H επιστροφή των Υπερ-Μονοκύλινδρων
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά πολλά παραπάνω χρόνια διερευνά η φίρμα απ’ την Μπολόνια την παρουσίαση ενός μονοκύλινδρου μοντέλου που θα απευθυνόταν σε ένα διαφορετικό κοινό από τον χθεσινό και σημερινό σκληρό της πυρήνα. Ήρθε άραγε η ώρα;
Η Ducati ετοιμάζεται πυρετωδώς να παρουσιάσει όλες τις καινοτομίες για τη σεζόν 2023 στην EICMA τον Νοέμβριο και οι πληροφορίες μιλούν για μια εντελώς νέα σειρά μοντέλων με μονοκύλινδρο κινητήρα! Είναι αλήθεια, είναι ψέμα; Μόνο ο καιρός θα δείξει.
Πώς γίνεται μια εταιρία που έχει συνδέσει την ιστορία, το όνομα και την εικόνα της πάνω σε έναν V-2 κινητήρα να περάσει σε έναν νέο δρόμο που εκ των πραγμάτων ορίζει ένας μονοκύλινδρος κινητήρας;
Δημιουργία του Oberdan Bezzi
Δεν είναι μόνο ο θρυλικός σχεδιαστής/μηχανολόγος Fabio Taglioni αυτός που δημιούργησε το νικηφόρο Imola-Ducati με το δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων στο κομβικό, δικύλινδρο V 750 το 1972 και η δικύλινδρη παράδοση δεκάδων κινητήρων μιας μεγάλης γκάμας μοντέλων μέχρι σήμερα που κρατούν την εταιρία “στο έδαφος”.
Με τον ερχομό των Panigale V4, Streetfighter V4 και Multistrada V4, αλλά και την προσεκτική, σταδιακή αλλαγή φιλοσοφίας και φυσιογνωμίας, παλαιότερα με τα Scrambler μοντέλα και πρόσφατα με το Desert X, η Ducati δείχνει να αναζητεί μια νέα γενιά Ducatisti με “ανανεωμένα” χαρακτηριστικά.
Δημιουργία του Oberdan Bezzi
Η κληρονομιά μια χαρά κρατεί, μόνο που τώρα μπορεί να αναβαθμιστεί και μάλιστα να εδραιωθεί και ιστορικά, αφού ο Taglioni ήδη από τη δεκαετία του 1950 σχεδίαζε (και το εργοστάσιο κατασκεύαζε) μονοκύλινδρους κινητήρες! Μάλιστα η πρώτη νίκη για τη Ducati – η αρχή των πάντων στο αγωνιστικό κομμάτι – ήρθε με ένα μονοκύλινδρο 125άρι με δύο εκκεντροφόρους!
Επανειλημμένα το τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Ducati προτείνει τεχνολογικά εξελιγμένους, σύγχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες, που μπορούν να φιλοξενηθούν σε μια νέα οικογένεια μοντέλων, έτσι ώστε να συνεχιστεί η παράδοση της εταιρίας… εκτός των άλλων.
Παρεμπιπτόντως, το αφεντικό της Ducati, Claudio Domenicali, κλίνει προς την παρουσίαση ενός ή περισσότερων μονοκύλινδρων, μιας και ήταν σημαντικό μέλος της ομάδας που δημιούργησε το θρυλικό (το μοναδικό των τελευταίων χρόνων) μονοκύλινδρο Ducati Supermono στις αρχές της δεκαετίας του 1990, έστω και για περιορισμένο αριθμό κομματιών.
Δημιουργία του Oberdan Bezzi
Το μονοκύλινδρο αγωνιστικό Supermono δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Massimo Bordi, έκανε το ντεμπούτο του το 1993 και ο Domenicali εξακολουθεί να είναι περήφανος για αυτό το έργο, κι ας έπαψε να παράγεται το 1997.
Υπάρχει άραγε ελπίδα να επανέλθει στο σήμερα ένα σύγχρονο μονοκύλινδρο που θα συμπέσει με την 30ή επέτειο του Supermono;
Είναι πολύ πιθανό, γιατί ένας τέτοιος κινητήρας καλύπτει πολλές κατηγορίες και δημιουργεί έναν καλό αντίπαλο στον ανταγωνισμό.
Μπορεί να φορεθεί σε σπορ μοτοσυκλέτα δρόμου, σε ψευδοεντούρο, σε κλασικό μοντέλο (αλά Scrambler), σε Hypermotard, αλλά ακόμα και σε μοτοκρός γιατί όχι;
Ducati Supermono 550
Το Ducati Supermono του ’90 είχε 572 cc και απέδιδε σχεδόν 80 ίππους, έστω κι αν εδώ μιλάμε για έναν καθαρά αγωνιστικό κινητήρα, με υψηλές ανάγκες συντήρησης. Ο κύλινδρος ήταν οριζόντια τοποθετημένος (επρόκειτο για το μισό του V-2, για τον “κάτω” κύλινδρο) και ανέβαζε πάνω από 10.000 rpm!
Με την ΚΤΜ να έχει χτίσει την αυτοκρατορία της πάνω στον μονοκύλινδρο 600άρη κινητήρα της από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα για τη Ducati να επενδύσει σε μια παρόμοια περίπτωση.
Το έκαναν οι Αυστριακοί, δεν μπορούν να το κάνουν οι Ιταλοί; Μπορούν και παρα-μπορούν…
