Πιστονιά την πιστονιά… όπως τα παλιά
Το Benelli Imperiale 400 ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των νεορετρό μοντέλων αλλά δεν υιοθετεί τις 60s (κι αργότερα) γραμμές, που είναι πολύ της μοδός – αντίθετα θέλει να θυμίζει περισσότερο μοτοσυκλέτες που κατασκευάστηκαν κατά τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Είναι σαν να λέμε… όχι απλώς κλασικό, αλλά υπερ-κλασικό!
Το Benelli Imperiale 400 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2017 ως πρωτότυπο, και κατά την συνήθη πρακτική της Benelli στη νεότερη ιστορία της, παρέμεινε ως έκθεμα περνώντας από σαλόνι σε σαλόνι, μέχρι που το 2019 μπήκε σε διαδικασία παραγωγής, αρχικά για την ινδική αγορά.
Πλέον είναι διαθέσιμο και στην ευρωπαϊκή αγορά, όπως και στη χώρα μας φυσικά, απευθυνόμενο στους νοσταλγούς άλλων εποχών, όπου ο χρόνος και η δίτροχη μετακίνηση είχαν διαφορετικές διαστάσεις από τα σύγχρονα, φρενήρη δεδομένα.
Το Imperiale 400 δεν έχει σημείο αναφοράς, με την έννοια ότι δεν αναπαράγει κάποια συγκεκριμένη φόρμα που ανασύρθηκε από το χρονοντούλαπο της ιστορικής Benelli.
Imperiale ονομαζόταν μια τετράχρονη μοτοσυκλέτα 125 cc του 1961, από την “αδελφή” της Benelli εταιρία, την Motobi, η οποία δεν είχε καμία σχέση εμφανισιακά με το σημερινό Imperiale. 
Για την ιστορία, η Motobi (ή Moto–B), ήταν ιταλική εταιρία με έδρα επίσης το Pesaro και ιδρυτή έναν εκ των αδελφών που ίδρυσαν την Benelli, η οποία αγοράστηκε από τη μητρική Benelli το 1962. Όμως, αυτό αποτελεί θέμα ενός άλλου άρθρου-αφιερώματος.
Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε ως στοιχείο, είναι ότι δεν υπήρχε πρότυπο για αντιγραφή, παρ΄όλα αυτά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, με το Imperiale 400 να μοιάζει σαν πολύ καλή αναπαλαίωση κλασικού μοντέλου.
Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια ώστε η μοτοσυκλέτα να θυμίζει άλλες εποχές και οι σχεδιαστές επιτέλεσαν άριστα το έργο τους.
Το Benelli Imperiale 400 είναι απλό σαν κατασκευή, όσο απλό επιτρέπουν οι επιταγές ασφαλείας και ρύπων στις μέρες μας βέβαια.
Το πλαίσιο του είναι ατσάλινο, μονής ραχοκοκαλιάς και στο κέντρο του φιλοξενεί έναν αερόψυκτο μονοκύλινδρο κινητήρα 374 cc με τα σαφώς υποτετράγωνα χαρακτηριστικά των 72,7x90 mm, σε διάμετρο επί διαδρομή εμβόλου.
Παρά το ότι τα καλύμματα στη δεξιά πλευρά του κυλίνδρου θυμίζουν ωστήρια ή άξονες με κωνικά γρανάζια, υπάρχει ένας μονός εκκεντροφόρος στην κεφαλή που περιστρέφεται μέσω καδένας, οδηγώντας τέσσερις βαλβίδες.
Καλά κρυμμένο πίσω από περίτεχνα καλύμματα, βρίσκεται ένα σώμα ψεκασμού 37 mm της Delphi, ενώ η ανάφλεξη είναι ψηφιακή. Δεν πιάνονται προδιαγραφές Euro4 και Euro5 με καρμπυρατέρ και πλατίνες βλέπετε…
H απόδοση του συνόλου είναι 21 ίπποι στις 5.500 rpm και 2,95 kg–m ροπής στις 4.500 rpm και το κιβώτιο μηχανικό, 5 σχέσεων. Η ισχύς αυτή μπορεί να μην θεωρείται τίποτε σπουδαίο για τους ενθουσιώδεις αναβάτες μοντέρνων μοτοσυκλετών, αλλά έτσι και αλλιώς το Imperiale 400 δεν απευθύνεται σε αυτούς.
Η εκκίνηση του κινητήρα δεν γίνεται δυστυχώς από μανιβέλα και μίζα, αλλά μόνο από μίζα. Ναι, θα θέλαμε να έχει και μανιβέλα, αφού αυτό το πάλαι ποτέ σύστημα εκκίνησης είναι είδος προς εξαφάνιση και η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα θα μπορούσε δικαιολογημένα (σαν κλασική που είναι) να το τιμά, χρησιμοποιώντας το.
Οι αναρτήσεις αποτελούνται από συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι με διαδρομή 121 mm, ενώ την πίσω ανάρτηση αναλαμβάνουν δύο αμορτισέρ, με διαδρομή 55 mm.
Οι τροχοί είναι φυσικά με ακτίνες, με διάμετρο 19 ίντσες μπροστά και 18 πίσω, φέροντας ελαστικά σε διαστάσεις 110/90-19 και 130/80-18 αντιστοίχως.
Σε ό,τι αφορά τα φρένα, αυτά αποτελούνται από δίσκους 300 mm (!) μπροστά και 240 mm πίσω, με ένα δικάναλο ABS να ελέγχει και να αποτρέπει τα μπλοκαρίσματα τους.
Από πλευράς διαστάσεων, το Imperiale 400 έχει μεταξόνιο στα 1.440 mm, με το πλάτος του να μην ξεπερνά τα 820 mm. Το ύψος της σέλας βρίσκεται στα πολύ φιλικά 780 mm και η απόσταση από το έδαφος στα 170 mm.
Το ρεζεβουάρ έχει χωρητικότητα 12 λίτρων, με τη Benelli να κάνει λόγο για οικονομική λειτουργία του κινητήρα, αν και δεν δίνονται επίσημες τιμές κατανάλωσης.
Το βάρος της μοτοσυκλέτας είναι 205 κιλά (κενή) ενώ η πληροφόρηση του αναβάτη γίνεται από δύο αναλογικά όργανα, ταχύμετρο και στροφόμετρο, με μια μικρή LCD οθόνη στο πρώτο, να αποτελεί τη μοναδική ψηφιακή παρασπονδία.
H τιμή του Benelli Imperiale 400 στην Ελλάδα, είναι 4.490 ευρώ (χωρίς τέλος ταξινόμησης) και μέχρι στιγμής δεν τα έχει πάει άσχημα σε πωλήσεις, παρότι διατέθηκε αργά μέσα στο χρόνο, κλείνοντας το 2020 με 22 ταξινομήσεις.
Αυτή η επίδοση το έφερε μπροστά στην κατάταξη, αφήνοντας πίσω του πολλές και γνωστότερες μοντέρνες-κλασικές μοτοσυκλέτες της αγοράς.
Περισσότερες πληροφορίες: www.benelli-moto.gr
