Εκπροσωπώντας μια σχολή
*Κυβισμός: 649 cc * Ιπποδύναμη: 89,8 ίπποι, στις 11.000 rpm * Τελική: 205 km/h *Βάρος: 208 kg (πλήρες) * Τιμή: 7.950 ευρώ
Λίγο πριν την αντικατάστασή του και μια ριζική εμφανισιακή αλλαγή, το Honda CB650F έχει κατεβάσει την τιμή του κάτω από τις οκτώ χιλιάδες ευρώ και ψάχνει να βρει μοτοσυκλετιστές που θέλουν ένα “καθαρόαιμο” στρητάδικο, γυμνό με 90 ίππους και τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα, όπως παλιά…
Tετρακύλινδρο σε σειρά, μεσαίου κυβισμού από τη Honda. Ένα δίτροχο σχήμα που κυκλοφορεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι σήμερα, με διάφορες “δικαιολογίες”, τύπους και κυβισμούς.
Γυμνό, παραδοσιακό γιαπωνέζικο, για όλες τις δουλειές, μια χρυσή τομή ευχρηστίας και επιδόσεων, όχι σπορ επιδόσεων, όχι μηχανάκι “πίστας” και περιορισμένης χρήσης, αλλά “μία για όλα”. Μία και καλή, που λένε, όχι, όμως, στα επίπεδα των μοντέρνων crossover που πηγαίνουν και άσφαλτο και χώμα, αλλά μόνο για άσφαλτο.
Κοιτάξτε πώς έχει γυρίσει ανάποδα η αγορά. Από κει που όλοι έπαιζαν με τα τετρακύλινδρα, φτάνοντας στο σημείο να κατέβουν ακόμα και μέχρι τα 250 κυβικά, τώρα άπαντες προωθούν τους δικύλινδρους κινητήρες, αυτούς που θεωρούσαν παλαιότερα – το ’70 και πάλι – “αναχρονιστικούς” και “απαρχαιωμένους εγγλέζικους”… Πόσο παράδοξο είναι ότι το Honda CB650F είναι το τελευταίο γυμνό με ψηλό τιμόνι, τετρακύλινδρο μεσαίου κυβισμού της αγοράς;
Έχει τις ρίζες του στο τετρακύλινδρο CB 500 του 1973, το οποίο αντέγραφε στο κομμάτι του κινητήρα τη μοτοσυκλέτα “που άλλαξε τον κόσμο”, τη Honda CB 750 του 1969. Αργότερα, ο κινητήρας έγινε 550, μετά 650, ενώ απόγονοί του μπορούν να θεωρηθούν και τα μεταγενέστερα Hornet 600.
Το Honda CB650F κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2014 (κατασκευαζόταν και κατασκευάζεται στην Ταϊλάνδη), αφήνοντας στην άκρη το γιαπωνέζικο Hornet που αντικαθιστούσε.
Aνανεωμένο και ελαφρώς φρεσκαρισμένο εμφανίστηκε το 2016 για να αλλάξει και πάλι χαρακτήρα φέτος, σε μια προσπάθεια να βρει ξανά ταυτότητα – μέσω του νεο-ρετρο-cafe racer CB650R, δανειζόμενο την κοψιά της Neo Sports Cafe CB1000R.
Με δεδομένη την οικονομία κλίμακας που υποχρεώνει τους κατασκευαστές να στραφούν στους οικονομικότερους δικύλινδρους κινητήρες, ο κινητήρας του 650 ήταν και είναι “αναχρονιστικά” ακριβός. Απέναντί του στέκονται πλέον τα Yamaha MT-07, τα Kawasaki Z650 και τα Suzuki SV 650, που όλα τους αποδίδουν (ούτε λίγο-ούτε πολύ) από 15 μέχρι 20 ίππους λιγότερους! Τα τετρακύλινδρα Kawasaki Z 750, Yamaha Fazer 600 και τα Suzuki GSR 600 είναι πλέον παρελθόν.
Παράλληλα, ο ανταγωνισμός του CB650F έρχεται και από το ίδιο του το σπίτι, αφού η Honda έχει στη γκάμα της και το CB 500 (δικύλινδρο φυσικά) που και φθηνότερο είναι και κυρίως μπορεί να οδηγηθεί με δίπλωμα Α2 των 35 kW, κάτι που δεν ισχύει για το 650.
ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
Έχει κάμποση αγριάδα η Honda CB650F στη θωριά της, αλλά όχι πολλή. Φαίνεται πως δε θέλει να τρομάξει το μάτι του παρατηρητή, οι γραμμές της είναι αιχμηρές, αλλά όχι προκλητικές. Η εμφάνιση είναι κομψή και όχι ριζοσπαστική, σα να σου φωνάζει ότι μπορείς να μετακινείσαι καθημερινά πάνω της. Λίγα είναι τα πλαστικά κομμάτια, ο κινητήρας δεν καλύπτεται ούτε στο ελάχιστο.
Μπορεί ο χρωματικός συνδυασμός που δοκιμάσαμε και φωτογραφίσαμε να ήταν ο πιο συντηρητικός, αλλά ταίριαζε περίφημα με την απόχρωση του χαλκού με την οποία είναι βαμμένα τα πλαϊνά καπάκια και το καπάκι της κεφαλής. Μια ελάχιστη πορτοκαλί πινελιά υπάρχει στην ουρά και στο μπροστινό φτερό.
Χρυσές είναι οι υπέροχα σχεδιασμένες τέσσερις εξατμίσεις, που καταλήγουν στο μονό τελικό τους και αποτίουν φόρο τιμής στα Honda CB 550 και CB 400 Super Four των μέσων της δεκαετίας του ’70.
Για να επιβεβαιωθεί ο προσανατολισμός της μοτοσυκλέτας, το τιμόνι έχει τοποθετηθεί πάνω σε σινεμπλόκ (αν και αφήνουν κάποιους κραδασμούς να ξεφεύγουν στις υψηλές στροφές), ξεχνώντας τις επιρροές Streetfighter.
Η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή, αφού το εργοστάσιο της Ταϊλάνδης περνάει επανειλημμένα τις εξετάσεις του με άριστα εδώ και χρόνια.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Δύο εκκεντροφόροι και 16 βαλβίδες στην κεφαλή και υγρόψυξη για τον τετρακύλινδρο κινητήρα εν σειρά της Honda.
Με την τελευταία του αλλαγή, το 2016, το Honda CB650F κληρονόμησε 4 ίππους ακόμα, κι έτσι έφτασε τους 89,8, τους ενενήντα ας πούμε (για 0.2 του ίππου θα το χαλάσουμε;) σε αρκετά υψηλές στροφές, όμως, τις 11.000 rpm. Η μέγιστη ροπή φτάνει τα 6,5 kgm στις 8.000 rpm και δουλειά έγινε στις εισαγωγές του αέρα και στο φιλτροκούτι, αλλά και στο κιβώτιο ταχυτήτων, αφού κόντυναν κάποιες σχέσεις για καλύτερες επιταχύνσεις.
Η τελευταία σχέση – η έκτη – δεν άλλαξε, κι έτσι δεν άλλαξε και η τελική από τα προηγούμενα μοντέλα, παραμένοντας πάνω από τα 200 km/h.
Η τροφοδοσία γίνεται φυσικά με ηλεκτρονικό ψεκασμό PGM-FI και ο συμπλέκτης, που είναι υγρός πολύδισκος, κινείται με συρματόσχοινο. Υπολογίστε ότι φτάνουν στον τροχό κάτι παραπάνω από 80 ίππους, μια “καλή ποσότητα” για αντίστοιχα καλές επιδόσεις.
Οι υπέροχες καμπύλες των τεσσάρων σωλήνων που έχουν χρυσο-μπρονζέ “αγωνιστικό” χρώμα, συναντιώνται σε ένα μεγάλο καζανάκι κάτω από τον κινητήρα, με το τελικό κομμάτι να είναι κοντό, μαζεμένο και ίσα-ίσα να φαίνεται κάτω από το δεξί μπράτσο του αλουμινένιου ψαλιδιού, το οποίο είναι κυρτό, σε αντίθεση με το δεξί μπράτσο που είναι ίσιο.
ΠΛΑΙΣΙΟ, ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ, ΦΡΕΝΑ
Μιας και πρόκειται για μοτοσυκλέτα καθημερινής χρήσης, το ατσάλι έχει προτιμηθεί σαν υλικό κατασκευής του διπλού, περιμετρικού πλαισίου, που είναι ανοικτό στο κάτω του μέρος, με τον κινητήρα να αποτελεί ενεργό του τμήμα.
Η μπροστινή ανάρτηση είναι ένα συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι της Showa που ονομάζεται Dual Bending Valve (SDBV) μια κατασκευή που χρησιμοποιείται και στο Integra 750, αλλά και στα CB 1100 RS και ΕΧ 2017. Τα καλάμια έχουν διάμετρο 41 χιλιοστών και δυστυχώς ρυθμίσεις δεν υπάρχουν.
Τα δισκόφρενα του μπροστινού τροχού είναι δύο, της Nissin, με δίσκους 320 mm τύπου μαργαρίτα και έχουν δαγκάνες δύο εμβόλων. Πίσω ένας δίσκος διαμέτρου 240 mm με μονοέμβολη δαγκάνα συνεργάζεται – όπως και οι μπροστινοί – με ένα σύστημα ABS, της Νissin και πάλι.
Ένα αμορτισέρ, τοποθετημένο υπό κλίση, υπάρχει στην πίσω ανάρτηση (Pro Link), που προσφέρει όπως και το πιρούνι διαδρομή 120 mm και διαθέτει ρύθμιση της προφόρτισης του ελατηρίου μόνο.
Το μεταξόνιο είναι στα 1.450 mm, το ύψος σέλας φτάνει τα 810 mm και το βάρος τα 208 κιλά με τη μοτοσυκλέτα πλήρη υγρών.
Τα λάστιχα είναι τα Dunlop Sportmax D222, διαστάσεων 120/70-17 μπροστά και 180/55-17 πίσω, ενώ οι χυτές αλουμινένιες ζάντες διαθέτουν πολλά και λεπτά μπράτσα, κι είναι βαμμένες μαύρες.
ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ανεβαίνοντας στη – λογικού ύψους και μαλακή – σέλα, βολεύεσαι άριστα πάνω στο καλό αφρώδες της και τη μελετημένη, εργονομική θέση οδήγησης που τοποθετεί τα πόδια σε μια καλή, ουδέτερη και στρητάδικη θέση.
Ο κορμός πρέπει να σκύψει ελαφρώς μπροστά για να φτάσουν τα χέρια το σχετικά χαμηλό τιμόνι, στο οποίο πέφτει τόσο βάρος όσο πρέπει ώστε να επιτυγχάνεται ο εύκολος χειρισμός και η στήριξη του αναβάτη.
Η ελαφρώς σκυφτή θέση – κάθεσαι “πάνω” στη μοτοσυκλέτα – και το βάρος που πέφτει στους καρπούς των χεριών (μετά από κάμποσα χιλιόμετρα θα δυσανασχετήσουν), προσφέρει μια πιο άμεση επαφή με τον μπροστινό τροχό. Το ύψος του τιμονιού του CB650F φτάνει κοντά σε αυτό των καθρεφτών αυτοκινήτων, και θα δυσκολέψει λίγο τον αναβάτη πόλης κατά τη διήθηση, ενώ θα μειώσει την ευελιξία του συνόλου σε συνθήκες βαριάς κίνησης.
Το Honda CB650F είναι μια συνολικά εύκολη μοτοσυκλέτα. Αρχικά, σε ξενίζει η έλλειψη ροπής στις χαμηλές στροφές (ειδικά αν το συγκρίνεις με τις πιο ροπάτες δικύλινδρες της κατηγορίας) και θα χρειαστεί να ξεπεράσει η βελόνα του ψηφιακού κοντέρ τις μεσαίες rpm, για να “ξυπνήσει” ο κινητήρας των 90 ίππων.
Ο 4κύλινδρος 650άρης αποδίδει κλασικά σαν… τετρακύλινδρος σε σειρά, επιδεικνύοντας ζωντάνια από το δεύτερο μισό του στροφόμετρου και πάνω. Στις χαμηλές στροφές αποδίδει ήπια, με προοδευτικότητα, αλλά όχι ιδιαίτερη ροπή. Δουλεύοντάς τον κάτω από τις 5.000 στροφές, θα μπορεί να σας μεταφέρει ήρεμα – και οικονομικά – μέσα στην πόλη, κι αυτό είναι ένα ευχάριστο χαρακτηριστικό για απλές μετακινήσεις. Η “χαρά της ζωής” έρχεται μετά τις 7.000 rpm, με το παραδοσιακό ουρλιαχτό του 4κύλινδρου σε σειρά να σε ξυπνάει, όπως ξέρουν να κάνουν τα γιαπωνέζικα μοτέρ αυτής της διάταξης.
Δευτερεύοντες κραδασμοί εμφανίζονται στην περιοχή της σέλας πάνω από τις 6.000 rpm, αλλά και στο κλείσιμο του γκαζιού.
Με καλές εκκινήσεις, η 650 θα αποδειχθεί πιο γρήγορη από τις δικύλινδρες ανταγωνίστριές της (Z 650, MT07, SV 650) αφού θα καλύψει τα 0-400 μέτρα σε 12,1” δευτερόλεπτα, με τα δικύλινδρα να ξεκινούν από τα 12,3” (Yamaha), τα 12,4” (Suzuki) και τα 12,5” (Kawasaki). Από την άλλη, οι ρεπρίζ της είναι χειρότερες στο Honda, λόγω μικρότερης ροπής στις χαμηλές στροφές, ενώ μεγαλύτερη του ανταγωνισμού είναι και η τελική ταχύτητα, που φτάνει τα 205 πραγματικά km/h.
Με τον τετρακύλινδρο κινητήρα να αποδίδει κοντά στους 90 ίππους, η κατανάλωση δεν μπορεί παρά να είναι κάπως “τσιμπημένη” σε σύγκριση με τους δικύλινδρους κινητήρες του ανταγωνισμού και των 68-76 ίππων; ξεκινάει από τα 5,9 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα με ήπια οδήγηση και φτάνει μέχρι τα 7,2 λίτρα με τον αναβάτη να πιέζει τον κινητήρα. Υπολογίζουμε λοιπόν μια μέση κατανάλωση της τάξης των 6,5 λίτρων και μια αυτονομία κοντά στα 260 χιλιόμετρα, από το ντεπόζιτο των 17,3 λίτρων.
Ταξίδια με το Honda CB650F μπορείς να κάνεις, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να πολεμάς με τον αέρα πάνω από τα 150 km/h, αφού λόγω προσανατολισμού του μοντέλου, δεν υπάρχει αεροδυναμική κάλυψη.
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής μας τα φρένα επέδειξαν καλές επιδόσεις, κερδίζοντας μέτρα φρεναρίσματος λόγω της δύναμής τους κυρίως και όχι λόγω αίσθησης, η οποία ήταν μέτρια. Με τη λιγότερη αίσθηση εμφανίζεται το πίσω φρένο, ενώ στο μπροστινό έλειπε το αρχικό “δάγκωμα” στη μανέτα. 
Το πίσω φρένο λειτουργεί κυρίως με τη βοήθεια του ABS, που ενεργοποιείται γρήγορα, ενώ ένα ζευγάρι καλύτερων ελαστικών θα μείωνε κι άλλο τις αποστάσεις φρεναρίσματος. Οι τελευταίες μετρήθηκαν στα 34,7 μέτρα από 90 km/h και 11,6 μέτρα από ταχύτητα 50 km/h.
Με αναρτήσεις που έχουν ρυθμιστεί για να προσφέρουν άνεση, το CB θα επιδείξει καλό κράτημα και σταθερότητα για τον μέσο (και λίγο καλύτερο) αναβάτη.
Η προοδευτικότητά τους είναι καλή, όπως και η απόσβεση, ενώ δεν έλειψαν τα τερματίσματα (βλ. αμορτισέρ) σε δρόμους με ανωμαλίες, κρατώντας όμως συνολικά τον αναβάτη “φρέσκο” πάνω τους. Σημαντική είναι η πληροφόρηση που μεταφέρεται από το πιρούνι προς τον αναβάτη, που προσφέρει πόντους ασφάλειας στη βόλτα με το Honda CB650F.
Η πίεση στις στροφές έχει να κάνει με τα (όχι πολλά) περιθώρια που προσφέρουν τα λάστιχα της Dunlop. Για να γίνει καλό παιχνίδι σε δρόμους με στροφές, πρέπει να κρατάς τις “άλλες στροφές” του κινητήρα αυτή τη φορά… ψηλά, έτσι ώστε να πετυχαίνεις και καλές επιταχύνσεις στις εξόδους.
Αν ζορίσεις τα λάστιχα δεν λείπουν τα γλιστρήματα κι ένας καλός αναβάτης θα απαιτήσει περισσότερα από τον συγκεκριμένο τομέα, ψάχνοντας σύντομα για ένα άλλο ζευγάρι, πιο σπορτίβικης απόδοσης.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ, ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Honda CB650F είναι μια μοτοσυκλέτα-σύμμαχος για να ζεις καθημερινά μαζί της και για κάμποσο παιχνίδι σε δρόμους με στροφές, όπως και για να απολαμβάνεις την απόδοση των “παλιών, καλών τετρακύλινδρων” γυμνών μοτοσυκλετών. Είναι το “παπί του στρητά”, το ήπιο μεταφορικό μέσον ενός σπορ αναβάτη που δεν του αρέσουν τα crossover ή ψευδοεντούρο – οι οποίες σαφέστατα ταιριάζουν περισσότερο στους δρόμους της Ελλάδας και στις διαδρομές που έχει να προσφέρει – και θέλει ένα “καθαρό” μοντέλο δρόμου.
Αυτά βεβαίως όχι για πολύ καιρό, αφού το μοντέλο πρόκειται να αντικατασταθεί σύντομα, αλλά και γιατί η προσφορά τιμής κάτω από τα 8.000 ευρώ δεν θα κρατήσει για πολύ, με δεδομένο τον ερχομό του πλήρως ανανεωμένου Neo Sports Retro Honda CB650R.
Οι ενδιαφερόμενοι λοιπόν… σπεύσατε.
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
- Και η σέλα για τον συνεπιβάτη είναι άνετη – τηρουμένων των αναλογιών – μια από τις καλύτερες σε γυμνή μοτοσυκλέτα
- Ο διακόπτης της κόρνας είναι τοποθετημένος στη θέση του διακόπτη των φλας και μπερδεύοντας τον αναβάτη
- Τα φώτα είναι τεχνολογίας LED και καλής απόδοσης
- Μεγάλοι και λειτουργικοί είναι οι καθρέφτες, αν και τα μπράτσα τους είναι κοντά
- Όμορφα καμουφλαρισμένη είναι η χειρολαβή της ουράς, που βοηθάει στη στήριξη του συνεπιβάτη
- Όπως είναι αναμενόμενο για τον τύπο της μοτοσυκλέτας, δεν υπάρχει κεντρικό στάντ, με τα ανάλογα προβλήματα
- Μαζεμένα και όμορφα τα όργανα της 650 που είναι πλήρως ψηφιακά. Μεγάλη είναι η ένδειξη της ταχύτητας στο αριστερό όργανο
- Μια διπλή, μαύρη γραμμή διαπερνά το ντεπόζιτο στον διαμήκη άξονα, δίνοντας μια σπορ αίσθηση
ΥΠΕΡ
- Επιδόσεις μεσαίες – υψηλές στροφές
- Εργονομία, ευχρηστία
- Ήχος
- Άνεση, σέλα
ΚΑΤΑ
- Έλλειψη χαρακτήρα
- Αίσθηση πίσω φρένου
- Μαλακό αμορτισέρ
- Ελαστικά
