Ένα 115 με προοπτικές
Λιτά και κατηγορηματικά. Κατ’ αρχήν το παπί είναι φτιαγμένο για αγωνιστικό. Έχουν αλλάξει ένα σωρό πράγματα πάνω του και ο άνθρωπος που το έφτιαξε στη Μαλαισία δεν ήθελε να κυκλοφορεί στο δρόμο, αλλά για να οδηγεί γρήγορα στην πίστα.
Κι αν ήθελε πάντως να κυκλοφορεί στο δρόμο την πινακίδα δεν θα είχε που να τη στηρίξει γιατί το φτερό και η βάση της έχουν αποδημήσει σε χώρο… σκουπιδοντενεκέ.
Τα πλαστικά κομμάτια και τα καπάκια που έχουν μείνει είναι λίγα και τα βασικά, ενώ το συνολικό κόστος της μετατροπής έχει μείνει χαμηλά.
Είπαμε να το κάνουμε κακό το παπί, αλλά μη μας έρθει και “ο κούκος αηδόνι”.
Το μονό αμορτισέρ έχει αλλαχθεί με “ενισχυμένο” για να βελτιωθεί το κράτημα και δουλειά έχει γίνει στο πιρούνι και έχουν αλλαχθεί οι ζάντες που φοράνε καλύτερα και φαρδύτερα λάστιχα.
Για να μην σέρνονται τα σταθερά μαρσπιέ στις στροφές, τα στοκ έχουν φύγει για να αντικατασταθούν από rear sets, αγωνιάρικα, πως τα λένε, αυτά που είναι μικρά και σηκώνονται ψηλά, μαζί με τις βάσεις τους και τα ποδωστήρια.
Η εξάτμιση παραγωγής έχει φύγει και έχει μπει ελευθέρας (όχι βοσκής μωρέ!) μαζί με μια μακριά βάση από την ουρά, ενώ στα αριστερά του παπιού παρατηρούμε το μεγάλο καρμπυρατέρ που έχει ξεκολλήσει από τα σωθικά του κινητήρα.
Τα όργανα έχουν φύγει από το τιμόνι και ένα στροφόμετρο έχει μπει πάνω στη ραχοκοκκαλιά, αφού εκεί βολεύει για να το βλέπει ο αναβάτης που θα πηγαίνει μονίμως σκυμμένος.
Απλό, λιτό, αποτελεσματικό και όμορφο…
