Pazzi Italiani
Στο μυαλό των περισσότερων αναβατών, ο συνδυασμός των λέξεων Ιταλία και μοτοσυκλέτα δημιουργεί συγκεκριμένους συνειρμούς. Κορυφαία σχεδίαση, οδηγική συμπεριφορά, μοναδική γοητεία και έντονος χαρακτήρας. Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν, ούτε είναι πάντα ακριβώς έτσι ή για να το θέσουμε καλύτερα, υπάρχει ένας μικρός αριθμός εξαιρέσεων που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Aπό την άλλη υπάρχει και ο κανόνας, που είναι υπέροχες μοτοσυκλέτες, φτιαγμένες από “κουνημένα” ιταλικά μυαλά. Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι οι μοτοσυκλέτες που ακολουθούν χαρακτηρίζονται άσχημες, με κακή οδηγική συμπεριφορά και αδιάφορες, κάθε άλλο!
Απλά αποτελούν μια διαφορετική και έξω από τα συνηθισμένα έκφραση της ιταλικής μοτοβιομηχανίας, πολλές φορές σε βαθμό υπερβολής, γι’ αυτό και ονομάσαμε το άρθρο “Pazzi Italiani” που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση “Τρελο-Ιταλοί”.
Συλλέγουμε δέκα μοτοσυκλέτες που έχουν φτιαχτεί στην Ιταλία και ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα. Αυτό είναι το πρώτο μέρος του άρθρου.
Νο1. Vertemati: Η ευφυία των αδελφών Vertemati
Τα αδέρφια Guido και Alvaro Vertemati, είναι αυτό που λέμε «ψημένοι» στον χώρο του off-road, έχοντας αναλάβει διάφορους ρόλους.
Από ενθουσιώδεις αναβάτες, σε εισαγωγείς των Husqvarna και αργότερα των Husaberg στην Ιταλία και –το σημαντικότερο- σε κατασκευαστές μερικών από τις πιο εξωτικές MX και Supermotoard μοτοσυκλέτες που έχουν υπάρξει ποτέ.
Απόλυτα πιστοί στους αγώνες και στο τετράχρονο μονοκύλινδρο δόγμα που η Husaberg επανέφερε στο προσκήνιο την δεκαετία του 1990, τα αδέρφια Vertemati ξεκίνησαν να κατασκευάζουν τις δικές τους μοτοσυκλέτες, οι οποίες δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν της εργοστασιακές από εταιρίες- κολοσσούς.
Μια μικρή βιοτεχνία λίγο έξω από το Μιλάνο, κατάφερε να ορθώσει ανάστημα και σύντομα η φήμη της έγινε πολύ γνωστή, με τους αδερφούς Vertemati να αδυνατούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση.
Κάπως έτσι, με τη συμβολή ανθρώπων από την Bimota, δημιουργήθηκε η VOR (Vertemati Off Road), μια εταιρία με δυνατότητες ευρύτερης παραγωγής, η οποία όμως δεν καταφέρνει να έχει μια σταθερή πορεία.
Τα αδέρφια Guido και Alvaro Vertemati συνεχίζουν στις μέρες μας να είναι ενεργοί και προσηλωμένοι όπως πάντα στο αγωνιστικό πεδίο, παράγοντας ένα Supermotard μοντέλο 450 cc, συμμετέχοντας στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα supermoto.
Νο2. Pozza Alpenscooter: Ένα “σκούτερ” για τα χιόνια
To Αlpenscooter κατασκευαζόταν τη δεκαετία του 1970 από την ιταλική εταιρία Pozza, ως ένα όχημα κατάλληλο για μετακίνηση και μεταφορά ελαφρού φορτίου σε χιονισμένα τερέν, κάτι που υπάρχει σε αφθονία στην Β. Ιταλία και τις παρυφές των Άλπεων.
Ήταν ουσιαστικά ένα trail bike της εποχής με δίχρονο κινητήρα, το οποίο αντί για πίσω τροχό, έφερε προσαρμοσμένη ερπύστρια χιονιού, σαν αυτές των snowmobile.
To Αlpenscooter χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς σε επίσημη ιταλική αποστολή στην Ανταρκτική, ενώ την δεκαετία του 1980 ανέλαβε και υπηρεσιακό ρόλο στο σώμα των Αlpinisti του ιταλικού στρατού.
Νο3. Borile B 500 MT: Όλα στο χέρι
Η Borile ήταν μια εταιρία που κατασκεύαζε μερακλίδικα μονοκύλινδρα μοντέλα, με την ιδιαιτερότητα της ρετρό εμφάνισης, πολύ πριν το νεορετρό γίνει μόδα.
Borille B 500 ΜΤ
Τα μοντέλα της Borile αποτελούσαν σε μεγάλο βαθμό χειροποίητες και πολύ περιορισμένης παραγωγής δημιουργίες, όπως το Supermotard B 500 ΜΤ που επιλέξαμε να παρουσιάσουμε. Μονοκύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας 487 cc, υψηλής απόδοσης περιφερειακά από Cariani, Paioli και Brembο, συνδυάζονταν με βάρος μόλις 112 κιλών (!) και με μια εμφάνιση που έδειχνε –και ήταν- “εργοστασιακή”.
Borille B 500 CR
Δυστυχώς η Borile δεν είχε σταθερή παρουσία στην αγορά, με τον ιδρυτή και ιδιοκτήτη της Umberto Borile να βιώνει μεταξύ άλλων και οικογενειακές τραγωδίες. Υπήρξε μια αναλαμπή το 2018 με ένα ελπιδοφόρο πλάνο ανάπτυξης της εταιρίας, αλλά απ΄ό,τι φαίνεται αυτό δεν προχώρησε.
Νο4. Galbusera V8: Οκτακύλινδρη… και δίχρονη!
H Galbusera ήταν μια ιταλική εταιρία που ιδρύθηκε το 1934 και κατασκεύαζε μοτοσυκλέτες χρησιμοποιώντας κινητήρες των βρετανικών εταιριών Rudge και Sturmey-Archer σε εκδόσεις από τα 170 έως τα 498 cc.
Η απόφασή της να ανεξαρτητοποιηθεί από τους Βρετανούς προμηθευτές της σε ό,τι αφορά τα μοτέρ, έγινε με έναν πολύ παράτολμο και αντισυμβατικό τρόπο, το 1938.
Ο μηχανικός Adolf Toyo σχεδίασε έναν υπερτροφοδοτούμενο V4 δίχρονο κινητήρα 250 cc ο οποίος και τοποθετήθηκε σε ένα πρωτότυπο, με τον στρόφαλο του κατά τον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας (αλά Guzzi δηλαδή).
Η μεγαλύτερη έκδοση δημιουργήθηκε, όχι αυξάνοντας την χωρητικότητα του κινητήρα, αλλά τοποθετώντας δύο V4 μοτέρ στη σειρά, με το κιβώτιο ταχυτήτων να παρεμβάλλεται ανάμεσά τους.
Η σύνδεση των δύο κινητήρων με το κιβώτιο ήταν μια δύσκολη μηχανολογικά διαδικασία, πόσο μάλλον όταν για λόγους «ακύρωσης» των δυνάμεων που δημιουργούνταν από την περιστροφή των στροφάλων αποφασίστηκε αυτοί να «γυρίζουν» με αντίθετη φορά.
Τα δύο πρωτότυπα V4 250 και V8 500 με υπερτροφοδοτούμενους δίχρονους κινητήρες, αν και πλήρως λειτουργικά, έφτασαν μέχρι τη διαδικασία των δοκιμών στον δρόμο αλλά δεν πέρασαν ποτέ στην παραγωγή.
Νο5. Terra Modena 198 : Από τα γιώτ… στα μηχανάκια!
H Terra Modena είναι μια εταιρία που ασχολείται κυρίως με τη σχεδίαση συστημάτων υβριδικής πρόωσης για σκάφη και πλοία.
Ωστόσο το 2007 διεύρυνε τους ορίζοντές της και καταπιάστηκε με τους δύο τροχούς, έχοντας εντοπίσει μια επιχειρηματική ευκαιρία. Ήταν η χρονιά όπου τέθηκε σε ισχύ η σχετική οδηγία της ΕΕ για την απαγόρευση πώλησης καινούργιων δίχρονων μοτοσυκλετών στην Ευρώπη, και στην Terra Modena αποφάσισαν να αναπληρώσουν το κενό, δημιουργώντας ένα τετράχρονο μοντέλο με χαρακτηριστικά δίχρονου.
Εκρηκτική απόδοση, ευστροφία και χαμηλό βάρος. Το αποτέλεσμα ήταν η μοτοσυκλέτα με το περίεργο όνομα 198, για τη δημιουργία της οποίας συνεργάστηκαν κορυφαίες εταιρίες, χωρίς η Terra Modena να αναμιχθεί καθόλου στην κατασκευή.
Απλά έπαιξε τον ρόλο του συντονιστή και του κεντρικού κόμβου στην επικοινωνία μεταξύ των συμβαλλόμενων πλευρών. Ο κινητήρας ήταν ένας από του πιο τεχνολογικά προηγμένους τετράχρονους μονοκύλινδρους της εποχής και είχε σχεδιαστεί από την ΗPE, του Pierro Ferrari (γιος του θρύλου Enzo Ferrari και συνιδιοκτήτης της εμβληματικής αυτοκινητοβιομηχανίας).
Το κιβώτιο από την άλλη είχε κατασκευαστεί από την 2000 Engineering, την εταιρία που πρώτη εξέλιξε ηλεκτρονικό κιβώτιo ταχυτήτων για τα μονοθέσια της F1. Όλα τα μέρη της Supermotard τύπου μοτοσυκλέτας είχαν σχεδιαστεί από κορυφαίες εταιρίες στον χώρο τους ή αποτελούσαν την αφρόκρεμα των περιφερειακών που μπορούσε κανείς να αποκτήσει εκείνη την εποχή. 
Ο κινητήρας της Terra Modena 198 είχε χωρητικότητα 449,6 cc, τέσσερις βαλβίδες τιτανίου με ηελκτρομηχανική οδήγηση, δύο ξεχωριστά κυκλώματα λίπανσης, ένα εξελιγμένο αντικραδασμικό σύστημα και συνολική σχεδίαση με ανοχές αντίστοιχες με τις επιτρεπτές στους κινητήρες της F1. To βάρος της μοτοσυκλέτας έφτανε στα 120 κιλά.
(Το άρθρο συνεχίζεται σύντομα, με το δεύτερο και τελευταίο μέρος…)
