Μπροστά ο Μάρκ και πίσω του… το χάος
Είναι σαν αυτό που λένε “έχω καλά νέα και κακά νέα, από που να αρχίσω;”. Τα καλά νέα είναι ότι ο Marquez συνέτριψε για άλλη μια φορά τον ανταγωνισμό. Τα κακά νέα είναι για τους αντιπάλους του, που βρέθηκαν να σέρνονται στην άσφαλτο ή να τερματίζουν στις πίσω θέσεις. Κείμενο: MotoGP Guru
Η νίκη του Marc Marquez στην πατρίδα του την Ισπανία, μπροστά στο δικό του κόσμο, ήταν η δεύτερη αποστομωτική απόδοση της χρονιάς και μάλιστα συνεχόμενη. Έχοντας το νου ότι αυτός ήταν ο 4ος γύρος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας να θυμηθούμε επίσης ότι ο πρώτος αγώνας στο Κατάρ δεν πολυαρέσει στις Honda και ο δεύτερος στην Αργεντινή έφερε τον κακό χαμό για τον Μάρκ. Άν είχαν πάει “πρίμα” οι πρώτοι δυο αγώνες, που θα ήταν τώρα δηλαδή o εργοστασιακός αναβάτης της Honda; Θα είχε πάρει το πρωτάθλημα του 2018 και το βλέμμα του θα ήταν στραμμένο στο 2019;
Το Νο2 της εργοστασιακής ομάδας Repsol Honda, ο Dani Pedrosa, ενεπλάκη στην πίστα της Jerez σε ένα άσχημο ατύχημα, που τελικά δεν οδήγησε σε σοβαρούς τραυματισμούς αναβατών. Τώρα το ποιος έφταιγε περισσότερο από τον άλλον άν και είναι δύσκολο να μετρηθεί. σαν “MotoGP Guru – ο άνθρωπος του τα ξέρει όλα” που είμαι, θα πρέπει να πω ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει ο Jorge Lorenzo, με τη διαγώνια πορεία που διάνυσε, επιστρέφοντας σαν παλαβός στην αγωνιστική γραμμή, όπως-όπως. Τώρα, να δώσουμε και λίγους αρνητικούς πόντους στον Pedrosa; Άντε να του δώσουμε κανά-δυο, αλλά από την άλλη τι έπρεπε να κάνει; Να δει ανοιχτή την αγωνιστική γραμμή και να πει: “κάτσε να ρίξω μια ματιά δεξιά-αριστερά μήπως έρχεται κανένας και μετά να περάσω”, στην πίστα, μέσα σε αγώνα ήταν, δεν πέρναγε πολυσύχναστη διασταύρωση χωρίς φανάρια στο δρόμο…
Η ατυχία αυτουνού του Dovizioso δε λέγεται ρε παιδί μου. Δε φτάνει που τον πετάνε κάτω διάφοροι συχνά-πυκνά, κυρίως αυτό προκαλείται από team mate του, αυτούς που τους λέμε ομόσταυλους (στον ίδιο σταύλο; σταύλοι είναι τα γκαράζ των ομάδων;). Πρόπερσι ο Andrea Dovizioso είχε τη “βοήθεια” του άλλου Andrea, του Iannone, που έκανε σοβαρές προσπάθειες να τον ρίχνει κάτω σε κάθε ευκαιρία που του δινόταν.
Φέτος ο Dovi έχει την αντίστοιχη “βοήθεια” από τον Lorenzo, που όποτε ευκαιρεί και μπορεί να τον εμποδίσει, το κάνει με χαρά και όρεξη. Στη Jerez, όπως και πέρσι στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς που κρινόταν το πρωτάθλημα, ο Lorenzo του έκοβε τη φόρα στις στροφές, παίρνοντας και κρατώντας με συμπλεγματική συμπεριφορά την αγωνιστική γραμμή, μην επιτρέποντάς του να τον περάσει. Εδώ το έκανε πέρσι με το πρωτάθλημα να κρίνεται μέχρι τελευταίας στιγμής, δεν θα το έκανε φέτος μέσα στην πατρίδα του ακόμα και για πλάκα; Δεν τον βλέπω καλά τον Χόρχε να πούμε. Δε νομίζω να τον θέλουν πια οι Ιταλοί στην ομάδα τους.
Το πρόβλημα είναι ότι η Ducati Corse πελαγοδρομεί και στο θέμα του Dovizioso. Θα τον κρατήσει στο team ή όχι. Σιγά τα λεφτά που ζητάει (τι είναι 6 εκατομμύρια αμοιβής το χρόνο, για μια ιδιοκτήτρια Volkswagen;) όταν για τον μέγα Lorenzo είχε σκάσει 10 μύρια; (που να ΄ξεραν, τι τους έμελλε να πάθουν). Ο αγώνας του Jerez και με αυτά που συνέβησαν μόνο σαν “ο εφιάλτης της Ducati” μπορεί να χαρακτηριστεί.
Εντάξει ρε συ Marc, κέρδισες τον αγώνα της πατρίδας σου και μάλιστα με έναν τρόπο που δείχνει απόλυτη κυριαρχία. Έχω όμως την εντύπωση ότι το παρακάνεις με τους πανηγυρισμούς σου, κατά τη διάρκεια και μετά τον τερματισμό με σκετσάκια, αλλά κυρίως όταν φτάνεις στο χώρο των νικητών και προς την ομάδα σου. Κέρδισες, το είδαμε πολύ καλά, δε νομίζω ότι χρειάζεται να χοροπηδάς και να ουρλιάζεις σαν να κέρδισες τον έβδομό σου τίτλο. Άκου που σου λέει ο MotoGP Guru, λίγη συγκράτηση στο συγκεκριμένο θέμα, θα σε κάνει πιο συμπαθή. Έχουνε δει πολλά τα μάτια του τόσα χρόνια…
Ρε σεις ΚΤΜάδες αναβάτες της αυστριακής εταιρίας, να σας ρωτήσω κάτι; Εσείς, o Pol Espargaro και ο Smith, είσαστε οι εργοστασιακοί και ο Mika Kallio είναι ο δοκιμαστής, ο αναβάτης εξέλιξης; Και σας περνάει μέσα στον αγώνα, μένει μπροστά σας και τερματίζει σε αυτή τη θέση; Ο αναβάτης εξέλιξης που δοκιμάζει σε πραγματικές συνθήκες νέα εξαρτήματα και ρυθμίσεις για το 2019; Μωρε μπράβο…
Έχει ενδιαφέρον η ιστορία του Bradley Smith, ενός συμπαθέστατου στο παρελθόν παιδιού, επικοινωνιακού και προσηνή, ειδικά όταν έτρεχε στα Moto3. Από τη στιγμή που ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία του Παγκοσμίου, μάλλον κάποιος του είπε ότι δεν πρέπει πια να χαμογελάει και πρέπει να γίνει “σκληρός”, βαρύς δεν εξηγείται αλλιώς. Σύντομα έκανε δηλώσεις του στυλ “no more mr. nice guy”, δηλαδή “τελειώσανε οι καλοσύνες”, στα βρετανικά μέσα, κι έτσι λάνσαρε ένα καινούργιο λουκ: έγινε βλοσυρός και συνοφρυωμένος. Κατάφερε έτσι, εκτός από το γεγονός ότι δεν κάνει τίποτε σπουδαίο μέσα στην πίστα, να γίνει παράλληλα και αντιπαθής.
Αντιπαθής πάει να γίνει και ο Johan Zarco μου φαίνεται. Από κει που ήταν ο συμπαθής outsider Γαλλάκος που τα βάζει με τους γίγαντες και βγαίνει κερδισμένος – για άλλη μια φορά πρώτος αναβάτης της Yamaha σε αγώνα, παρ’ ότι όχι εργοστασιακός – άρχισε να κάνει αντιπαθητικές δηλώσεις χωρίς νόημα. Κάτι παθαίνουν οι άνθρωποι όταν ανεβαίνουν στην κατηγορία των MotoGP, δεν εξηγείται αλλιώς και νομίζουν ότι πρέπει να το παίζουν κάπως. Βρε κουτοί γι’ αυτό γουστάραμε τον Valentino Rossi για χρόνια, επειδή ήταν χαρούμενος, ελαφρύς με την καλή έννοια, γιατί έδινε χρώμα και χαρά σε ένα χώρο που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν βαρύς κι ασήκωτος. Και σοβαρός μέχρι βαρεμάρας, απ’ τη στιγμή που έπεφτε η σημαία του τερματισμού.
Για την περίπτωση του Johan Zarco μου φαίνεται ότι θα κρατήσω στη μνήμη μου τις εποχές της Moto2 με την καθαρή του οδήγηση και τις ακροβατικές κωλοτούμπες για χάρη των θεατών μετά τις νίκες του… Και ειδικά τώρα που έκλεισε με την ΚΤΜ για του χρόνου, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δυσκολευτεί να δει ξανά βάθρο στο μέλλον… Για νίκη φέτος, τον βλέπω, μόνο αν συμβεί κάτι στους πρωτοκλασάτους αναβάτες. Και με τη λύσσα που τους έχει πιάσει τελευταία τίποτα δεν αποκλείεται.
Πάλι αξύριστος εμφανίστηκε στο βάθρο (ωπ, δεύτερο βάθρο) ο Andrea Iannone που ευνοήθηκε από την ομαδική πτώση των Dovizioso, Lorenzo, Pedrosa – δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο ατύχημα στη μεγάλη κατηγορία εδώ και χρόνια – και τσούπ ανέβηκε τρίτος. Ο ομόσταυλος Alex Rins σημείωσε την τρίτη του πτώση σε 4 αγώνες. Στον ένα αγώνα που έμεινε πάνω στη σέλα ανέβηκε στο βάθρο. Τρία τα βάθρα για τη Suzuki μέχρι στιγμής.
Πτώσεις σημείωσαν (ρε σεις, πάλι;) οι Α. Bautista και Κ. Abraham της ομάδας Pull&Bear. Μάλλον δεν ενοχλεί κανέναν ιδιαίτερα το γεγονός, εξ’ άλλου ο αφεντικος της Pull&Bear και του Zara – εκτός των άλλων εταιριών που έχει – είναι από τους πλουσιότερους στον κόσμο. Δε θα δυσκολευτεί να πληρώσει τα σπασμένα (κυριολεκτικά) αυτό είναι σίγουρο…
Να σας πω και δυο κουβέντες για τις μικρές κατηγορίες τώρα. Στα Μοto3 θα απονείμουμε στον Aaron Canet τον τίτλο “ο κουτός του αγώνα”, για να μην πω τίποτα χειρότερο, αφού κατάφερε από εσωτερική να πάει ευθεία στα φρένα και να πετάξει συναθλητές του κάτω, συμπεριλαμβανομένου και του, πιο πιθανού για τον φετινό τίτλο, Jorge Martinez. “Μου γλίστρησε το γάντι” είπε ο Canet μετά τον αγώνα, αλλά τον έχουμε ξαναδεί να κάνει ινδιανιλίκια μέσα σε αγώνες, άρα…
O συμπαθής Phillip Öttl είναι γιος του παλιού 125άρη του Παγκοσμίου Peter Öttl. Ο Phillip έκανε έναν ψυχωμένο και άριστο στρατηγικά αγώνα και κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Χερέθ. Έτσι πατέρας και γιος έχουν κερδίσει αγώνα στη μικρή κατηγορία με διαφορά… 22 ετών! Εύγε στην οικογένεια.
Ρε σεις τι έγινε με τον φέρελπι Romano Fenati; Μήπως ο μεγάλος σπόνσοράς του “Κουζίνες Μαρινέλη” δεν ρίχνει λεφτά για να κάνουν το μηχανάκι του να πηγαίνει; Μήπως να βάλει ο Μαρινέλης διαφημίσεις στο Μάστερ Σέφ, για να γίνει πιο γνωστή η φίρμα;
Στη βαθμολογία των MotoGP πρώτος είναι ο Marquez με 70 βαθμούς, δεύτερος ο Zarco με 58 και τρίτος ο Vinales με 50 βαθμούς. Ζόρικα τα πράγματα για όλους τους διεκδικητές εκτός του Marquez μέχρι στιγμής…
Για τον πέμπτο αγώνα της χρονιάς, τα MotoGP θα φιλοξενηθούν στη πίστα του Le Mans στη Γαλλία, με τον αγώνα να γίνεται την Κυριακή 20 Μαΐου. Για την ακρίβεια θα σας βάλω και όλο το υπόλοιπο πρόγραμμα της χρονιάς εδώ πιο κατω, για να το έχετε εύκαιρο…
ΥΠΟΛΟΙΠΟ… ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΡΩΤ. ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ 2018
20/5 – Γαλλία – Le Mans
3/6 – Ιταλία – Autodromo del Mugello
17/6 – Ισπανία – Catalunya Barcelona
1/7 – Ολλανδία – TT Circuit Assen
15/7 – Γερμανία – Sachsenring
5/8 – Τσεχία – Automotodrom Brno
12/8 – Aυστρία – Spielberg Red Bull Ring
26/8 – Μεγάλη Βρετανία – Silverstone Circuit
9/9 – Σαν Μαρίνο – Misano World Circuit Marco Simoncelli
23/9 – Ισπανία – MotorLand Aragón
7/10 – Tαϊλάνδη – Chang International Circuit
21/10 – Ιαπωνία – Twin Ring Motegi
28/10 Aυστραλία – Phillip Island
4/11 – Mαλαισία – Sepang International Circuit
18/11 – Ισπανία – Comunitat Valenciana Ricardo Tormo
