Τι να τα κάνεις τα κυβικά, αν έχεις το κουράγιο;
Όρεξη να υπάρχει και πάθος και χαρά, κι όλα τα ταξίδια πραγματοποιούνται ακόμα και με ελάχιστα κυβικά. Αυτό απέδειξαν με το ταξίδι τους από την Ιταλία στην Ισπανία δυο Ιταλοί φίλοι πάνω σε 50άρια μοτοποδήλατα…
Παράδειγμα προς μίμηση, απάντηση-γροθιά σε όλους αυτούς που σέρνονται στους δρόμους της πόλης με 1200άρια τουριστικά θηρία με κάγκελα, προβολάκια και μπαγκαζιέρες που δεν έχουν βγει ποτέ από τα όρια της πόλης.
Παράδειγμα αποφασιστικότητας και τόλμης, με μπόλικο χιούμορ αποτελεί το ταξίδι των δυο φίλων Αντρέα και Τζιόρτζιο από την πόλη της Μόντσα, που αποφάσισαν να πάνε στην Ισπανία πάνω σε δυο νορμάλ μοτοποδήλατα Piaggio Ciao 50 και Bravo 50!
Το ταξίδι πήρε στους Ιταλούς μια βδομάδα να διανυθεί, καλύπτοντας 1.200 χιλιόμετρα από την Mόντσα της Ιταλίας μέχρι τη Βαρκελώνη της Καταλονίας.
Και οι δύο φίλοι, μέλη του Vespa Club της Agrate Brianza, ο Αndrea Nasisi, 35 ετών και ο Giorgio Fumagalli, 53 ετών, είχαν φυσικά ωραίες ιστορίες να διηγηθούν.
Μας λέει ο Andrea όσον αφορά την περιπέτεια τους: “Η ιδέα ήρθε κατά τη διάρκεια μιας βραδινής εξόδου με φίλους, όταν αρχίσαμε να μιλάμε για ταξίδια πάνω σε δυο τροχούς. Είναι εύκολα τα ταξίδια με μοτοσυκλέτες και κυβικά, αλλά η πραγματική πρόκληση είναι να οδηγάς ένα 50άρι”.
Όντας λάτρεις των κλασικών σκούτερ το πρώτο που σκέφτηκαν ήταν να ταξιδέψουν με μια Vespa 50, αλλά προτίμησαν να κάνουν το ταξίδι με κάτι πιο περιπετειώδες κι διάλεξαν ένα Ciao και ένα Bravo 50!
Έτσι έβαλαν στοίχημα και προς έκπληξη όλων αποφάσισαν να πάνε “βόλτα”, να πεταχτούν μέχρι τη Βαρκελώνη.
Οι δύο φίλοι αγόρασαν δύο μοτοποδήλατα Piaggio, ένα Ciao, κι ένα Bravo και αποφάσισαν να κάνουν το δικό τους… slow travel.
Λέει ο Αντρέα για το ταξίδι: Ξεκινήσαμε την 1η Αυγούστου από τη Villa Reale στη Monza, διασχίσαμε το Giovi και αργά το απόγευμα φτάσαμε στη Σαβόνα, για διανυκτέρευση.
Η πρώτη μέρα δεν ήταν ακριβώς τυπικά καλοκαιρινή, αφού φτάσαμε στον προορισμό μας μούσκεμα! Η δεύτερη ημέρα ήταν μια από τις καλύτερες του ταξιδιού, διασχίζοντας περιοχές της Λιγουρίας και με επίσκεψη στο ιστορικό εργοστάσιο της Piaggio.
Η συνέχεια ήταν το ίδιο δύσκολη και αργή περνώντας το Σαν Ρέμο, το Μόντε Κάρλο, τη γαλλική Νίκαια και τη Μασσαλία, Κάννες και το Σεν Τροπέ και την Τουλόν.
Την 5η ημέρα, αποφασίσαμε να μην πιεστούμε και να σταματήσουμε στην Catalana di Portbou, μόλις περάσαμε τα ισπανικά σύνορα.
Είχαμε ένα μικρό ατύχημα, όταν το Bravo του Giorgio είχε ένα κλατάρισμα, αλλά κατά τα άλλα ήταν μια καλή μέρα, ακόμη και όταν έπρεπε να κάνουμε πετάλι για μπορέσουμε να ανεβούμε τα Πυρηναία.
Την 6η ημέρα φτάσαμε στον προορισμό μας την Βαρκελώνη, προς μεγάλη έκπληξη των περαστικών που μας έβλεπαν πάνω στα φορτωμένα μικρά ιταλικά μας μοτοποδήλατα. Επισκεφθήκαμε τα εκπληκτικά μνημεία της πόλης και δοκιμάσαμε μερικές από τις τοπικές σπεσιαλιτέ στην La Rambla.
Για την επιστροφή πήραμε το πλοίο επειδή είχαμε πίεση χρόνου, αλλά για το μέλλον έχουμε κι άλλα σχέδια. Το επόμενο βήμα θα είναι η Σικελία και πάλι με Ciao, ενώ ήδη έχει πέσει μια ιδέα για μια Σκανδιναβική χώρα…
