Δυστοπικό το μέλλον για τη μοτοσυκλέτα
Το σημαντικό στην ιαπωνική αγορά δύο τροχών δεν είναι ότι σημειώνει πτώση από πέρσι, αλλά ότι η προηγούμενη χρονιά έκλεισε με τις χειρότερες πωλήσεις των τελευταίων 50 ετών! Κι αυτό μας αφορά όλους…
Πού πάει η γιαπωνέζικη αγορά μοτοσυκλετών, σκούτερ και παπιών; Πόσο χαμηλά θα φτάσει η συρρίκνωση; Γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη τους στα δίτροχα και σε τι ακριβώς φταίνε οι εταιρίες κι οι κυβερνήσεις; Ή μήπως έχει αλλάξει ο κόσμος και οι ανάγκες του;
Διάφορες παράμετροι συνέβαλαν στο να μειώσουν μια μεγάλη παγκόσμια και ισχυρή αγορά, η οποία είχε μοντέλα που πολλές φορές δοκιμάζονταν στην Ιαπωνία και μετά περνούσαν στον κόσμο.
Τη χρονιά που πέρασε η γιαπωνέζικη αγορά έκλεισε με ιστορικό αρνητικό ρεκόρ, αν και η πτώση ήταν μόλις 1.7% συγκριτικά με το 2018.
Πέρσι ταξινομήθηκαν 382,913 μοτοσυκλέτες, σκούτερ και 50άρια μοτοποδήλατα, επίδοση που είναι η χειρότερη του τελευταίου μισού αιώνα! Οι 380 χιλιάδες διτρόχων ωχριούν μπροστά στα δύο και τρία εκατομμύρια μονάδες που απορροφούσε η Ιαπωνία τη δεκαετία του ’80 και του ’90!
Πρώτη σε πωλήσεις το 2019 ήταν για ακόμα μια φορά η Honda με 174.679 μονάδες (-1.5%), με δεύτερη τη Yamaha με 79.920 (-3.6%), τρίτη τη Suzuki με – 3% και 61.952 μονάδες και τέλος την Kawasaki που είχε μείωση -1.1% και 21.035 πωλήσεις. Το γνωστό εδώ και χρόνια 1-2-3-4 των Γιαπωνέζων, “Τι είχες Ιαπωνία μου, τι είχα πάντα”, ένα πράγμα… Α ναι, και πέρα από τις “τέσσερις αδελφές”, όλοι οι υπόλοιποι κατασκευαστές απέσπασαν μόλις το 12% της αγοράς!
Παρότι η Ιαπωνία είναι από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο, πιο συγκεκριμένα η 7η μετά τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, υπάρχουν κάποιες άλλες αιτίες που λειτουργούν αρνητικά για την αγορά των δύο τροχών.
Πρώτο και σημαντικότερο ότι το “μικρό, φθηνό μηχανάκι” έχει πάψει να είναι 50άρι, κι αυτό είναι πολύ κακό. Πάνε οι εποχές που οι κατασκευαστές διέθεταν απλά, φθηνά δίχρονα 50άρια που ήταν προσιτά στον κόσμο και γίνονταν γοητευτικά στους εφήβους. Ο ερχομός των τετράχρονων πιο αργών, ακριβότερων, πολυπλοκότερων, απαιτητικότερων στη συντήρηση, βαρύτερων κινητήρων έδιωξε πολλούς πελάτες.
Έπειτα, ήταν η νομοθεσία και οι συστηματικές αποτρεπτικές καμπάνιες (!) της κυβέρνησης που στόχο είχαν να αποτρέψουν τους πιτσιρικάδες να πάρουν δίπλωμα μικρού δίτροχου, κάτι που είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1990.
Σύμφωνα με την Japan Automobile Manufacturers Association, τα 50άρια που πουλήθηκαν το 2019 αποτελούν το 50% των συνολικών πωλήσεων της χρονιάς, για να καταλάβουμε το πόσο σημαντικά είναι τα μικρά δίτροχα στην Ιαπωνία.
Κι ενώ το θέμα του πάρκινγκ είναι τεράστιο πρόβλημα στην Ιαπωνία και θεωρητικά η λύση των δίτροχων ήταν η καλύτερη, οι κυβερνήσεις άρχισαν να “δαιμονοποιούν” τα σκουτεράκια και τα μοτοσυκλετάκια μέσα στις πόλεις με υπέρογκες κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα.
Παράλληλα, δεν δημιουργήθηκαν περισσότεροι χώροι στάθμευσης για δίτροχα, όπως για παράδειγμα στην Ταϊβάν, όπου υπάρχουν παντού πολυώροφα πάρκινγκ.
Πλήγμα δέχθηκε η αγορά και από τους νέους εναλλακτικούς τρόπους καθημερινής μετακίνησης, όπως τα συμβατικά και ηλεκτρικά ποδήλατα και πατίνια, με μόνη ελπίδα αντίστασης σε αυτό να αποτελούν τα ηλεκτρικά σκούτερ, των οποίων, όμως, καθυστερεί η εξέλιξη(η οποία έχει να κάνει με την τεχνολογία μπαταριών και την περιορισμένη αυτονομία).
Το μέλλον για τη χώρα που έφερε τη μοτοσυκλέτα στη ζωή μας, τη μοίρασε στον κόσμο (την έμαθε και σε εμάς), από τη δεκαετία του ’60 και μετά, είναι δυσοίωνο, αφού οι επερχόμενες νέες προδιαγραφές (με τις Euro5 μέσα σε αυτές) γίνονται ολοένα απαιτητικότερες.
Έτσι η δημιουργία νέων μοντέλων δυσκολεύει ακόμη περισσότερο, με τις ιπποδυνάμεις να πέφτουν, το βάρος να αυξάνεται και τα διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα να γίνονται πολυπλοκότερα και κατά συνέπεια ακριβότερα. Σαν αποτέλεσμα, η τελική τιμή που μετακυλίεται τον καταναλωτή γίνεται όλο και πιο… δυσβάσταχτη. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη γιαπωνέζικη αγορά, αλλά μας αφορά όλους.
