Κλασική μοτοσυκλέτα, με κινητήρα αυτοκινήτου
Όχι, ο τίτλος δεν είναι «clickbait», ισχύει κάθε λέξη από αυτόν και στο κείμενο που ακολουθεί αναφέρονται τα πότε, πώς και γιατί, σχετικά με αυτό το μοναδικό δίτροχο.
H ιστορία ξεκινά όταν ο Αμερικανός μεγιστάνας των πετρελαίων Lee Fikes, από το Ντάλας του Τέξας, αποφάσισε να αγοράσει μια ολοκαίνουργια BMW R60 του 1967, με σκοπό να περάσει το ταξίδι του μέλιτος με τη σύζυγο του, οδηγώντας στη χερσόνησο Yukatan του Μεξικού.
Ωραίος λοιπόν ο Fikes, πολύ εύκολα θα μπορούσε να πάει Παρίσι και να μένει σε 5 άστερα ξενοδοχεία αλλά προτίμησε να κάνει κάτι περιπετειώδες και έξω από τα συνηθισμένα!
Ωστόσο με το που παρέλαβε τη μοτοσυκλέτα, διαπίστωσε ότι αυτή δεν είχε την ισχύ που επιθυμούσε για δύο άτομα & αποσκευές και έτσι βάλθηκε άμεσα να την βελτιώσει.
Απευθύνθηκε λοιπόν στον «γκουρού» των BMW επί αμερικανικού εδάφους, Delbert Needler, ο οποίος βελτίωνε τους αερόψυκτους διβάλβιδους boxer με έναν πολύ δραστικό τρόπο: τους αντικαθιστούσε με τετρακύλινδρους επίπεδους της VW, από σκαραβαίους!
Ο Needler, μιας και ο Fikes προφανώς δεν είχε θέμα με τα χρήματα, του πρότεινε να τοποθετήσουν έναν κινητήρα Porsche στη μοτοσυκλέτα, και εδώ είναι που χρειάζεται μια διευκρίνιση.
H Porsche μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούσε ως βάση (ή μερικές φορές και αυτούσιους) κινητήρες VW σε ορισμένα μοντέλα της, βελτιώνοντας τους και υπερκυβίζοντας τους.
Μη φανταστείτε τα σημερινά υπερτροφοδοτούμενα «τέρατα» με τις αποδόσεις εκατοντάδων ίππων, μιλάμε ότι ένας κινητήρας 1.500 κ.εκ. VW / Porche της εποχής εκείνης, απέδιδε γύρω στους 80 ίππους.
O Fikes ενθουσιάστηκε με την ιδέα αλλά αποφάσισε τελικά να τοποθετήσουν έναν κινητήρα 1.500 κ.εκ της VW, στην BMW του. Ο λόγος ήταν καθαρά πρακτικός, καθότι στο Μεξικό, που αποτελούσε και τον ταξιδιωτικό του προορισμό, υπήρχε ήδη γραμμή παραγωγής σκαραβαίων, οπότε η εύρεση ανταλλακτικών, αν αυτό χρειαζόταν, θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Τα πράγματα βέβαια δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι, αφού οι “ελάχιστες βελτιώσεις” που είχαν αποφασίσει να κάνουν στο μοτέρ του σκαραβαίου, τελικά έφτασαν σε “τουμπάνιασμα” δίχως ταβάνι, με την τοποθέτηση ό,τι πιο εξελιγμένου υπήρχε στα σωθικά του κινητήρα.
Το αποτέλεσμα ήταν η ιπποδύναμη του κινητήρα αυτού, παρά το ότι δεν υπάρχει επίσημα καταγεγραμμένη τιμή, να είναι μεγαλύτερη από τους τερακύλινδρους κινητήρες 1.500 κ.εκ. της VW / Porsche, εκείνη την εποχή.
Πέραν του μοτέρ, στη μοτοσυκλέτα τοποθετήθηκε επίσης μια μάσκα–ιδιοκατασκευή με ένα ζεύγος προβολέων και πληθώρα αναλογικών ρολογιών στο πάνω μέρος της, ενώ όλα τα υπόλοιπα παρέμειναν ως είχαν στην standard μορφή τους.
Το μοναδικό αυτό μοντέλο ονομάστηκε Fikobike, έκανε απροβλημάτιστα το ταξίδι στο Μεξικό και στη συνέχεια τρομοκρατούσε την καθώς πρέπει και χλιδάτη συνοικία του Highland Park στο Nτάλας, όπου και διέμενε ο Fikes.
Τελικά μετά από λίγο καιρό ο Fikes πούλησε τη μοτοσυκλέτα σε έναν συλλέκτη μοτοσυκλετών, ο οποίος και την κράτησε για πολλά χρόνια στη συλλογή του, μέχρι που την διέθεσε το 2019 προς δημοπρασία στον οίκο Sothebys.
H Fikobike πωλήθηκε για το μικρό (σχεδόν αστείο) ποσό των 9.600 δολαρίων, με τα στοιχεία του νέου της ιδιοκτήτη να παραμένουν άγνωστα.
Ίσως σε μερικά χρόνια, να την ξαναδούμε σε κάποια δημοπρασία αυτή την άσχημη μεν, αλλά ενδιαφέρουσας εκτέλεσης μοτοσυκλέτα.
Φωτογραφίες: Sothebys
