Ένας Rossi από τα παλιά
Νάτος νάτος πετιέται! Ένας Valentino Rossi από τα παλιά πετιέται μπροστά στην εκκίνηση, περνάει πρώτος και μένει εκεί, οδηγώντας αριστουργηματικά. Μέχρι και πριν 4 γύρους από το τέλος… Νικητής στη Μαλαισία ο Marc Marquez… Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Ηοnda, Yamaha, Suzuki, Ducati, AGV
* Μια ευθεία ναααα, έχει η πίστα της Sepang στη Μαλαισία. Και μετά από τη μεγάλη αυτή ευθεία υπάρχει μια στροφή “φάκα” που ρίχνει κόσμο κάτω, κι έπειτα έρχεται ακόμα μια ευθεία ναααα. Είδατε πόσο απλό είναι να περιγράψεις τη σχεδίαση μιας πίστας με λίγες λέξεις; Ευκολάκι…
* Δεκαεννιά χρόνια έχουν περάσει από τότε που έγινε ο παρθενικός αγώνας στην πίστα του Sepang. Kαι κάποιος από ‘δω μέσα, από το Motorbike, βρισκόταν εκεί. Προσκεκλημένος της ομάδας της Modenas Roberts. Tι εποχές! Με τα 500άρια δίχρονα να ουρλιάζουν στις ευθείες που λέγαμε παραπάνω. Μια στη μια, και μια στην άλλη. “Glory Days” που λέει και ο Springsteen…
* Δυο πρωταθλητές έβγαλε ο αγώνας της Μαλαισίας, ποιος τη χάρη της! Έναν Ισπανό, κι έναν Ιταλό… Ο Ισπανός κέρδισε τη Moto3, μετά από έναν δραματικό αγώνα, όπως πάντα σε αυτή την κατηγορία. Ο Jorge Martín είχε κάνει το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Moto3 το 2015, οδηγώντας για λογαριασμό της ινδικής ομάδας Mahindra. Μαζί με έναν αναβάτη που ονομαζόταν Francesco Bagnaia, ήταν Ιταλός και είναι αυτός που που κατέκτησε φέτος στη Μαλαισία τον Παγκόσμιο τίτλο της Moto2! Πού θέλουμε, δηλαδή, να καταλήξουμε; Ότι οι δυο αναβάτες που ανήκαν στη Mahindra το 2015 έγιναν πρωταθλητές το 2018… πράγμα που αποδεικνύει πόσο καλά ήταν τα Mahindra. Πλάκα κάνω, αλλά μιλάμε για μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση.
* Το πιο περίεργο στην περίπτωση του Jorge Martín είναι ότι μέχρι πέρσι είχε μια και μόνο νίκη στα Moto3, κι αυτήν στον τελευταίο αγώνα της Βαλένσια. Το 2018 εκτινάχθηκε στις επτά (!) νίκες και κατέκτησε και τον τίτλο.
* Για λύπηση ήταν ο Marco Bezzecchi – που διεκδικούσε μέχρι τελευταίας στροφής το φετινό πρωτάθλημα από τον Martín στην Moto3- μετά τον αγώνα. Από πρώτος που ήταν, μέσα σε μερικές στροφές βρέθηκε 5ος και έχασε κάθε ελπίδα. Τον τίτλο του “μ@λ@κα του αγώνα” πάντως τον κερδίζει ο αδελφός του Βrad Binder, o Darryn, ο οποίος, αν και αναβάτης της ΚΤΜ, έκανε ένα φονικό προσπέρασμα στον Bezzecchi και παραλίγο να τον ρίξει κάτω, παρόλο που ο δεύτερος πήγαινε για πρωτάθλημα για λογαριασμό – όχι κάποιας άλλης, αλλά – της ΚΤΜ!
* Προς τους δήθεν φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού δύο τροχών: επειδή βγήκε ο πρωταθλητής (Marquez) από τον αγώνα της Ιαπωνίας έχασαν λέει το ενδιαφέρον τους να παρακολουθήσουν τους αγώνες που απέμεναν. Βγήκε ο Marc πρωταθλητής στην Ιαπωνία και έτσι οι αγώνες της Αυστραλίας, της Μαλαισίας και της Βαλένσια δεν είχαν να τους προσφέρουν κάτι; Πάνε δηλαδή για τον αναβάτη και τον τίτλο και όχι για τους αγώνες συνολικά; Αν οι αγώνες ήταν μόνο για το ποιος θα κερδίσει τον τίτλο και τίποτε άλλο, τότε θα προτείναμε το πρόγραμμα να σταματούσε στην Ιαπωνία και να μη γίνονταν τα επόμενα γκραν πριν, επειδή θα ήταν αδιάφορα. Τι είν’ αυτά που λέτε ρε παιδιά;
* Όποιοι είδαν τον αγώνα που έκανε ο Valentino Rossi στη Μαλαισία χωρίς παρωπίδες, συμπάθειες-αντιπάθειες, μίση και αγάπες, θα κατάλαβαν πόσο μεγάλος αναβάτης είναι. Το γεγονός ότι έπεσε 4 γύρους πριν το τέλος – αντίθετα με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι – τον τιμά ακόμα παραπάνω! Πολεμιστής, δοσμένος στον σκοπό του 100% μέχρι τέλους…
* Η Sepang είναι μια πίστα που “στοιχειώνει” δυο κορυφαίους αναβάτες των MotoGP, τον Marc Marquez και τον Valentino Rossi, αφού εκεί πριν από τρία χρόνια είχε πραγματοποιηθεί μια από τις πιο αμφισβητούμενες κόντρες στην ιστορία του αθλήματος, στη μεγάλη κατηγορία τουλάχιστον.
* Ο Rossi έκανε στη Μαλαισία τον τέλειο αγώνα: καταπληκτική εκκίνηση, κεφάλι κάτω, ρυθμός, μεθοδικότητα, σταθερότητα, όλα τέλεια. Ο μεγάλος του αντίπαλος όμως πλησίαζε μέτρο το μέτρο, κι αυτό είχε την σημασία του. Η μάχη ήταν τύπου “Μaster vs Apprentice” (δάσκαλος και μαθητής) ή ακόμα καλύτερα όπως είπαν οι Άγγλοι δημοσιογράφοι “Μaster vs World Champion”.
* Παραλίγο να γίνει το “Δύο στα δύο” για τη Yamaha. Μετά την Αυστραλία και τη νίκη Maveric Vinales, ήρθε η Μαλαισία και η παρολίγον νίκη του Valentino Rossi. Χαρούμενος και πολύ συγκινημένος από τη νίκη του αδελφού του Luca στην Moto2. Χαρούμενος και για τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο που κέρδισε η ομάδα του Sky VR46 του στη Moto2 από τον Francesco Bagnaia. Αν κέρδιζε ο Valentino Rossi στα MotoGP, θα βλέπαμε μετά από καιρό δυο αδέλφια στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου σε δυο διαφορετικές κατηγορίες. Από τότε που Alex και Marc Marquez κέρδιζαν την ίδια μέρα.
* Μακράν τα περισσότερα χειροκροτήματα απ’ όλους τους αναβάτες απέσπασε ο ντόπιος αναβάτης Hafizh Syahrin (Monster Yamaha Tech 3) που τερμάτισε δέκατος, κάνοντας εκπληκτική εμφάνιση, ξεκινώντας από την τελευταία θέση στη σχάρα της εκκίνησης και είναι ο πρώτος Μαλαισιανός που έχει συμμετάσχει ποτέ σε αγώνα της κατηγορίας MotoGP μέσα στη χώρα του.
* Με την 6η του θέση στον αγώνα ο Andrea Dovizioso (Ducati) σε συνδυασμό με την πτώση του Rossi και το ότι δεν πήρε καθόλου βαθμούς στη Μαλαισία, εξασφάλισε τη δεύτερη θέση στο φετινό πρωτάθλημα.
* Μετά το αγώνα της Μαλαισίας, ο πρώτος – φυσικά – στη βαθμολογία Marc Marquez έχει 101 βαθμούς παραπάνω από τον δεύτερο Andrea Dovizioso. 321 ο πρώτος, 220 ο δεύτερος. Αυτό σημαίνει ότι ο Μάρκ έχει 30% περισσότερους βαθμούς…
* Valentino Rossi και Maveric Vinales θα κοντραριστούν στη Βαλένσια για το ποιος θα κερδίσει ποιον. Τους χωρίζουν μόλις 2 βαθμοί μετά από δεκαεπτά αγώνες (ρε πώς τα καταφέραν έτσι;) και παίζεται μεταξύ τους η τρίτη θέση της κατηγορίας.
* Ο αγώνας της Valencia δεν θα είναι μόνο ο τελευταίος του 2018 αλλά και ο τελευταίος του Dani Pedrosa. To τέλος μιας εποχής. Ο αναβάτης “γίγας με το μικρό ανάστημα” ολοκληρώνει την καριέρα του. Μια καριέρα γεμάτη νίκες – 31 για την ακρίβεια – αλλά κανέναν τίτλο στη μεγάλη κατηγορία. Ο μικρόσωμος, μόλις 1.60μ και με βάρος 51 κιλά, ο Dani έκανε το αγωνιστικό ντεμπούτο του το 2001 στα 125 cc και κέρδισε τρεις Παγκόσμιους τίτλους στις μικρές, δίχρονες κατηγορίες (’03 στα 125, ’04 και ’05 στα 250) πριν ανέβει στα MotoGP το 2006 στα τετράχρονα 990 κυβικά.
* Διαψεύδοντας τους επικριτές του που έλεγαν ότι το μικρό του ύψος δεν θα του επέτρεπε ούτε στο βάθρο να ανέβει, στον πρώτο του αγώνα στο Jerez ήταν δεύτερος και στον τέταρτο μόλις αγώνα του στα MotoGP (!) κατακτούσε την πρώτη του νίκη. Αυτό το παιδί ήταν φτιαγμένο για να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Ατυχίες- ατυχιών και τραυματισμοί-τραυματισμών, καθώς και μεταπτώσεις στην απόδοσή του δεν έκαναν το όνειρο πραγματικότητα.
* Ο Dani Pedrosa θα ολοκληρώσει το αγωνιστικό του παλμαρές μέσα στην πατρίδα του, ανάμεσα στον δικό του κόσμο: οικογένεια, θαυμαστές και φίλους μετά από 13 χρονιές με την καλύτερη – για πολλούς – αγωνιστική ομάδα του Παγκοσμίου, την Repsol Honda! Μετά τον αγώνα, θα βραβευτεί από την Dorna με τον τίτλο “MotoGP Legend”,για την προσφορά του στο Παγκόσμιο, γιατί είναι πράγματι ένας αληθινός θρύλος των αγώνων μοτοσυκλέτας, κι ας μην πήρε ποτέ τίτλο στα MotoGP. Το οξύμωρο είναι ότι για το 2019 ο Dani Pedrosa, που από το 2001 οδηγεί αποκλειστικά και μόνο Honda, θα είναι δοκιμαστής-βελτιωτής… της ΚΤΜ!
(Επόμενος και τελευταίος αγώνας της χρονιάς γίνεται την Κυριακή 18 Νοεμβρίου στην πίστα Ricardo Tormo στην Valencia, με απευθείας μετάδοση από την Cosmote TV)