονται κάτι παραπάνω, κυρίως στις έξω γωνίες
- Τα φλας αντανακλούν στους εκτροπείς αέρα το βράδυ, δημιουργώντας έναν ambient τύπου φωτισμό
- Εύκολη στήριξη του NT1100 στο διπλό σταντ
- Ανάποδοι τοποθέτηση για τους διακόπτες κόρνας-φλας όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια η Honda στις μοτοσυκλέτες της, χωρίς να έχουμε καταλάβουμε το γιατί
Θετικά σημεία
- Κινητήρας
- Ομοιογένεια συνόλου
- Πλήρης κάλυψη από τον αέρα
- Κατανάλωση
- Ποιότητα κατασκευής
Χρειάζεται βελτίωση
- Τιμή
- Πολυπληθείς και δύσκολα προσβάσιμοι διακόπτες
- Μεγαλύτερο εύρος ρυθμίσεων στις αναρτήσεις
