Ο Covid λειτούργησε θετικά για την ιαπωνική αγορά μοτοσυκλετών!
Το 2021 ολοκληρώθηκε για την ιαπωνική αγορά δύο τροχών πετυχαίνοντας πωλήσεις 439.587 μονάδων, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του +13,4% και δίνοντας υποσχέσεις για θετικές προοπτικές στα επόμενα χρόνια. Από πού προέρχεται όμως αυτή η αισιοδοξία; Μα από τα επερχόμενα ηλεκτρικά σκούτερ και μοτοσυκλέτες!
Μετά από μια μακρά περίοδο πτωτικής τάσης, έπρεπε να έρθει η παγκόσμια πανδημία για να ανανεώσει την ιαπωνική εγχώρια αγορά μοτοσυκλετών, έστω και με μια μετριοπαθή αύξηση πωλήσεων.
Έτσι, μετά τη μικρή, αλλά σημαντική, αύξηση που επιτεύχθηκε το 2020, η αγορά σημείωσε διψήφια αύξηση το 2021, την καλύτερη επίδοση της τελευταίας δεκαετίας!
[wp_bannerize group=”dokimi_banner”]
Η εγχώρια ζήτηση ήταν ισχυρή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και στην πραγματικότητα το 2021 έκλεισε με 439.587 πωλήσεις (+13,4%), συμπεριλαμβανομένων τόσο των τοπικών κατασκευαστών όσο και των εισαγωγέων, με θετικές προοπτικές για τα επόμενα χρόνια, χάρη στην ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης.
Κορυφαία εταιρία στην αγορά ήταν και πάλι η Honda με 198.603 πωλήσεις (+12,8%) και ακολουθούν η Suzuki με 91.839 (+27,8%!) και η Yamaha με 70.479 πωλήσεις (+1,1%). Πολύ καλές επιδόσεις πέτυχαν οι Ducati (+23,7%), Triumph (+44,8%) και Aprilia (+377%).
[wp_bannerize group=”last_posts_banner”]
Καταρχάς να δούμε πρώτα πώς είναι διαμορφωμένη η γιαπωνέζικη αγορά.
Πρώτα πρώτα υπάρχουν τα μοτοποδήλατα κάτω των 50 cc, μετά είναι τα “mini bikes” με κινητήρες 125-250cc, τα “small bikes” με κυβισμό 250-400 cc και τέλος τα “big bikes” με κινητήρες άνω των 400 cc.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν οι μοτοσυκλέτες ήταν στην ακμή τους, τα σκούτερ που είχαν αυτόματες μεταδόσεις και δεν απαιτούσαν τη χρήση ποδιών για να λειτουργήσουν, έγιναν πολύ δημοφιλή και χρησιμοποιήθηκαν κατά πολλές εκατοντάδες χιλιάδες από τους Ιάπωνες που τα χρησιμοποιούσαν παντού: στις μετακινήσεις, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, τη διασκέδαση, τα ψώνια.
Εκείνη την εποχή, τα μοτοποδήλατα (μέχρι 50 κυβικά) εκτόξευσαν τις πωλήσεις των τοπικών κυρίως εταιριών σε παραπάνω από 2,8 εκατομμύρια μονάδες σε ένα μόνο έτος, μαζί με το θρυλικό Super Cub 50 της Honda βεβαίως, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως επαγγελματικό εργαλείο για παράδοση εφημερίδων και delivery.
Τις επόμενες δεκαετίες τα μοτοποδήλατα που είχαν όριο ταχύτητας τα 30 km/h, έχαναν διαρκώς πωλήσεις μιας και το ιαπωνικό κράτος απαγόρευσε την απόκτηση και οδήγησή τους από μαθητές γυμνασίου, που αποτελούσαν μια μεγάλη αγοραστική δύναμη.
Επίσης οι αυστηρότερες προδιαγραφές ρύπων των κινητήρων που θεσπίστηκαν από το 1998 και μετά, ανάγκασαν τους κατασκευαστές να εγκαταλείψουν τους απλούς, ισχυρούς και φθηνούς σε κατασκευή και συντήρηση δίχρονους κινητήρες.
Τέλος, ήταν η δυστοκία του ιαπωνικού κράτους να δημιουργήσει χώρους στάθμευσης για δίτροχα στις μεγαλουπόλεις, με μεγάλες καθυστερήσεις στη δημιουργία υποδομών.
H επιβολή αυστηρών προδιαγραφών ρύπων και θορύβου ήταν το τελειωτικό χτύπημα στα “δίτροχα για τον λαό” (αφού το αυξημένο κόστος μετακύλισε στον καταναλωτή), καταβαραθρώνοντας τις πωλήσεις από τα 2,8 εκατομμύρια του 1980 στις 450 χιλιάδες του 2020…
[wp_bannerize group=”home_down”]
