“Τα παπιά είναι ανεκτίμητα εργαλεία”
Δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί που βγάζουν καθημερινά τα προς το ζην με εργαλεία τα παπιά τους, επί σειρά ετών. Ένας από τους παραπάνω είναι και ο “JimPilot”, κι αυτή είναι η ιστορία του.
Η κορυφαία στιγμή της μοτοσυκλετιστικής του πορείας ήταν όταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας οδηγούσε τη Yamaha R6 του μέσα στην διάσημη, απαιτητική πίστα του Nurburgring.
H χειρότερη στιγμή ήταν όταν λίγο καιρό αργότερα έπεσε με 200 χ.α.ω στο Αρτεμίσιο και παραλίγο να χάσει το ένα του πόδι. Με πολύ κουράγιο, επιμονή και δουλειά κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια του και να επιστρέψει στους δύο τροχούς.
Ο “JimPilot” έχει μετρήσει σχεδόν ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα στους δρόμους με παπιά, μηχανάκια, μοτοσυκλέτες, φορτηγά και αυτοκίνητα και τα τελευταία χρόνια μεταφέρει οτιδήποτε μπορεί να μεταφερθεί με το παπί του – από ανθρώπους μέχρι πακέτα, έγγραφα, επιστολές, ότι μπορεί να φανταστεί κανείς.
Ο “JimPilot” ξεκίνησε την πορεία του στους δύο τροχούς “σωστά” από την πρώτη μέρα, δηλαδή με ένα Honda GLX 50 το 1989 και σύντομα πέρασε στη μοτοσυκλέτα με “μια διχρονίλα”, ένα Suzuki RGV 250 αυτό που τότε λέγαμε “μπανάνα”, λόγω του ιδιόμορφου ψαλιδιού του.
Από τότε πολλά δίτροχα έχουν περάσει από τα χέρια του, αλλά και σχεδόν όλα τα σημαντικά μοντέλα παπιών, όλων των εταιριών.
Γνωρίσαμε και θελήσαμε να παρουσιάσουμε την ιστορία του JimPilot λόγω του πάθους με το οποίο υποστήριζε το τωρινό του παπί “που δεν θα το άλλαζε, παρά μόνο με ένα ίδιο” το αξιόλογο Kawasaki Athlete 125, ένα παπί που ξεχωρίζει για την οδική συμπεριφορά του και τα φρένα του.
“Aυτή τη στιγμή, τώρα που μιλάμε, έχω ξεπεράσει τα 50.000 χιλιόμετρα, δεν έχει παρουσιάσει το παραμικρό πρόβλημα και αυτό το παπί είναι ανεπανάληπτο από πλευράς συνολικών επιδόσεων”, λέει ο έμπειρος αναβάτης, που πίνει νερό στο όνομά του Athlete, έχοντας διανύσει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα σαν courier και delivery στο παρελθόν επί σειρά ετών, πάνω σε σέλες παπιών.
“Θυμάμαι κάποτε δούλευα για 5 χρόνια σε μια πιτσαρία κάθε μέρα για παραπάνω από 12 ώρες την ημέρα, πάντα με παπί”, μας λέει. Εκείνη την εποχή έκανε την ημέρα κοντά στα 200 χιλιόμετρα, άλλαζε λάδια κάθε δεύτερη βδομάδα.
“Αργότερα έγινα ταξιτζής και μετά οδηγός φορτηγού, κι όταν με απέλυσαν από την εταιρία μετά από 6 χρόνια συνεργασίας και έμεινα άνεργος, μου ήρθε η ιδέα ενός άτυπου “μοτο-ταξί”, μιας υπηρεσίας που θα έκανε όλες τις μεταφορές πάνω σε δυο τροχούς”.
“Από φίλους και γνωστούς που ξέρουν τη δουλειά που κάνω και με σύστησαν, έχω μεταφέρει πολλούς ανθρώπους μέσα στην πόλη που είχαν ανάγκη γρήγορης μετακίνησης, ακόμα και διάσημους, ηθοποιούς, γιατρούς και δικηγόρους, ακόμα και έναν αξιωματικό που τον πήγα να παρασημοφορηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…”, λέει ο “JimPilot” για να συνεχίσει “… μιλάμε για πολύ κόσμο”.
“Έχω μια κυρία κοντά στα 65, που για χρόνια είχε συνηθίσει να κάνει τις δουλειές της πάνω σε μηχανάκι με τον άντρα της. Τώρα την μεταφέρω εγώ σε μόνιμη βάση. Δεν μπορεί να μπει σε αυτοκίνητο”.
Τον JimPilot μπορείτε να τον βρείτε στο: mototaxiathens.blogspot.gr
