Η νοσταλγία της ιστορίας
*Κυβισμός: 499 cc * Ιπποδύναμη: 46,6 ίπποι, στις 8.500 rpm * Τελική: 162 km/h *Βάρος: 186 kg * Τιμή: 6.500 ευρώ (χωρίς εττ)
Μεγαλώνει η κατηγορία των γυμνών, ρετρο-μοντέρνων μοτοσυκλετών με την έλευση του Benelli Leoncino 500, που επαναφέρει στο προσκήνιο το όνομα της ιταλικής υπερ-εκατονταετούς ιστορικής φίρμας, μαζί με ένα αξιόλογο συνολικά δίτροχο που παράλληλα πλουτίζει και το χώρο της μοτοσυκλέτας
Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη μοτοσυκλέτα, να υπάρχει πλουραλισμός, να υπάρχουν επιλογές και μάλιστα που διαφέρουν μεταξύ τους.
Η ιδιαίτερη κομψότητα του Benelli Leoncino 500, με γραμμές που δεν έχουμε συναντήσει πουθενά αλλού, φέρνει μαζί της μια φρεσκάδα και επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά πως οι δυνατότητες των Ιταλών βιομηχανικών σχεδιαστών είναι αστείρευτες.
“Άλλη” σχεδίαση, για μια μοναδική μοτοσυκλέτα
Η δικύλινδρη 500 πήρε το όνομά της από ένα δημοφιλές δίχρονο 125άρι του 1952, που έγινε τετράχρονο το 1956 και έδωσε μεγάλη ώθηση στη Benelli που είχε και έχει έδρα την πόλη Πέζαρο της Ιταλίας, επιτρέποντάς της να ανακάμψει από τα οικονομικά προβλήματα που είχε αφήσει ο Β’ Παγκοσμίος Πολέμος.
Α, ναι. Σημειώστε ότι η Benelli έχει έτος ίδρυσης το 1911, άρα διανύει τον 107 χρόνο ύπαρξής της.
Η λεπτομέρεια που ξεχωρίζει και ξαφνιάζει (λόγω της μοναδικότητάς της) είναι το μικρό μεταλλικό λιοντάρι που είναι περήφανα τοποθετημένο στο μπροστινό φτερό. Είμαστε σίγουροι πως για το αν θα έμπαινε ή όχι στο μοντέλο παραγωγής πρέπει να σπαταλήθηκαν πολλές ώρες συζητήσεων μεταξύ των ανθρώπων της Benelli, γιατί μια τέτοια κίνηση θέλει τόλμη.
Θα καταλαβαίνατε γιατί, αν ακούγατε τα σχόλια αυτών στους οποίους δεν άρεσε… οι οποίοι ευτυχώς, ήταν πολύ λιγότεροι. Το σημαντικό είναι ότι το Benelli Leoncino 500 άρεσε αμέσως, από τότε που παρουσιάστηκε ως πρωτότυπο στην έκθεση της Eicma πριν από δύο χρόνια, παρότι επρόκειτο για μια τολμηρή σχεδιαστική πρόταση, μέχρι σήμερα.
Η πίσω όψη θα μπορούσε να είναι ομορφότερη πάντως…
Και όπως δείχνουν τα πράγματα η Benelli έχει στα σχέδιά της να επεκτείνει την οικογένεια των Leoncino, όχι μόνο με μοντέλο Trail, που θα έχει ζάντες με ακτίνες και τρακτερωτά λάστιχα, αλλά και με ένα 250άρι που θα έρθει στην αγορά αργότερα μέσα στη χρονιά, και γιατί όχι με ένα 302 στο μέλλον.
ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
Μπορεί η μοτοσυκλέτα να κατασκευάζεται στην Κίνα (από την μητρική εταιρία της Benelli, την QJ και για αυτό να έχει προσιτή τιμή) αλλά όλη τα υπόλοιπα, από τον σχεδιασμό μέχρι την τελευταία βίδα είναι δουλειά των έμπειρων Ιταλών.
Έχει δοθεί ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή σε όλους τους τομείς και την εμφάνιση επιμελήθηκε ο σχεδιαστής Stefano Casanova, ο οποίος σαν βασική ιδέα χρησιμοποίησε την ρωμαϊκή αψίδα, που είναι αναγνωρίσιμη σε διάφορα στοιχεία και σημεία της 500: όπως το σχήμα του ντεπόζιτου, στο μαύρο του τμήμα που μπαίνει το λογότυπο Benelli (όπως στο μοντέλο του 1952), στην τάπα της βενζίνης, κ.λπ.
Στοιχεία που κάνουν το 500 να ξεχωρίζει: το καβούκι του προβολέα και το μαύρο πλαστικό στο ντεπόζιτο
Η αυθεντικότητα του συνόλου έχει εδώ τη μεγαλύτερη αξία, γι’ αυτό και πάνω στα καπάκια του 500 αναφέρεται ότι είναι προϊόν εργασίας του Centrostile της Benelli που και αυτό βρίσκεται στο Pesaro της Ιταλίας.
Η ιδέα ήταν να ισορροπήσει η εμφάνιση μεταξύ των κλασικών μοτοσυκλετών, αλλά παράλληλα να μπουν και λίγα στοιχεία custom και streetfighter, κάτι που γίνεται αντιληπτό όταν δείτε τη μοτοσυκλέτα να σας πλησιάζει. Η κατάμαυρη μπροστινή όψη πιρουνιού, τιμονιού και προβολέα θα μπορούσε να βρίσκεται πάνω σε μια μοτοσυκλέτα Power Cruiser.
Ίσως η πιο εντυπωσιακή πλευρά της μοτοσυκλέτας
To ντεπόζιτο είναι μεγάλο και ογκώδες, κάνει έντονη την παρουσία του, αλλά αφήνει τον δικύλινδρο κινητήρα να φαίνεται.
Το πιρούνι είναι μαύρο και θηριώδες, όπως και οι δίσκοι, το καβούκι του προβολέα ιδιαίτερα μεγάλο. Το μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας είναι “βαρύ”, δυναμικό, μυώδες, έτσι τελειώνει και μέχρι την ουρά, η οποία υποχρεωτικά λεπταίνει, αφήνοντας τον πίσω τροχό “καθαρό”, για αυτό και η Benelli χρησιμοποιεί ξεχωριστή βάση πινακίδας που στηρίζεται πάνω στο ψαλίδι.
Η λεπτομέρεια που “σκοτώνει”…. leoncino σημαίνει λιονταράκι
Το μπροστινό φτερό είναι κοντό και γεροδεμένο, το ίδιο και το πίσω φτερό, που είναι από μαύρο πλαστικό. Ο καλοσχεδιασμένος προβολέας, που είναι στρόγγυλος για λόγους παράδοσης, είναι τύπου LED, για να στέκεται στο σήμερα.
Η σέλα, με πτυχές όπως παλιά, βυθίζεται και ανυψώνεται συμπληρώνοντας τις γραμμές της μοτοσυκλέτας μέχρι την ουρά.
Καλή για τον αναβάτη, μέτρια για τον συνεπιβάτη
Αυτά που βλέπει ο αναβάτης όταν ανέβει πάνω στη σέλα είναι ένα καλοφτιαγμένο ανισόπαχο τιμόνι (μπράβο στη Benelli, σε αντίθεση με άλλες μεγάλες εταιρίες, που χρησιμοποιούν τιμόνια φτηνής σωλήνας) με το λογότυπο της εταιρίας και ένα ψηφιακό όργανο με πολλές πληροφορίες, που όμως είναι δυσδιάκριτο την ημέρα, αντανακλώντας το φως πάνω του.
Η ποιότητα κατασκευής βρίσκεται σε πολύ αποδεκτά επίπεδα, με λίγες λεπτομέρειες να ξεφεύγουν. Το βάρος φτάνει τα 186 κιλά με άδεια τη μοτοσυκλέτα (και κοντά στα 200 kg γεμάτη) και το μεταξόνιο τα 1.446 mm. Το Benelli Leoncino 500 διατίθεται σε δυο χρωματισμούς: ασημί και κόκκινο-βισινί, με τον δεύτερο να είναι της προτίμησής μας.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Αυτό που βλέπει κάποιος με την πρώτη ματιά είναι έναν δικύλινδρο κινητήρα με τους κυλίνδρους σχεδόν κάθετα τοποθετημένους πάνω στη μοτοσυκλέτα και δυο καλλίγραμμες μπρονζέ σωλήνες εξατμίσεων να καταλήγουν σε ένα κοντό αλουμινένιο τελικό. Όλα αυτά ταιριάζουν με τη συνολική σχεδίαση της μοτοσυκλέτας, δίνοντας ισορροπημένες αναλογίες.
Με 47,6 ίππους καλύπτει και τα διπλώματα οδήγησης Α2
Ο κινητήρας του Benelli Leoncino 500 είναι δικύλινδρος, ίδιος με του crossover TRK 500, τετράχρονος, με 4 βαλβίδες σε κάθε κύλινδρο, υδρόψυκτος με δύο εκκεντροφόρους. Η μέγιστη ισχύς φτάνει σχεδόν τους 48 ίππους στις 8.500 rpm και η μέγιστη ροπή τα 4,6 kg στις 4.500 rpm.
Η τροφοδοσία γίνεται με ηλεκτρονικό ψεκασμό με σώματα 37 mm, ο συμπλέκτης είναι υγρός και το κιβώτιο ταχυτήτων 6 σχέσεων. Η ανάφλεξή του είναι 360 μοιρών, άρα λειτουργεί σαν μονοκύλινδρος.
Όλος ο κινητήρας είναι καλο-φινιρισμένος σε μαύρο χρώμα και στα αριστερά του φοράει διακοσμητικά καπάκια που τραβάνε το μάτι του παρατηρητή: τον κάνουν να θέλει να τα διαβάσει…
Όμορφες εξατμίσεις, κοντό τελικό, έλλειψη κεντρικού σταντ
Το ψυγείο αν και αρκετά μεγάλο, παραμένει διακριτικό μπροστά από τον κινητήρα και δεν παρεμβαίνει στο design.
ΠΛΑΙΣΙΟ, ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ, ΦΡΕΝΑ
Το πλαίσιο είναι βαμμένο και αυτό μαύρο και για αυτό δεν φαίνεται έντονα, είναι περιμετρικό χωροδικτύωμα και αφήνει τον κινητήρα να κρέμεται από αυτό.
Η γωνία κάστερ είναι στις 23,1 μοίρες και το ίχνος στα 89.5 mm. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι στενεύει στην περιοχή της έδρασης του ψαλιδιού, στενεύοντας αντίστοιχα και τη μοτοσυκλέτα σε κείνη την περιοχή.
Κινητήρας με υπέροχο ήχο, ροπή και φιλικότητα
Το ανεστραμμένο πιρούνι κάνει ίσως τη μεγαλύτερη εντύπωση απ’ όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα πάνω στο Benelli Leoncino 500, λόγω των μεγάλων διαστάσεών του, της θηριώδους κάτω πλάκας, των 50αριών καλαμιών.
Το μαύρο του χρώμα μπορεί να “μαζεύει” λίγο τις διαστάσεις του αλλά τελικά το κάνει πιο “κακό” σε όψη και ταιριαστό με την υπόλοιπη εμφάνιση.
Πολύ καλό πιρούνι, πολύ καλά φρένα
Το πιρούνι που είναι κατασκευής Benelli παρακαλώ (αντιγραφή Marzocchi), διαθέτει και προφόρτιση ελατηρίων. Η πίσω ανάρτηση είναι ένα υπό γωνία τοποθετημένο αμορτισέρ στο δεξί πλάι του 500, που ρυθμιζόμενο ως προς την απόσβεση επαναφοράς και την προφόρτιση του ελατηρίου.
Το ψαλίδι είναι φτιαγμένο από ατσάλι και είναι και αυτό χωροδικτύωμα. Η ανάρτηση ρυθμίζεται με εύκολα προσβάσιμη στρόφιγγα.
Παρότι μονού εμβόλου η δαγκάνα, η αίσθηση του πίσω φρένου είναι καλή
Τα φρένα μπροστά είναι δύο ημι-αιωρούμενα δισκόφρενα διαμέτρου 320 mm με ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων που αντιγράφουν τις αντίστοιχες της Brembo, και αυτές κινεζικής κατασκευής.
Το πίσω φρένο είναι δισκόφρενο διαμέτρου 260 mm, με δαγκάνα ενός εμβόλου. Και οι τρεις δίσκοι συνεργάζονται με ABS της Bosch, το οποίο έχει δυνατότητα να απενεργοποιηθεί από κουμπί στο αριστερό άκρο του τιμονιού.
Ψαλίδι χωροδικτύωμα και μεγάλα μαρσπιέ συνεπιβάτη
Οι πολύμπρατσες ζάντες 3.50 μπροστά και 4.50 πίσω, είναι χυτές αλουμινίου, 17 ιντσών αμφότερες και φορούν φέρουν ελαστικά 120/70 και 160/60 αντίστοιχα. Τα λάστιχα του είναι τα καλά Pirelli Angel.
ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Είναι η ώρα του “για να δούμε πόσα απίδια παίρνει ο σάκος”, τι κάνει στο δρόμο, στην πράξη η μοτοσυκλέτα. Ανεβαίνεις στην χαμηλού ύψους σέλα (785 mm) και απολαμβάνεις αυτομάτως την ποιότητα αφρώδους και την εργονομία. Το τιμόνι τοποθετεί τα χέρια μακριά από τον κορμό σε μια θέση όμως που χαρακτηρίζεται επιθετική.
Στέκεσαι πολύ δυναμικά πάνω στη μοτοσυκλέτα με τρίγωνα που δίνουν καλή στήριξη και είναι βολικά. Η θέση συνολικά είναι γενναιόδωρη, δεν σε “μαγκώνει” δεν τσιγκουνεύεται σε διαστάσεις.
Ο κορμός είναι σχεδόν κάθετα τοποθετημένος, τα χέρια κατεβαίνουν χαμηλά για να συναντήσουν τα άκρα του – μεγάλου πλάτους – τιμονιού που θυμίζει αντίστοιχο εντούρο. Τα γόνατα είναι ελαφρώς πιο λυγισμένα από τις 90 μοίρες, αυτή είναι η θέση power cruiser που λέγαμε παραπάνω.
Περιέργως το πλατύ πομπέ ρεζερβουάρ δεν ενοχλεί κανέναν, κι όλοι βρίσκουν μια φιλόξενη θέση οδήγησης. Ο συνεπιβάτης δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτος πάνω στο 500, αφού δεν υπάρχει στήριξη στο πίσω μέρος της σέλας για να τον κρατήσει στις επιταχύνσεις, αλλά τουλάχιστον διαθέτει δυο μεγάλες χειρολαβές.
Η μίζα ακούγεται κάπως αδύναμη, αλλά εκκινεί αμέσως τον κινητήρα και εδώ έρχεται η πρώτη έκπληξη: τι στην ευχή έχουν κάνει οι ιντζενιέρε, οι αρχιμηχανικοί της Benelli, και ο κινητήρας βγάζει αυτόν τον μπάσο, βραχνό, υπέροχο ήχο δεν μπορώ να καταλάβω.
Αυτό που ξέρω είναι ότι ο ήχος αυτός σου φτιάχνει αμέσως τη διάθεση, σε κάνει να τον συμπαθήσεις αυτομάτως. Σε συνδυασμό μάλιστα με την προοδευτική, φιλική και ροπάτη σε όλες τις στροφές λειτουργία του, που σου μεταδίδει έναν τόσο συμπαθητικό, όσο και μοναδικό χαρακτήρα.
Το τιμόνι είναι πλατύ και ανισόπαχο, ενώ καλοί είναι οι μικροί καθρέφτες
Στο άνοιγμα του γκαζιού η ιπποδύναμη ρέει γλυκά και ροπάτα, ο κινητήρας είναι “γεμάτος” παντού, μπορεί να κινείται – μέσω του καλορυθμισμένου ψεκασμού – με έκτη ταχύτητα και 50-60 km/h στο κοντέρ και στο άνοιγμα του γκαζιού επιταχύνει… άκοπα. Μόνο στις χαμηλές στροφές αν κρατάς σταθερό το γκάζι παρατηρείς μικρές αυξομειώσεις των στροφών.
Υπάρχει ροπή από χαμηλά, από τις 2.000 rpm, αν και η καλύτερη περιοχή λειτουργίας του δικύλινδρου είναι μεταξύ 4.000 και 8.000 rpm. Πάνω από εκεί η ώθηση (ιπποδύναμη) πέφτει και γενικά είναι άχρηστο να επιμένεις, αφού στις 9.000 περίπου υπάρχει κόφτης. Οι αναβάτες υψηλών επιδόσεων και σπορ κατασκευών μπορούν να απέχουν από τη δοκιμή του Leoncino 500. Δεν θα τους αρέσει.
Η κομψή “διπλή” κατάληξη του τελικού της εξάτμισης
Στόχος της Benelli ήταν να κρατήσει την ιπποδύναμη μέσα στα όρια της κατηγορίας διπλωμάτων Α2 (35 kW), ενώ επίσης να μην απογοητεύει τους πιο ώριμους και έμπειρους αναβάτες. Με αυτό τον τρόπο, με αυτή την απόδοση ένα μεγάλο κοινό αναβατών θα μείνει ευχαριστημένο.
Η κατανάλωση δεν είναι ιδιαίτερα υψηλή, αφού έφτασε κατά μέσο όρο στα 4,3 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Έτσι κατά μέσο όρο το 13,5 λίτρων ρεζερβουάρ θα προσφέρει κοντά στα 310 χιλιόμετρα αυτονομίας, ενώ προσοχή χρειάζεται το ψηφιακό βενζινόμετρο στο όργανο, γιατί δεν είναι ακριβές.
Σαφώς μεγαλύτερο όγκο φέρει το design μπροστά, με ογκώδες ντεπόζιτο και ψηλό κινητήρα
Οι επιταχύνσεις δεν είναι καθόλου άσχημες αφού τα 0-400 μέτρα καλύπτονται σε 14.45 δευτερόλεπτα, λίγο πιο αργά από το Honda Rebel CMX 500, ενώ στη δοκιμασία των ρεπρίζ το Benelli είναι καλύτερο, με τον κινητήρα να εμφανίζεται πιο ελαστικός απ΄ ότι ο δικύλινδρος κινητήρας της Honda!
Η πραγματική τελική του Leoncino ξεπερνάει τα 160 km/h και είναι συγκεκριμένα τα 162 χιλιόμετρα την ώρα.
Η συγκεκριμένη ζελατίνα και η γωνία του οργάνου δυσκολεύουν την ανάγνωση των ενδείξεων την ημέρα
Λίγοι κραδασμοί ξεφεύγουν από τον δικύλινδρο του Πέζαρο. Οι κραδασμοί θα παρουσιαστούν σε ταχύτητες της τάξης των 130-140 km/h και αρχίζουν να γίνονται αισθητοί λιγότερο στο τιμόνι και περισσότερο στα μαρσπιέ.
Σε μεγαλύτερες αποστάσεις αν κινείσαι διαρκώς σε αυτές τις ταχύτητες κι έχεις το τιμόνι ρυθμισμένο έτσι ώστε να σου τεντώνει τα χέρια – άρα δεν υπάρχει τρόπος να τα χαλαρώσεις – οι υψίσυχνοι κραδασμοί μουδιάζουν μετά από ώρα τα χέρια. Είναι ένα πρόβλημα που λύνεται με διάφορους τρόπους, μεγαλύτερα αντίβαρα, άλλα γκριπ, τιμόνι, κ.λπ.
Η κίνηση του Leoncino, είναι ακριβής, κυρίως λόγω του καλού πλαισίου και των αναρτήσεων, αλλά και της γεωμετρίας (ενώ αρκετό είναι το βάρος της μοτοσυκλέτας) και του βαριού τιμονιού, ενώ το μεγάλο τιμόνι δίνει αίσθηση απόλυτου ελέγχου (είναι επίσης εύκολα ρυθμιζόμενο για κοντύτερα ή μακρύτερα χέρια αναβάτη).
Μην φανταστείτε ότι το Benelli Leoncino 500 έχει φτιαχτεί για κίνηση μέσα στη πόλη, αφού είναι μια μοτοσυκλέτα με πλατύ τιμόνι 200 κιλών είναι, όχι σκούτερ. Μετά από ώρα μέσα στην κίνηση, ζέστη βγαίνει από τη δεξιά πλευρά του κινητήρα.
Ανάγλυφο είναι το σηματάκι της Benelli, μιας φίρμας με μεγάλη ιστορία
Αν ρυθμίσεις τις αναρτήσεις προς το σκληρό η μοτοσυκλέτα κρατάει καλύτερα την σταθερότητά της, αλλά χτυπάει πήχεις και μέση του αναβάτη όταν περνάει πάνω από κακοτεχνίες του δρόμου. Αν κινηθείς προς τις μαλακές αναρτήσεις και πιο γρήγορα στρίβει το τιμόνι στην είσοδο της στροφής και πιο πολλή άνεση σου προσφέρεται. Μικρή είναι η διαφορά δε στο κομμάτι της συνολικής σταθερότητας αφού η μοτοσυκλέτα γενικά στον τομέα αυτό δεν πάσχει.
Ταιριαστές είναι οι ζάντες με τα πολλά μπράτσα που θυμίζουν ακτίνες
Ενδιαφέρον έχει το κράτημα και η συνολική οδική συμπεριφορά του 500, αφού λόγω της ιταλικής του ψυχής είναι ιδιαίτερα προσεγμένο.
Όταν στρίβει, όταν φτάνει στη στροφή κι αρχίσει να γέρνει η αίσθηση είναι άριστη, αφού η μοτοσυκλέτα μπαίνει σαν ένα ενιαίο κομμάτι στη στροφή, ο πίσω τροχός ακολουθεί πιστά τον μπροστινό, κάτι που δεν ισχύει για όλες τις μοτοσυκλέτες με ψηλό τιμόνι και “χαλαρή” θέση οδήγησης, σε custom, ψευδο-τσόπερ κ.λπ.
Είναι το θηριώδες πιρούνι που δίνει πολλή σιγουριά στο σύνολο, όπως και το καλό πλαίσιο και το ψαλίδι χωροδικτύωμα που δικαιώνουν αυτό που χαρακτηρίζεται σαν τυπικό, άριστο “ιταλικό κράτημα”.
Δεύτερη έκπληξη το σασμάν και οι ταχύτητες που λειτουργούν μαλακά και θετικά. Ο συμπλέκτης που ενεργοποιείται μέσω συρματόσχοινου είναι προοδευτικός και όχι απότομος, επιτρέποντάς σου να κάνεις σωστές και εύκολες αλλαγές.
Το ίδιο και το – μέτριας κατασκευής – λεβιέ ταχυτήτων που ίσως και να έχει λίγη παραπάνω διαδρομή στις αλλαγές.
Αξίζει να σημειωθεί η ιδιαίτερη δύναμη των φρένων της Benelli, ανεξαρτήτως από το που φτιάχνονται (στην Κίνα από την QJ-Benelli), καταφέρνουν να φρενάρουν περίφημα το Leoncino, δίνοντας την αίσθηση σπορ επιδόσεων, “μεγάλης μοτοσυκλέτας” και το θέμα είναι ότι η επιβράδυνση έρχεται με ισχυρό, σίγουρο, προοδευτικό φρενάρισμα, με το ABS να επεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή και όχι να παρεμβαίνει απότομα.
Ψηλό ντεπόζιτο και σέλα αναβάτη “χωνευτή” που του δίνει καλή στήριξη
Στο μεταξύ τα λάστιχα της Pirelli βοηθούν και αυτά με τις καλές τους γόμες έτσι ώστε να μην δουλεύει πολύ το ABS. Το μπροστινό φρένο έχει ρυθμιζόμενη μανέτα, ενώ το πίσω φρένο έχει κοντό πεντάλ (από απλή μεταλλική λάμα) κι είναι ψηλά τοποθετημένο, αλλά η αίσθησή που προσφέρει στο πάτημα είναι πολύ καλή στα λίγα χιλιόμετρα.
Στις μετρήσεις φρεναρίσματος οι τρεις δίσκοι του 500 έδειξαν τις καλές τους επιδόσεις φρενάροντας το σύνολο από τα 90 km/h, σε 32 μέτρα, και από 50 km/h σε 10 μέτρα. Πολύ καλά και σε αυτόν τον τομέα λοιπόν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ, ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Μια φρέσκια και διαφορετική πρόταση είναι το Benelli Leoncino 500. Με εμφάνιση που δεν έχει όμοιά της στην αγορά, με θωριά δυναμική, αλλά παράλληλα κλασική, διαχρονική, που υπαινίσσεται μοτοσυκλέτα υψηλής αξίας.
Το Leoncino διαθέτει μια φιλόξενη φύση στην πράξη, με έναν κινητήρα προοδευτικής, φιλικής λειτουργίας σε όλους τους τομείς. Η δοκιμή ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, όπως και η μοτοσυκλέτα ήταν ευχάριστη και εύχρηστη στο σύνολό της, σε όλους τους τομείς.Και αποτελεσματική.
Είναι μια μοτοσυκλέτα που κρατάει την τιμή του χαμηλά μιας και όλα τα εξαρτήματα είναι κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από τη την μητέρα εταιρία.
Γιατί οι ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες της κατηγορίας του Benelli Leoncino 500 είναι οι Yamaha XSR 700, Ducati Scrambler, Triumph Bonneville, αλλά και Κawasaki Vulcan, κ.λπ. είναι όλες ακριβότερες, με το Leoncino να πωλείται στις 6.500 ευρώ, χωρίς ειδικό τέλος ταξινόμησης, οπως ανακοινώνει η αντιπροσωπεία.
Είναι το Benelli Leoncino 500 μια μοτοσυκλέτα που θα διακριθεί στην ελληνική αγορά στο μέλλον, όπως πιθανά του αξίζει; Αυτό εξαρτάται φυσικά από πολλούς παράγοντες, κι ένας από αυτούς είναι το κατά πόσο ο κόσμος θα το ανακαλύψει και θα αναγνωρίσει την αξία του. Το λιονταράκι της Benelli έχει να πολεμήσει μέσα στη σκληρή ζούγκλα της αγοράς.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
- Τα φώτα έχουν καλή απόδοση, το ίδιο και η κόρνα
- Το ψηφιακό όργανο στο τιμόνι είναι καλοσχεδιασμένο και έχει πολλές ενδείξεις. Εκτός από το ταχύμετρο και το στροφομετρο έχει χιλιομετρητή, στάθμη καυσίμου, εξωτερική θερμοκρασία, ρολόι και τις απαραίτητες ενδείξεις. Όμως η ζελατίνα του το κάνει δυσδιάκριτο όταν πέφτει ο ήλιος πάνω του.
- Το κεντρικό κλειδί είναι αναδιπλούμενο (σαν σουγιάς) ώστε να έχει μικρότερο μέγεθος όταν μπαίνει στην τσέπη
- Μόνο πλάγιο στάντ έχει το 500, κεντρικό δεν υπάρχει
- Ο συνεπιβάτης έχει ακριβώς τα ίδια μαρσπιέ με τον αναβάτη: αλουμινένια με λάστιχο από πάνω
- Κάτω από τη σέλα, που ξεκλειδώνει με το κλειδί της ανάφλεξης, δεν υπάρχει χώρος για μικροπράγματα
ΥΠΕΡ
- Εμφάνιση
- Κινητήρας (ροπή-ελαστικότητα)
- Πιρούνι-Φρένα
ΚΑΤΑ
- Συνεπιβάτης
- Δυσδιάκριτο όργανο
- Βάρος
(Εξοπλισμός αναβάτη: Κράνος MOMO Design FGTR, Mπουφαν IXS Malone Περισσότερες πληροφορίες: Ι. Τζωρτζόπουλος Ε.Π.Ε., Καλλιρρόης 71 & Φραντζή, 117 43, Νέος Κόσμος τηλ
DAYTONA ROCKSTAR 400 ABS, Super Test: Πιο κλασική δεν γίνεται
