Φινάλε με δραματικές φάσεις από την αρχή μέχρι το τέλος!
Ο Pecco Bagnaia με Ducati κέρδισε τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στη Βαλένθια, βάζοντας έτσι την τελευταία τέλεια πινελία και κατακτώντας άξια έναν δεύτερο τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP. Ο Fabio Di Giannantonio της Gresini Ducati ήρθε δεύτερος… αλλά τιμωρήθηκε χάνοντας θέσεις, σε έναν εντελώς τρελό αγώνα στην πίστα Ricardo Tormo.
Ο Ιταλός Pecco Bagnaia, ολοκληρώνοντας μια χρονιά γεμάτη ένταση και ανταγωνισμό υψηλού επιπέδου, επικράτησε στο MotoGP της Βαλένθια, κερδίζοντας παράλληλα και τον δεύτερο Παγκόσμιο τίτλο του στη μεγάλη κατηγορία – ενώ ο αγώνας σφραγίστηκε, μεταξύ άλλων, από την πτώση του Ισπανού Jorge Martín στους πρώτους γύρους του Grand Prix.
Σε έναν χαοτικό αγώνα, ο Bagnaia κατάφερε να αποκρούσει τον συμπατριώτη του Fabio Di Giannantonio μέχρι τη γραμμή του τερματισμού, για να πετύχει την έβδομη νίκη του φέτος, με τον Γάλλο Johann Zarco να ολοκληρώνει την τριπλέτα της Ducati στο βάθρο… μόνο που τα πράγματα εξελίχθηκαν τελείως διαφορετικά εκ των υστέρων, με απόφαση των αγωνοδικών.
Ο Fabio Di Giannantonio τιμωρήθηκε με 3 δευτερόλεπτα για παράβαση του κανόνα πίεσης των ελαστικών, κι έτσι υποβιβάστηκε στην τέταρτη θέση!
Μετά από αυτό ο Johann Zarco ανέβηκε στη δεύτερη θέση και ο Brad Binder (ΚΤΜ) πέρασε στην τρίτη θέση του βάθρου.
Ο Pecco Bagnaia ξεκίνησε τη Ducati πολύ καλά ήδη από την εκκίνηση του GP και ο διεκδικητής του του τίτλου, Jorge Martín, ακόμα καλύτερα, για να πλασαριστεί τρίτος πίσω από τον Brad Binder, τον οποίο πέρασε στην πρώτη στροφή για να προλάβει τον αντίπαλό του.
Πίσω τους ήταν ο Jack Miller (ΚΤΜ) και ο Johann Zarco (Ducati) και λίγο πιο πίσω ο Marco Bezzecchi (Ducati) ο οποίος έπεσε μετά από μια επικίνδυνη μανούβρα του Marc Márquez (Honda), η οποία ερευνήθηκε από τους αγωνοδίκες και δεν κρίθηκε άξια κυρώσεων για τον Ισπανό αναβάτη.
Ο Jorge Martín κόλλησε πάνω στην ουρά του Bagnaia και πίεσε πολύ δυνατά στο τέλος της ευθείας. Με την υποπίεση του slipstream της Ducati του Ιταλού να τον τραβάει με δύναμη στα τελευταία μέτρα κόντεψε να συγκρουστεί μαζί του και πήγε ευθεία, επιστρέφοντας στην πίστα στην όγδοη θέση.
Ο Martín κέρδισε σύντομα μια θέση ενάντια στον Álex Márquez (Ducati) και αμέσως μετά μονομάχησε για μερικές στροφές με τον Maverick Viñales (Aprilia), ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά. Μπροστά τους, ο Johann Zarco και ο Marc Márquez έδιναν μάχη για την τέταρτη θέση.
Όλα αυτά επέτρεψαν στους μπροστινούς τρεις αναβάτες να απομακρυνθούν, με τον Brad Binder να περνάει τον Bagnaia παρουσία του Miller (KTM).
Ο Bagnaia δεν χρειαζόταν να ανησυχήσει για το αν θα έχανε μία ή δύο θέσεις, αφού σε εκείνη τη φάση συνέβη το περιστατικό που εξασφάλισε τον παγκόσμιο τίτλο του: ο Jorge Martín, απελπισμένος μετά το προηγούμενο λάθος του επί του Bagnaia, έκανε ένα ακόμα πιο σοβαρό όταν εμβόλισε την ουρά της μοτοσυκλέτας του Marc Márquez, εκτινάσσοντάς τον στον αέρα, προσπαθώντας, σαφώς αγχωμένος, να πάρει μια γραμμή που δεν υπήρχε. Βγήκε ευθεία εκτός πίστας και έπεσε στην αμμοπαγίδα, αποφεύγοντας τα χειρότερα και βάζοντας ταφόπλακα στις ελπίδες του για κατάκτηση του φετινού τίτλου.
Ο Bagnaia έλαβε την πληροφορία ότι ο αντίπαλός του ήταν εκτός αγώνα και ότι, ως εκ τούτου, ήταν ήδη ο παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP του 2023. Αυτό φάνηκε να τον χαλαρώνει λίγο, με τον Miller να τον προσπερνάει και τον Zarco να πλησιάζει από πίσω.
Ο Ιταλός κράτησε έναν άνετο ρυθμό, ακολουθώντας σε απόσταση το πρωτοπόρο ζευγάρι της KTM τους Binder-Miller, που έμοιαζε να οδεύει προς ένα πρωτόγνωρο, αξέχαστο double.
Πίσω τους έπεσαν, χωριστά ο καθένας, ο Enea Bastianini (Ducati) και ο Augusto Fernandez (GasGas).
Στο μεταξύ, όλα όδευαν προς μια νίκη του Jack Miller, που θα τον έκανε τον πρώτο αναβάτη στην εποχή των MotoGP που θα κέρδιζε με τρεις διαφορετικές μάρκες… αν τελικά δεν έπεφτε, με εννέα γύρους να απομένουν.
Ένα γύρο αργότερα, έπεσε και ο Álex Rins (Honda), ο οποίος οδηγούσε στις τελευταίες θέσεις, επιστρέφοντας στην πίστα μετά από τραυματισμό, σε έναν αποχαιρετιστήριο αγώνα προς την ομάδα του. Του χρόνου θα είναι στη θέση του Morbidelli, στην εργοστασιακή ομάδα της Yamaha, μαζί με τον Fabio Quartararo.
Καθώς ο Maverick Viñales άρχισε να χάνει πολλές θέσεις, λόγω διαφορετικής επιλογής ελαστικού από τους υπόλοιπους, το εντελώς αντίθετο συνέβαινε στον Di Giannantonio, ο οποίος έφτασε οδηγώντας σταθερά και γρήγορα τον Binder, για να τον βγάλει από το βάθρο και να φτάσει τους Zarco και τον Bagnaia, που είχαν κληρονομήσει το προβάδισμα του αγώνα.
Ο Di Giannantonio προσπέρασε τον Zarco στον προτελευταίο γύρο για να αρχίσει να πιέζει στον τελευταίο γύρο τον Pecco Bagnaia για την πρώτη θέση, αλλά ο τελευταίος κάλυψε απολύτως όλες τις γραμμές οδηγώντας αμυντικά κι έτσι κατέκτησε πανηγυρικά τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του – έναν στην Moto2 και τον δεύτερο συνεχόμενο στα MotoGP.
Ήταν η έβδομη νίκη του Bagnaia μέσα στη σεζόν, με τον Fabio Di Giannantonio κολλητά πίσω του δεύτερο σε ένα αξέχαστο φινάλε, και τον Johann Zarco, που αποχαιρετά τη Ducati (του χρόνου πηγαίνει στη Honda), να χαρίζει ένα ακόμα βάθρο στη μάρκα του Borgo Panigale.
Κανένας αναβάτης μέχρι σήμερα δεν είχε επαναλάβει δεύτερο συνεχόμενο παγκόσμιο τίτλο με το Νο1 στο φέρινγκ του, από το 1988 και τον θρυλικό Αυστραλό Mick Doohan.
Ο Brad Binder τερμάτισε τέταρτος και ο Raúl Fernández (Aprilia) έκλεισε μια δύσκολη χρονιά με μια γλυκιά πέμπτη θέση, αφού ξεπέρασε τον Álex Márquez, με τον Franco Morbidelli έβδομο μπροστά από τους Aleix Espargaró, Luca Marini και Maverick Viñales.
Mετά τον τερματισμό οι εορτασμοί για τον δεύτερο συνεχόμενο Παγκόσμιο τίτλο στα MotoGP για τον Pecco Bagnaia και τη Ducati δεν είχαν τελειωμό, αφού το ιταλικό εργοστάσιο έχει πετύχει πολλά ρεκόρ, όπως γράψαμε και στο χθεσινό άρθρο-αφιέρωμα (διαβάστε εδώ).