Μοτοσυκλέτα εναντίον καύσωνα: ποιος θα κερδίσει;
Ως γνωστόν, το καλοκαίρι στην Ελλάδα φέρνει κάθε χρόνο μαζί του υψηλές θερμοκρασίες και, συχνά, καύσωνα. Αναλύουμε εδώ πώς μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη καβάλα στη μοτοσυκλέτα μας και κινούμενοι καθημερινά με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα. Κείμενο: Motorbike Stuff
Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου και της δεδηλωμένης τάσης των περισσότερων χωρών του κόσμου να μην κάνουν τίποτε (ή άντε ελάχιστα…) γι’ αυτό, οι θερινοί καύσωνες είναι και θα είναι ολοένα και πυκνότεροι.
Εκείνο που μας ενδιαφέρει σε αυτό το άρθρο είναι να βρούμε τρόπους να αποφεύγουμε τη μεγάλη επιβάρυνση του καύσωνα και να προστατεύουμε και τον εαυτό μας και τη μοτοσυκλέτα μας.
Ο κύριος στόχος είναι να μην επιτρέπουμε στον ήλιο και την αφόρητη ζέστη να μας χτυπούν ανελέητα και μάλιστα για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Αν και κάποιοι που δεν ασχολούνται τόσο με τη μοτοσυκλέτα τους (ή δεν την αγαπούν όπως εμείς) μπορεί να παραξενευτούν και να θεωρήσουν υπερβολή το πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε για να την προστατεύσουμε, εμείς θα επιμείνουμε.
Ξεκινάμε όμως από τον αναβάτη, από τον άνθρωπο, που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Το σώμα μας προσπαθεί να αντιμετωπίσει την υψηλή θερμοκρασία και να την ισορροπήσει μέσω του ιδρώτα που αναδύεται στην επιφάνεια του δέρματος – κάνοντας στην πραγματικότητα το σώμα “υδρόψυκτο” – και μόλις εξατμίζεται, μειώνει τη σωματική θερμοκρασία.
Αναπλήρωση υγρών
Είναι, λοιπόν, επόμενο να πέφτει το επίπεδο του νερού στον οργανισμό μας κι αμέσως μετά εμφανίζεται η αφυδάτωση, μαζί με αίσθημα κόπωσης, νύστα και δίψα, που οδηγούν σε πιο αργές και όχι τόσο σωστές αποφάσεις κατά την οδήγηση της μοτοσυκλέτας.
Η έλλειψη νερού από τον οργανισμό αλλάζει τον τρόπο που κινούμαστε, συνεπώς και τον τρόπο που χειριζόμαστε το δίτροχό μας. Το σώμα είναι εξαντλημένο, η προσήλωσή μας στο δρόμο ελαττώνεται, η προσοχή και τα αντανακλαστικά μας βαίνουν προς το χειρότερο.
Το κύριο μέλημά μας είναι να τροφοδοτούμε τον οργανισμό μας κυρίως με πολύ νερό, διαρκώς, ή να πίνουμε γενικότερα υγρά, εξαιρώντας, βεβαίως, τον καφέ και τα αλκοολούχα ποτά τα οποία πετυχαίνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Προστατεύοντας το δέρμα μας
Μετά έχουμε την προστασία του δέρματός μας (παντού) μιας και ο ήλιος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επενεργεί πάνω του, κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι σώμα και άκρα πρέπει να είναι καλυμμένα.
Τι σημαίνει αυτό; Μακρύ παντελόνι, μακρυμάνικη μπλούζα ή ακόμα καλύτερα διάτρητο καλοκαιρινό μπουφάν με προστασίες.
Επίσης, εννοείται ότι φοράμε κράνος και μάλιστα με φιμέ ζελατίνα για τον ήλιο και, προς Θεού, όχι σανδάλια, πέδιλα, σαγιονάρες κ.λπ, αλλά κλειστά (αθλητικά ας πούμε – αν και δεν είναι ό,τι καλύτερο) παπούτσια που καλύπτουν πλήρως τα δάκτυλα των ποδιών και τους αστραγάλους.
Αντηλιακό… παντού
Προσοχή επίσης πρέπει να δώσουμε στους εκτεθειμένους στον ήλιο λαιμό και αυχένα, ενώ περιττό να πούμε πως πριν ξεκινήσουμε τη μετακίνηση ή τη βόλτα μας καλύπτουμε όσο το δυνατόν περισσότερο δέρμα με αντηλιακή κρέμα… ακόμα κι αν είμαστε καλυμμένοι με ρούχα!
Το να αποφεύγουμε τον ήλιο πάση θυσία είναι το δεύτερο μέλημά μας. Άρα φροντίζουμε να μην καθόμαστε άσκοπα κάτω από τον ήλιο, αντιθέτως να αναζητούμε διαρκώς ίσκιο, ώστε να γλιτώνουμε το κάψιμο του δέρματος και γενικά την αφυδάτωση από την παραγωγή ιδρώτα.
Πώς φερόμαστε στη μοτοσυκλέτα μας το καλοκαίρι;
Στη μοτοσυκλέτα μας φερόμαστε χονδρικά όπως στον εαυτό μας! Την προσέχουμε λες και είναι “ζωντανή”…
Όπως έχουμε ξαναπεί και θα υπενθυμίζουμε συνεχώς: δεν ξεκινάμε ποτέ τη μέρα μας με στατικό ζέσταμα του κινητήρα, μιας και αυτή η διαδικασία είναι όχι μόνο άχρηστη, αλλά και επιβλαβής.
Μάξιμουμ 30 δευτερόλεπτα δουλεύει ο κινητήρας και μετά, για 3-5 χιλιόμετρα οδηγούμε ήρεμα μέχρι να φτάσει τη σωστή θερμοκρασία λειτουργίας.
Επίσης δεν τον δουλεύουμε διαρκώς σε υψηλές στροφές λειτουργίας και δεν κρατάμε σταθερό το γκάζι για πολλή ώρα – ανοιγοκλείνουμε πού και πού για να αυξομειώνεται η θερμοκρασία του ψυκτικού υγρού και η καταπόνηση των μετάλλων.
Σταματήστε να αφήνετε τους κινητήρες να δουλεύουν άσκοπα στο ρελαντί
Καταπολεμούμε την κακή συνήθεια να αφήνουμε τον κινητήρα να δουλεύει άσκοπα στο ρελαντί όταν η μοτοσυκλέτα είναι σταματημένη, με τις θερμοκρασίες να χτυπάνε κόκκινα, τα βεντιλατέρ να δουλεύουν υπερωρίες και τη βενζίνη να καίγεται (και να μολύνει την ατμόσφαιρα) τζάμπα.
“Σπάμε” τις διαδρομές στη μέση
Και στην περίπτωση των μοτοσυκλετών, όπως και των αναβατών, στον καύσωνα φροντίζουμε να “σπάμε” τις διαδρομές μας με μια-δυο στάσεις, να κάνουμε ένα διάλειμμα, να πιούμε εμείς νερό και να κρυώσει ο κινητήρας τα ζεματισμένα μέταλλά του.
Ο ήλιος “ψήνει” τα μέταλλα και τα πλαστικά
Παράλληλα, όταν παρκάρουμε τη μοτοσυκλέτα μας φροντίζουμε είτε να βρίσκεται σε σκιά, είτε να είναι σκεπασμένη, είτε με κάλυμμα, είτε με κάτι πρόχειρο γιατί ο ήλιος “ψήνει” κυριολεκτικά τα πλαστικά και τα μεταλλικά μέρη.
Μετρήσαμε με ειδικό πιστόλι τις θερμοκρασίες σε διαφορετικά υλικά και χρώματα και τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά!
Με τη θερμοκρασία ατμόσφαιρας στους 38 περίπου βαθμούς, μετρήσαμε 41 βαθμούς Κελσίου σε άσπρο ματ πλαστικό, 50 βαθμούς σε μαύρο ματ, 57 βαθμούς σε μαύρο γυαλιστερό πλαστικό και … κρατηθείτε, 71 βαθμούς πάνω σε μεταλλικό ντεπόζιτο με χρώμα μπλε μεταλλικό!
