Τσιπάκια στα ελαστικά: Θα παρακολουθούνται τα πάντα και διαρκώς;
Η εισαγωγή των μικροτσίπ RFID στα ελαστικά μοτοσυκλετών δεν είναι ακριβώς νέα τεχνολογία, αλλά εδώ και μερικούς μήνες διατίθεται πλέον για εμπορική χρήση και στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα οι γνωστοί και άγνωστοι συνωμοσιολόγοι να έχουν ξεκινήσει… το βιολί τους. Τι ακριβώς είναι όμως όλη αυτή η ιστορία με τα τσιπάκια στα ελαστικά και ποιες μπορεί να είναι δυνητικά οι εφαρμογές της;
Η λέξη RFID προέρχεται από το Radio Frequency IDentification και έτσι ονομάζονται τα μικροκυκλώματα τα οποία προσφέρουν ταυτοποίηση και πληροφορίες ασύρματα, όταν ένας ειδικός δέκτης πλησιάσει σε κοντινή απόσταση από αυτά, συνήθως 15 εκατοστά με ενάμιση μέτρο.
Ουσιαστικά είναι κάτι σαν την barcode κωδικοποίηση, μόνο που η ανάγνωση της πληροφορίας γίνεται ασύρματα, με τον τρόπο που περιγράφηκε πιο πάνω. Δεν πρόκειται για νέα τεχνολογία, υπάρχει εδώ και δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια όμως, χρησιμοποιείται ευρύτατα σε πολλές εφαρμογές.
Tα τσιπάκια RFID είναι πολύ μικρά σε μέγεθος, μικρότερα από το 0,5 χιλιοστά και για αυτό τον λόγο μπορούν να τοποθετηθούν πρακτικά παντού, ακόμα και σε έμβιους οργανισμούς. Το περίφημο «τσιπάρισμα» των ζώων συντροφιάς, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα RFID chip με τα στοιχεία του εκάστοτε σκυλιού ή γατιού, το οποίο και τοποθετείται υποδόρια, στην ράχη του ζώου, μέσα σε κάψουλα.
Oι ανέπαφες κάρτες, πιστωτικές ή χρεωστικές χρησιμοποιούν επίσης ένα RFID κύκλωμα με πιο ισχυρή βέβαια κωδικοποίηση, για ευνόητους λόγους.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, το εύρος χρήσης είναι τεράστιο και κάπως έτσι ξεκίνησαν να τοποθετούνται RFID chip στα ελαστικά. Αρχικά, αυτό έγινε στους αγώνες, καθότι σε ένα paddock με τεράστιες ντάνες από ελαστικά, ήταν πολύ πιο εύκολο να βρίσκει κανείς με ένα δέκτη χειρός ποιο ελαστικό είχε μαλακή γόμα και ποιο μεσαία, αλλά και να μετρά τις φθορές αυτών μετά από τη χρήση στην πίστα. To σύστημα αυτό ακολουθεί η Michelin από το 2017 στα λάστιχα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας MotoGP.
Τα τελευταία χρόνια όμως το RFID chip ξεκίνησαν να τοποθετούνται και σε ελαστικά που προορίζονται για πολιτική χρήση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα λάστιχα που βάλατε στη μοτοσυκλέτα ή το σκούτερ σας έχουν εγκατεστημένο μικροκύκλωμα ταυτοποίησης. Δεν έχουν… τουλάχιστον όχι ακόμα.
Τα ελαστικά με RFID τοποθετούνται εδώ και λίγο καιρό σε οχήματα που απαρτίζουν τους στόλους μεταφορικών και όχι μόνο εταιριών. Ο λόγος είναι απλούστατος και έχει να κάνει με τη διαχείριση της αλλαγής των ελαστικών. Είναι πολύ πιο εύκολο με ένα απλό σκανάρισμα να αναγνωρίζεται το έτος κατασκευής και η ημερομηνία τοποθέτησης των ελαστικών σε ένα όχημα, ώστε να αποφασίζεται αν αυτά θέλουν αλλαγή, παρά να ανατρέχει κάποιος σε χειρόγραφα ή ηλεκτρονικά «κιτάπια» τα οποία μπορεί να έχουν ξεχαστεί να ενημερωθούν.
Αυτό μπορεί να ακούγεται αστείο αν μιλάμε για ΙΧ οχήματα ιδιωτών, αλλά αναλογιστείτε τι γίνεται σε μια εταιρία που διαθέτει έναν στόλο 100 φορτηγών για παράδειγμα, με εκατοντάδες ελαστικά να διαχειριστεί.
Στο άμεσο μέλλον, είναι πολύ πιθανόν να τοποθετούνται RFID κυκλώματα και στα ελαστικά των δικών μας δίτροχων και τετράτροχων και αυτό πέραν της διαχείρισης της πληροφορίας από το εκάστοτε μαγαζί που εμπορεύεται ελαστικά, μπορεί φυσικά να χρησιμοποιηθεί ελεγκτικά και από τις αρχές.
Καθόλου δεν αποκλείεται στο μέλλον, κατά τους ελέγχους ΚΤΕΟ ή στα μπλόκα της τροχαίας να σκανάρονται και τα ελαστικά μας για να διαπιστωθεί αν αυτά έχουν υπερβεί την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής τους.
Για να είμαστε ειλικρινείς και δεδομένου του πόσο νευραλγικός τομέας είναι αυτός των ελαστικών σε ό,τι αφορά την ασφάλεια μας (και την ασφάλεια των άλλων) δεν βρίσκουμε κάτι κακό σε αυτό. Σε μια βροχερή μέρα, κανείς μας δεν θα ήθελε να φρενάρει πίσω του μια φορτωμένη νταλίκα ή ένα αυτοκίνητο με φθαρμένα ελαστικά, ε;
Δυστυχώς όμως, έχει ξεκινήσει και η σχετική συνωμοσιολογική παραφιλολογία γύρω από τα RFID και την τοποθέτησή τους στα ελαστικά, με το “ψεκασμένο” σενάριο να θέλει σκοτεινούς κύκλους να χρησιμοποιούν ως πρόσχημα όλα αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, με απώτερο σκοπό να μας παρακολουθούν.
Πρώτα απ΄ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι κανείς από εμάς δεν είναι τόσο σημαντικός ώστε να χρήζει παρακολούθησης και ακόμα και αν αυτό ισχύει, ότι ντε και καλά θέλουν “κάποιοι” να γνωρίζουν τις κινήσεις μας, υπάρχουν δεκάδες άλλοι τρόποι να το πράξουν, δεν θα περίμεναν τα RFID chip στα ελαστικά.
Κατά δεύτερον, κανένα RFID δεν έχει τόσο ισχυρό σήμα ώστε να εντοπίζεται από μεγάλες αποστάσεις, ενώ δεν συλλέγει επίσης πρόσθετες πληροφορίες, πέραν όσων έχουν εγγραφεί σε αυτό κατά την αρχική τοποθέτησή του.
Υπάρχουν βέβαια read only και rewritable RFID, αλλά τα δεύτερα δεν θα αποτελούσαν σοφή επιλογή να τοποθετηθούν σε ελαστικά, για τον απλούστατο λόγο ότι θα μπορούσε κάποιος να αλλάξει τις πληροφορίες τους και να περάσει ως “φρέσκα και απάτητα”, λάστιχα που είναι… με τα λινά τους σε κοινή θέα.
Σε κάθε περίπτωση προς το παρόν τα RFID δεν συλλέγουν ούτε αναμεταδίδουν πληροφορίες, να είστε σίγουροι για αυτό.
Αν παρ΄όλα αυτά επιμένετε ότι βρίσκεστε υπό παρακολούθηση και ότι αυτά είναι του διαβόλου πράματα, απλά ξεφορτωθείτε το κινητό σας και τις κάρτες σας, διακόψτε την σύνδεσή σας στο διαδίκτυο και μετά ασχοληθείτε με τα λάστιχα της μοτοσυκλέτας σας.
(ΥΓ. χαριτολογώντας, πληροφορίες που αναφέρουν ότι το RFID σημαίνουν “ρουφιάνος ID” δεν έχουν επιβεβαιωθεί…)
