Ο τολμών νικά
Φτάσαμε λοιπόν στη Γαλλία και στην εμβληματική πίστα του Le Mans, για τον 7ο γύρο της σεζόν του 2025. Τα ερωτήματα πολλά, οι πιθανότητες ακόμα περισσότερες. Θα “απαντούσε” επιτέλους ο Bagnaia; Ο Quartararo θα απέδιδε όπως στη Jerez; Θα έκανε ο Marc Marquez περίπατο; Ό,τι και να προβλέπαμε θα ήταν “λίγο” μπροστά στο τι είδαμε τελικά την Κυριακή. Κείμενο: MGP Guru
Η σκακιέρα είχε στηθεί εκπληκτικά ήδη από το Σάββατο, με τη δεύτερη συνεχόμενη Pole Position του Fabio Quartararo. Ο Γάλλος της Yamaha επαίνεσε τον νέο κινητήρα που του έδωσε το εργοστάσιο από την Iwata αλλά σημείωσε κιόλας ότι ακόμα έχουν πολύ δρόμο για να πιάσουν τις Ducati.
Κάτι που διαπίστωσε και ο ίδιος αλλά και όλοι οι υπόλοιποι στον αγώνα Sprint όπου ενώ κρατήθηκε μπροστά με τρομερή μαχητικότητα στην αρχή, είδε διαδοχικά τις Ducati των Marc Marquez, Alex Marquez και… Fermin Aldeguer να τον περνάνε για να κλειδώσουν για άλλη μια φορά το βάθρο. Μια από τα ίδια λοιπόν το Σάββατο, αλλά την Κυριακή τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Πολύ, πολύ διαφορετικά
“There’s a place in France where the naked ladies dance” αναφέρει ένα παλιό τραγουδάκι, αλλά αυτό που μας “χορεύει” συνήθως στο Γαλλικό Grand Prix είναι ο καιρός, ο οποίος καθόρισε για άλλη μια φορά τον αγώνα.
Tα σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από την πίστα του Le Mans και μια ελαφριά βροχή άρχισε να πέφτει πριν τον γύρο παρατήρησης, με τους αναβάτες να βγαίνουν γι’ αυτόν με σλικ ελαστικά.
Αμέσως έγινε εμφανές ότι ήταν η λάθος επιλογή ελαστικού και όλοι μπήκαν στα pits για να αλλάξουν σε βρόχινα. Αυτό έφερε ακύρωση της εκκίνησης, ο αγώνας κηρύχθηκε βρόχινος και η απόστασή του μειώθηκε στους 26 από τους 27 γύρους.
Στα λίγα λεπτά που μεσολάβησαν μέχρι οι αναβάτες να ξαναβγούν στην πίστα, η άσφαλτος άρχισε να στεγνώνει, οπότε μετά τον επόμενο γύρο παρατήρησης οι περισσότεροι επέστρεψαν πάλι στα pits για να βάλουν σλικ ελαστικά.
Μετά το χάος που είχε προηγηθεί ένα μήνα πριν, στο Grand Prix των Ηνωμένων Πολιτειών, ισχύει ένας νέος κανονισμός που αναφέρει ότι όποιος αναβάτης φύγει από τη σχάρα εκκίνησης μετά τον γύρο παρατήρησης θα πάρει κανονικά τη θέση του για την εκκίνηση, αλλά θα πρέπει να εκτίσει διπλή ποινή μεγάλου γύρου.
Οπότε ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε τον αγώνα, με τους περισσότερους αναβάτες να πρέπει να εκτίσουν διπλή ποινή, ενώ στους λίγους που παρέμειναν με τα βρόχινα ελαστικά περιλαμβάνονταν οι Francesco Bagnaia και Johann Zarco.
Όταν ξεκίνησε ο αγώνας, ο Marc Marquez έστριψε πρώτος, όμως ο Fabio Quartararo του επιτέθηκε στην πέμπτη στροφή και πέρασε μπροστά, ανοίγοντας στον πρώτο γύρο τη διαφορά στο ένα δευτερόλεπτο.
Πιο πίσω ο Enea Bastianini έκανε λάθος στο φρενάρισμα της τρίτης στροφής και χτύπησε τους Joan Mir και Francesco Bagnaia, στέλνοντάς τους στην αμμοπαγίδα.
Από εκεί και πέρα ήταν θέμα τακτικής το πώς θα διαχειριστούν οι αναβάτες τις ποινές μεγάλου γύρου ώστε να έχουμε έναν “απλό” αγώνα.
Σωστά; Λάθος!
Οι περισσότεροι αναβάτες που μπήκαν με βρόχινα ελαστικά επέστρεψαν αμέσως στα pits για να το γυρίσουν σε σλικ, καθώς η πίστα στέγνωνε – ανάμεσά τους και ο Bagnaia, ο οποίος μετά την πτώση του ανέβηκε και πάλι στη μοτοσυκλέτα του για να συνεχίσει τον αγώνα.
Όμως, όμως, μεγάλο, τεράστιο όμως. Ο απρόβλεπτος γαλλικός καιρός τα γύρισε και πάλι, με τη βροχή να κάνει εκ νέου την εμφάνισή της, δυνατότερη αυτή τη φορά.
Αυτό έγινε εμφανές όταν ξαφνικά στην 14η στροφή ο Fabio Quartararo και ο Brad Binder που τον ακολουθούσε έπεσαν διαδοχικά, δείχνοντας ότι οι συνθήκες είχαν και πάλι αλλάξει.
Όλοι μέσα λοιπόν ξανά για αλλαγή ελαστικών, αυτή τη φορά σε βρόχινα. Μέσα στο χάος της συμπλήρωσης των ποινών και της εισόδου στα pits για αλλαγή ελαστικών η μπάλα χάθηκε και για μερικούς γύρους δεν είχε καμία απολύτως σημασία να προσπαθείς να καταλάβεις ποιός βρισκόταν σε ποια θέση, καθώς αυτές άλλαζαν ανά δευτερόλεπτο.
Υπήρχαν όμως δύο αναβάτες που είχαν βάλει βρόχινα ελαστικά από την αρχή, πίστεψαν σε αυτά, δεν έκαναν καμία αλλαγή, δεν είχαν ποινές μεγάλου γύρου και τώρα ξαφνικά βρίσκονταν στην κορυφή – με διαφορά μάλιστα.
Ο λόγος για τον τοπικό ήρωα Johann Zarco και τον Miguel Oliveira, που είχε επιστρέψει στην Γαλλία ύστερα από μακρά απουσία του λόγω τραυματισμού.
Μετά την απογοήτευση των πάνω από 120.000 Γάλλων οπαδών που βρίσκονταν στην πίστα από την πτώση του Quartararo, ο Zarco ανανέωσε τις ελπίδες τους για μια γαλλική νίκη.
Λίγο πιο πίσω, τα αδέρφια Marquez ήταν από τους τελευταίους που άλλαξαν ελαστικά και η επιλογή τους αποδείχθηκε η ορθότερη, καθώς τώρα βρίσκονταν στην τρίτη και τέταρτη θέση και πλησίαζαν γρήγορα τον Πορτογάλο αναβάτη της Yamaha.
Σύντομα τον έφτασαν και τον πέρασαν, όμως ο Zarco ήταν ήδη 8 δευτερόλεπτα μπροστά. Μια διαφορά που ο Γάλλος οδηγώντας εκπληκτικά ανέβασε στα 11 δευτερόλεπτα αρκετά γρήγορα.
Εκεί ο Marc Marquez κατάλαβε ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να συνεχίσει να πιέζει και να ρισκάρει μια πτώση, οπότε χαλάρωσε τον ρυθμό του και απλά διατηρούσε την διαφορά από τον αδερφό του που ήταν στην τρίτη θέση.
Από την άλλη, ο Alex έπεσε 7 γύρους πριν το τέλος στην τρίτη στροφή, ενώ λίγο πριν είχε προηγηθεί και η πτώση του Oliveira.
O Alex ανέβηκε και πάλι στη μοτοσυκλέτα του, όμως λίγο μετά έπεσε και πάλι, αυτή τη φορά εγκαταλείποντας τον αγώνα. Αυτές οι πτώσεις έφεραν τον Pedro Acosta στην τρίτη θέση, ο οποίος φαινόταν ότι θα επέστρεφε για πρώτη φορά φέτος στο βάθρο.
Μπροστά εν τω μεταξύ ο Zarco ζούσε το όνειρο. Η διαφορά του πλέον είχε ανέβει στα 19 δευτερόλεπτα και απλά έπρεπε να κρατηθεί όρθιος στην Honda του για λίγους γύρους ακόμα.
Κάτι που άνετα κατάφερε και πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού με 21 δευτερόλεπτα διαφορά, για να γίνει ο πρώτος Γάλλος αναβάτης που κερδίζει το γαλλικό Grand Prix από το 1954 – και ο πρώτος Γάλλος που κερδίζει μέσα στο Le Mans!
120.000 Γάλλοι θα τραγουδούσαν παθιασμένοι την Μασσαλιώτιδα (τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας) λίγο αργότερα, όμως ο αγώνας για τις πιο πίσω θέσεις δεν είχε τελειώσει ακόμα.
Ο Marc Marquez πήρε μια άνετη δεύτερη θέση και αύξησε το βαθμολογικό του προβάδισμα έναντι των Alex Marquez και Francesco Bagnaia που δεν μάζεψαν βαθμούς στη Γαλλία, ενώ στους τελευταίους γύρους ο Fermin Aldeguer είχε πλησιάσει επικίνδυνα τον Acosta.
O Ισπανός της Gresini Ducati τον έφτασε και κατάφερε να τον περάσει, παίρνοντας έτσι το πρώτο του βάθρο σε Grand Prix στη μεγάλη κατηγορία – η αρχή μιας σίγουρα μεγάλης πορείας για τον Aldeguer.
O Acosta περιορίστηκε στην τέταρτη θέση, ενώ αρκετά πιο πίσω ο Maverick Viñales συμπλήρωσε την πρώτη πεντάδα.
Ο Takaaki Nakagami έκανε μια έκτακτη συμμετοχή με την Honda και χάρη στη συνετή του οδήγηση πήρε την έκτη θέση, μπροστά από τον Raul Fernandez και τον Fabio Di Giannantonio, ενώ οι Luca Savadori (δοκιμαστής της Aprilia και αντικαταστάτης του τραυματία Jorge Martin) και Ai Ogura συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα.
Ήταν η δεύτερη νίκη του Johann Zarco στη μεγάλη κατηγορία (μετά τη νίκη του στο Phillip Island πριν δύο χρόνια), η πρώτη του με την Honda και η πρώτη νίκη της ιαπωνικής εταιρίας μετά τη νίκη του Alex Rins στο Texas το 2023.
Έτσι το σερί των 22 νικών της Ducati έσπασε, για δεύτερη φορά, ακριβώς πριν περάσει τη Honda στο αντίστοιχο στατιστικό.
Τώρα τα μάτια μας είναι στραμμένα στην πίστα του Silverstone, όπου σε δύο εβδομάδες από τώρα θα λάβει χώρα το Βρετανικό Grand Prix, κι ελπίζουμε να είναι εξίσου συναρπαστικό με το Γαλλικό.
