Με ήχο Ferrari και θρυλικό όνομα
Όχι μόνο η παλαιότερη, αλλά και η σχετικά πιο πρόσφατη ιστορία της ιταλικής Benelli έχει στις σελίδες της θρυλικές μοτοσυκλέτες. Μια από αυτές είναι η Benelli Tornado 900 Tre 1999, μια μοτοσυκλέτα που διακρινόταν για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Τι έγραφαν οι δημοσιογράφοι για αυτή την αξιόλογη και καινοτόμο μοτοσυκλέτα; Βασικά, ότι ακουγόταν σαν Ferrari και είχε το ψυγείο του κινητήρα στην ουρά της.
Ήταν Ιούλιος του τελευταίου έτους της προηγούμενης χιλιετίας, του 1999, και η Benelli ήθελε να δημιουργήσει ντόρο γύρω από το όνομά της.
Η θρυλική ιταλική εταιρία είχε καταφέρει να αναδυθεί από τις στάχτες της ανυπαρξίας, χάρη σε έναν παθιασμένο Ιταλό από μεγάλο τζάκι, ο οποίος λάνσαρε ξανά τη μάρκα με ένα τολμηρό, επαναστατικό μοντέλο που προκάλεσε αίσθηση: το Benelli Tornado 900 Tre.
Σχεδόν δυόμιση δεκαετίες έχουν περάσει από τότε, από τη μέρα που ένας βιομήχανος του οποίου η οικογένεια ήταν γνωστή για την κατασκευή οικιακών συσκευών (Indesit), σομπών, ψυγείων και πλυντηρίων – προϊόντων δηλαδή χωρίς την παραμικρή “ψυχή” – αναβίωσε μια μάρκα μοτοσυκλετών, “προϊόντων” δηλαδή που διαθέτουν “άπειρη ψυχή”!
Η κορυφαία στιγμή του δισεκατομμυριούχου Andrea Merloni – 31 ετών τότε – ήταν η Benelli Tornado 900 Tre, μια από τις πιο αμφιλεγόμενες μοτοσυκλέτες του τέλους του 20ού αιώνα.
Όλα άρχισαν στις 21 Ιουλίου 1999 στη Villa Merloni, σε ένα πάρτι της υψηλής κοινωνίας, όπου έγινε η ανακοίνωση των μελλοντικών σχεδίων του Andrea Merloni: η κατασκευή της 900 θα ξεκινούσε το συντομότερο (τελικά το 2002) και η νέα Benelli θα συμμετείχε επίσημα σαν εργοστασιακή ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK, με τον αναβάτη τον έμπειρο Αυστραλό Peter Goddard!
Ο Merloni ξόδεψε πολλά χρήματα για την προώθηση του Tornado, με μια από τις προωθητικές αυτές ενέργειες αυτές να είναι και η δωρεάν αποστολή αφίσας της μοτοσυκλέτας… σε όποιον τη ζητούσε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της εταιρίας!
Μάλιστα, η επίσημη παρουσίαση της μοτοσυκλέτας μεταδόθηκε στο Διαδίκτυο, κάτι παντελώς ασυνήθιστο ακόμα εκείνη την εποχή.
Η μοτοσυκλέτα σχεδιάστηκε από λευκό χαρτί, χωρίς να βασίζεται πάνω σε καμία άλλη μοτοσυκλέτα της αγοράς. Η καρδιά του Tornado 900 ήταν ο υγρόψυκτος τρικύλινδρος σε σειρά κινητήρας με δυο εκκεντροφόρους, ψεκασμό και 12 βαλβίδες, σχεδιασμένος από τον διάσημο Ricardo Rosa, έναν πρώην μηχανικό της Ferrari, o οποίος είχε συμμετάσχει και στην εξέλιξη της, επίσης τρικύλινδρης, MV Agusta F4!
Η διάταξη αυτή είχε επιλεγεί λόγω του περιορισμένου πλάτους της και της μεγάλης ποσότητας ροπής που παρήγαγε.
Με τον στροφαλοφόρο άξονα στις 120º, είχε έναν ακραίο και επιθετικό βρυχηθμό που θύμιζε Ferrari, μόλις άνοιγε το γκάζι. Ο λόγος που ο κυβισμός ήταν 900 cc, ήταν οι κανονισμοί του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Superbike. Εκείνη την εποχή αυτό ήταν το όριο κυβισμού για τις τρικύλινδρες μοτοσυκλέτες.
Ένα από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά της 900 ήταν το διάσημο ψυγείο του κινητήρα που είχε τοποθετηθεί… κάτω από τα οπίσθια του αναβάτη, στην ουρά, παρέα με δυο μεγάλες φτερωτές (βεντιλατέρ) που βοηθούσαν την ψύξη.
Ο αέρας έφτανε στην περιοχή μέσω αγωγών που ξεκινούσαν από μπροστά, περνούσαν κατά μήκος των πλευρών της μοτοσυκλέτας και κατέληγαν στο ψυγείο.
Η εξαγωγή του ζεστού αέρα γινόταν μέσω των μεγάλων βεντιλατέρ, κάτι που ήταν και ένα από τα πιο εξωφρενικά χαρακτηριστικά αυτής της μοτοσυκλέτας.
Αυτή η λύση δεν είχε δοθεί στην τύχη, ούτε είχε προκύψει, αφού επέτρεψε στον κινητήρα να πλησιάσει τον μπροστινό τροχό, να τον φορτίσει με περισσότερο βάρος κι έτσι να κάνει τη μοτοσυκλέτα τόσο “κοντή”, ώστε να αποκτήσει ταχύτατη γεωμετρία.
Ο τρικύλινδρος κινητήρας του Tornado, που δημιουργήθηκε δια χειρός του Ingegnere Rosa, φιλοξενήθηκε μέσα σε ένα πλαίσιο χωροδικτύωμα με σωλήνες από ατσάλι και χυτές πλάκες αλουμινίου στην περιοχή της έδρασης του ψαλιδιού – το οποίο ήταν δίμπρατσο, ασύμμετρο, από χυτό αλουμίνιο με γέφυρα και πολύ μεγάλου μεγέθους.
Οι τροχοί ήταν φτιαγμένοι από ελαφρύ κράμα αλουμινίου, με λεπτές ακτίνες με δυο αιωρούμενους μεγάλης διαμέτρου μπροστινούς δίσκους να έρχονται από τη χρυσή σειρά Brembo, με αντικριστές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων.
Η μπροστινή ανάρτηση που ήταν ανεστραμμένο πιρούνι Marzocchi, είχε καλάμια διαμέτρου 46 mm, και ήταν πλήρως ρυθμιζόμενο σε προφόρτιση ελατηρίων, συμπίεση και επαναφορά.
Το πίσω αμορτισέρ διέθετε ξεχωριστό μπουκαλάκι αερίου και ήταν επίσης πολυρυθμιζόμενο. Το πλήρες φέρινγκ ήταν στενό με χαμηλή ζελατίνα και είχεδύο μεγάλες εισαγωγές για την ψύξη. H κάθετη διάταξη των προβολέων και η στενότητα του μπροστινού φωτιστικού σώματος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους.
Το φέρινγκ έφτανε μέχρι τη μέση της μοτοσυκλέτας, πεπλατυσμένο για λόγους εργονομίας και συνδεόταν ελαφρώς άτσαλα (αν δείτε τις φωτογραφίες), με την ουρά της 900, που ήταν μονόσελο.
Η θέση οδήγησης της 900 ήταν πολύ σπορ, ένα ζευγάρι κλιπόν τοποθετήθηκαν κάτω από την πάνω πλάκα του πιρουνιού, το στέλεχος και τα όργανα είχαν δύο αναλογικά τμήματα, ένα για το στροφόμετρο και ένα για τη θερμοκρασία κινητήρα με κίτρινο φόντο, καθώς και μια μικρή οθόνη LCD για τις υπόλοιπες πληροφορίες.
Στο πρωτότυπο μοντέλο που παρουσιάστηκε στον ειδικό Τύπο, οι αναρτήσεις ήταν Öhlins, η σέλα ήταν μονόσελο και οι φτερωτές στην ουρά δεν είχαν προστατευτικές γρίλιες. Το τελικό της εξάτμισης ήταν από ανθρακονήματα και φυσικά η τιμή είχε εκτιναχθεί. Στην Ευρώπη η 900 κόστιζε κοντά στις 18 χιλιάδες ευρώ, είχε δηλαδή περίπου την τιμή μιας Aprilia RSV 1000 ή ενός Ducati 999.
Στην τελική έκδοση της μοτοσυκλέτας πολλά άλλαξαν, ενώ παρουσιάστηκαν και οι Limited Edition, όπως όριζε ο κανονισμός του Παγκόσμιου Superbike για να ομολογκαριστεί η μοτοσυκλέτα στους αγώνες: κι έτσι έγινε το λανσάρισμα μιας περιορισμένης σειράς 150 κομματιών: οι Benelli Tornado 900 Tre Limited Edition.
Με διαφορές σε σημεία, με αναρτήσεις της Ohlins και τροχούς Marchesini εκτός των άλλων, η απλή έκδοση της 900 Τre και της Limited Edition ξεκίνησαν να παράγονται στις νέες εγκαταστάσεις στο Pesaro, μια μικρή πόλη 40 χιλιάδων κατοίκων, στην Αδριατική.
Λύνοντας όσα προβλήματα είχε ο αρχικός κινητήρας των 900 cc, οι μηχανικοί της εταιρίας πέρασαν γρήγορα σε έναν νέο κυβισμό, αυξημένο στα 1.130 cc.
Έτσι, το 2004 θα γεννιόταν το Tornado 1130 με 160 ίππους, έχοντας ξεπεράσει τις όποιες “παιδικές ασθένειες”, έστω κι αν τρία χρόνια μετά το όνειρο του Andrea Merloni έλαβε τέλος, αφήνοντας τη φίρμα του Πέζαρο με τις φιλοδοξίες.
Peter Goddard εργοστασιακή ομάδα Παγκ. Πρωταθλ. Superbike 2001
Πέρα από τα μέτρια εμπορικά αποτελέσματα, οι αγωνιστικές Tornado συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK με τον Peter Goddard χωρίς μεγάλη επιτυχία δυστυχώς . To 2001 ο Goddard τερμάτισε 36ος με 7 βαθμούς και το 2002 ήταν 22ος με 23 βαθμούς.
Το εργοστάσιο της Benelli, το οποίο αρχικά, από το 1911, κατασκεύαζε ποδήλατα και εκεί επισκευάζονταν οχήματα, άρχισε να λειτουργεί ως κατασκευαστής μοτοσυκλετών το 1921. Η πρώτη μοτοσυκλέτα της Benelli ήταν η μικρή Velomotore , εξοπλισμένη με έναν δίχρονο μονοκύλινδρο 98 cc.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και αφού είχαν γραφτεί χρυσές σελίδες στην ιστορία της μοτοσυκλέτας και των αγώνων από τις “βολίδες του Πέζαρο”, η Benelli μέσα στο ίδιο εργοστάσιο, κατασκεύαζε το περίφημο και όμορφο δικύλινδρο Tornado 650, απ’ όπου εμπνεύστηκε το όνομά της η Tornado 900 Tre. Ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας της Benelli.
