Πιστή στη ρετρό σχεδίαση, με σύγχρονη όμως τεχνολογία, η Benelli Imperiale 400 παντρεύει το μοντέρνο με το κλασικό, σε ένα σύνολο που δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο.
Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια αναζητά την επιστροφή στην απλότητα και την απόλαυση που χαρίζουν οι πιο κλασικές και ρετρό επιλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δίσκοι βινυλίου καταγράφουν τις καλύτερες πωλήσεις τους την τελευταία εικοσαετία και οι ρετρό μοτοσυκλέτες βρίσκονται στα ντουζένια τους, καθώς συνδυάζουν την απλότητα και την απόλαυση που βγαίνει από αυτήν, με σύγχρονους κινητήρες και αντίστοιχα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας.
Μια από τις μοτοσυκλέτες που μπορεί και ενσωματώνει με ένα αριστοτεχνικό τρόπο αυτά τα στοιχεία είναι η Benelli Imperiale 400, ένα μοντέλο που είναι κλασικότατο από όνομα και εμφάνιση αλλά σύγχρονο όσον αφορά τον εξοπλισμό του και τις ανέσεις του.
Είδαμε την Imperiale 400 πρώτη φορά ως πρωτότυπο το 2017 και αμέσως τράβηξε τα βλέμματα πάνω του, με την στυλιστική του απλότητα και χάρη.
Οι σχεδιαστικές γραμμές της έχουν βγει απευθείας από την δεκαετία του ‘60 και του ‘70, με το ατσάλινο πλαίσιο μονής ραχοκοκαλιάς, το μεγάλο φτερό πάνω από τον μπροστινό τροχό, τις ακτινωτές ζάντες του, τον στρογγυλό προβολέα με τα επιμήκη φλας σε ξεχωριστά σώματα στο πλάι, το ντεπόζιτο (12 λίτρων) σε σχήμα δάκρυ, το σχήμα της σέλας και τα πίσω φωτιστικά σώματα, μεταξύ άλλων.
Η προσοχή στη σχεδιαστική λεπτομέρεια προκαλεί εντύπωση, όπως για παράδειγμα τα ελατήρια κάτω από τη σέλα που πλέον παίζουν αισθητικό ρόλο, όμως ήταν ο κοινότερος τύπος “ανάρτησης” πριν το 1948.
Μέσα στο πλαίσιο βρίσκεται ο μονοκύλινδρος, αερόψυκτος (δεν υπάρχουν εδώ ψυγεία να χαλάνε την εικόνα του κλασσικού) κινητήρας των 374cc, ο οποίος αποδίδει 21 ίππους στις 5.500 σ.α.λ. και 29 Nm ροπής στις 4.500 σ.α.λ. και συνεργάζεται με πεντατάχυτο κιβώτιο.
Εύσημα πρέπει να δοθούν για την “απόκρυψη” του σώματος ψεκασμού από την Delphi, καθώς φυσικά καρμπιρατέρ δεν γίνεται να υπάρξει στην Euro5+ εποχή, ενώ το μόνο στοιχείο που εμφανισιακά “μαρτυράει” την νεωτερικότητα του μοντέλου είναι η απουσία μανιβέλας, με την εκκίνηση να γίνεται μέσω μίζας.
Τον ρόλο των αναρτήσεων αναλαμβάνουν ένα συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι διαμέτρου 41mm, με τη διαδρομή του να φτάνει τα 121mm, ενώ πίσω η μόνη αποδεκτή λύση για ένα τέτοιο μοντέλο είναι τα δύο αμορτισέρ.
Στα φρένα βρίσκουμε έναν μεγάλο δίσκο 300mm μπροστά και έναν δίσκο 240mm πίσω, με στοιχείο της σημερινής εποχής να είναι το δικάναλο ABS (είπαμε κλασσική σχεδίαση με σύγχρονη ασφάλεια).
Δεν θα ήταν κλασικό φυσικά αν είχε TFT οθόνη, συνδεσιμότητες και τέτοια πράγματα. Και προφανώς δεν έχει. Δύο στρογγυλά αναλογικά όργανα παίρνουν τον ρόλο του ταχύμετρου και του στροφόμετρου, με μια πολύ διακριτική LCD οθόνη να βρίσκεται στο κάτω μέρος του πρώτου, δίνοντας τις υπόλοιπες πληροφορίες χωρίς όμως να χαλάει την εικόνα του μοντέλου.
Oι ακτινωτές ζάντες έχουν διάμετρο 19” μπροστά και 18” πίσω, με τα ελαστικά της MAXXIS που τις ντύνουν να έχουν διαστάσεις 110/90 και 130/80 αντίστοιχα.
Με τις ρετρό μοτοσυκλέτες να έχουν κάνει δυναμικά την είσοδό τους στην αγορά (άραγε έφυγαν και ποτέ;) βλέπουμε συχνά τις τιμές τους να ανεβαίνουν, όμως η Benelli κρατά την Imperiale στην πολύ προσιτή τιμή των 4.320 €, δίνοντας μια πρόταση στην κατηγορία που είναι δύσκολο να της αντισταθείς.
