Εξελίσσοντας, προχωρώντας
Στο χρηματιστήριο των εξωτικών υλικών για τους δύο τροχούς, η μετοχή του carbon εξακολουθεί να κρατά πολύ ψηλά την τιμή της. Σίγουρα η χρήση του συγκεκριμένου υλικού είναι πιο διαδεδομένη από ποτέ αλλά όχι ως δομικό τμήμα ενός πλαισίου, κάτι που αποτελεί προνόμιο πολύ λίγων και πανάκριβων μοτοσυκλετών. Η BMW Motorrad φαίνεται να θέλει να το αλλάξει αυτό και το «πανάκριβων» να το κάνει απλώς «ακριβών». Δεν είναι και λίγο αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι οι Βαυαροί έχουν ασχοληθεί αρκετά με τη χρήση του carbon σε κάτι άλλο πέραν των φέρινγκ, φτερών και επί μέρους μικρών τμημάτων και διακοσμητικών.
H BMW ΗP4 Race του 2018, με το κατασκευασμένο πλήρως από carbon πλαίσιο και τους «ασορτί» τροχούς, αποτέλεσε μια «δήλωση» για τις προθέσεις της εταιρίας.
Ήταν βέβαια απλησίαστη για τους περισσότερους από εμάς, ωστόσο για χάρη της αναπτύχθηκαν νέες τεχνικές επεξεργασίας και μορφοποίησης του συγκεκριμένου υλικού, που επιτάχυναν τις διαδικασίες και το κόστος της παραγωγής.
Κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για νέες εφαρμογές του carbon σε μοτοσυκλέτες παραγωγής και όταν λέμε «μοτοσυκλέτες παραγωγής», δεν εννοούμε φυσικά το επόμενο μικρό naked G310R, αλλά το superbike BMW S1000RR και ενδεχομένως και όλα τα άλλα μοντέλα που βασίζονται πάνω σε αυτό, όπως τα S1000R και S1000XR.
Πέρυσι το καλοκαίρι μάλιστα, κατέθεσαν ένα σχέδιο προς κατοχύρωση, το οποίο περιέγραφε ένα ψαλίδι κατασκευασμένο από στρώσεις carbon κατά τον διαμήκη άξονα του, με τις ελαστικότητές του να αντικαθιστούν την παραδοσιακή διάταξη με αμορτισέρ ελατηρίου, στην πίσω ανάρτηση.
Τώρα επιστρέφουν με κάτι καινούργιο, το οποίο μοιάζει να μπορεί να γίνει πραγματικότητα και να ενταχθεί ως εξοπλισμός σε μια μοτοσυκλέτα παραγωγής. Με τα πλαίσια αλουμινίου να έχουν φτάσει σε ένα πολύ υψηλό εξελικτικό στάδιο, οι ισορροπίες μεταξύ βάρους και στιβαρότητας είναι οριακές.
Πολύπλοκοι αλγόριθμοι και μοντέλα προσομοιώσεων για τη δυναμική των τάσεων που εφαρμόζονται σε ένα πλαίσιο, τρέχουν σε Η/Υ με τεράστια επεξεργαστική ισχύ, ωστόσο οι δυνατότητες αφαίρεσης υλικού προκειμένου να μειωθεί το βάρος, έχουν κάποια όρια.
Πολύ απλά, δεν μπορείς να «αδυνατίζεις» ένα πλαίσιο στο διηνεκές, κάποια στιγμή θα προκύψουν θέματα στιβαρότητας και συνοχής, πόσο μάλλον όταν οι δομικές μονάδες στα σύγχρονα superbike, καλούνται να διαχειριστούν ιπποδυνάμεις της τάξης των 200+ ίππων.
Το σχέδιο που κατέθεσε η BMW Motorrad, έχει να κάνει με μια απλή στην σύλληψη ιδέα αλλά σίγουρα πολύ δύσκολη στην εκτέλεση.
Από την στιγμή που το carbon παρουσιάζει καλύτερη αναλογία βάρους/ακαμψίας από το αλουμίνιο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί τμηματικά σε ένα πλαίσιο, ως ενίσχυση σε σημεία από τα οποία έχει αφαιρεθεί πολύ υλικό.
Αφαιρώντας σε σημεία το αλουμίνιο και αντικαθιστώντας το με τμήματα carbon, ένα πλαίσιο μπορεί να ελαφρύνει αρκετά χωρίς αυτό να λειτουργεί εις βάρος της ακαμψίας του.
Αυτή η εφαρμογή της BMW Motorrad προχωρά όμως κι ένα βήμα ακόμα, αφού τα τμήματα carbon είναι αφαιρούμενα και η αντικατάστασή τους με άλλα διαφορετικών χαρακτηριστικών ακαμψίας μπορεί να μεταβάλλει και τα χαρακτηριστικά ακαμψίας ολόκληρου του πλαισίου κάνοντας το πιο στιβαρό/άκαμπτο ή πιο ενδοτικό.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι τα ενισχυτικά τμήματα carbon θα αλλάζουν κατά βούληση του αναβάτη, αφού σαν διαδικασία δεν θα είναι εύκολη.
Το όφελος στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η BMW θα μπορεί να κατασκευάζει ένα –ελαφρύ- πλαίσιο αλουμινίου για όλη της σειρά των «S» μοντέλων, και με τη χρήση διαφορετικών carbon τμημάτων να μεταβάλλει τα χαρακτηριστικά του αναλόγως της έκδοσης και του μοντέλου.
