Χειροποίητη και εύθραυστη η γιαγιά…
Οι μοτοσυκλέτες από την Ιαπωνία και οι εταιρίες τους σήμερα αποτελούν τους κυρίαρχους του παιχνιδιού στους δυο τροχούς, μετά από μια μακρά ιστορία αποτυχιών, αστοχιών, καταστροφών και χρεοκοπιών, μέχρι τη δεκαετία του ’60, που άρχισε να αναδύεται η ασιατική χώρα σαν τη νέα παγκόσμια δύναμη. Όλη η ιστορία όμως ξεκινάει πολλές δεκαετίες πίσω, το 1908 με μια αποτυχημένη και ταπεινή μοτοσυκλέτα που λεγόταν… NS.
Δυο γράμματα – “NS” – ήταν γραμμένα με το χέρι πάνω σε ένα μακρόστενο ντεπόζιτο. Από κάτω του “κρέμονταν” διάφορες σωλήνες, άγαρμπα τοποθετημένες, πρόχειρα νόμιζες, κομμένες και ραμμένες από σκελετούς ποδηλάτων. Αυτή ήταν η αρχή της γιαπωνέζικης μοτοβιομηχανίας; Απογοήτευση ή όχι, αυτή ήταν. Οι ρίζες μας δεν είναι πάντα αυτές που θα θέλαμε να φαντασιωνόμαστε, είναι πολύ πιο ταπεινές και φτωχές, κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτε, όσους τόνους χρυσόσκονη κι αν ρίξει κανείς εκ των υστέρων…
Ένας πραγματικός πιονιέρος, ένας οραματιστής ο Narazo Shimazu – που είναι μόλις 21 ετών – ιδρύει ένα “ινστιτούτο”, μια εταιρία έρευνας γύρω από τη μοτοσυκλέτα, το 1908 στην Οσάκα. Η γνώση του προέρχεται από τη μελέτη αμερικανικών και εγγλέζικων τεχνικών περιοδικών-επιθεωρήσεων και βιβλία της εποχής, αλλά και πολλούς πειραματισμούς με θαλάμους καύσης, χυτεύσεις μετάλλου και κολλήσεις σωλήνων. Η πρώτη μοτοσυκλέτα, χειροποίητη φυσικά, δημιουργείται το 1908 και φοράει έναν μονοκύλινδρο, δίχρονο κινητήρα 400 κυβικών βιδωμένο πάνω σε ένα πλαίσιο που έχει κοπεί και ραφτεί από παλιά ποδήλατα.
Το 1909 η εταιρία του Nαράζο ονομάζεται πλέον Nihon Motorcycle Company (NMC) και παράγει τον πρώτο της τετράχρονο κινητήρα, αλλά και ένα πιο ενισχυμένο πλαίσιο “μοτοσυκλέτας” – πάλι από διάφορους σκελετούς ποδηλάτου. Αυτή είναι η πρώτη πλήρως ιαπωνική μοτοσυκλέτα παραγωγής της ιστορίας! Ο Shimazu παρήγαγε πάνω από 20 από τέτοιες μοτοσυκλέτες NS και το μεγάλο κρίμα είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει ούτε μία διατηρημένη στον κόσμο, παρά μόνο μια χούφτα φωτογραφίες.
Τα αρχικά “NS” προέρχονταν φυσικά από το όνομά του. Αυτοί που αγόρασαν τις μοτοσυκλέτες τους σύντομα απογοητεύτηκαν αφού τα πλαίσια που πολύ συχνά κόβονταν κάτω από το βάρος της κατασκευής, αλλά και λόγω των πρωτόγονων δρόμων – κυρίως χωματόδρομοι – εκείνης της εποχής.
Πολλές φορές οι δρόμοι στην Ιαπωνία ήταν επίτηδες σε πολύ κακή κατάσταση λόγω ενός τρελού σκεπτικού: για να μην μπορεί ο εχθρός σε περίπτωση πολέμου να μεταφέρει με ταχύτητα εφόδια, όπλα και πυρομαχικά με τροχοφόρα, παρά μόνο με τα πόδια!
Narazo Shimazu
Παρ όλη την πρώτη αποτυχία του ο Shimazu, πιο ώριμος πλέον και έχοντας αποκτήσει περισσότερες γνώσεις επανήλθε στα κατασκευαστικά δρώμενα το 1926 παρουσιάζοντας μια νέα μοτοσυκλέτα που ονομαζόταν Arrow First. Για να αποδείξει την αξιοπιστία της ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι με τέσσερις μοτοσυκλέτες διασχίζοντας τη χώρα από την Καγκοσίμα μέχρι το Τόκιο, χωρίς αυτό να εμποδίσει μέχρι το τέλος του χρόνου την πτώχευση της εταιρίας. Αργότερα βρέθηκε μια νέα εταιρεία, η Japan Motors Manufacturing από την Οσάκα, που βελτίωσε την Arrow First, βάζοντας τετράχρονο κινητήρα με πλευρικές βαλβίδων 250 cc και κιβώτιο δύο ταχυτήτων. Η παραγωγή έφτανε τις 50 με 60 μονάδες το μήνα και τελικά ξεπέρασε τις 700 μοτοσυκλέτες μέσα σε τρία χρόνια. Και μετά ήρθε – ξέρετε ποια ε; – ναι αυτή, η χρεωκοπία… Ξανά.
