MOTOGP GURU 2018, No19: Χορός βροχής και πτώσεων στην Valencia

Έπεσε η αυλαία – γράφτηκε ιστορία!

Με τον αγώνα στη Valencia, το πρωτάθλημα του 2018, ενός αγωνιστικού έτους που μας χάρισε άφθονες συγκινήσεις, έφτανε στο τέλος του. Το μεγάλο καραβάνι ολοκλήρωνε το ταξίδι του και η αυλαία έπεφτε. Ο ουρανός της Ισπανίας, μιας χώρας που λατρεύει τους αγώνες μοτοσυκλέτας έκλαιγε, από την αρχή μέχρι το τέλος. Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Honda, Suzuki, ΚΤΜ, Michelin, Ducati

Αndrea Dovizioso Ducati, προσεκτικός, μεθοδικός και νικητής στη Valencia

* Από μια άποψη, από Αυστρία μεριά, ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς που έγινε κάτω από δυνατή βροχή, έμελλε να φέρει ανέλπιστη χαρά και επιτυχία στην ΚΤΜ. Πρώτα απ’ όλα, η εργοστασιακή ομάδα της Moto3 και ο αναβάτης έκπληξη, ο 15χρονος Can Oncu (Tσαν Οντσού) από τη γείτονα χώρα Τουρκία, κέρδισε μόλις πάτησε τη ρόδα του στην πίστα. Πρώτος αγώνας στο πρωτάθλημα και νίκη είχε να συμβεί…δέκα… είκοσι… εικοσιπέντε… είκοσι επτά χρόνια! Ήταν το 1991 η τελευταία φορά που στην μικρή κατηγορία των 125 κυβικών κέρδιζε ένας “πρωτάρης”, που δεν ήταν άλλος από τον θρυλικό Noboru Ueda. Επίσης, ο Oncu έσπασε ένα νέο ρεκόρ όντας ο πιο νέος αναβάτης στην ιστορία που κερδίζει Grand Prix σε ηλικία 15 ετών και 115 ημερών. Πλάκα μας κάνουν, φτιαγμένα ήταν τα νούμερα;

Πρώτη φορά, μετά από καιρό, που δεν ανέβηκε στο βάθρο Honda ή Yamaha

* Ο αγώνας του Can Oncu είχε πολλή πλάκα. Ο πιτσιρικάς οδηγούσε με πάθος και τάπα, είχε βάλει το κεφάλι κάτω και πήγαινε. Κινδύνευσε να πέσει μόνο σε δυο γύρους: στον πρώτο και στον τελευταίο. Οδηγούσε μόνος του σε όλο τον αγώνα, κάτι πολύ δύσκολο από πλευράς συγκέντρωσης – ακόμα κι οι καλύτεροι την πατάνε, οι πιο έμπειροι. Από την αρχή κι από την ομάδα του στο pit wall του έγνεφαν να κόψει, να οδηγήσει με λογική, να πάει πιο αργά. Αυτός τίποτα. Με καταπληκτική σιγουριά – ατσαλωμένος μέσα στο πρωτάθλημα πιτσιρικάδων Αsia Talent Cup και Red Bull – δεν δίστασε ούτε στιγμή, ούτε άκουσε κανέναν παρά μόνο τον δεξί του καρπό: “τέρμα γκάζι φίλε, κι άστους να λένε. Δώσε και μια μεγαλοπρεπή σούζα όρθιος σε στυλ ‘παγκόσμιος πρωταθλητής’ καθώς τερματίζεις!”. Αμάσητος ο Τσάν…

Oncu, Valencia Moto3, ΚΤΜ 2018: Γράφοντας ιστορία

* Ο Τσάν Οντσού έρχεται από άλλη εποχή και έχει μαλλιά χαίτη. Σκέτη αλητεία. Κανένας άλλος δεν έχει τέτοιο μαλλί στα paddock. Άλλη μια πρωτιά στο MotoGP! Ώπα, άκυρο… μαλλί-λασπωτήρα έχει και ο team mate του στην ομάδα της ΚΤΜ, ο Darryn Binder . Μάλλον βάσει αυτού τους επέλεξαν στην ομάδα…

Can Oncu, Moto3, ΚΤΜ: Ένα αστέρι γεννήθηκε;

* Ένα για την ΚΤΜ τα Moto3. Δύο για την ΚΤΜ η αποστομωτική, αψεγάδιαστη νίκη του Πορτογάλου Miguel Oliveira στη Moto2. Βλακεία κάνει – σας το λέω από τώρα, να το θυμάστε – που ανεβαίνει για το 2019 στα MotoGP. Ο Μιγκέλ θα έπρεπε πρώτα να πάρει ένα πρωτάθλημα στη μεσαία κατηγορία, να γίνει έστω μια φορά πρωταθλητής, να το βάλει στο βιογραφικό του και μετά να πραγματοποιήσει το βήμα προς τα πάνω. Γιατί αν κολλήσει σαν δευτερο-τριτ-αθλητής στα MotoGP δύσκολα θα ξεκολλήσει και απλά θα τον θυμόμαστε σαν έναν καλό αναβάτη της Moto2. Δηλαδή θα τον ξεχάσουμε τελείως σε 2-3 χρόνια.

Pol Espargaro: Πρώτο βάθρο στα MotoGP για αυτόν και την ΚΤΜ

* Το τρίτο για την ΚΤΜ ήταν η 3η θέση –  και το πρώτο βάθρο στην ιστορία της – στην κατηγορία των MotoGP – κι ας έπεσαν σχεδόν μια ντουζίνα αναβάτες μέχρι να συμβεί αυτό. Γιατί τα βιβλία της ιστορίας γράφουν θέση και όνομα, κανείς δεν θα θυμάται στο μέλλον (άντε πάλι η μνήμη χρυσόψαρου του θεατή…) πώς προέκυψε η επίδοση. Μιλάμε για τον Pol Espargaro, που είχε να ανέβει σε βάθρο από τον καιρό του Νώε, από το 2013 όταν στέφθηκε πρωταθλητής στη Moto2. Καταλάβατε τώρα τι εννοώ όταν λέω ότι αυτό είναι το πιθανότερο που θα συμβεί στον Oliveira. Εδώ ο κόσμος ξεχνάει ότι ο Pol ήταν “κάποτε” πρωταθλητής Moto2. Άσε που τον μπερδεύει – ίδιοι είναι ρε παιδί μου – με τον αδελφό του, τον Aleix, ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν έχει κερδίσει ποτέ παγκόσμιο (σιγά μην το θυμόσαστε κι αυτό;).

Αφού δεν έπεσε ο τοίχος από τον κόσμο στον τερματισμό του Espargaro…

* Επίσης, διάφορα αδέλφια έπεσαν στη Valencia. Ο ένας από τους τέσσερις σηκώθηκε και τερμάτισε τρίτος! Λέω για τους αδελφούς Rossi και Μarini και τους αδελφούς Marquez. Αυτός που σηκώθηκε και τερμάτισε – μπράβο του! – ήταν ο Alex Marquez (στη Moto2), ο οποίος είχε να δει νίκη 13 μήνες. Άρα μέχρι να αρχίσει το πρωτάθλημα του 2019 θα συμπληρώσει τους 16 μήνες χωρίς ψηλότερο σκαλί βάθρου. Βαρύ…

* Ο τίτλος του πρώτου μη εργοστασιακού αναβάτη στα MotoGP πηγαίνει στον Johann Zarco (Monster Yamaha Tech 3), ενώ τον καλύτερο τερματισμό της καριέρας του στα MotoGP πέτυχε ο Bradley Smith που ήρθε όγδοος στον τελευταίο αγώνα του με την ΚΤΜ. Παράλληλα, ο Franco Morbidelli κέρδισε τον τίτλο Rookie of the Year με μικρή διαφορά από τον Hafiz Syahrin.

Μια ακόμα πολύ καλή επίδοση από τον 2ο Αlex Rins (Suzuki)

Πετάει, πετάει… ο Rins

* Με το γοφό του πέταξε κάτω ο Joan Mir τον Lorenzo Baldasari λίγο μετά την εκκίνηση των Moto2. Ο Ισπανός – περσινός πρωταθλητής των Moto3 και φετινός μέτριος αναβάτης των Moto2, που του χρόνου ανεβαίνει στα MotoGP – Mir έπεσε στα φρένα και άρχισε να σέρνεται προς τη μοτοσυκλέτα του Baldasari που βρισκόταν πάνω στη στροφή υπο κλίση. Με το γοφό χτύπησε το πίσω του λάστιχο και τον έριξε κάτω. Ελάχιστη δύναμη χρειάζεται για να συμβεί κάτι τέτοιο όταν μια μοτοσυκλέτα είναι υπό κλίση, αφού η επιφάνεια των ελαστικών που εφάπτεται με τον δρόμο είναι ελάχιστη.

“Oρατότης μηδέν”, που λένε, για αυτούς που ακολουθούν

* Βγαλμένος ο ώμος του Marc Marquez στους πανηγυρισμούς του παγκόσμιου τίτλου μετά από απλό τράβηγμα του Redding, βγαλμένος ώμος μετά από πτώση στα δοκιμαστικά, το ίδιο και πάνω στον αγώνα της Valencia, χωρίς να ζοριστεί ή χτυπηθεί το σημείο ιδιαίτερα… τι έχουμε, λοιπόν, εδώ; Την Αχίλλειο πτέρνα του Ισπανού πολυπρωταθλητή. Πάει για εγχείριση για να φτιάξει τον ώμο του και ελπίζω να λυθεί το πρόβλημά του, γιατί διαφορετικά καραδοκούν ο πόνος και κάποιος σοβαρότερος τραυματισμός.

Ο αδύναμος ώμος του Marc Marquez τραυματίστηκε μετά από την πτώση στον αγώνα

* Με τη δεύτερή του θέση στην Valencia, o Alex Rins βρέθηκε στην τέταρτη θέση της τελικής κατάταξης, ενώ η Suzuki ανέβηκε φέτος για τέταρτη φορά στο βάθρο, πράγμα που είχε να συμβεί από το 1994! Ενδιαφέρον είχε επίσης ότι στο βάθρο ανέβηκαν οι Ducati, Suzuki και KTM, τρεις διαφορετικοί κατασκευαστές, ενώ ήταν η πρώτη φορά εδώ και 11 χρόνια (από τον αγώνα του Misano το 2007), που Honda και Yamaha έμειναν εκτός βάθρου. Η βροχή στη Βαλένσια έφερε τα πάνω κάτω.

* Το πρωτάθλημα του 2018 στην κατηγορία των MotoGP έκλεισε όπως άνοιξε: με νίκη του Andrea Dovizioso και της Ducati. Στο ενδιάμεσο ο “Ντέσμο-Ντόβι” πέτυχε έναν και μόνο αγώνα. Για δεύτερη χρονιά τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα. Απλά να σας θυμίσουμε ότι ο 32χρονος αναβάτης από το Forli έχει κερδίσει στο παρελθόν έναν παγκόσμιο τίτλο… τη χρονιά των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, το 2004. Έχει περάσει κάμποσος καιρός…

Τρεις πρωταθλητές για το 2018: Bagnaia, Marquez, Martin

* Δεν πρόλαβε να τελειώσει ο αγώνας της Valencia, δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν οι φωτογραφίες με τους τρεις πρωταθλητές ανά κατηγορία – Martin, Bagnaia, Marquez – και το μεροκάματο για τους αναβάτες του παγκοσμίου ξεκίνησε ξανά. Δυο μέρες “ξεκούραση” και βουρ για δοκιμές, άντε πάλι από την αρχή. Πρόκειται για τους εργάτες των MotoGP. Σκληρά εργαζόμενοι, με επίδομα βαρέων (το “ανθυγιεινών” εξετάζεται) τρέχουν σε όλο τον κόσμο επί 9 μήνες, πολλές φορές, μάλιστα, βδομάδα τη βδομάδα. Παλιά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το έλεγαν Continental Circus επειδή ήταν κάτι σαν περιπλανώμενος θίασος, ένα “τσίρκο”, που πήγαινε από πόλη σε πόλη. Το Continental πήγαινε περισσότερο στο γεγονός ότι οι αγώνες γίνονταν κυρίως στην Ευρώπη, την Γηραιά Ήπειρο, το Continent.

Dani Pedrosa: Τελευταίος αγώνας, τέλος εποχής…

* Το 2018 μας τέλειωσε, καλοί μου φίλοι. Ο MotoGP Guru σας χαιρετά, θα τα ξαναπούμε του χρόνου ή εκτός αν συμβεί κάτι ή μου τη βαρέσει κι αρχίσω να γράφω διάφορα. Μέχρι τότε, καλή υπομονή – για παρηγοριά, παρακολουθήστε τις δοκιμές που θα γίνουν τους επόμενους μήνες – και, για να μην ξεχνιόμαστε, πάρτε και το πρόγραμμα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2019 για να σας κάνει παρέα.