Δυο προτάσεις από έναν ονειροπόλο
Ένα ωραιότατο “ραλίσιο” Honda XLR750 R και ένα ακόμα μικρότερων διαστάσεων “πιο εντούρο” Honda XLR750 R Baja θα μπορούσε να δημιουργήσει εύκολα η γιαπωνέζικη εταιρία, σύμφωνα με τον γνωστό σχεδιαστή μοτοσυκλετών Oberdan Bezzi.
Ο δημιουργός των render Oberdan Bezzi εντυπωσίασε για ακόμα μια φορά το χώρο των μοτοσυκλετών παρουσιάζοντας δυο “ενισχυμένες” πιθανές εκδόσεις του Honda Transalp 750, τις οποίες ονόμασε Honda XLR750R και Honda XLR750R Baja, χρησιμοποιώντας τα θρυλικά χρώματα του HRC και ένα πιο off-road οπλοστάσιο.
Αυτές οι ψηφιακές δημιουργίες προτείνονται από τον Bezzi “για να πάρει ιδέες η Honda και ίσως να παρουσιάσει κάτι τέτοιο στο μέλλον”, όπως αναφέρει ο ίδιος, προτείνοντας δυο πικάντικες και πιο δυναμικές εκδόσεις του Transalp 750.
Ο Oberdan σκέφτηκε να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα που να ταιριάζει περισσότερο στο χώμα παρά στα στροφιλίκια των Άλπεων (βλ. TransAlp) και αυτό αντικατοπτρίζεται ξεκάθαρα στα εξαρτήματα με τα οποία έχει εξοπλίσει το Honda XLR750R του.
Μεγάλο ντεπόζιτο λοιπόν για το Honda XLR750R και ευμεγέθη πλαϊνά καπάκια, ψηλή ζελατίνα, αλουμινένια ποδιά κινητήρα και προστατευτικές χούφτες στην άκρη του τιμονιού, ογκώδες πίσω τμήμα και γενικά μια “φουσκωμένη” παρουσία, που συνάδει και με την αύρα των αγώνων ερήμου που θέλει να μεταφέρει ο σχεδιαστής.
Στην ουρά προστίθεται πιθανά ένα δεύτερο ντεπόζιτο, ένα ανυψωμένο τελικό της Akrapovic και αλουμινένιο ψαλίδι, ενώ τα φρένα είναι της Brembo, με αναρτήσεις μεγάλων διαδρομών.
Πέρα από το ασημένιο πλαίσιο, ο κινητήρας είναι βαμμένος κόκκινος, κι αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού ο Bezzi αποτίει φόρο τιμής σε μια παλαιότερη μεγάλη ψευδοεντούρο της Honda που δεν είναι πολύ γνωστή στον κόσμο: την XLV750, μια μοτοσυκλέτα με αερο-ελαιόψυκτο (!) κινητήρα V-2 και άξονα στην τελική μετάδοση, που παρουσιάστηκε το 1983 (μέχρι το 1986) με μικρή εμπορική απήχηση.
Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα του Motorbike για το XLV750 εδώ.
Τα χρώματα που έχει χρησιμοποιήσει ο Bezzi έρχονται από το διάσημο Honda HRC, το αγωνιστικό τμήμα της εταιρίας, κάτι που υιοθετείται και στην πιο “αθλητική” έκδοση, το XLR750 R Baja, που μάλιστα φοράει καπάκια για αριθμούς αγώνων (number plates).
Το ντεπόζιτο είναι μικρότερο, όπως και τα πλαϊνά του καπάκια, ενώ μπροστά μια μικρότερη μάσκα (πιο enduro) κάνει τη μοτοσυκλέτα πιο λιτή στην όψη. Η εξάτμιση εδώ είναι ψηλότερα τοποθετημένη και πιο λεπτή, ενώ συναντάμε και εδώ προστατευτική ποδιά, χούφτες τιμονιού και ψηλά φτερά.
Μπορεί η Honda να μην έχει στα εμπορικά της σχέδια τέτοιες εκδόσεις για το Transalp 750 της, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι αν προχωρούσε σε αυτό τον δρόμο θα είχε επιτυχία.