Η μοτοσυκλέτα που “έπρεπε” να παρουσιάσει η Yamaha
Με την έλευση των ριζικά ανανεωμένων εκδόσεων Tracer 9, ουσιαστικά κλείνει ένα κεφάλαιο που ξεκίνησε το 2015, με την παρουσίαση του πρώτου Tracer 900, μιας μοτοσυκλέτας που αντικατόπτριζε πλήρως τη διαχρονικά τολμηρή φιλοσοφία της Yamaha. Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης, Φωτογραφίες: Οδυσσέας Σολωμού
Κανείς δεν μπορεί να πει ότι η γιαπωνέζικη εταιρία των “τριών διαπασών” διέπεται από συντηρητισμό, εμμονές και αρτηριοσκλήρωση. Για την ακρίβεια, η Yamaha είναι η πλέον καινοτόμος εταιρεία ανάμεσα στις ιαπωνικές και μια από τις πιο τολμηρές σε παγκόσμια κλίμακα.
Αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις με πράξεις, που στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει παρουσίαση ριζοσπαστικών μοντέλων παραγωγής και όχι απλώς concept που ποτέ δεν υλοποιούνται.
Η Yamaha έχει πάρει πολλές φορές το ρίσκο και έχει ανταμειφθεί για αυτό. Μια από τις μοτοσυκλέτες της εταιρείας που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους, ήταν και το πρώτο TDM850 του 1991. Η Yamaha ήταν η πρώτη που διέγνωσε ότι ο συνδυασμός της θέσης οδήγησης μιας μεγάλης On–Off με street χαρακτηριστικά στησίματος, ήταν η απάντηση στην επιθυμία των αναβατών για μια πολυχρηστική μοτοσυκλέτα δρόμου.
Το ότι τα TDM850 και ειδικά τα μοντέλα των 900 κ.εκ. σημείωσαν επιτυχία, δεν χρειάζεται παράθεση στατιστικών πωλήσεων για να αποδειχθεί. Οι συγκεκριμένες μοτοσυκλέτες δημιούργησαν ουσιαστικά μια νέα κατηγορία, η οποία στις μέρες μας συμπεριλαμβάνει δεκάδες μοντέλα διαφόρων κατασκευαστών.
Yamaha TDM 850 1991
Το 2011 η παραγωγή των TDM ολοκληρώνεται ύστερα από μια εικοσαετία και όλοι περιμένουν με ανυπομονησία το μοντέλο που θα γεμίσει το κενό στην γκάμα της εταιρίας. Βλέπετε, δεν ήταν απλά θέμα εμπορικής στρατηγικής, η Yamaha, ως ιδρύτρια της συγκεκριμένης κατηγορίας, όφειλε να έχει τοποθέτηση εντός της.
Yamaha TDM 900, 2002-2011
Έτσι, μετά από αναμονή τεσσάρων ετών και με διάφορα σενάρια περί αναγέννησης των TDM να τρέχουν, το 2015 η Yamaha παρουσιάζει το Tracer 900, μια μοτοσυκλέτα που διατηρούσε τη βασική φιλοσοφία του συγκερασμού στοιχείων από τις Adventure και Street κατηγορίες, σε μια προσαρμοσμένη στην εποχή της εκδοχή.
Το Tracer 900 ήταν σαφώς “πιο Street” από το TDM900 σε στήσιμο, αναβαθμισμένο σε όλους τους τομείς (αλίμονο αν δεν ήταν), με την μεγαλύτερη ειδοποιό διαφορά να είναι ο τρικύλινδρος CP3 κινητήρας σε σχέση με τον δικύλινδρο σε σειρά του παρελθόντος.
Η μοτοσυκλέτα δεν προέκυψε ακριβώς από λευκό χαρτί, αφού ήταν εν πολλοίς βασισμένη στο streetfighter MT-09, που είχε παρουσιαστεί έναν χρόνο νωρίτερα, το 2014.
Ωστόσο όπως αποδείχθηκε, αυτή ήταν μια προσέγγιση “στην κόψη του ξυραφιού” για τη Yamaha, αφού η μοτοσυκλέτα δότης δεν ήταν εύκολο να προσαρμοστεί σε διαφορετικά δεδομένα.
Τι εννοούμε με αυτό; To ΜΤ-09 ήταν μια εκπληκτική μοτοσυκλέτα, η οποία τεχνηέντως και με μαεστρία στήθηκε από τη Yamaha ώστε να σου δίνει συνεχώς την αίσθηση της κίνησης στο όριο.
Αυτή η αφιλτράριστη και ωμή αίσθηση, με βάση πάντα τα πολιτικώς ορθά δεδομένα που διέπουν τις περισσότερες σύγχρονες μοτοσυκλέτες, ήταν και είναι η γοητεία της.
Το χαρακτηριστικό αυτό μπορεί να εξυπηρετεί άψογα τις απαιτήσεις εντός της streetfighting κατηγορίας, ωστόσο αν προσπαθήσεις να χτίσεις πάνω σε αυτό μια μοτοσυκλέτα πιο διευρυμένης χρήσης, ενδέχεται να υπάρξουν… αντιφάσεις.
Το χαρακτηριστικό αυτό μπορεί να εξυπηρετεί άψογα τις απαιτήσεις εντός της streetfighting κατηγορίας, ωστόσο αν προσπαθήσεις να χτίσεις πάνω σε αυτό μια μοτοσυκλέτα πιο διευρυμένης χρήσης, ενδέχεται να υπάρξουν… αντιφάσεις.
Η πρώτη γενιά των Tracer 900 λοιπόν, διατηρούσε, παρά τις προσπάθειες της Yamaha για “κατευνασμό”, αρκετή από την τραχύτητα και αρκετό από τον τσαμπουκά των MT-09.
Η κατανομή του βάρους επίσης είχε αλλάξει, λόγω της προσθήκης πρόσθετου εξοπλισμού, fairing και διαφορετικής θέσης οδήγησης, ωστόσο η γεωμετρία παρέμεινε πρακτικά η ίδια με αυτή των MT-09.
Με τον γρήγορο τουρισμό και τις μακρινές σε βεληνεκές βόλτες του Σαββατοκύριακου να συμπεριλαμβάνονται σαφώς στο ρεπερτόριο χρήσης των Tracer 900, τα παράπονα για αστάθεια στις υψηλές ταχύτητες δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους.
Η μοτοσυκλέτα είχε κληρονομήσει αυτούσια την ευελιξία και την προθυμία των streetfighter αδερφών της για γρήγορες εισόδους σε στροφές και απότομες εναλλαγές κλίσεων, κάτι που την ανήγαγε σε ένα εξαιρετικό εργαλείο στα στροφιλίκια, όμως όταν τα χιλιόμετρα ανέβαιναν –πολύ- στην εθνική, έβγαζε ταλαντώσεις κατά τον διαμήκη άξονα με σημείο εφαρμογής το τιμόνι.
Παρ΄ όλα αυτά, το γκάζι, ο πλούσιος εξοπλισμός και η πολύ προσιτή τιμή του Tracer 900, το ανήγαγαν γρήγορα ως ένα από το πιο ευπώλητα μοντέλα μεγάλου κυβισμού της Yamaha, με την εμπορική του πορεία στην Ελλάδα να είναι εξαιρετική, πόσο μάλλον όταν η αγορά δεν είχε συνέλθει καλά-καλά από την οικονομική ύφεση.
Το 2018, η Yamaha προχώρησε σε μια μικρής έκτασης ανανέωση του Tracer, στην οποία μεταξύ άλλων συμπεριλαμβανόταν η επιμήκυνση του ψαλιδιού και κατά συνέπεια η αύξηση του μεταξονίου, που από τα 1440 χλστ., έφτασε στα 1500 χλστ., εξαλείφοντας τα κουνήματα και την αστάθεια στις υψηλές ταχύτητες.
Το Tracer 900, μαζί με το ραφινάρισμα στα riding modes και στην απόκριση του κινητήρα, ήταν πλέον πιο ώριμο και καλύτερα ενταγμένο εντός της κατηγορίας στην οποία ανήκε από την πρώτη στιγμή της παρουσίασης του.
Το εντυπωσιακό ήταν ότι δεν είχε απολέσει σε καμία περίπτωση τον δυναμικό του χαρακτήρα και την ακόρεστή του όρεξη για δρόμους με στροφές, ένα πεδίο στο οποίο συνέχιζε να διαπρέπει, εκπληρώνοντας όμως παράλληλα και χωρίς κανένα πρόβλημα τον πολυχρηστικό και «πασπαρτού» του ρόλο σε άλλα πεδία, όπως καθημερινή μετακίνηση, βόλτες και ταξίδια.
Οι 115 ίπποι του πολύ καλού σε επιδόσεις τρικύλινδρου κινητήρα και η ελαστικότητά του, ανταποκρίνονταν άψογα σε όλα αυτά τα πεδία.
Παράλληλα δε με τη βασική έκδοση, η Yamaha εκείνη τη χρονιά (το 2018) παρουσίασε και το Tracer 900 GT, που έφερε πρόσθετο εξοπλισμό, προσανατολισμένο για τουριστική χρήση, χωρίς να διαταράσσονται οι ισορροπίες.
Το GT ήταν μια πιο value for money αγορά, αφού ο πρόσθετος εξοπλισμός ήταν ουσιώδης, όπως για παράδειγμα οι αναβαθμισμένες και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της KYB, που ουσιαστικά κάλυπταν και με το παραπάνω το αυξημένο κόστος αγοράς, σε σχέση με τη βασική έκδοση.
Yamaha Tracer 900
Το μοναδικό στοιχείο που παρέμενε ως… χαρακτηριστική ιδιαιτερότητα των Tracer 900, ήταν η θέση οδήγησής τους, που τοποθετούσε τον αναβάτη με όρθιο κορμό, στα Adventure πρότυπα, ενώ τα πόδια ήταν τραβηγμένα αρκετά πίσω και σε κλειστές σχετικά γωνίες, σε μια street φιλοσοφία.
Αυτό δεν ήταν απαραίτητα κάτι κακό, αφού δεν κούραζε, ούτε δημιουργούσε προβλήματα εργονομίας και ελέγχου της μοτοσυκλέτας, το σίγουρο όμως ήταν ότι ξένιζε στην αρχική επαφή με τη μοτοσυκλέτα και απαιτούσε μια μικρή περίοδο συνήθειας και προσαρμογής.
Τα Tracer 900 / GT παρέμειναν χωρίς μεγάλες αλλαγές μέχρι το 2020 στην παραγωγή, και δίχως ούτε μια στιγμή να θεωρηθούν παρωχημένα και ξεπερασμένα.
Για την ακρίβεια, είχαν τα φόντα να σταθούν για αρκετό καιρό ακόμη στην αγορά, με κάποιες προσαρμογές. Ωστόσο, εν όψει των Euro 5 προδιαγραφών, η Yamaha αποφάσισε να προχωρήσει σε μια εκτεταμένη ανανέωση που περιλαμβάνει… τα πάντα, ακόμα και το όνομα, το οποίο μετατρέπεται πλέον σε Tracer 9.
Παρά το ότι εξακολουθούν να υπάρχουν “modular” συγγένειες με τα MT-09 του 2021, που επίσης ανανεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, είναι σαφές ότι οι δύο οικογένειες μοτοσυκλετών εξετάζονται πλέον αυτόνομα και διαχωρισμένα, ώστε να μην υπάρχουν ανεπιθύμητες «επικαλύψεις» χαρακτηριστικών.
Φυσικά και ανυπομονούμε να βρεθούμε πάνωστη σέλα τους για να διαπιστώσουμε στην πράξη πώς η Yamaha έχει μετουσιώσει στο σήμερα, τη φιλοσοφία που με τόλμη εισήγαγε στον κόσμο της μοτοσυκλέτας το 1991, με το πρώτο TDM 850.
