Τρέξε Λόλα τρέξε!
Η στήλη μας MotoGP Guru, την οποία επιμελείται “ο άνθρωπος που τα ξέρει όλα γύρω από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας”, δεν θα μπορούσε να βρει την πιο κατάλληλη στιγμή για να εμφανιστεί στο αθλητικο-δημοσιογραφικό στερέωμα, ειδικά με αυτά που συμβαίνουν τελευταία. Ειδικά μετά τον αγώνα της μεγάλης κατηγορίας στην Αργεντινή.
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει η Αργεντινή, αλλά σχεδόν πάντοτε πετυχαίνει να φιλοξενήσει άρτιες “θεατρικές παραστάσεις”, με σαιξπηρικά σενάρια. Το αργεντίνικο τανγκό είναι γεμάτο πάθος, ίντριγκα και ύφος. Έτσι πήγε και ο αγώνας των MotoGP στην Αργεντινή, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Κατ’ αρχήν ξεκαθαρίζουμε κάτι. Δεν είναι του γούστου μας η οδήγηση “σε κοπανάω και περνάω, “σε πετάω κάτω και κερδίζω”, η αντιαθλητική επιθετικότητα δεν μας ταιριάζει. Την καταδικάζουμε απ’ όπου κι αν προέρχεται. Καταδικάζουμε και τους αθλητές-αναβάτες που συμπεριφέρονται εγωϊστικά, υπεροπτικά, προσβλητικά, κομπλεξικά, αντιπαθητικά. Ο υπερόπτης ακόμα και νικητής να είναι κατά την άποψη του MotoGP Guru είναι χαμένος, πέφτει τουλάχιστον τρεις θέσεις πιο κάτω, “τέταρτος” τερματίζει στη συνείδησή του.
Και του έσβησε, και το έσπρωξε και το έβαλε μπροστά ο Marquez το RCV
Επίσης καταδικάζουμε τις άθλιες οπαδικές, φανατικές, προσβλητικές προς ανθρώπους, υπεραθλητές και καταστάσεις αντιπαραθέσεις, τα ανόητα, ανεγκέφαλα σχόλια αυτών που υποστηρίζουν τυφλά έναν και μόνο αναβάτη και δεν αντιλαμβάνονται, ούτε βλέπουν το μεγαλείο του αθλήματος. Το πιθανότερο είναι ότι γοητεύονται από τον χουλιγκανισμό και όχι την αγωνιστική μοτοσυκλέτα.
Κι επειδή μας ταιριάζει περισσότερο ο αθλητισμός, κι όχι οι μονομαχίες μέχρι θανάτου σε “Κολοσσαία”, δεν υποστηρίζουμε κανέναν αναβάτη που κοπανάει τους άλλους, είτε “επίτηδες”, είτε λόγω πλήρους αδιαφορίας. Δεν υποστηρίζουμε τις πράξεις τους, είτε αυτός λέγεται Rossi, είτε λέγεται Zarco, είτε Marquez, Lorenzo, Petrucci και ξέρετε και κάτι άλλο;
Ο MotoGP Guru δεν ξεχνάει εύκολα, θυμάται ακόμα και τον Capirossi που κοπάνησε και πέταξε κάτω τον ομόσταυλο εργοστασιακό αναβάτη της Aprilia, τον Tetsuya Harada στην τελευταία στροφή, του τελευταίου αγώνα στα 250, κι έτσι πήρε ένα άδικο-“άτιμο” πρωτάθλημα το 1998. Ναι, είκοσι χρόνια πριν.
Προσπεράσεις από την εσωτερική στον πόντο
Το τί έγινε στην Αργεντινή, στο δεύτερο αγώνα της χρονιάς το ΣΚ που πέρασε, λίγο-πολύ τα ξέρουν οι περισσότεροι. Η αδυναμία ή ο φόβος των αρχόντων-διοργανωτών του Παγκόσμιου να επιβάλουν τις ποινές που έπρεπε, τη στιγμή που έπρεπε, δημιούργησε μια εκρηκτική κατάσταση. Αναβάτη που εισπράττει τρεις τιμωρίες για βαρύτερα ή ελαφρύτερα παραπτώματα μέσα σε έναν αγώνα μάλλον δεν έχουμε ξαναδεί. Μαύρη σημαία δεν υπήρχε; Την είχαν ξεχάσει στα σκοτάδια του Κατάρ;
Επιγραμματικά θα αναφερθούμε στον αγώνα, γιατί ο δεύτερος γύρος της χρονιάς στα MotoGP φορτώθηκε με αργεντίνικο πάθος και μπόλικη πληροφορία. Πάμε να δούμε:
- Τι θηρίο-πολεμιστής είναι ο Marquez; Κατάφερε να σπρώξει – και δεν είναι το πρώτο μπόι – το κτηνώδες RCV που έσβησε στην εκκίνηση και να το βάλει μπροστά μέσα σε λίγα μέτρα!
- Τι πολεμιστής είναι ο Marquez που οδηγούσε με τρομερό πάθος για νίκη, ξεκινώντας από τη 19η θέση – μετά την πρώτη τιμωρία ride through που δέχθηκε. Το πρόβλημα ήταν ότι οδηγούσε σαν δαιμονισμένος και δεν έβλεπε μπροστά του τίποτα. Και δεν υπολόγιζε τίποτα.
- Δεν είχε να αποδείξει τίποτα ο Marquez, το ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι είναι ταλαντούχος, ότι θα κερδίζει Παγκόσμιους τίτλους για τα επόμενα 5-10 χρόνια τουλάχιστον και σε καμία περίπτωση δεν χρειαζόταν να χώνεται στη στενή, στεγνή αγωνιστική γραμμή με “όλα”, παίζοντας μπόουλινγκ με τους αντιπάλους του. Μπόουλινγκ έπαιζε, δεν οδηγούσε μοτοσυκλέτα…
Aργεντινή και Marquez στο όριο
- Την ίδια ανωριμότητα-άγχος, κοπανώντας αντιπάλους στις προσπεράσεις, δυστυχώς εμφανίζει και ο Zarco, που αν συνεχίσει έτσι θα πάψει να τον συμπαθεί ο κόσμος και θα αρχίσει να του σέρνει διάφορα. Το ξέρουμε ότι θέλει να κερδίσει αγώνα διακαώς στη μεγάλη κατηγορία. Ο τελευταίος Γάλλος αναβάτης που πέτυχε κάτι τέτοιο ήταν ο Regis Laconi το 1999 στη Βαλένθια – αν δεν κάνω λάθος – πριν από σχεδόν 20 χρόνια και μάλιστα, κατά διαβολική σύμπτωση, κι αυτός με Yamaha.
- Ποιός είναι ο Johann Zarco; Αυτός που έστειλε τον Pedrosa στο νοσοκομείο ή τουλάχιστον τον βοήθησε, δεν τον χτύπησε αλλά του άνοιξε τη γραμμή. Δεν είναι ένας τυχαίος γάλλος αναβάτης, είναι ο πιο πολυνίκης στα GP γάλλος αναβάτης, αφού έχει μαζέψει 16 νίκες, με δεύτερο τον Christian Sarron που έχει επτά νίκες – εκ των οποίων μία στη μεγάλη κατηγορία, στα 500 cc τότε. Αυτό που λείπει από το παλμαρές του συμπαθή (άντε τελευταία φορά, αλλά να προσέχεις) Ζarco, είναι μια νίκη στη μεγάλη κατηγορία, αυτή που λέγεται σήμερα MotoGP.
Ο Zarco (5), βρίσκεται πίσω από τον Pedrosa (26). Αργότερα θα δοκιμάσει να τον περάσει… ωχ, ωχ
- Η νίκη του Matteo Pasini στα Moto2, του Ιταλού αναβάτη-ήρωα που τρέχει με ατροφικό δεξί χέρι και πίσω φρένο στο αριστερό άκρο του τιμονιού του, έχει μια ωραία ιστορία από πίσω της, αφού η πρώτη του νίκη σε Grand Prix ήρθε πριν από 13 χρόνια, το 2005 στην Κίνα στα 125 cc. Ο συμπαθής (κι αυτός συμπαθής είναι…) τρέχει στο Παγκόσμιο από το 2004 παρακαλώ. Κλείνει φέτος 14 χρόνια και παρότι είναι 32 χρονών δείχνει νεότατος εντός πίστας, κι από πλευράς πάθους, ενώ πρόσφατα έχει κόψει το κακό συνήθειο να πέφτει.
- Ο νικητής του αγώνα των MotoGP ο Βρετανός Cal Crutchlow θα ήθελε να του δώσουν δημοσιογράφοι και κόσμος περισσότερη σημασία για τη νίκη του, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στα πιτς πήγε να γίνει σύρραξη, με τον Μάρκ να πηγαίνει με μάνατζερ και κάμερες στο box του Rossi για να ζητήσει συγγνώμη και ο κολλητός του Βαλεντίνο, ο Ούτσιο, να βγαίνει μπροστά και να του λέει – με στυλ που θύμιζε ιταλική φαρσοκωμωδία – “το πόδι σου εδώ μέσα δεν θα το πατήσεις, φύγε!”
- Ο 32χρονος Crutchlow μπορεί να παρηγορηθεί – για τους υποτονικούς πανηγυρισμούς της νίκης του – με τα παρακάτω: πρώτον είναι πλέον αναβάτης του HRC, δεύτερον έχει κερδίσει τρεις αγώνες σε μιάμιση σεζόν και τρίτον παίρνει τη μπουκιά από το στόμα του Marquez, στερώντας του την τιμή της 750ης νίκης της Honda στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα! Το φαντάζεστε; Να είσαι ο Μάρκ Μάρκεθ το παιδί-θαύμα, με έξι Παγκόσμιους Τίτλους, να κερδίζεις αγώνες σερί και ξαφνικά να βγαίνει ένας Κράτσλοου να σου στερεί την τιμητική νίκη Νο 750;
O Cal Crutchlow – στεναχωρημένος – νικητής στο κέντρο
- Ο MotoGP Guru έχει σημειώσει έναν αναβάτη από την κατηγορία Moto2, που σας προτείνει να τον παρακολουθείτε που και που. Λέγεται Joan Mir και φέτος είναι ομόσταυλος με τον αδελφό του Μάρκ Μαρκέθ, τον απρόβλεπτο Άλεξ, κι έτσι υποσκελίζεται στην ομάδα Marc VDS. O Mir μπορεί να είναι πρωταθλητής Moto3, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτε. Πολλοί πρωταθλητές της μικρής κατηγορίας έχουν ανέβει στην μεγαλύτερη και δεν έχουν κάνει τίποτα. Η λίστα είναι μεγάλη. O Mir όμως είναι “στρατηγός” και δουλευταράς και πιστεύουμε ότι θα τα πάει πολύ καλά στο μέλλον.
- Έχουμε να προτείνουμε μια αλλαγή στους κανονισμούς που θα αποκαθιστά την δικαιοσύνη. Όταν ένας αναβάτης οδηγείται σε πτώση από λάθος – ή επικίνδυνη μανούβρα ή χτύπημα – αντιπάλου, κι αν ο αγώνας έχει συμπληρωθεί κατά 70-80%, να του απονέμονται οι βαθμοί της θέσης που βρισκόταν πριν την πτώση του. Μόνο τους βαθμούς, όχι τη θέση και τους βαθμούς. Μια ιδέα είναι, για τη δικαιοσύνη ρε γαμώτο…
- Να θυμηθούμε άλλο ένα Λατινοαμερικάνικο δράμα του παρελθόντος; Πριν από μερικά χρόνια στο Βραζιλιάνικο GP στο Rio de Janeiro, είχαν διακοπεί τα δοκιμαστικά γιατί είχε πέσει το ρεύμα στην πίστα. Το ρεύμα όμως δεν είχε πέσει, το ρεύμα είχε κοπεί επειδή ήταν απλήρωτο! Οι ιδιοκτήτες της πίστας δεν είχαν πληρώσει το λογαριασμό του ρεύματος και η εταιρία ηλεκτρισμού αποφάσισε να τους κάνει χουνέρι τη στιγμή που θα τους πονούσε περισσότερο. “Χουάν, κατέβασε το διακόπτη τώρα!” φανταζόμαστε να λέει κάποιος στα παρασκήνια. Εννοείται ότι ο λογιαριασμός πληρώθηκε ταχύτατα σε χρόνο “ντε-τε”.
Ο Rossi (46) έφυγε χωρίς βαθμούς και με πολλά νεύρα από την Αργεντινή
- Όχι μόνο τέσσερις γραμμές πίσω από τον Jack Miller έπρεπε να ξεκινήσουν οι υπόλοιποι αναβάτες στα MotoGP, αλλά και 10 δευτερόλεπτα μετά από την εκκίνηση του Miller, για να υπάρχει δικαιοσύνη. Βασικά για πρώτη φορά στον αγώνα της Αργεντινής η λύση αυτή προτιμήθηκε για να μη γίνει ο χαμός του Sachsenring του 2014, που σκοτώνονταν οι αναβάτες “πατείς με -πατώ σε” στην pit lane ποιος θα βγει πρώτος στην πίστα.
- Θέλετε να ακούσετε και ένα τελευταίο που έχει και πολλή πλάκα; Αυτό που σας είπαμε παραπάνω, το μεγάλο φάουλ που έκανε ο Loris Capirossi που έκλεψε το πρωτάθλημα από τον ομόσταυλο Ιάπωνα Tetsuya Harada το 1998, σε ποια χώρα λέτε να έγινε; Στο Grand Prix του Buenos Aires… της Αργεντινής! Kαταλάβατε τώρα τι εννοούμε όταν λέμε ότι ο αέρας της Αργεντινής… διαολίζει τον κόσμο;
