Ένα “ήσυχο” Grand Prix
Ο Pecco Bagnaia πήρε μια αδιαμφισβήτητη νίκη σε έναν αγώνα MotoGP, ο οποίος είχε … δύο νικητές, αφού η δεύτερη θέση του Fabio Quartararo, ανάμεσα σε ένα πλήθος από Ducati, έμοιαζε με νίκη για τον Γάλλο αναβάτη, που φεύγει από την Αυστρία κυριαρχώντας στη βαθμολογία. Γράφει ο MotoGP Guru
Ο Pecco Bagnaia έκανε το χατ τρικ. Ο Ιταλός αναβάτης συνεχίζει να σπάει ρεκόρ και είναι πλέον ο δεύτερος αναβάτης της Ducati που πετυχαίνει τρεις συνεχόμενες νίκες, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Casey Stoner.
Ένα τέτοιο επίτευγμα έχει σημειωθεί μόνο από αναβάτες-θρύλους, όπως οι: ο Valentino Rossi, ο Casey Stoner, ο Jorge Lorenzo, ο Dani Pedrosa και ο Marc Márquez, ο τελευταίος το 2019.
Είναι η πέμπτη νίκη της χρονιάς για τον Ιταλό με την εργοστασιακή του Ducati, που επιβεβαιώνει ότι είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Quartararo για τον φετινό τίτλο, κάτι που ακόμα και ο ίδιος ο Γάλλος αναβάτης παραδέχθηκε: «Είναι ο πιο δυνατός. Έχει πέντε νίκες φέτος και για μένα είναι ο νούμερο 1 αντίπαλός μου».
Αν και ο Quartararo έχασε 5 βαθμούς από τον Bagnaia, σίγουρα μπορεί να είναι ικανοποιημένος γιατί χθες ήταν μια μέρα που θα μπορούσε να έχει χάσει πολλούς βαθμούς.
Ο Quartararo πέρασε τον Jorge Μartin (Ducati) και τον Jack Miller (Ducati) στα τελευταία στάδια του αγώνα και η δεύτερη θέση ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να ελπίζει.
Ο τρίτος υποψήφιος για τη νίκη, Aleix Espargaró, έκλεισε ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο με μια έκτη θέση. Ο αγώνας ήταν γι’ αυτόν ιδιαίτερα δύσκολος, ειδικά στο τελευταίο κομμάτι του, λόγω της επιλογής μαλακού πίσω ελαστικού, αλλά τουλάχιστον κέρδισε μερικούς βαθμούς και παραμένει δεύτερος στην κατάταξη, 32 βαθμούς πίσω από τον πρώτο Quartararo.
Θα έρθουν, πάντως, καλύτεροι αγώνες για την Aprilia, όπως αυτός του Misano, εντός Ιταλίας σε δύο εβδομάδες.
Το χειρότερο νέο της Κυριακής ήταν ο τραυματισμός του Joan Mir. Ο αναβάτης της Suzuki είχε μια κακή πτώση στον πρώτο γύρο, και οι ακτινογραφίες έδειξαν διπλό κάταγμα στο δεξί του πόδι.
Αν και χωρίς οδηγίες από πλευράς ομάδας, η Ducati ξεκίνησε πολύ καλά.
Ο Pecco Bagnaia πέρασε αμέσως τον Bastianini και πλασαρίστηκε πρώτος μετά την εκκίνηση. Μαζί με Miller και Martin τα τέσσερα Ducati είχαν ήδη το προβάδισμα και άρχισαν να δημιουργούν διαφορά από τους υπόλοιπους.
Ο Maverick Viñales ήταν απρόθυμος να εγκαταλείψει τη μάχη της πρωτιάς και γι’ αυτό και πέρασε τον Quartararo στην πέμπτη θέση και άρχισε να κυνηγάει τους προπορευόμενους αναβάτες. Στον πρώτο γύρο, η διαφορά μεταξύ του κουαρτέτου της Ducati και του Maverick ήταν 1 δευτερόλεπτο.
Αυτός που δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τον πρώτο γύρο ήταν ο Joan Mir, ο οποίος έπεσε στη στροφή Νο4 κι ενώ ήταν έβδομος.
Ο Aleix Espargaró από την πλευρά του δεν έκανε καλή εκκίνηση, αλλά το διόρθωσε λίγο ρισκάροντας στις πρώτες στροφές και ήταν 7ος πίσω από τον Quartararo και μπροστά από τον μεγάλο ηττημένο στην αρχή, Johann Zarco.
Χωρίς να τον κοντράρει κανείς ο Bagnaia έμεινε μπροστά και ο Μiller πέρασε τον Bastianini. Σε εκείνους τους πρώτους γύρους βιώναμε ήδη “μια μονομαχία με πολλά ανεξόφλητα χρέη” μεταξύ του Ιταλού Bastianini και του Ισπανού Μartin, με προσπεράσεις στο όριο.
Στον 4ο γύρο, ο Maverick Viñales έκανε ένα λάθος και έχασε τη γραμμή του, χάνοντας επίσης θέσεις από τους Quartararo, Espargaró και Zarco.
Τη χειρότερη τύχη από τους πρωτοπόρους είχε ο Bastianini, με προβλήματα στο Ducati: δεν μπόρεσε να σταματήσει τη μοτοσυκλέτα του μετά από την ευθεία και μπήκε στην περιοχή διαφυγής, με εμφανές πρόβλημα στο πίσω ελαστικό, το οποίο είχε ξεκολλήσει από τη ζάντα!
Στον 7ο γύρο είδαμε τον Jack Miller να είναι έτοιμο να δώσει τη μάχη για τη νίκη με τον Bagnaia, κάτι που δεν συνέβη, αφού ο Ιταλός ανταπέδωσε αμέσως την προσπέραση.
Οι δύο αναβάτες της Ducati είχαν μείνει μόνοι μπροστά, με τον Martín ένα δευτερόλεπτο πίσω τους και τον Quartararo άλλο ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον Ισπανό, οδηγώντας τους Espargaró, Viñales, Marini, Zarco και Rins.
12 γύρους πριν το τέλος, ο Jorge Martín έκανε ένα λάθος στο σικέιν και έχασε τη θέση από τον Quartararo. Το δεύτερο μισό του αγώνα ήταν πολύ μακρύ” για τις Aprilia, με το πίσω μαλακό ελαστικό που είχαν επιλέξει να φθείρεται έντονα, ο Viñales έχασε θέσεις από τον Zarco, τον Rins ακόμα και τον Binder. Και ο Aleix έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τον Luca Marini (Ducati), ο οποίος κατέληξε να τον προσπεράσει 8 γύρους πριν από το τέλος.
Τέσσερις γύρους πριν από το τέλος, ο Quartararo ρίσκαρε στο σικέιν της αυστριακής πίστας και προσπέρασε τον Μiller, ο οποίος, καθώς προσπαθούσε να αμυνθεί έχασε μια ακόμα θέση από τον Martin.
Αυτές οι μονομαχίες μεταξύ των αναβατών της Ducati, ευνόησαν τη Yamaha και τον Γάλλο αναβάτη που μπόρεσε να πάρει μια ανάσα. Αν ο πρωταθλητής μάλιστα είχε λίγους γύρους ακόμα, ίσως και να έφθανε τον Bagnaia στην κορυφή.
Ο Pecco Bagnaia ήταν αρκετά μακριά, ώστε να μην χρειάζεται να ανησυχεί, ενώ την ίδια στιγμή ο Fabio Quartararo εξασφάλιζε τη δεύτερη θέση, ανοίγοντας ένα κενό από πίσω του.
Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η μονομαχία για την τρίτη θέση του βάθρου ανάμεσα σε Miller και Martin. Ωστόσο, η επίθεση του Μartin ήταν πολύ απότομη στον τελευταίο γύρο, κι έτσι έπεσε στην στροφή Νο1!
Ο Fabio Quartararo τερμάτισε σε λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο πίσω από τον νικητή, Pecco Bagnaia, ο οποίος οδήγησε τελικά τον αγώνα από την εκκίνηση μέχρι την καρό σημαία!
Ο Miller κατάφερε να έχει ένα ήσυχο τελείωμα αγώνα και να ανέβει στο βάθρο, ενώ η Ducati σάρωσε για άλλη μια φορά 4 από τις 5 πρώτες θέσεις, με τον Luca Marini 4ο, το καλύτερο αποτέλεσμα της ζωής του, και τον Johann Zarco 5ο.
Ο Aleix Espargaró υπερασπίστηκε τη θέση του από τον Binder (ΚΤΜ) στους τελευταίους γύρους και “εισέπραξε” μια ακόμη θέση-δώρο όταν έπεσε ο Martín. Η έκτη θέση που τελικά κατέκτησε τελικά, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να πετύχει.
Ο Brad Binder τερμάτισε 7ος, μπροστά από τους Álex Rins, Marco Bezzecchi και Jorge Martín που τελικά ήταν 10ος. Τόσο ο Maverick Viñales 13ος όσο και ο Álex Márquez 14ος τερμάτισαν μέσα στους βαθμούς. Ο Pol Espargaró, ο εργοστασιακός αναβάτης της Honda, ήταν 16ος.
Επόμενος αγώνας στο Misano της Ιταλίας σε δύο βδομάδες.