Τα τελευταία χρόνια η Aprilia έχει καταφέρει να βρεθεί στην αιχμή της αεροδυναμικής μάχης που μαίνεται στο MotoGP, σε μεγάλο βαθμό χάρη στον Marco De Luca, πρώην τεχνικό αεροδυναμικής στην Formula 1, ο οποίος ηγείται της τεχνικής πλευράς του εγχειρήματος.
Μια σειρά από πρόσφατες αιτήσεις ευρεσιτεχνίας, υπογεγραμμένες από τον ίδιο, δίνουν μια πιο καθαρή εικόνα για κάποιες από τις λύσεις που έχει δοκιμάσει η εταιρεία. Σχέδια που έχουν φανεί κατά καιρούς στις χειμερινές δοκιμές, αλλά δεν έχουν περάσει ακόμη στη σταθερή αγωνιστική χρήση, αποκαλύπτουν την ακόμα μεγαλύτερη έμφαση που δίνει η Aprilia στην παραγόμενη αρνητική άντωση (downforce) και στο ground effect.
Η πρώτη ευρεσιτεχνία αφορά τις παράξενες προεκτάσεις στο ψαλίδι, που σχηματίζουν σχεδόν τοίχους γύρω από τον πίσω τροχό.
Με την πρώτη ματιά δείχνουν να στοχεύουν στη βελτίωση της ροής του αέρα που περνά κάτω από τα πλαϊνά του φαίρινγκ, μειώνοντας την αναταραχή που προκαλεί ο περιστρεφόμενος τροχός και έτσι να περιορίζουν την οπισθέλκουσα, προσφέροντας υψηλότερη τελική ταχύτητα με την ίδια ισχύ.
Όμως, σύμφωνα με το ίδιο το κείμενο της πατέντας, αυτό είναι απλώς δευτερεύον κέρδος· ο βασικός σκοπός είναι η ενίσχυση της συμπεριφοράς στη στροφή.
Οι προεκτάσεις αυτές έχουν διατομή τύπου πτέρυγας, παχύτερες μπροστά και πιο λεπτές πίσω, ενώ αντί να στέκονται κατακόρυφα είναι φαρδύτερες στο πάνω μέρος και στενότερες στο κάτω, αν τις δει κανείς από πίσω.
Έτσι, όταν η μοτοσυκλέτα βρίσκεται στο μέγιστο της κλίσης, στο όριο της πρόσφυσης, το «τοιχάκι» που πλησιάζει στην άσφαλτο δημιουργεί όχι μόνο downforce που πιέζει το ελαστικό κάτω, αλλά και μια οριζόντια δύναμη που το σπρώχνει προς το εσωτερικό της στροφής, αντιδρώντας στη φυγόκεντρο.
Στα σχέδια φαίνεται και ένα μικρότερο αεροδυναμικό στοιχείο μπροστά από τον πίσω άξονα, γερμένο επίσης προς τα μέσα.
Όταν η μοτοσυκλέτα βρίσκεται τέρμα πλαγιασμένη, το κομμάτι αυτό έρχεται σχεδόν παράλληλα με την άσφαλτο και λειτουργεί με βάση το ground effect, επιταχύνοντας τον αέρα ανάμεσα στο πτερύγιο και το έδαφος, δημιουργώντας υποπίεση που «ρουφάει» τη μοτοσυκλέτα προς τα κάτω.
Η δεύτερη πατέντα αφορά το υπερβολικά τονισμένο “τούνελ” στην ουρά, ανάμεσα στον πίσω τροχό και την κάτω πλευρά της ουράς, σε συνδυασμό με τα ανασηκωμένα φτεράκια στην πάνω επιφάνεια.
Ο σκοπός είναι παρόμοιος με ενός διαχύτη αγωνιστικού αυτοκινήτου, δηλαδή να βοηθήσει την εξαγωγή του αέρα που περνά κάτω από τη μοτοσυκλέτα, κάτι που ενισχύεται από τις δύο εισαγωγές-“κουτάλια” που βρίσκονται μπροστά από τον πίσω τροχό.
Η Aprilia χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια παρόμοιες λύσεις, με τους ανταγωνιστές να ακολουθούν, όμως το συγκεκριμένο τούνελ στο πάνω μέρος του τροχού στοχεύει στην επιτάχυνση της ροής, αυξάνοντας την κάθετη δύναμη και τη σταθερότητα.
Στην ουρά, τα ανοδικά πτερύγια ενώνονται στο τέλος με μια μικρή ανασηκωμένη αεροτομή, που βοηθά επίσης στην εξαγωγή του αέρα, ενώ στο εσωτερικό της ουράς δημιουργείται χώρος για τη φιλοξενία συσκευών – πιθανότατα αντίστοιχων με εκείνες που βρίσκονται στο περίφημο «salad box» των Ducati από το 2017, το οποίο πιστεύεται ότι κρύβει σύστημα σταμπιλιζατέρ (mass damper) για τη μείωση κραδασμών, αλλά και μέρος των ηλεκτρονικών.
Η επιλογή της Aprilia να καταθέσει ευρεσιτεχνίες για αυτές τις λύσεις είναι ασυνήθιστη, καθώς αποκαλύπτει λεπτομέρειες που υπό άλλες συνθήκες θα παρέμεναν μυστικές, χωρίς ουσιαστικά να μπορεί να αποτρέψει τους αντιπάλους από το να τις μιμηθούν στις GP μοτοσυκλέτες τους.
Εκεί που έχουν πραγματική ισχύ τέτοιες καταθέσεις είναι στην παραγωγή εμπορικών μοντέλων και όχι καθαρά αγωνιστικών.
Κι από τη στιγμή που είναι ήδη γνωστό ότι η Aprilia ετοιμάζει ένα ακόμα ακραίο, για χρήση πίστας, race-replica μοντέλο με την ονομασία XGP, δεν αποκλείεται να δούμε σύντομα κάποιες από αυτές τις αεροδυναμικές λύσεις και σε μοτοσυκλέτα που θα φτάσει στα χέρια πελατών.
