Καραμέλα με γεύση… racing!
Για άλλη μια φορά οι άνθρωποι πίσω από το project ICON 1000 μας εκπλήσσουν με τον καλύτερο τρόπο. Αυτή τη φορά με ένα Suzuki Bandit 1200 του 1999, το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα αγωνιστικό “όπλο” για αγώνες αντοχής (Endurance) του παρελθόντος. Kάτω από τα πλαστικά ζει ένας τετρακύλινδρος σε σειρά από GSX-R1100, με 115 ίππους περίπου, ενώ η εμφάνισή του… τα σπάει.
Παρατημένη ήταν η Bandit για πολλά χρόνια σε μια άκρη μιας αυλής και όταν αποκτήθηκε από τους ανθρώπους της ICON 1000 (με τη γνωστή εταιρία ένδυσης-εξοπλισμού μοτοσυκλετιστών από πίσω τους), η μοτοσυκλέτα είχε εμφανή σημάδια κακομεταχείρισης. Όλα ξεκίνησαν, φυσικά, με τον κινητήρα που δέχτηκε την απαιτούμενη περιποίηση, με προσοχή και μεράκι.
Τέσσερις νέοι “αναπνευστήρες” μπήκαν, για να δοθεί κυριολεκτικά πνοή στο έργο: τέσσερα καινούργια καρμπυρατέρ Mikuni και φίλτρα K&N, αλλά και μια νέα εξάτμιση με δύο τελικά, το ένα κάτω δεξιά, το άλλο πίσω και ψηλά, στην ουρά!
Με τον κινητήρα να διαθέτει έτσι επιπλέον ισχύ, νέα λάστιχα της Avon τοποθετήθηκαν για να την τιθασεύει, αλλά και ένα νέο πιρούνι από Triumph Daytona, με (μια χαρά) καλάμια διαμέτρου 45 mm, ενώ το πίσω μέρος καλοδέχτηκε δυο αμορτισέρ από Kawasaki ZRX1200. Οι τροχοί ήταν “δάνειο” από ένα Honda VF1000R, και ταίριαξαν άριστα με την υπόλοιπη μοτοσυκλέτα.
Για τα φρένα υπεύθυνη ήταν η EBC με δυο δίσκους μπροστά και έναν πίσω, με δαγκάνες της Nissin (τέσσερα έμβολα μπροστά) και μεταλλικά σωληνάκια για περισσότερη αίσθηση στο φρενάρισμα. Μετά από έναν μακρύ χειμώνα εργασίας, όταν η Bandit βγήκε για δοκιμές, η εικόνα της στους δρόμους έκανε τον κόσμο να τη χαζεύει.
Βλέπετε. είχε γίνει πολύ καλή δουλειά στα περιφερειακά, με το ογκώδες (επίτηδες) φέρινγκ με τους υπέροχους δυο προβολείς να ταιριάζει άριστα με το ντεπόζιτο και τις εμφανείς ραχοκοκκαλιές του πλαισίου, όπως και το επίσης (επίτηδες) ογκώδες μονόσελο-κοκοβιό, έτσι ώστε να παραπέμπει στη δεκαετία του ’70.
Το πόνημα ονομάστηκε “Συνταγματάρχης καραμέλα”, ίσως από το κρεμ-κίτρινο χρώμα που βάφτηκε. Στα αγγλικά το όνομα ακούγεται καλύτερα “Colonel Butterscotch”…
Kι έτσι, τελικά, τo Suzuki από ήπιος “μεταφορέας” για μεσήλικες μοτοσυκλετιστές έγινε ένα “συμπαθητικό, αλλά αγριεμένο” ημι-αγωνιστικό, που θυμίζει αγώνες άλλης δεκαετίας. Μέσα σε έξι μήνες και με μπόλικη δουλειά, το Bandit έγινε “γλυκό σαν καραμέλα με γεύση racing”… κατά κάποιο τρόπο.
Πηγή: Ιcon 1000
