“Μαμά όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω Καβασάκι”
… έτσι πρέπει να έλεγε στη μητέρα του όταν ήταν μικρό τούτο ΄δω το Ζετάκι. Ποιο Ζετάκι δηλαδή, που είναι σίγουρο ότι σ’ αυτή την κατασκευή έχουν ξεμεινει ελάχιστα κομμάτια από Honda Z.
Άντε για το καλό της κουβέντας να πούμε ότι το σημερινό μας super-παπί μοιάζει ελαφρά με Ζετάκι, με τη φιλοσοφία κατασκευής του: μικρών διαστάσεων, χαμηλό, ελαφρύ, έχει κινητήρα με οριζόντιο κύλινδρο και μικρούς τροχούς. Μέχρι εκεί και τέλος.
Το τι έχει ταιριάξει ο άνθρωπος πάνω στο δήθεν Κawasaki του (πως λέμε “κατ’ όνομα”, έτσι λέμε και “κατά ντεπόζιτο”), ότι δηλώσεις είσαι; Ένα τέτοιο πράγμα.
Δεν υπάρχει βίδα που να μην είναι σπέσιαλ, πόσο δε εξάρτημα πάνω σε αυτό το πανάκριβο – να είστε σίγουροι – δημιούργημα.
Ώπα, ένα ψιλο-νορμάλ πλαίσιο βλέπουμε από Honda Z και κάπου εκεί τελειώνουν τα ορίτζιναλ κομμάτια: ένα πιρούνι με γέφυρα, ένα απίθανο ενισχυμένο ψαλίδι, αμορτισέρ Ohlins πίσω, μοτεράκι με “τεμάχια” Takegawa πάνω του, ψυγείο λαδιού, σωληνώσεις, δισκόφρενα μπροστά και πίσω με δαγκάνες Brembo και δισκόπλακες Braking.
Στην κορυφή όμως του πλαισίου ένα ρετρό ντεπόζιτο με εξίσου κλασική γραμματοσειρά το μηχανάκι δηλώνει Kawasaki και για να ταιριάξει το εργαλείο σαν τη σούπα με το αυγολέμονο ένα επίσης ταιριαστό φερινγκ-άκι τοποθετείται στον στρογγυλό προβολέα.
Για την εξάτμιση-γιαταγάνι της γιαπωνέζικης Over θα σας μιλήσουμε μια άλλη φορά…
