Ανάστατοι οι κατασκευαστές
Την ανησυχία των Ευρωπαίων κατασκευαστών εξέφρασε ο Stefan Pierer, διευθύνων σύμβουλος της KTM και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών (ACEM), ο οποίος εξέθεσε τους προβληματισμούς του στο πρόσφατο ετήσιο συνέδριο του ACEM, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες πριν από λίγες ημέρες.
Είναι μια είδηση που αφορά όλο τον κόσμο των δύο τροχών, από τα σκούτερ, μέχρι τα μοτοποδήλατα, μέχρι τις μικρές μέχρι τις μεγάλες μοτοσυκλέτες, αφορά όλους εμάς που ασχολούμαστε με το χώρο και σύντομα πρόκειται να δούμε αδιανόητα πράγματα να συμβαίνουν.
Με νέους κανονισμούς να έρχονται που θα “ευνουχίζουν” στην πραγματικότητα τα δίκυκλα με κινητήρες εσωτερικής καύσης κάνοντάς τα ολοένα πιο πολύπλοκα και ακριβότερα. Ελπίζουμε να μην τα κάνουν παράλληλα και λιγότερο ελκυστικά.
Οι προδιαγραφές Euro5 ατμοσφαιρικών ρύπων και θορύβου, που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2020 είναι προ των πυλών, αλλά στο μεταξύ υπάρχουν κάποιες, καθόλου μικρές, λεπτομέρειες και πληροφορίες, που θέλουν διευκρινίσεις και αφορούν άμεσα τις μοτοσυκλέτες, τα σκούτερ και τα μοτοποδήλατα.
“Μέσα στους επόμενους μήνες” – δήλωσε ο Pierer – “θα αρχίσουν οι εργασίες εφαρμογής των νέων προδιαγραφών Euro 5. Ωστόσο πρέπει να θυμόμαστε ότι η παραγωγή οχημάτων είναι μια επίπονη εργασία που απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, κι αυτός είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε επειγόντως διευκρινίσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αναφορά στο τεχνικό περιεχόμενο και το χρόνο εφαρμογής των περιβαλλοντικών προτύπων για τα μοντέλα Euro5”.
Η ισχύουσα νομοθεσία Euro4 εφαρμόστηκε από την 1η Ιανουαρίου του 2016 και κυρίως από την 1η Ιανουαρίου του 2017 για τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες άνω των 125 κυβικών, ενώ για τα μοτοποδήλατα, η εφαρμογή της νομοθεσίας Euro4 ήρθε σε ισχύ ένα χρόνο αργότερα: από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους.
Η αλλαγή από Euro3 (σε ισχύ από το 2006) σε Euro4 σήμαινε ότι έπρεπε να υπάρχει μείωση CO από 2,0 σε 1,14 g/km (γραμμάρια ανά χιλιόμετρο), η τιμή των άκαυστων HC υδρογονανθράκων από 0,30 έως 0,17 g/km και εκείνο των οξειδίων του αζώτου (Nox) από 0,15 έως 0,09 g/km και μείωση άνω του 40% των ρύπων που εκπέμπονται στα καυσαέρια κατά τη διάρκεια του κύκλου έγκρισης του κινητήρα.
Με το Euro4 υπήρχε μια πρώτη εισαγωγή των διαγνωστικών συστημάτων OBD επιπέδου 1.
Αν δούμε τις προδιαγραφές μία προς μία, θα δούμε ότι από το Euro2 (του 2003), μέχρι το Euro4 του 2016, οι εκπομπές ρύπων-θορύβου έχουν δεχθεί μείωση τέσσερις φορές.
Ήδη με το Euro4 αρκετοί αερόψυκτοι, αλλά και υγρόψυκτοι κινητήρες – και αντίστοιχα μοντέλα – βγήκαν εκτός παραγωγής, μιας και δεν ήταν πλέον σε θέση να ικανοποιήσουν αυτές τις παραμέτρους, παρά τη χρήση ηλεκτρονικών συστημάτων ή ψεκασμού ή άλλων μέτρων.
Με το Euro5 το φαινόμενο αυτό θα κλιμακωθεί, πράγμα που σημαίνει ότι πολλά σκούτερ και μοτοσυκλέτες θα αποσυρθούν από την παραγωγή, παρότι είχαν παρουσιαστεί πρόσφατα στην αγορά.
“Από το 1999”, συνεχίζει ο Pierer, “ο τομέας μας υποχρεώθηκε να κατασκευάζει από δίτροχα Euro0 σε Euro4, μειώνοντας τις εκπομπές υδρογονανθράκων κατά 91% και τις συνολικές εκπομπές αζώτου και άνθρακα κατά 92%. Και παρότι η βιομηχανία μοτοσυκλετών πέτυχε αυτή την πρόκληση η ευρωπαϊκή νομοθεσία εισήγαγε νέες ολοένα αυστηρότερες διαδικασίες”. Τώρα λοιπόν οι νέες προδιαγραφές Euro5 δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τη δουλειά των εργοστασίων (διαβάστε εδώ με λεπτομέρειες τι απαιτούν οι προδιαγραφές Euro5)
Αυτό που θα συμβεί λοιπόν είναι ότι το 2021 (θα υπάρξει μια “περίοδος χάριτος” το 2020) θα σηματοδοτήσει το τέλος αρκετών μοντέλων, ενώ ο σχεδιασμός και η κατασκευή των νέων μοντέλων, προδιαγραφών Euro5, θα απαιτήσει υψηλότερη τεχνολογία, έχοντας σαν αποτέλεσμα την αύξηση της πολυπλοκότητας των κατασκευών με αύξηση φυσικά του κόστους παραγωγής και τελικής τιμής, όπως ήδη βλέπουμε με το Euro4.
Αυτό που ζητούν οι κατασκευαστές της ACEM είναι ότι “μιας και τα σκούτερ και οι μοτοσυκλέτες αποτελούν ένα σημαντικό μέσο μετακίνησης, σήμερα και στο μέλλον – με 35 εκατομμύρια εκτιμώμενα μοτοποδήλατα σκούτερ και μοτοσυκλέτες να κυκλοφορούν σε όλη την Ευρώπη- ζητάμε όσον αφορά στο Euro 5, οι πολιτικοί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δημιουργήσουν ένα σαφές και προβλέψιμο πλαίσιο, έτσι ώστε ο κλάδος να μπορέσει να σχεδιάσει και να προγραμματίσει τη μελλοντική του παραγωγή”.