Η ασφάλεια των αερόσακων στους δύο τροχούς
Το σύστημα της Yamaha υπόσχεται ταχύτερη ανάλυση δεδομένων και ταχύτερη ανάπτυξη του αερόσακου, σώζοντας ζωές.
Οι αερόσακοι σίγουρα έχουν σώσει πολλές ζωές από τότε που άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα αυτοκίνητα, στα τέλη της δεκαετίας του’80.
Και ενώ στα αυτοκίνητα υπολογίζεται ότι 70.000 ανθρώπινες ζωές σώζονται κάθε χρόνο χάρη σε αυτή την τεχνολογία, είναι κάτι που στις μοτοσυκλέτες βλέπουμε σπανίως. 
Υπάρχει βέβαια από το 2007 η Honda Gold Wing με αερόσακο τύπου αυτοκινήτου, ενώ κατά καιρούς έχουμε δει και κάποιες ακόμα προσπάθειες, καμία όμως δεν έχει φτάσει στο στάδιο της παραγωγής.
Τελευταίο νέο σε αυτό το πεδίο ήταν η συνεργασία της Honda με την Autoliv, με σκοπό να φτιάξουν έναν αερόσακο που θα μπορούσε να μπει σε όλα τα μοντέλα της αγοράς – και αυτό το πρότζεκτ συνεχίζει να εξελίσσεται.
Τώρα όμως είναι σειρά της Yamaha να πειραματιστεί με το συγκεκριμένο θέμα, καθώς η εταιρία από την Iwata κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας (πατέντα) για ένα σύστημα αερόσακου για μοτοσυκλέτες.
Καταρχάς να αναφέρουμε ότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα όταν προσπαθείς να περάσεις την τεχνολογία του αερόσακου στη μοτοσυκλέτα.
Οι ίδιοι οι αερόσακοι θα πρέπει να έχουν ειδικό σχήμα και να είναι επίσης ειδικά τοποθετημένοι ώστε να απορροφήσουν το χτύπημα ενός αναβάτη ο οποίος, σε αντίθεση με το αυτοκίνητο, δεν είναι “κλειδωμένος” σε μια θέση (υποθέτοντας ότι ο οδηγός φοράει ζώνη).
Επίσης πρέπει να έχουν ακόμα μικρότερο χρόνο αντίδρασης και ανάπτυξης, καθώς ο αναβάτης στη μοτοσυκλέτα είναι πιο κοντά στην πηγή του ατυχήματος, χωρίς τις λαμαρίνες που έχει ένα αυτοκίνητο να του δίνουν μια απόσταση και να απορροφούν ένα κομμάτι της ενέργειας από τη σύγκρουση.
Η πατέντα που κατέθεσε τώρα η Yamaha επικεντρώνεται κυρίως στο κομμάτι των αισθητήρων και τα προβλήματα που αυτοί αντιμετωπίζουν στην μεταφορά της σωτήριας αυτής τεχνολογίας στη μοτοσυκλέτα.
Ουσιαστικά, το σύστημα περιλαμβάνει δύο αισθητήρες επιτάχυνσης, σαν αυτούς που συναντάμε στις περισσότερες σύγχρονες μοτοσυκλέτες, με τον έναν να βρίσκεται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και τον άλλον πίσω.
Μέσω των πολλών υπολογισμών που κάνουν κάθε δευτερόλεπτο μπορούν να εντοπίσουν σε μερικά κλάσματα αν η μοτοσυκλέτα εμπλακεί σε ατύχημα, αλλά και το ποιο σημείο της μοτοσυκλέτας είναι αυτό που χτυπήθηκε.
Ο υπεύθυνος τεχνολογίας της Autoliv, Atsushi Ishii, είχε αναφέρει σε συνέντευξή του στο Cycleworld το 2023 ότι το μεγαλύτερο θέμα είναι η δημιουργία ενός αλγόριθμου που θα αναπτύσσει αρκετά γρήγορα τον αερόσακο και είχε τονίσει ότι οι Supersport μοτοσυκλέτες θα είναι οι πιο δύσκολες ως προς την εφαρμογή, λόγω της θέσης οδήγησης που φέρνει το κεφάλι του αναβάτη πολύ κοντά στο ντεπόζιτο.
Οπότε έχει ένα έξτρα ενδιαφέρον το γεγονός ότι η πατέντα της Yamaha επικεντρώνεται γύρω από την εφαρμογή του στην R1.
Ένα δεύτερο μοντέλο που βλέπουμε στην πατέντα της Yamaha είναι το Tricity, ένα σκούτερ που ξεκάθαρα απευθύνεται σε ανθρώπους που θέλουν να περάσουν από το χώρο του αυτοκινήτου στο χώρο της μοτοσυκλέτας.
Η μεγαλύτερη σταθερότητα των τριών τροχών, σε συνδυασμό με τον περισσότερο χώρο ανάμεσα στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας και τον αναβάτη μπορεί εδώ να βοηθήσει στο θέμα του αερόσακου.
Σε κάθε περίπτωση βρισκόμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια της υιοθέτησης τέτοιων συστημάτων στις μοτοσυκλέτες, όμως με την τεχνολογία να αναπτύσσεται ταχύτατα, τους εγκεφάλους των μοτοσυκλετών να γίνονται επίσης πιο δυνατοί και τους αλγόριθμους να μπορούν να αναλύουν τα δεδομένα που συλλέγουν ακόμα πιο γρήγορα, ίσως στο άμεσο μέλλον δούμε περισσότερα μοντέλα να ενσωματώνουν αερόσακους και αντίστοιχα συστήματα ασφαλείας.
