Sons of… Jesus Christ MC
Το στερεότυπο που έχουμε οι περισσότεροι για τους “biker-άδες” πέρα από τον Ατλαντικό έχει να κάνει με γενειάδες, δερμάτινα, τατουάζ και μπόλικη παραβατική συμπεριφορά. Σκεφτείτε τώρα το στυλιστικό σκέλος να συνδυάζεται με εδάφια από την Καινή Διαθήκη και το “αγαπάτε αλλήλους” εν γένει. Αντιφατικό, αλλά συμβαίνει και μάλιστα ο αριθμός των αναβατών που ακολουθούν αυτό τον δρόμο είναι πολύ μεγάλος και όχι μια παραδοξότητα με λίγους οπαδούς! Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης
Οι ΗΠΑ είναι μια χώρα με μεγάλες αντιφάσεις. Προοδευτική σε πολλά, απίστευτα συντηρητική σε άλλα, με μεγάλο πλούτο αλλά και πολλή φτώχεια να συνυπάρχουν.
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά έχουμε έναν ετερόκλητο πληθυσμό, αποτελούμενο από πολλές εθνικότητες και διάφορες κοινωνικές διαστρωματώσεις, του οποίου το μόνο κοινό σημείο αναφοράς είναι η υπηκοότητα.
Ένα άλλο γνώρισμα των Αμερικάνων είναι το ότι προσαρμόζουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους, και το παράδειγμα των Χριστιανών τσοπεράδων είναι αντιπροσωπευτικό της τάσης τους αυτής. Αντικειμενικά μιλώντας, το να οδηγεί κανείς μοτοσυκλέτα, να ντύνεται με τον συγκεκριμένο ενδυματολογικό κώδικα και να έχει στο σώμα του διάσπαρτα τατουάζ, είναι πράγματα που δεν συνάδουν με τη δογματική και ανελαστική μορφή του χριστιανισμού.
Αλλά για πολλούς Αμερικανούς Χριστιανούς αναβάτες, αυτά είναι λεπτομέρειες και πατώντας στο κατά Ιωήλ εδάφιο 2:32 που αναφέρει ότι “Kαι οποιοσδήποτε επικαλεστεί το όνομα του Kυρίου, θα σωθεί”, αποφάσισαν ότι μπορούν να συνδυάσουν ό,τι θέλουν και όπως θέλουν.
Όλα ξεκίνησαν το 1975, όταν ο Herb Shreve, ένας κληρικός από το Αρκάνσας, αγόρασε μια μοτοσυκλέτα με σκοπό να προσεγγίσει καλύτερα τον γιό του και πιο συγκεκριμένα τον τρόπο που είχε επιλέξει εκείνος να ζει. Ναι, να ζει, με την έννοια του ότι ως φυσιολογικός νέος, o μικρός είχε κάνει την επανάστασή του ξεφεύγοντας από το συντηρητικό οικογενειακό περιβάλλον και μεταξύ άλλων “αμαρτιών”… οδηγούσε και μοτοσυκλέτα.
Δεν ξέρουμε αν ο γιος, ο Herb τζούνιορ, επανεντάχθηκε στο ποίμνιο μετά από αυτή την κίνηση του πατέρα του, αυτό που ξέρουμε είναι ότι ο πατέρας Herb Shreve ως “κληρικός – biker-άς”, άρχισε αμέσως να συχνάζει σε συγκεντρώσεις μοτοσυκλετιστών και να κηρύσσει το ευαγγέλιο, ευελπιστώντας ότι θα σώσει όσο περισσότερους μπορούσε από τον δρόμο της ακολασίας.
Την ίδια χρονιά, δηλαδή το 1975, ιδρύει το CMA (Christian Motorcyclist Association – Xριστιανική Ένωση Μοτοσυκλετιστών, οι οποίοι είναι Ευαγγελιστές), το οποίο δεν το αποκαλεί λέσχη, αλλά φορέα ιεραποστολικού έργου.
Ο στόχος και ο σκοπός του CMA είναι ένας και απαράλλαχτος εδώ και δεκαετίες: να διαδώσει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο.
Τα μέλη του, που ξεπερνούν τις 125.000 σε όλο τον κόσμο (!), θεωρούνται δίτροχοι Ευαγγελιστές και εκπαιδεύονται στη βαθύτερη κατανόηση αλλά και στην διάδοση του χριστιανισμού.
Το CMA, είναι κατά κάποιο τρόπο το «οικουμενικό πατριαρχείο» των απανταχού Χριστιανών μοτοσυκλετιστών. Λέσχες υπάρχουν σε όλο τον κόσμο (30 κλαμπ διαθέτει μόνο το παράρτημα της Μ. Βρετανίας το οποίο μετράει 40 χρόνια ζωής!) και οι περισσότερες απ’ αυτές υπάγονται στο CMA. Ο μεγαλύτερος αριθμός λεσχών βέβαια, βρίσκεται στις ΗΠΑ.
Μιλάμε για club με ευφάνταστα ονόματα όπως Christ’s Crussaders, God’s Squad, Sons of Light, Christian Soldiers, με τα χαρακτηριστικά ραφτά σήματά τους στις πλάτες των δερμάτινων τζάκετ τους και όλο το “πακέτο” της εμφάνισης που διέπει μια λέσχη bikers.
Απλά, δεν έχουν τα “υπόλοιπα”, των άλλων λεσχών: αμαρτίες, όπλα, ποτά… οι Χριστιανοί μπάικερς είναι κάτι σαν μπύρα χωρίς αλκοόλ. Πολύ ενδιαφέρον ε; Σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να γίνει και τηλεοπτική σειρά με τέτοιο θέμα, που φυσικά δεν θα ονομαζόταν “Sons of Anarchy”, αλλά “Sons of Jesus Christ”…
Βέβαια, σε πολλές από τις λέσχες αυτές, υπάρχουν “όροι και προϋποθέσεις” για να γίνει κανείς μέλος τους, όπως ας πούμε ότι δέχονται μόνο αναβάτες που οδηγούν μοτοσυκλέτες κατασκευασμένες στις ΗΠΑ. Αν πας με κάνα Honda Shadow, μάλλον θα φας πόρτα και αυτό για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι και πολύ χριστιανικό…
Σε άλλες λέσχες, ειδικά σε αυτές του Νότου, ισχύουν άτυπα και άλλοι αποκλεισμοί που έχουν να κάνουν με το χρώμα του δέρματος, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τις πολιτικές πεποιθήσεις.
Δηλαδή, με λίγα λόγια, όπως δίδαξε ο Χριστός (;) “τους δεχόμαστε όλους, εκτός από… αυτούς, αυτούς κι αυτούς, εκείνους και τους άλλους”.
Επίσης κατά καιρούς, μέλη χριστιανικών μοτοσυκλετιστικών λεσχών έχουν μπλέξει με τον νόμο και έχουν συλληφθεί, κυρίως για βιαιοπραγίες και ξυλοδαρμούς.
Yπάρχουν οι γνωστές κόντρες, κυρίως με τους Hells Angels, που εκ των πραγμάτων, φύσει και θέσει, δεν συμπαθούν και πολύ τους εν Χριστώ αδερφούς τους. Εδώ προφανώς δεν ισχύει το “γύρισε και το άλλο μάγουλο” όταν χτυπήσει κάποιος, αλλά το “θα σου @$%@$@$^ και θα σου @#$#%*&^%”… πάντα με την ευλογία του Κυρίου, βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε.
