Βασισμένο σε κάμερες, ραντάρ κι ένα προηγμένο λογισμικό, το σύστημα διακρίνει τη διαφορά μεταξύ διήθησης και απλής εξόδου από τη λωρίδα λόγω λάθους.
Ενώ πολλοί κατασκευαστές έχουν κάνει μεγάλα βήματα στον τομέα των ραντάρ, των καμερών και των συστημάτων που με βάση αυτά τα δεδομένα υποβοηθούν τους αναβάτες, η Honda φαίνεται να έχει μείνει λίγο πίσω σε έναν τομέα όπου παραδοσιακά ήταν πρωτοπόρος.
Ωστόσο, οι Ιάπωνες δουλεύουν σκληρά στο παρασκήνιο και έχουν παρουσιάσει αρκετές πατέντες τα τελευταία χρόνια που αφορούν τα Adaptive Cruise Control βασισμένα σε κάμερες, συστήματα προειδοποίησης σύγκρουσης, υποβοήθηση lane assist και πολλά ακόμα, ενώ τώρα η τελευταία πατέντα έχει να κάνει με ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα που αφορά τις μοτοσυκλέτες αλλά όχι τα αυτοκίνητα: την οδήγηση ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας ή αλλιώς την διήθηση.
Συστήματα Lane Assist υπάρχουν πλέον σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα, τα οποία ειδοποιούν τον οδηγό όταν πάει να βγει από την λωρίδα του χωρίς να έχει ανάψει φλας, με κάποια από αυτά μάλιστα να επεμβαίνουν, κουνώντας το τιμόνι.
Στις μοτοσυκλέτες η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική καθώς, αν και στα περισσότερα μέρη του κόσμου απαγορεύεται, η διήθηση είναι μια συνηθισμένη πρακτική στην καθημερινότητα.
Αναγνωρίζοντας τη διαφορά μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας, η Honda μέσω της τελευταίας της πατέντας παρουσιάζει ένα σύστημα Lane Assist το οποίο αναγνωρίζει πότε ο αναβάτης πραγματοποιεί διήθηση και πότε πάει άθελά του να βγει από τη λωρίδα του!
Το σύστημα αυτό είναι αρκετά απλό στη φύση του. Συνδυάζει ένα ραντάρ στο μπροστινό μέρος με μια κάμερα ακριβώς από πάνω του, η οποία δείχνει στον εγκέφαλο της μοτοσυκλέτας πού βρίσκονται οι διαχωριστικές λωρίδες στο δρόμο.
Σε μια τυπική κατάσταση λειτουργεί όπως το προαναφερθέν σύστημα στα αυτοκίνητα και μόλις ο αναβάτης αρχίσει να πλησιάζει πολύ την γραμμή αλλαγής λωρίδας χωρίς να έχει ανάψει φλας τον προειδοποιεί.
Όμως σε αυτό το σύστημα υπάρχει και μια έξτρα “δικλείδα” για να αναγνωρίζει πότε ο αναβάτης πραγματοποιεί διήθηση.
Σε αυτή την περίπτωση, αρχικά ανάβει η ειδοποίηση όπως και πριν, όμως αν ο αναβάτης ξεπεράσει και πάλι τη γραμμή σε έναν ορισμένο χρόνο (αυτή τη στιγμή ορίζεται στα 3 δευτερόλεπτα αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει), τότε το σύστημα σβήνει την ειδοποίηση και υποθέτει ότι ο αναβάτης δεν έχει ξεχαστεί και κινείται επίτηδες ανάμεσα στις λωρίδες, κάνοντας προσπεράσεις.
Πέρα όμως από αυτό, το σύστημα αναγνωρίζει ότι πλέον κινείσαι ανάμεσα σε αυτοκίνητα σε ένα κενό μικρότερο της λωρίδας και υπολογίζει εκ νέου την απόσταση που χρειάζεται να υπάρχει ανάμεσα σε εσένα και τα άλλα οχήματα πριν ανάψει την ειδοποίηση για επικείμενη σύγκρουση.
Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε αυτό το σύστημα στην παραγωγή, καθώς αναγνωρίζοντας τις καταστάσεις και ακυρώνοντας τους “λάθος συναγερμούς” κάνει τον αναβάτη να δίνει περισσότερη προσοχή όταν τελικά το σύστημα επέμβει.
Τα μέχρι τώρα αντίστοιχα συστήματα, στέλνοντας συνεχώς ειδοποιήσεις, θυμίζουν λίγο την ιστορία με τον βοσκό που φώναζε ‘λύκος, λύκος’ και όταν τελικά ήρθε πράγματι ο λύκος κανείς δεν του έδωσε σημασία, πιστεύοντας ότι ήταν για άλλη μια φορά ψέματα.