Πώς είναι να οδηγείς μια custom μοτοσυκλέτα της OCC από τη σειρά American Chopper; (spoiler: χάλια…)
Αποκλείεται να μην έχετε δει έστω κι ένα επεισόδιο από τη σειρά reality του Discovery Channel, Αmerican Chopper, και αποκλείεται επίσης να μην έχετε αναρωτηθεί αν αυτά που κατασκεύαζαν οι άνθρωποι του Orange County Choppers άξιζαν τα –εξωφρενικά πολλά- λεφτά τους. Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα δόθηκε από έναν γνωστό Youtuber που απέκτησε σε τιμή “χώμα” ένα μεταχειρισμένο μοντέλο του γνωστού οίκου customizing. Δεν νομίζουμε ότι η γνώμη του θα αρέσει και πολύ στον Paul Jr. και στον Paul Sr. Teutul.
Πριν ξεκινήσουμε την εξιστόρηση, αξίζει να αναφερθούμε στη μεγαλύτερη συνεισφορά της σειράς American Chopper και της OCC (εν συντομία το Orange County Choppers) στην παγκόσμια κοινότητα.
Είναι αυτό το meme:
Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας προχωρήσουμε. Aν δεν γνωρίζετε ακόμη για ποιους μιλάμε, το American Chopper είναι (ήταν) μια σειρά του Discovery Channel που παρουσιάζει εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα σε έναν οίκο customizing και παραγωγής chopper μοτοσυκλετών, στην πολιτεία της Nέας Υόρκης των ΗΠΑ.
Βασικοί χαρακτήρες της σειράς είναι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Paul Teutul Sr. και ο γιος του, Paul Tetul Jr. Στην πραγματικότητα, βασικός άξονας της σειράς είναι η προβληματική σχέση μεταξύ αυτών των δύο.
Ο πατέρας Paul, o Sr., είναι ένας στερεοτυπικός biker αλλά μόνο σε ό,τι αφορά στην εμφάνιση, με έντονο πατριαρχικό στοιχείο, τάση να ελέγχει τα πάντα και συντηρητικό τρόπο στη διαχείριση της επιχείρησης του.
Ο Paul o Jr. είναι πιο “χύμα” και γεμάτος νεωτεριστικές ιδέες, πασχίζοντας να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της OCC.
Υπάρχουν λοιπόν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα τους. Αλλά μιλάμε, πολλές. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι ως γνήσιοι bikers θα έλυναν τις διαφορές τους αλά “Sons of Anarchy” (άλλη σειρά της TV αυτή), τελικά και κλάματα έχουμε και αντιδράσεις προεφηβικού σταδίου και διαχείριση κρίσεων του τύπου “υστεριάζω”.
Ως σειρά το American Chopper είναι αυτό που εκεί στις ΗΠΑ το ονομάζουν “cheesy”, με πολύ επιτηδευμένο δράμα, πολύ κλασικό ρεπουμπλικανικό πατριωτισμό και τίγκα στο στερεότυπο, που επί της ουσίας, είναι εντελώς… γιαλαντζί.
Τέλος πάντων, κάπου ανάμεσα σε όλη αυτή την σαπουνόπερα, παρακολουθούμε και τη δημιουργία μοτοσυκλετών, με την OCC να ειδικεύεται στα chopper, αναλαμβάνοντας κατά παραγγελία των πελατών της την κατασκευή μοναδικών μοντέλων.
Ακραίων θα λέγαμε, με την έννοια του ότι υπηρετούν κυρίως το πρότυπο των τρελών σε ύψος ape hanger τιμονιών και των επιμηκυμένων όσο δεν πάει πιρουνιών.
Το κοστολόγιο, που περιλαμβάνει κατασκευή σκελετού, βαφή, δημιουργία διακοσμητικών στοιχείων και περίτεχνων τελειωμάτων στο φινίρισμα, είναι πολύ υψηλό, με τους κινητήρες και τα περιφερειακά να παραγγέλλονται από τρίτους κατασκευαστές, πάντα με βάση τις υποδείξεις και τις απαιτήσεις του πελάτη.
Το ερώτημα λοιπόν για αυτές τις πανάκριβές αλλά ακραίες μοτοσυκλέτες ήταν και είναι ένα: οδηγούνται στον δρόμο ή είναι μόνο για το σαλόνι σε ρόλο διακοσμητικού;
Ε λοιπόν, έχουμε μια αντικειμενική απάντηση, η οποία προέρχεται από τον Sean Kerr, τον άνθρωπο πίσω από το κανάλι “Bikes and Beards” στο Youtube. Aν δεν το ξέρετε επισκεφθείτε το, είναι εξαιρετικό και γεμάτο περίεργα και τρελά video με σημείο αναφοράς την μοτοσυκλέτα.
O Sean λοιπόν έψαχνε καιρό να βρει και να αγοράσει μια μοτοσυκλέτα από την Orange County Choppers – όπως και χιλιάδες άλλοι τηλεθεατές που είχαν “τσιμπήσει”, να υποθέσουμε – και η τύχη τού χαμογέλασε πριν λίγο καιρό, όταν σε μια καταχώρηση κάποιος πουλούσε ένα μοντέλο των 80.000 δολαρίων, έναντι του ποσού των 14.000 μόλις δολαρίων!
Αυτός ο κάποιος δεν είχε ακριβώς αγοράσει τη μοτοσυκλέτα από την OCC, του την είχαν χαρίσει, όταν σε ένα από τα επεισόδια του τρίτου κύκλου της σειράς (2005-2006), το σενάριο ήταν να κατασκευάσουν τις ονειρικές μοτοσυκλέτες ανθρώπων που δεν είχαν την οικονομική άνεση να αποκτήσουν ένα custom chopper. Με απλά λόγια έβαζαν και ολίγη από “φιλανθρωπία” μέσα στη συνταγή της τηλεοπτικής σειράς, έτσι;
Ένας εκ των τεσσάρων τυχερών ήταν λοιπόν και αυτός, αφού πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για να τον επιλέξουν τότε. Βετεράνος σε κάποιον από τους πολέμους των ΗΠΑ (δεν έχει κάνει και λίγους…), fan της σειράς και μοτοσυκλετιστής, είχε –και καλά- φυλάξει σε ένα τετράδιο σκαριφήματα και σχέδια για τη μοτοσυκλέτα που ποθούσε από πιτσιρικάς. Είπαμε, η σειρά ήταν “cheesy”!
Tο τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα chopper αξίας 80.000 δολαρίων το οποίο μετά από χρόνια το πουλούσε για 14.000 δολάρια… (τόσο πολύ του άρεσε). Τελικά ο Sean του Bike and Beards το απέκτησε έναντι 8.000 δολαρίων, χωρίς να χρειαστεί να πιέσει πολύ.
Ώρα για “test” λοιπόν, για να δούμε τι είδους μοτοσυκλέτες έφτιαχναν οι σπεσιαλίστες του OCC. Πρώτα απ΄ όλα η μοτοσυκλέτα δεν είχε πίσω ανάρτηση, ήταν εντελώς “ξερή”, και απουσίαζε κάθε είδους μηχανισμός απόσβεσης από το μονόσελο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Sean, “η ανάρτηση είναι η σπονδυλική σου στήλη”.
To μονόσελο με τη σειρά του ήταν πολύ επικλινές προς τα πίσω και αρκετά ολισθηρό στην επιφάνειά του, με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να φύγεις προς τα πίσω σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού ή σε κάθε ανωμαλία του δρόμου (είπαμε, ανάρτηση δεν…).
Αναγκαστικά λοιπόν για να στηριχτείς πάνω στο κατασκεύασμα έπρεπε να κάνεις γερή λαβή στο τιμόνι ως σημείο στήριξης και αυτό αποσταθεροποιούσε όλη τη μοτοσυκλέτα και δυσκόλευε τον χειρισμό της.
Η μοτοσυκλέτα ήταν διακοσμημένη με μυτερές απολήξεις και φύλλα μετάλλου σαν μαχαίρια, καθιστώντας την περίπτωση και του παραμικρού ατυχήματος πολύ επικίνδυνη. Η πρωτεύουσα μετάδοση ήταν εκτεθειμένη σε κοινή θέα χωρίς κάλυμμα, αποτελώντας έναν μόνιμο παράγοντα άγχους, αφού αν τράβαγε κορδόνια παπουτσιού η κάνα μπαντζάκι από παντελόνι, το αποτέλεσμα θα ήταν… ανατριχιαστικό.
Στο δρόμο, η εμπειρία ήταν εφιαλτική και ο Sean την χαρακτήρισε ως τη “χειρότερη μοτοσυκλέτα που είχε οδηγήσει ποτέ,” με την δήλωση αυτή να αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, δεδομένου ότι αυτός ο άνθρωπος έχει καβαλήσει ένα κάρο “κουλά”, περίεργα, άθλια και πάμφθηνα μοντέλα που αγοράζει κοψοχρονιά από το Amazon.
Μπροστινό φρένο ανύπαρκτο, πίσω φρένο πολύ ευαίσθητο και γενικά αλλόκοτη συμπεριφορά, από την ακραία γεωμετρία και το θηριώδες σε πλάτος ελαστικό πίσω.
Το τελευταίο προπύργιο για να σωθεί η αξιοπρέπεια της OCC, ήταν ο κινητήρας. Ένα custom των 80.000 δολαρίων θα έπρεπε αν μη τι άλλο να έχει “πουσαριστεί” σε ό,τι αφορά στην απόδοση.
Έτσι ο Sean πήγε στο δυναμόμετρο για να διαπιστώσει “πόσα απίδια βάζει ο σάκος” που λένε και στο Orange County της Νέας Υόρκης. Το αποτέλεσμα; Μόλις 65 ίπποι από τον V2 Εvolution κινητήρα της Harley–Davidson, χωρητικότητας 1.340 cc. Δηλαδή μιλάμε για στοκ καταστάσεις.
Η απομυθοποίηση σε όλο της το μεγαλείο. Μια τηλεοπτική βιτρίνα και πίσω της, αν όχι άθλιες κατασκευές, τουλάχιστον κακές μοτοσυκλέτες, με τους δημιουργούς τους να στοχεύουν κατά 99% (καλά εντάξει, 90%) στην εμφάνιση.
Ενδιαφέρον έχει το τι έχει απομείνει από τα Headquarters, το κτήριο των κεντρικών της επιχείρησης – (τα οποία στοίχισαν 13 εκατομμύρια δολάρια για να φτιαχτούν και πουλήθηκαν 2,3) της πάλαι ποτέ πολύ δυνατής και ιδιαίτερα επικερδούς επιχείρησης των Orange County Choppers.
Το κτήριο υπάρχει ακόμα και εντός αυτού μπορεί κάποιος να θαυμάσει (;) μια ντουζίνα μοτοσυκλέτες που δημιούργησαν οι περίφημοι αυτοί “Αμερικάνο-custom-άδες”.
Τα παλιά “κεντρικά” γραφεία της OCC. Σήμερα χώρος ψυχαγωγίας
Αυτά συμβαίνουν στη μια γωνία του κτηρίου, σε μια άκρη για την ακρίβεια, γιατί το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου είναι Video Games Arcade, με δεκάδες ηλεκτρονικά παιχνίδια, ενώ – πέρα από το κατάστημα πώλησης σουβενίρ και merchandise της φίρμας – υπάρχει και ταχυφαγείο-ρεστοράν… με πολύ μέτριο φαγητό όπως μας πληροφορούν οι παρακάτω “Χριστιανοί Τσοπεράδες” (χωρίς πλάκα, μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τις ΗΠΑ…) που επισκέφθηκαν τον χώρο, απογοητεύτηκαν οικτρά και οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους εκεί.
Ένα πρέπει να παραδεχτούμε πάντως: οι Αμερικάνοι ξέρουν πολύ καλά τη συνταγή για να φτιάχνουν show, τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά υπερθεάματα. Δε βαριέσαι… περασμένα-ξεχασμένα…
