Ανδαλουσιανός Ταύρος
Ως άλλος δίτροχος “ταύρος”, ο Marc Marquez κατέβασε το κεφάλι, άνοιξε όοοολο το γκάζι της Honda του, βγήκε μπροστά από την εκκίνηση και άφησε τον κόσμο πίσω του να τρώει τη σκόνη του μέχρι το τέλος του αγώνα. Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Honda, Yamaha, Ducati, Suzuki
* Με ανυπομονησία περιμέναμε την εκκίνηση του τέταρτου αγώνα της χρονιάς, αφού είχε συμβεί κάτι πολύ σημαντικό μια μέρα νωρίτερα. Ο αναβάτης της Petronas Yamaha, ο Fabio Quartararo, o 20χρονος Γάλλος με το ιταλικό όνομα, είχε γράψει ιστορία όντας ο νεότερος που κερδίζει την pole position στην κορυφαία κατηγορία.
Marc Marquez (Honda)
* Περίφημα τα πήγαινε ο Quartararo και στον αγώνα, μένοντας δεύτερος για πολλή ώρα, μακριά από τους υπόλοιπους. Το σασμάν της Yamaha που κόλλησε στην 3η ταχύτητα και τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει, ήταν ένα από τα πιο “στεναχωρητικά” συμβάντα της φετινής χρονιάς. Έκλαψε ο Φάμπιο; Αν έκλαψε λέει… και με το δίκιο του, εδώ που τα λέμε.
Oι Μorbidelli (21) και Quartararo (20) ακολουθούν τον Marquez (93)
* Ο Jorge Lorenzo έχει κάθε λόγο να δηλώνει δυστυχής, αφού μετά από τέσσερις αγώνες δεν έχει κατορθώσει να τερματίσει μέσα στη δεκάδα και να μαζέψει παραπάνω από έντεκα βαθμούς, όταν ο πρώτος στη βαθμολογία έχει εβδομήντα. Το ατυχές γεγονός, η πηγή της απογοήτευσής του στον αγώνα του Jerez στην Ανδαλουσία (που είναι μία από τις αγαπημένες του πίστες του πρωταθλήματος), λεγόταν… Stefan Bradl. Ο Bradl, ενώ ήταν “φιλοξενούμενος” αναβάτης εξέλιξης της Honda, κατάφερε να τερματίσει μπροστά του! Μαύρη μαυρίλα.
O Βradl (6) ακολουθεί τον Lorenzo (99) και τελικά τον περνάει!
* Απλά να θυμηθούμε ότι πέρσι στον ίδιο αγώνα ο Jorge Lorenzo βρισκόταν για κάμποσους γύρους στην πρώτη θέση πάνω στη σέλα μιας Ducati. Να θυμηθούμε επίσης ότι στον περσινό αγώνα είχαμε δει ένα δραματικό bowling με μοτοσυκλέτες, μεταξύ τριών αναβατών – Pedrosa, Andrea Dovizioso και Jorge Lorenzo – με τον έναν να ρίχνει τον άλλον “στα χώματα”.
* Είναι σαφές ότι ο Jorge διανύει μία από τις δυσκολότερες περιόδους της καριέρας του: τίποτε δεν του πάει έτσι όπως θα ήθελε στην πρώτη του σεζόν στην ομάδα της Repsol Honda. Πέρα από τους τραυματισμούς που χάλασαν την αγωνιστική του φόρμα και παρεμπόδισαν την προσαρμογή του πάνω στη νέα μοτοσυκλέτα, δείχνει ότι παθαίνει το ένα πίσω από το άλλο. Μακρά ήταν η προσαρμογή του πάνω στη Ducati, μακρά προβλέπεται και στην περίπτωση της Honda. Ένας δρόμος που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά με αγκάθια για τον Ισπανό πολυπρωταθλητή.
Τα δυο Ducati μαζί στην 4η (Dovizioso) και 5η (Petrucci) θέση
* “Μαύρη λύσσα” είχε πιάσει τον τρελο-πιτσιρικά Remy Gardner στην Ισπανία, ο οποίος έφυγε σαν δαιμονισμένος στην εκκίνηση, παραλίγο να γίνει μαλλιοκούβαρα με τον Alex Marquez, και λίγα μέτρα μετά κατάφερε να πέσει από high siding στην πρώτη στροφή. To γεγονός ότι δεν τον κοπάνησαν οι ερχόμενοι-τάπα αναβάτες είναι θαύμα, για το οποίο πρέπει να ανάψει λαμπάδα σαν το μπόι του. Ε, μικρή λαμπάδα θα είναι, γιατί από μπόι…
Marc Marquez (Honda)
* Πολύ συμπαθέστερος εμφανίστηκε ο Marc Marquez μετά τη νίκη του στην Ισπανία, αφού πανηγύρισε σε λογικά πλαίσια και όχι με τις συνηθισμένες του υπερβολές. Η σεμνότητα είναι κάτι που ανεβάζει κάθε νικητή στα μάτια των θεατών και τον κάνει πιο προσφιλή.
* Από την άλλη, λες και πήρε τη σκυτάλη των έξαλλων πανηγυρισμών ο έτερος Ισπανός, ο Alex Rins (Suzuki), ο οποίος αφού έφτασε στο παρκ φερμέ, ανέβηκε όρθιος πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του και πανηγύρισε με ένα ακροβατικό άλμα. Όχι πάλι τα ίδια…
Αlex Rins (Suzuki)
* Με τον Maveric Vinales (Yamaha) να κάνει επιτέλους τον καλύτερο φετινό του αγώνα και να τερματίζει τρίτος, και οι τρεις σημαίες στην απονομή ήταν ισπανικές.
* Παρεμπιπτόντως, μιας και μίλησα για Ισπανία… δεν είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι σε όλους τους αγώνες του 2018 και του 2019, δεν έχει κερδίσει κανένας Ισπανός στη Μoto2; Και η Ισπανία δεν είναι τυχαία χώρα, αφού τροφοδοτεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας με δεκάδες αθλητές κάθε χρόνο.
Maveric Vinales και η ομάδα της Yamaha
* Όσο για τον Valentino Rossi, αυτός επιδόθηκε στην τέχνη του “κεντήματος”. Ξεκινώντας από τη 13η θέση της εκκίνησης, γύρο το γύρο και καταβάλλοντας αριστοτεχνικά συστηματική προσπάθεια, κατάφερε να τερματίσει στην έκτη θέση. Με αυτό τον τρόπο μπόρεσε να μείνει πολύ κοντά στην κορυφή της βαθμολογίας (-9 μόλις πίσω από τον πρώτο Marquez) και να τροφοδοτεί τις ελπίδες του για άλλη μία πετυχημένη χρονιά, και – γιατί όχι; – για άλλο ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα.
* Μια ερώτηση, ρε παιδιά. Γιατί στο Jerez δίνουν στους νικητές κάτι “τσουρούτικα” μισερά κυπελλάκια; Σα μεγάλα ποτήρια κρασιού είναι.
* Ψαρωτικά εντυπωσιακό ως συνήθως – το δείχνουν πάντα οι διοργανωτές με λήψη από ελικόπτερο – το πάρκινγκ των μοτοσυκλετών των θεατών της Jerez. Xιλιάδες μοτοσυκλέτες παρκαρισμένες σε άψογες σειρές. Όποιος έχει πάει να παρακολουθήσει αγώνα στην Ισπανία, έχει να λέει όχι μόνο για τον αριθμό των μοτοσυκλετών των θεατών, αλλά και για το πόσο καλό εξοπλισμό χρησιμοποιούν.
Kάτι κυπελλάκια… τόσα δα!
* Πόση ανθρωποφαγία πια με τα διάφορα παλιο-βίντεο που “δείχνουν την αλήθεια”;
* Την εποχή της διαρκούς καταγραφής και των δημόσιων διασυρμών, ένας ακόμα άνθρωπος – στην προκειμένη περίπτωση ένας κοινός θνητός, ένας “εργάτης της πίστας”, ένας αλυτάρχης – καταγράφηκε από τις κάμερες της μοτοσυκλέτας του Alex Rings – ο οποίος στο μεταξύ πανηγύριζε – να “αφαιρεί” από μοτοσυκλέτα ένα τόσο δα ειδικό πανάκι που κάλυπτε το δοχείο των υγρών του μπροστινού φρένου. “Έγκλημα, έγκλημα – στην πυρά, στην πυρά!”. Ρε σα δε ντρέπεστε, φοβερή είδηση, τι να σας πω πρωϊνιάτικα;
