Περισσότερα συστήματα ασφαλείας – Υψηλότερες τιμές μοτοσυκλετών
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζει ένα μέτρο που θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά το τοπίο των δύο τροχών και οι κατασκευαστές δυσανασχετούν.
Από το 2027, εξετάζεται το ενδεχόμενο να γίνει υποχρεωτική η τοποθέτηση συστημάτων υποβοήθησης οδηγού (ADAS – Advanced Driver Assistance Systems) σε όλες τις καινούργιες μοτοσυκλέτες, πέρα από το ήδη καθιερωμένο και υποχρεωτικό ABS (σε μοντέλα άνω των 125cc.
Στην ατζέντα βρίσκονται τεχνολογίες όπως η αυτόματη πέδηση έκτακτης ανάγκης, η ανίχνευση τυφλών σημείων, το προσαρμοζόμενο cruise control, οι προειδοποιήσεις σύγκρουσης και η λειτουργία cornering ABS.
Η πρόταση εντάσσεται στο πλαίσιο του General Safety Regulation της ΕΕ και στηρίζεται στα στοιχεία που δείχνουν πως οι μοτοσυκλετιστές αποτελούν το 15,5% των θυμάτων σε τροχαία στην Ευρώπη, τη στιγμή που αντιστοιχούν μόλις στο 2,4% της συνολικής κυκλοφορίας.
Οι ρυθμιστικές αρχές θεωρούν ότι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να έχουν καθοριστικό ρόλο στη μείωση των ατυχημάτων, λειτουργώντας ως ένα δίχτυ ασφαλείας για αναβάτες που σε μια στιγμή απροσεξίας ή απρόβλεπτης συνθήκης βρίσκονται πολύ πιο εκτεθειμένοι από ότι οι οδηγοί αυτοκινήτων.
Ωστόσο, η ιδέα κάθε άλλο παρά βρίσκει όλους σύμφωνους. Οι κατασκευαστές υποστηρίζουν πως η ενσωμάτωση τέτοιων συστημάτων αυξάνει αισθητά το κόστος παραγωγής, κάτι που θα μετακυλιστεί στην τελική τιμή αγοράς.
Σε μια αγορά ήδη ευαίσθητη και με νέους αναβάτες να δυσκολεύονται να μπουν στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, κάθε επιπλέον κόστος μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
Από την άλλη πλευρά, ομάδες και λέσχες μοτοσυκλετιστών εκφράζουν έντονες επιφυλάξεις για την αξιοπιστία των αισθητήρων σε οχήματα τόσο δυναμικά και εκτεθειμένα σε διαφορετικές συνθήκες όσο οι μοτοσυκλέτες.
Ο φόβος είναι ότι λανθασμένες ενδείξεις ή υπερβολικά ευαίσθητες παρεμβάσεις θα μπορούσαν να αποδειχθούν επικίνδυνες, ακυρώνοντας τον αρχικό στόχο της ασφάλειας.
Πέρα από τα τεχνικά και οικονομικά ζητήματα, το θέμα αγγίζει και την ίδια τη φιλοσοφία της μοτοσυκλέτας.
Για πολλούς, η οδήγηση μοτοσυκλέτας δεν είναι απλώς μέσο μεταφοράς αλλά τρόπος ζωής που βασίζεται στην ελευθερία, στον έλεγχο και στην αμεσότητα με την μοτοσυκλέτα.
Η ιδέα ότι ηλεκτρονικά συστήματα θα αποφασίζουν, έστω και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, στη θέση του αναβάτη, μοιάζει για ορισμένους να περιορίζει αυτή την ουσία.
Οι συνέπειες ενός τέτοιου μέτρου δεν θα περιοριστούν στην Ευρώπη. Αν εφαρμοστεί, θα μπορούσε να αποτελέσει παγκόσμιο σημείο αναφοράς, αναγκάζοντας τις μεγάλες εταιρείες να επανασχεδιάσουν μοντέλα για όλες τις αγορές.
Το ζήτημα της νομικής ευθύνης είναι επίσης ανοιχτό: σε περίπτωση δυσλειτουργίας ή κακής χρήσης των συστημάτων, ποιος θα θεωρείται υπεύθυνος, ο αναβάτης ή ο κατασκευαστής;
Προς το παρόν, το ζήτημα παραμένει στο τραπέζι, φανερώνοντας την κεντρική αντιπαράθεση: πώς μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη ασφάλεια στους δρόμους χωρίς να χαθεί η αυτονομία και η ελευθερία που δίνει η μοτοσυκλέτα.
Πρόκειται για ένα σταυροδρόμι που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των δύο τροχών στην Ευρώπη – και πιθανότατα πολύ πέρα από αυτήν.
