Suzuki Quo Vadis; (πού πας;)
Με τις προδιαγραφές Euro 5 να είναι σε ισχύ, η Suzuki παρουσιάζεται χαρακτηριστικά… αδρανής σε ό,τι αφορά την προσαρμογή της γκάμας της στις νέες αυτές νόρμες, έχοντας προκρίνει μόλις 4 μοτοσυκλέτες για να συνεχίσουν την εμπορική τους πορεία επί ευρωπαϊκού εδάφους, ως μοντέλα 2021. Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, με τη γιαπωνέζικη εταιρία;
Πρώτα απ΄ όλα να διευκρινίσουμε ότι λόγω των συγκυριών της πανδημίας του κορωνοϊού, έχει δοθεί παράταση ενός έτους από την EE, για τη διάθεση του εναπομείναντος στοκ μοτοσυκλετών Euro 4 στην ευρωπαϊκή αγορά.
Αυτό σημαίνει ότι μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων, η γκάμα των Euro 4 μοντέλων της Suzuki θα είναι διαθέσιμη για έναν ακόμα χρόνο στην Ευρώπη. Ωστόσο, το γεγονός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει αιτιολογία για την στάση της Suzuki, αφού το σύνολο των υπόλοιπων κατασκευαστών έχει ήδη προετοιμάσει και παρουσιάσει την Euro 5 γκάμα του.
Στην περίπτωση της Suzuki, τα μόνα μοντέλα που έχουν ανανεωθεί σε Euro 5 μέχρι στιγμής, είναι βεβαίως το νέο Hayabusa, τα V–Strom 650 και 1050 καθώς και τα SV650.
Αυτό μας κάνει 4 συνολικά μοντέλα σε 7 συνολικά εκδόσεις, ένα σύνολο που απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως “πλήρης γκάμα”, ειδικά για τα δεδομένα μιας μεγάλης εταιρίας, όπως η Suzuki.
Κάπως έτσι, τα GSX–R* και GSX–S, τo Κatana αλλά και τα σκούτερ Βurgman και Address δεν θα συνεχίσουν να κατασκευάζονται για την ευρωπαϊκή αγορά, αφού από 01/01/2021 οτιδήποτε εισάγεται και ταξινομείται ως καινούργιο στην ΕΕ, θα πρέπει να πληροί τις Euro 5 προδιαγραφές (*το GSX–R και φυσικά τα MX μοντέλα του 2021 θα μπορούν να διατεθούν αλλά αποκλειστικά για χρήση πίστας).
Με βάση αυτά τα δεδομένα, οι μοναδικές πληροφορίες που κυκλοφορούν σχετικά με την ανανέωση της γκάμας της Suzuki, είναι – στην καλύτερη των περιπτώσεων – κάποιες αχνές ενδείξεις ή πολύ απλά, φήμες.
Από σχέδια έχουμε δει πάρα πολλά και μερικά εξ αυτών είναι πολύ ελπιδοφόρα, όμως επίσημη επιβεβαίωση δεν υπάρχει καμία. Το πρωτότυπο Recursion (ή όπως αλλιώς ονομαστεί) με τον δικύλινδρο σε σειρά υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, που… λιβανίζεται εδώ και καιρό ηλεκτροκίνητα, υβριδικά με κυψέλες υδρογόνου και πολλά άλλα.
Σε πιο προσγειωμένο επίπεδο, υπήρξαν υποσχέσεις για Βurgman 400 Euro 5, αλλά αυτό δεν πραγματοποιήθηκε στις φθινοπωρινές παρουσιάσεις, ενώ «κάποια» στιγμή μέσα στο 2021, ίσως (ίσως…) δούμε νέα V–Strom 125/300.
Φυσικά μπορεί κάποιος να επικαλεστεί το “ασαφές” 2020 ως αιτία για όλα αυτά, αλλά η επιφυλακτικότητα της Suzuki δεν αποτελεί απλά ένα φαινόμενο της τελευταίας χρονιάς.
Με εξαίρεση το GSX–R 1000, όπου και συντελέσθηκε εκτεταμένη εξέλιξη, όπως και στην περίπτωση της νέας Hayabusa, η Suzuki δεν έχει παρουσιάσει κάτι πραγματικά καινούργιο την τελευταία πενταετία (τουλάχιστον), αρκούμενη σε ανανεώσεις στην υπάρχουσα γκάμα της και σε βελτίωση των κινητήρων της.
Τα Suzuki GSX–S 750/1000 και το Katana αποτελούσαν μοντέλα naked με προσαρμοσμένους κινητήρες από παλαιότερα GSX–R, το νέο V–Strom 1050 (ΧΤ) είναι ουσιαστικά το μοντέλο του 2014 με βελτιώσεις στα σημεία και προσθήκη ηλεκτρονικού εξοπλισμού, ενώ το ίδιο ισχύει και για τα V–Strom και SV 650.
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν απαξιώνουμε ούτε και ισχυριζόμαστε ότι πρόκειται για παρωχημένες και ξεπερασμένες μοτοσυκλέτες, αντιθέτως, είναι εξαιρετικές, πολύ ποιοτικές (Made in Japan) και η διαχρονικότητά τους αποτελεί την αδιάσειστη απόδειξη της αξίας τους.
Ωστόσο, το γεγονός παραμένει: κάτι πραγματικά καινούργιο έχει πολύ καιρό να παρουσιαστεί από την Suzuki και το χρονικό διάστημα είναι πολύ μεγάλο για να ερμηνευθεί απλά ως «συντηρητισμός». Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα σημείο, όπου οι συγκυρίες και οι καταστάσεις θα αναγκάσουν την εταιρία να αποκαλύψει τα χαρτιά της.
O ρόλος του παρατηρητή εξ αποστάσεως και του κομπάρσου στην ευρωπαϊκή αγορά, δεν αρμόζει ούτε και ταιριάζει στην ιστορία και στο όνομα της Suzuki. Πόσο μάλλον όταν το 2020 αναδείχθηκε με τον Joan Mir, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στα Moto GP!
Θα πρέπει μέσα στο 2021 να παρουσιαστούν σίγουρα κάποια νέα Euro 5 μοντέλα ή να δοθεί το στίγμα μια νέας φιλοσοφίας για την εταιρία, που μπορεί κάλλιστα να είναι ηλεκτροκίνητο, τουλάχιστον για τα δίτροχα αστικού προσανατολισμού.
Αν αυτή η στάση αποτελεί το προπαρασκευαστικό στάδιο για μια πλήρη ανασυγκρότηση ή αλλαγή πλεύσης, είμαστε σίγουροι ότι θα αξίζει η αναμονή.
Αλλά πρέπει να υπάρξουν έστω κάποια μικρά δείγματα κινητικότητας. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η Suzuki θα επανέλθει δυναμικά. Αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο της ιστορίας των δύο τροχών και είναι πολύ μεγάλη για να αποδυναμωθεί ή να σβήνει χρόνο το χρόνο.
