“Νίκη ή πτώση”, είπε ο Marquez … και νίκησε τα Ducati
Με μια ηρωική προσπάθεια, ο πρωτοπόρος στη βαθμολογία των MotoGP, Marc Marquez, βάζει στο 14ο αγώνα της χρονιάς τη Honda του μπροστά και σταματάει την επέλαση των ιταλικών Ducati. Άσχετα αν ο Jorge Lorenzo τον κατηγορεί ότι τον πέταξε κάτω στην πρώτη στροφή του αγώνα. Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Michelin, Ηοnda, Yamaha, Suzuki, KTM
* Το να κερδίσει Ισπανός αναβάτης στην Ισπανία μπορεί να αποτελεί τιμή για αυτόν, αλλά τελικά δεν είναι δα τόσο δύσκολο κατόρθωμα αφού και στο φετινό πρόγραμμα του Παγκοσμίου οι αγώνες που γίνονται στη χώρα της Ιβηρικής δεν είναι ένας ούτε δύο, αλλά τέσσερις! Η Aragon ήταν ο τρίτος αγώνας – μετά την Καταλονία και την Χερέθ – και απομένει η Βαλένθια που κλείνει τη χρονιά. Αυτό λέγεται, η τύχη του να είσαι Ισπανός φίλος των αγώνων μοτοσυκλέτας!
* Τελικά ο Marc Marquez βαρέθηκε να κάνει “στρατηγικές” και τέτοια πράματα και να υφίσταται ήττες από τις Ducati για άλλον έναν αγώνα και έκανε μια φοβερή προσπάθεια του στυλ “δε με νοιάζει αν θα πέσω, μπορώ να έχω αυτή την πολυτέλεια γιατί έχω μεγάλη βαθμολογική διαφορά” και σταμάτησε τις ιταλικές κόκκινες βολίδες στον 14ο αγώνα της χρονιάς στην Αραγωνία. Ήταν η 6η του νίκη μέσα στη χρονιά και όλα δείχνουν ότι πηγαίνει ολοταχώς, με 72 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Andrea Dovizioso, για τον 5ο του τίτλο στα 6 χρόνια που βρίσκεται στη μεγάλη κατηγορία.
* Η αποφασιστικότητά του φάνηκε από τη στιγμή που έσβησαν τα κόκκινα φανάρια της εκκίνησης, απ’ όπου τινάχτηκε σα δαιμονισμένος μπροστά, “πετώντας” εκτός γραμμής τον Jorge Lorenzo κι αναγκάζοντάς τον να πατήσει στο βρόμικο κομμάτι της πίστας και να υποστεί ένα μεγαλοπρεπές highsiding – σαν αυτά που πάθαινε το ένα πίσω από το άλλο όταν ήταν πιο πιτσιρικάς. Ο Jorge κατηγόρησε τον Marc για αυτή του την πτώση…
* Πόση χαρά έκανε η Suzuki με την τρίτη και τέταρτη θέση (Iannone, Rins) που έφεραν οι εργοστασιακοί της αναβάτες στην ισπανική πίστα; Τέτοια χαρά είχαν να κάνουν από τα τέλη της δεκαετίας του ’70! Από τότε είχαν να τερματίσουν δυο μοτοσυκλέτες της Suzuki τόσο κοντά στο νικητή του αγώνα.
* Αντίθετα με τη Suzuki, η Yamaha έγραψε στην Aragon μια ακόμα αρνητική σελίδα, με τον Valentino Rossi να ξεκινάει τον 23 γύρων αγώνα από την 17η θέση! Με κατεβασμένο το κεφάλι, σαν γνήσιος πολεμιστής που δεν τα παρατάει μέχρι την τελευταία στιγμή, μπόρεσε να τερματίσει στην 8η θέση (15 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή Marquez).
* Στη 10η τερμάτισε o δεύτερος εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha, ο Maveric Vinales, που δείχνει ότι έχει αρχίσει να κουράζεται με την αδυναμία της εταιρίας να κάνει τις μοτοσυκλέτες της ανταγωνιστικές. Έπεσε από την 14η θέση στην 19η στην εκκίνηση και μετά ενεπλάκη σε μάχη με τον Hafizh Syarin (αυτήν την αψυχολόγητη επιλογή αναβάτη της Tech3 για την οποία σας έχω μιλήσει από πολύ νωρίς φέτος) για την 14η θέση και πάλι! Τελικά κατάφερε γύρο-το γύρο να τερματίσει στη 10η θέση, αλλά αφού πρώτα είχαν βγει εκτός Bautista-Crutchlow, αναβάτες που γενικά την έχουν την πτώση, “δε την φοβούνται”…
* Σε κάποια φάση του αγώνα ο Marc Marquez κινδύνευσε να πέσει στην στροφή της πίστας της Aragon που είχε πρόσφατα βαφτιστεί με το όνομά του. Ο άνθρωπος σίγουρα θα τρόμαξε, και θα θεώρησε ότι θα ήταν κακό για το όνομά του να πέσει στη στροφή… με το όνομά του. Εντάξει, δεν θα ήταν δα και τόσο φοβερό, να του πείτε. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, όταν κάποιος πέφτει σε μια στροφή στην πίστα, λέμε “την αγόρασε”, ή “αγόρασε οικόπεδο” εννοώντας ότι με τη χύμα έκανε δικαιωματικά αυτό το κομμάτι γης δικό του. Σύμπτωση ε;
* Συνεχίζω να πιστεύω ότι η αντίδραση όλου του χώρου και όλων των εμπλεκομένων γύρω από την υπόθεση Fenati, εκτός από κουραστική είναι και τραβηγμένη από τα μαλλιά. Είναι υπερβολική η διαρκής καταδίκη της πράξης του Fenati και ιδιαίτερα ενοχλητική όταν γίνεται από τον γενικό Τύπο, τις εφημερίδες, τα site, τα περιοδικά που δεν έχουν σχέση με τη μοτοσυκλέτα και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, αλλά πάνε για το σκάνδαλο. Έχετε υπόψη σας μια λεπτομέρεια: η αλήτικη, τραμπούκικη κίνηση του Fenati να τραβήξει τη μανέτα του φρένου του Manzi ήταν προειδοποιητική, του τύπου “έ, βλάκα μην παίζεις μαζί μου”, το πάτημα της μανέτας ήταν γρήγορο και “μισό”. Άν ήθελε ο Fenati να του κάνει ζημιά, εύκολα θα μπορούσε να πατήσει τη μανέτα μέχρι το τέρμα της και να τον ρίξει κάτω. Ήξερε ακριβώς πώς να κάνει κάτι τέτοιο.
* Και ρωτώ λοιπόν, αν υποθέσουμε ότι ο θερμοκέφαλος – το ξαναλέω για αποφυγή παρεξήγησης, απαράδεκτος – Fenati έριχνε κάτω τον Manzi, τι θα γινόταν; Πώς θα τον τιμωρούσαν άραγε τότε; Με κατ’ οίκον περιορισμό, με φυλάκιση ή με ηλεκτρική καρέκλα; Ας συνέλθουμε λίγο…
* Να θυμάστε, να μην το ξεχνάτε ποτέ. Όλοι, μα όλοι – οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες – αυτοί που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό και μάλιστα τέτοιου επιπέδου, διψούν για νίκη πάση θυσία, έχουν ένα “εγώ” υπερτροφικό, μεγάλο σαν την υφήλιο, μπορούν να πατήσουν πάνω σε οποιονδήποτε για να κερδίσουν. Είναι φτιαγμένοι για μάχη μέχρι τελικής πτώσης. Από μικρά παιδιά μπολιάζονται με ένα – άρρωστο πολλές φορές – ανταγωνιστικό ένστικτο που πάνω στον αγώνα τους βγαίνει αυτοματοποιημένα. Αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά των αγώνων, για την οποία κανείς δεν μιλάει για αυτήν, αφού όλοι προτιμούν να ασχοληθούν με τη βιτρίνα, τη γυαλισμένη, εξωραϊσμένη εικόνα που πουλάει. Ό,τι χαλάει την εικόνα αυτή, εξοστρακίζεται. Όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα στον Fenati, που έπαιξε “εκτός κανόνων”.
* Γιατί η αρένα με τους μονομάχους πρέπει να προσφέρει θέαμα και συγκινήσεις εντός ορίων, αλλά όχι εντός πολλών ορίων. Γιατί καλοί είναι οι κανονισμοί, αλλά από την άλλη αν ευνουχίσεις τους μονομάχους με δεκάδες περιορισμούς και κανονισμούς, κάνεις το θέαμα στείρο και βαρετό και δεν πουλάει. Φέρνει χασμουρητά και όταν το σαγόνι ανοίγει η τηλεόραση κλείνει ή αλλάζει κανάλι. Αυτό, το γύρισμα του καναλιού είναι το τέλος του θεάματος και αυτό φοβούνται οι διοργανωτές, αυτοί που εκμεταλλεύονται τα δικαιώματα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας.
* Μια παρατήρηση. Πόσο βλάκας θα πρέπει να αισθάνεται ο Romano Fenati που σε όλη αυτή την ιστορία, η οποία απ’ ό,τι φαίνεται θα τον καταστρέψει αγωνιστικά, τον έμπλεξε ένας “ανύπαρκτος”, ένας “πουθενάς” αναβάτης, σαν τον Stefano Manzi; Μιλάμε για τον προφέσορα της τούμπας. Στην Αραγόν κατάφερε μέσα σε τρεις μέρες να πέσει τέσσερις φορές. Ε, ναι ρε παιδιά και στον αγώνα έπεσε, σιγά μην τον άφηνε… “άριχτο”. Ήταν η 30η του πτώση (χωρίς πλάκα) σε 14 αγώνες… Όσο δε θυμάμαι τα ουρλιαχτά του “εντυπωσιασμένου” σχολιαστή στην τηλεόραση όταν ο Manzi είχε κάνει έναν καλό αγώνα-πυροτέχνημα (όπως πολύ συχνά συμβαίνει σε διάφορους αναβάτες στην Moto3, για να χαθούν στη συνέχεια στη μαύρη τρύπα της 20άδας)… ακόμα γελάω.
* Μιας και είπα για τον σχολιαστή του αγώνα στην τηλεόραση… αυτό το κόλλημα του να στέλνει χαιρετίσματα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας λίγο πριν την εκκίνηση -της Moto2 αν δεν κάνω λάθος, γιατί εκνευρίζομαι και το γυρνάω στο αγγλικό σπηκάζ.. – τι ρόλο βαράει; Το να απαριθμείς μια ντουζίνα πόλεις και νησιά της Ελλάδας και να στέλνεις χαιρετισμούς, ενώ πάει να ξεκινήσει ο αγώνας, έχει κάποια σκοπιμότητα; Έχει κάποιο ενδιαφέρον; Δηλαδή να αρχίσω να παρεξηγιέμαι που δεν έχει αναφέρει ποτέ το όνομα του χωριού μου;
* Aκόμα να το καταλάβουν πολλοί, ότι η διαρκής παρουσία του Valentino Rossi στην εκκίνηση των Moto3 δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο του χρόνου που ανάβουν και σβήνουν τα φώτα εκκίνησης από τον πολυπρωταθλητή αναβάτη, ούτε πηγάζει από το ενδιαφέρον του για τους αναβάτες της ομάδας του που συμμετέχουν στην κατηγορία. Αποτελεί μέρος της ιεροτελεστίας του προληπτικού Ιταλού αναβάτη που πρέπει να επαναλαμβάνεται με ευλάβεια ώστε να διώχνει τα “κακά δαιμόνια”. Είναι μια ακόμα συγκεκριμένη κίνηση που κάνει πριν από κάθε αγώνα, όπως και πολλές, δεκάδες άλλες μικρές τελετουργικές κινήσεις που πραγματοποιούνται η μία πίσω από την άλλη.
* Εκατό αγώνες συμπλήρωσε ο Francesco Bagnaia και 13 βάθρα φέτος στην Aragon, μετά από την οποία έφυγε με μια δεύτερη θέση και με +19 βαθμούς διαφοράς από τον δεύτερο Miguel Oliveira. O Οliveira πάντως πρέπει να κάνει κάτι για τους οικτρούς χρόνους που φέρνει στα δοκιμαστικά σε κάθε αγώνα. Για άλλη μια φορά κυνήγαγε “τους πάντες” ξεκινώντας από τις πίσω θέσεις του grid, προσπαθώντας να φτάσει τους πρώτους. Οι πρώτοι όμως: Bagnaia, Binder, Baldassari (ολονών τα ονόματα άρχιζαν από “Β”, τυχαίο;) ήταν απασχολημένοι αφού έριχναν ξύλο στον Alex Marquez, ο οποίος πρόσφατα μάθαμε ότι είναι από τα καλύτερα παιδιά των paddock.
* Και ο οποίος Alex Marquez έχει ένα συνήθειο αν τον παρατηρήσετε, μια εμμονή: έτσι και τον προσπεράσουν, ορμάει δίχως αύριο να ξαναπάρει τη θέση του, λες και τον χτυπάει ρεύμα, και πολλές φορές παρακινδυνευμένα. Χαλάρωσε, Αλέξη μου, κόλλα λίγο πίσω από τον αντίπαλό σου, διαβασέ τον και μετά κάνε την επίθεσή σου, αν μπορείς και σε παίρνει. Εγώ θα στα λέω;
* Αφού πρώτα ο Juan Mir – με τον αέρα του απόλυτου κυρίαρχου της Moto3 πέρσι – είδε μερικά καλά αποτελέσματα στη Moto2 και έκλεισε ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την εργοστασιακή Suzuki για την κατηγορία των MotoGP (επαναλαμβάνω ότι θεωρώ ότι βιάστηκε να κάνει το άλμα και θα το πληρώσει, αλλά ο χρόνος θα δείξει), τώρα τελευταία αντικρίζει το σκληρό πρόσωπο των Moto2. Aπό τη 15η θέση της εκκίνησης κατάφερε μετά από ηράκλεια προσπάθεια να τερματίσει 5ος. Κι όλα αυτά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αραγωνία.
* Δεν απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν “αιώνιοι τουμπάκηδες” το βρετανικό τρίο “Kent-Lowes και Crutchlow” δυστυχώς για τον τελευταίο γιατί ο άνθρωπος κερδίζει και αγώνες, σε αντίθεση με τους άλλους δυο. Οι Kent και Lowes κινδυνεύουν να γίνουν περίγελος. Έχουμε βαρεθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα να βγαίνει η κάρτα “Kent-Crash”, “Lowes-Crash”, ενώ πολύ συχνά ακούγεται από τη γαλαρία κάποιος να φωνάζει “σώωωωπα ρε έπεσε αυτό το θηρίο; Πώς το ‘παθε;”.
* Άντε έχουμε την Ταϊλάνδη και τέσσερις αγώνες μείνανε, το φάγαμε το 2018… δυστυχώς. Ρε πως περνάει ο καιρός, σαν προχθές θυμάμαι τα παγωμένα φώτα του Κατάρ με τους ελάχιστους θεατές μέσα στην “ερημική” πίστα να βλέπουν τον Andrea Dovizioso να κάνει το ποδαρικό στη χρονιά…
Δέκατος πέμπτος αγώνας της χρονιάς, στις 7 Οκτωβρίου στην Ταϊλάνδη, στο κανάλι Cosmote Sport 5 HD
Κυριακή 7 Οκτωβρίου
09:35 – Μoto3, Ζέσταμα
10:05 – Μoto2, Ζέσταμα
10:35 – MotoGP, Ζέσταμα
11:45 – Μoto3, Αγώνας
13:05 – Μoto2, Αγώνας
14:30 – MotoGP, Αγώνας
ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΓΚ. ΠΡΩΤ. ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ 2018
21 Οκτωβρίου – Ιαπωνία – Motegi
28 Οκτωβρίου – Aυστραλία – Phillip Island
4 Νοεμβρίου – Mαλαισία – Sepang
18 Νοεμβρίου – Ισπανία – Valencia