Ο ένας και μοναδικός “Αgo”
Ο Giacomo Agostini είναι ο πιο πολυνίκης αναβάτης, αυτός με τα περισσότερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Ταχύτητας από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο. Και μόλις χθες ο Agostini γιόρτασε τα 80ά του γενέθλια!
Ο 15 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής έχει συνδέσει το όνομά του κυρίως με τις μοτοσυκλέτες της MV Agusta, με τις οποίες αγωνιζόταν επί πολλά χρόνια, από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τα μέσα του ’70, ασχέτως αν τον τελευταίο του τίτλο τον κέρδισε με Yamaha.
Ξεκίνησε τους αγώνες το 1963 στην κατηγορία των 250 κυβικών (Nations GP) και τον τελευταίο του αγώνα στο Παγκόσμιο τον έκανε το 1977 στην κατηγορία των 500cc στο Βρετανικό GP, παραμένοντας ενεργός αγωνιστικά επί 14 χρόνια!
Την πρώτη του νίκη την είχε πετύχει το 1965 στα 350 cc και την τελευταία του το 1976, μάλιστα και τις δυο στο Γερμανικό GP.
Aυτό σημαίνει πως ο ταλαντούχος αναβάτης από την Μπρέσια της Λομβαρδίας κέρδιζε αγώνες του Παγκοσμίου επί έντεκα χρόνια!
Γιος δημόσιου υπάλληλου στο Δημαρχείο της πόλης Lovere δεχόταν από νωρίς την άρνηση του πατέρα του, που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να του απαγορεύσει τους αγώνες μοτοσυκλέτας. Που να ήξερε βεβαίως, ότι ο γιος του θα γινόταν ο μεγαλύτερος αναβάτης όλων των εποχών, τον οποίο μάλιστα κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει εδώ και πέντε δεκαετίες!
Ένας πραγματικός τζέντλεμαν, ένας ζωντανός θρύλος των αγώνων μοτοσυκλέτας, ο Giacomo Agostini ή “Ago” έχει εμπνεύσει πάμπολλους μοτοσυκλετιστές εντός και εκτός πίστας κι έχει γράψει μερικές από τις πιο επικές σελίδες της ιστορίας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το όνομά του θα είναι για πάντα συνδεδεμένο με εκείνο της MV Agusta και οι επιτυχίες που πέτυχαν μαζί είναι ακόμα ασύγκριτες.
Το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε το 1966 στα 500 cc, ενώ τερμάτισε 2ος στα 350cc, αφού ο Agostini έτρεχε κάθε χρόνο σε δύο κατηγορίες μαζί! Κέρδιζε τον έναν αγώνα, πήγαινε στην απονομή και αμέσως μετά έτρεχε στην επόμενη κατηγορία για να πάρει ακόμα μια νίκη. Μια χρονιά νωρίτερα είχε τερματίσει 2ος και στα 350 και στα 500.
Ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα πέτυχε και το ’67, ενώ από το ’68, ’69, ’70, ’71 μέχρι και το ’72 κέρδιζε τα πρωταθλήματα δύο-δύο τη χρονιά!
Το 1974 κέρδισε τον τίτλο μόνο των 350 κυβικών και ήρθε 4ος στα 500, χάνοντας τον πρώτο του τίτλο στη μεγάλη κατηγορία μετά από εννέα χρόνια “μονοπωλίου”!
Το 1974 ήταν η πρώτη χρονιά που δεν συμμετείχε με MV Agusta και βρέθηκε πάνω σε μια δίχρονη Yamaha.
Το 1975 ο τίτλος των 500 cc επέστρεψε στα χέρια του για τελευταία φορά, ενώ ήταν ο πρώτος αναβάτης που κέρδιζε τίτλο στη μεγάλη κατηγορία του Παγκοσμίου με τετράχρονη και δίχρονη μοτοσυκλέτα. Επίσης το 1975 ήταν η χρονιά που μια μοτοσυκλέτα με δίχρονο κινητήρα κέρδιζε στον αγώνα των 500 κυβικών. Αυτός ήταν και ο τελευταίος τίτλος για τον 33χρονο αναβάτη. Οι επόμενες χρονιές έφεραν ελάχιστες επιτυχίες.
Το 1976 έτρεξε στα 350 με MV Agusta πετυχαίνοντας μία μόνο νίκη σε 10 αγώνες και μία ακόμα στα 500, πάνω στη σέλα μιας Suzuki.
Το1977 επέστεψε στη Yamaha συμμετέχοντας και πάλι σε δύο κατηγορίες πετυχαίνοντας δύο δεύτερες θέσεις και καμία νίκη.
Αποχωρώντας από τους αγώνες μοτοσυκλέτας έκανε ένα μικρό πέρασμα από τους τέσσερις τροχούς και τη Φόρμουλα 1, με μέτρια αποτελέσματα όμως, σταματώντας τους αγώνες για τα καλά το 1980.
Επέστρεψε στο Παγκόσμιο Ταχύτητας μοτοσυκλετών το 1982 σαν team manager της ομάδας Marlboro Yamaha και έφερε στο ιαπωνικό εργοστάσιο τρεις Παγκόσμιους τίτλους στη μεγάλη κατηγορία με τον Eddie Lawson.
Aπό το 1986 μέχρι το 1990 ήταν team manager της Marlboro Yamaha στα 250 κυβικά και από το 1992 μέχρι το 1994 ανέλαβε μάνατζερ της εργοστασιακής ομάδας της Cagiva στα 500 cc. Η τελευταία του χρονιά σε ρόλο team manager ήταν το 1995 στα 250, με την Honda και τον Doriano Romboni.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα ο Giacomo Agostini αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πρεσβευτές της μοτοσυκλέτας ανά τον κόσμο συμμετέχοντας σε εκατοντάδες, για να μην πούμε παραπάνω, εκδηλώσεις εντός και εκτός πίστας, γύρω από τους δύο τροχούς (έχει έρθει επανειλημμένα και στην Ελλάδα) και φυσικά συνεχίζει να οδηγεί ακόμα και στα 80 του χρόνια… και μάλιστα γρήγορα, πολύ γρήγορα!
Να τα εκατοστίσει λοιπόν αυτός ο πολύ σημαντικός άνθρωπος για την αγωνιστική και όχι μόνο μοτοσυκλέτα παγκοσμίως…
