Πως είναι η έκφραση που λέμε “Δεν υπάρχει”; Έτσι λοιπόν και αυτή η πίστα: δεν υπάρχει στην κυριολεξία. Αλλά η πίστα δημιουργήθηκε, με τη βοήθεια μερικών δεκάδων παλιών ελαστικών… στο πουθενά, μέσα σε ένα δυο δρόμους. Ένας αγώνας φιλικός, ερασιτεχνικός, με μικρές ταχύτητες, αλλά σίγουρα αγώνας.
Μακριά από τον λαμπερό κόσμο των “σοβαρών αγώνων” υπάρχουν και οι φτωχότεροι, απλοί άνθρωποι που έχουν δικαίωμα και αυτοί να συμμετέχουν σε έναν αγώνα, με σκούτερ, με παπιά με ότι να ‘ναι. Όσο αστείο κι αν μας φαίνεται το θέαμα αυτό – εμάς των πολιτισμένων ας πούμε – να είστε σίγουροι ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες και στους θεατές θα είναι κάποιοι που θα τον αξιολογήσουν σαν “τον αγώνα της ζωής” τους….
