380 ίπποι στο λίτρο και 20.000 rpm!
Και να ήταν μόνο οι ίπποι κι οι στροφές… Το αγωνιστικό πενηντάρι Suzuki RP68 έπιανε τα 200 km/h στις ευθείες, ζύγιζε 59 κιλά και χρησιμοποιούσε κιβώτιο ταχυτήτων με 14 σχέσεις! Όλα αυτά για το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας του ’68. Βάλτε το μισό κλασικό σας κράνος και κρατηθείτε. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Το Suzuki RP68 ήταν το πιο εξελιγμένο 50άρι που εμφανίστηκε ποτέ σ’ αυτό τον κόσμο. “Ήταν” είπα; Είναι εννοούσα, το πιο εξελιγμένο 50άρι που έχει εμφανιστεί ποτέ, μιας και κανένα δεν το έχει ξεπεράσει.
Αγωνιστικό Suzuki 50άρι με 3 κύλινδρους σε διάταξη V και κόκκινο στις 20.000 rpm!
Αυτό το εκπληκτικό δίτροχο αριστούργημα το Suzuki RP68 ήταν το τελευταίο από τα καθαρόαιμα αγωνιστικά 50άρια ταχύτητας της γιαπωνέζικης εταιρίας που φτιάχτηκε το 1967.
Τεχνολογικό διαμάντι, με έναν κινητήρα που απέδιδε τον απίστευτο αριθμό των 380 ίππων στο λίτρο. Την υψηλότερη ιπποδύναμη που έχει παραχθεί ποτέ στην ιστορία από ατμοσφαιρικό κινητήρα!
Λίγο πριν το Suzuki RP68 – το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερε να μπει επίσημα στις πίστες – υπήρχε το Suzuki RK67 που φτιάχτηκε το 1966, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας του ’67, που ήταν κι αυτό δίχρονο, υγρόψυκτο, δικύλινδρο σε σειρά, με το ιαπωνικό εργοστάσιο να καταφέρνει να πετύχει απόδοση 17,5 ίππων στις 17.300 rpm.
Για να διατηρεί τις στροφές του ο κινητήρας μέσα στην εξαιρετικά στενή ζώνη απόδοσής του, η Suzuki είχε τοποθετήσει κιβώτιο 14 ταχυτήτων!
Το RK67 διέθετε σωληνωτό, περιμετρικό πλαίσιο και ανέβαζε τη βελόνα της ζυγαριάς στα ελάχιστα 58 κιλά. Οι τρεις εργοστασιακοί αναβάτες της Suzuki πετύχαιναν τότε, το ’67, την τελική ταχύτητα των 176 km/h. Καθόλου άσχημα έτσι;
Στο τέλος του 1967, η Suzuki εμφανίστηκε με το RP68, το υπερόπλο στην κατηγορία των 50 κυβικών εκατοστών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας.
Το νέο αγωνιστικό 50άρι είχε ολοκαίνουργο κινητήρα τριών κυλίνδρων, σε διάταξη V (δύο οριζόντιοι κύλινδροι μπροστά, κι ένας πάνω) προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος με τον καλύτερο τρόπο, αφού οι φήμες μιλούσαν για ένα πολύ γρήγορο τρικύλινδρο 50άρι από την Honda.
Το Suzuki RP68 ήταν μια πολύπλοκη στη σύλληψη και την κατασκευή, πολύ ενδιαφέρουσα μοτοσυκλέτα, με 3 καρμπυρατέρ και αντλία νερού δίπλα από τον κάθετο κύλινδρο.
Η διάμετρος και η διαδρομή του καθενός από τα μικρά πιστόνια ήταν μόλις 28×26,5 χιλιοστά, με τον κινητήρα να διαθέτει – ούτε λίγο, ούτε πολύ – τρεις περιστροφικές βαλβίδες και να αποδίδει 19 hp στις 20.000 rpm, με τελική κοντά στα 200 km/h!
Είχε περιοχή απόδοσης μόλις 500 στροφών και έτσι και αυτό χρειάζονταν 14 ταχύτητες (αν και μια άλλη πηγή μιλάει για 16 σχέσεις) από το δικύλινδρο μοντέλο, έτσι ώστε να κρατιούνται οι στροφές ψηλά και να μην κρεμάει ο κινητήρας.
Το βάρος του RP68, που διέθετε και αυτό περιμετρικό σωληνωτό πλαίσιο, έφτανε μόλις… πάρτε μια βαθιά ανάσα… τα 50 κιλά.
Η κατηγορία των 50cc ξεκίνησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας (τα σημερινά MotoGP) το 1962, λόγω του ότι τα 50άρια παρέμεναν δημοφιλή στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, σαν ο φθηνότερος τρόπος μετακίνησης ειδικά μέσα στις μεγαλουπόλεις και όχι μόνο. Και οι άνθρωποι της υπαίθρου τα προτιμούσαν σαν απλά και εύκολα επισκευάσιμα οχήματα.
Η Suzuki έπιασε αμέσως το νόημα και άδραξε την ευκαιρία για δημοσιότητα και φήμη μέσω του Παγκοσμίου Ταχύτητας, έστω και στη μικρότερη κατηγορία (μαζί με αυτήν των 125).
Από την πρώτη στιγμή ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στην κατηγορία των 50 κυβικών το ’62, ’63, ’64, μέχρι το ’68, χάνοντας μόνο το πρωτάθλημα του ’65 από την Honda.
O ισχυρός ανταγωνισμός κυρίως από τη Honda, ιδιαίτερα στα μέσα της δεκαετίας του ’60, που ήταν και η μεγάλη αντίπαλος, υποχρέωσε τη Suzuki να δημιουργήσει μικρά, δίχρονα αριστουργήματα όπως το RK67 και RP68.
Το 1967, ο Γερμανός αναβάτης Hans-Georg Anscheidt κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 50cc με το Suzuki RK67 και με τους ομόσταυλους του Yoshimi Katayama και Stuart Graham, βοήθησε την Suzuki να κερδίσει και τον παγκόσμιο τίτλο κατασκευαστών.
Στη συνέχεια, η FIM ανακοίνωσε, ότι μέσα στα επόμενα χρόνια σχεδίαζε να θέσει περιορισμούς στο πρωτάθλημα των 50cc, υποχρεώνοντας τους κατασκευαστές να συμμετέχουν με κινητήρες που είχαν έναν μόνο κύλινδρο και έξι σχέσεις στο κιβώτιο ταχυτήτων.
Έτσι, η Suzuki σταμάτησε την εξέλιξη του επόμενου μοντέλου της, του 3κύλινδρου RP68, και αποσύρθηκε από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα τέλη του 1967.
Ωστόσο, ο πρωταθλητής Hans-Georg Anscheidt έτρεξε και πάλι το δικύλινδρο RK67 στην κατηγορία των 50cc το 1968 – σαν ιδιώτης – κατακτώντας για δεύτερη συνεχόμενη φορά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.