Ο δρόμος προς τη δόξα
Πώς ένας μικρόσωμος πιτσιρικάς με λαμπερό χαμόγελο από μια άγνωστη μικρή πόλη της Καταλονίας κατάφερε να γίνει 8 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Η ιστορία του Μarc Marquez θα μπορούσε να έχει τίτλο “από τη Cervera της Καταλονίας μέχρι τον 8ο Παγκόσμιο τίτλο μέσα σε 12 χρόνια”. Πρόκειται για την ιστορία ενός αναβάτη που από πολύ μικρή ηλικία έδειξε το πάθος του για τους αγώνες μοτοσυκλέτας και για την επικράτησή του εντός πίστας επί παντός αντιπάλου.
Διαβάστε τα ρεκόρ του Marc Marquez εν συντομία:
* Στέφθηκε πρωταθλητής το 2019 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP
* Με μια έξυπνη νίκη στο Grand Prix της Ταϊλάνδης του 2019 ο Marc Marquez κατέκτησε το 8ο Πρωτάθλημα στην 12χρονη καριέρα του στο Παγκόσμιο.
* Σε μία από τις πιο δυνατές του χρονιές μέχρι σήμερα, ο Marquez σφράγισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 με 325 πόντους, τέσσερις αγώνες πριν την ολοκλήρωσή του.
* Ο συνδυασμός της Repsol Honda, της RC213V και του Marc Marquez έφερε εννέα νίκες, 14 βάθρα και 9 pole position.
* O Marc Marquez είναι ο 26χρονος με τους περισσότερους τίτλους στη μεγάλη κατηγορία.
* Έγινε ο νεότερος έξι φορές πρωταθλητής της μεγάλης κατηγορίας – σε ηλικία 26 ετών και 231 ημερών.
* Παράλληλα έγινε ο νεότερος αναβάτης με οκτώ Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
* Ο Marquez είναι ένας από τους τρεις αναβάτες που έχουν κατακτήσει έξι ή περισσότερους τίτλους του παγκόσμιου πρωταθλήματος, πίσω από τον Valentino Rossi (7) και τον Giacomo Agostini (8).
* Ο Marquez είναι ένας από τους έξι αναβάτες που έχουν κατακτήσει οκτώ ή περισσότερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες, δίπλα στους Carlo Ubbiali (9), Mike Hailwood (9), Valentino Rossi (9), Angel Nieto (13) και Giacomo Agostini (15).
* Ο Marquez έχει κερδίσει όλους τους τίτλους του στα MotoGP με μοτοσυκλέτες της Honda.
* Ο Marquez είναι ο πιο επιτυχημένος αναβάτης της Honda στη μεγάλη κατηγορία, με έξι Παγκόσμια Πρωταθλήματα στο ενεργητικό του, ξεπερνώντας τον Mick Doohan που είχε 5.
* Έχει κερδίσει τουλάχιστον πέντε GPs στην κορυφαία κατηγορία για τα τελευταία επτά συναπτά χρόνια, κατακτώντας το ρεκόρ που είχαν προηγουμένως ο Valentino Rossi (2001-2006) και ο Giacomo Agostini (1967 – 1972).
* Ο Marquez κατέχει το απόλυτο ρεκόρ σε pole position στη μεγάλη κατηγορία (61).
* Με 9 νίκες στα MotoGP, ο Marquez έχει κερδίσει περισσότερους αγώνες από οποιονδήποτε άλλο αναβάτη αυτή τη σεζόν. Έχει σημειώσει επίσης τα περισσότερα βάθρα (14) και πήρε τις περισσότερες pole position (εννέα) το 2019.
* Ο Marc Marquez έχει κερδίσει το 17% του συνόλου των αγώνων MotoGP, από το 2002 μέχρι σήμερα.*
* … και η ιστορία συνεχίζεται μιας και η αγωνιστική χρονιά του 2019 θέλει 4 ακόμα αγώνες για να ολοκληρωθεί.
Τα πρώτα βήματα (1993-2000)
Στις 17 Φεβρουαρίου του 1993, ο Marc Marquez γεννιέται στη Lleida της Καταλονίας. Ο Marc έχει ζήσει όλη του τη ζωή στην Cervera, μία μικρή πόλη 9.000 κατοίκων, όπου μένει με τους γονείς και τον αδελφό του, Alex.
Σε ηλικία 4 ετών, ο Marc ζήτησε μία μοτοσυκλέτα για δώρο Χριστουγέννων, και υποστηριζόμενος από βοηθητικές ρόδες έκανε τα πρώτα του δίτροχα “βήματα”. Μόλις ένα χρόνο αργότερα άρχισε να ασχολείται με το Enduro για παιδιά.
Μέχρι το 2000 συμμετείχε ήδη σε αγώνες Motocross, τερματίζοντας δεύτερος εκείνη τη χρονιά, πριν κατακτήσει το Καταλανικό Πρωτάθλημα το 2001.
Από το χώμα στην άσφαλτο (2000-2007)
Το 2002, ο Marc τερμάτισε τρίτος στο Conti Cup έχοντας αρχίσει να επικεντρώνεται σε αγώνες δρόμου. Δύο χρόνια αργότερα δοκίμασε μία Honda 125 GP αγώνων ταχύτητας και αμέσως εντυπωσιάστηκε.
Τη σεζόν του 2005, ο Marquez ένωσε τις δυνάμεις του με τον Emilio Alzamora – έναν αναβάτη που έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1999 – στην κατηγορία 125 cc με Honda, κερδίζοντας το καταλανικό πρωτάθλημα, όπως και το καταλανικό πρωτάθλημα Supermotard στα 85cc.
Το 2006 έτρεξε τους πρώτους αγώνες στο Πρωτάθλημα της Ισπανίας (CEV) και παρόλο που δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο, οι επιδόσεις του ήταν εντυπωσιακές. Έτσι, το 2008 κέρδισε μία πλήρη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 125 cc.
Ντεμπούτο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (2008-2009)
Ο Marc έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα της Repsol KTM το 2008, όντας μόλις 15 χρονών, και στον έκτο του μόλις αγώνα, στο Βρετανικό Grand Prix, πέτυχε το πρώτο – Παγκόσμιο – βάθρο της καριέρας του, ενώ παράλληλα έγινε και ο νεότερος αναβάτης που είχε ανέβει ποτέ σε βάθρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Το 2009, παρέμεινε στην ίδια ομάδα της Repsol με τον αριθμό συμμετοχής “93” – που είναι η χρονιά γέννησής του – τον οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα, και κατάφερε να εντυπωσιάσει τους πάντες με το ταλέντο του. Τερματίζοντας στη πρώτη πεντάδα σε όλους σχεδόν τους αγώνες, ο Marquez είχε πλέον προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον των ανθρώπων των Grand Prix για την επόμενη χρονιά.
Η πρώτη νίκη σε GP και ο πρώτος Παγκοσμίος Τίτλος (2010)
Το 2010 ο Marquez προσχώρησε στη ομάδα της Ajo Motorsport οδηγώντας μία ισπανική Derbi, και ήδη πριν ξεκινήσει η σεζόν είχε σημειώσει ρεκόρ, έχοντας προσαρμοστεί άριστα τόσο με τη νέα μοτοσυκλέτα όσο και με την καινούρια ομάδα. Πήρε την πρώτη νίκη της καριέρας του στο Mugello, ενώ ακολούθησαν αρκετές ακόμα νίκες.
Έχοντας διατηρήσει το βαθμολογικό προβάδισμα έναντι του διεκδικητή του τίτλου Nico Terol, ο Marquez ξεκίνησε τον τελευταίο γύρο ως φαβορί του πρωταθλήματος και κατάφερε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010 στα 125 κ.εκ., σε ηλικία 17 ετών, με 10 νίκες και 12 pole.
Ο πρώτος και τελευταίος τίτλος της Moto2 (2011-2012)
Ο Marquez, έχοντας κερδίσει τον τίτλο στα 125 κ.εκ., ανέβηκε στη νέα τότε κατηγορία Moto2 για το 2011, με μια επίλεκτη ομάδα από έμπειρους τεχνικούς και μηχανικούς του Παγκοσμίου στο πλευρό του. Ύστερα από ένα περιπετειώδες ξεκίνημα, ανέκαμψε και ρίχτηκε στη μάχη για την κατάκτηση του τίτλου.
Ενώ απέμεναν μόλις μερικοί γύροι, είχε καλύψει τη διαφορά των 82 βαθμών από τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος Stefan Bradl, αλλά μία πτώση στα ελεύθερα δοκιμαστικά του αγώνα της Μαλαισίας τον άφησε εκτός για τα δύο τελευταία GP, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί από τις ελπίδες για πρωτιά.
Οι επτά νίκες, τρεις δεύτερες και μία τρίτη θέση χάρισαν στον Marc τον τίτλο του “Rookie of the Year” και τη δεύτερη θέση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Moto2 του 2011.
Μετά από μία δύσκολη περίοδο ανάρρωσης εκτός αγωνιστικής περιόδου λόγω τραυματισμών, ο Marquez κατάφερε να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να κερδίσει στον πρώτο γύρο της επόμενης σεζόν. Η καλή του φόρμα συνεχίστηκε και πήρε οκτώ νίκες (σε Κατάρ, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ινδιανάπολη, Τσεχία, Σαν Μαρίνο και Ιαπωνία), δύο δεύτερες θέσεις (Καταλονία και Μ. Βρετανία) και δύο τρίτες θέσεις (Χερέθ και Αραγονία). Το προβάδισμα που απέκτησε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, του επέτρεψε να διασφαλίσει τον τίτλο στην Αυστραλία, όπου στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto2 για το 2012.
Η μεγάλη κατηγορία και ο πρώτος τίτλος (2013)
Το 2013 ο Marc ανεβαίνει στην κατηγορία των MotoGP. Υπήρχαν τεράστιες προσδοκίες γι’ αυτόν στη μεγάλη κατηγορία και γρήγορα απέδειξε ότι μπορούσε πράγματι να αναμετρηθεί με τους κορυφαίους. Ο νεαρός Ισπανός ανέβηκε στο πρώτο του βάθρο στον πρώτο του κιόλας αγώνα.
Στο Austin των ΗΠΑ, στις 21 Απριλίου 2013, πέτυχε την πρώτη του pole position και κατέγραψε την πρώτη νίκη σε MotoGP μόλις στον δεύτερο αγώνα του! Έτσι έγινε ο νεότερος αναβάτης όλων των εποχών που κέρδισε σε αγώνα της μεγάλης κατηγορίας, σε ηλικία 20 ετών και 63 ημερών, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Freddie Spencer (20 ετών και 196 ημερών).
Ο Marquez εξακολούθησε να εντυπωσιάζει με τις pole position και τις επικές μάχες του για μια θέση στο βάθρο, έχοντας συχνά απέναντί του τον (ομόσταυλο) Dani Pedrosa και τον Jorge Lorenzo. Στη Γερμανία, κυριάρχησε στον αγώνα και ανέκτησε το προβάδισμά του στο Πρωτάθλημα.
Συνεχίζοντας το σερί επιτυχιών, ήρθε πρώτος στη Laguna Seca, με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος rookie που πήρε νίκη εκεί στη μεγάλη κατηγορία μοτοσυκλετών και ο νεότερος αναβάτης που πέτυχε back–to–back αγωνιστικές νίκες στη μεγάλη κατηγορία, σε ηλικία 20 ετών και 154 ημερών, καταρρίπτοντας ένα ακόμα ρεκόρ του Freddie Spencer (21 ετών και 104 ημερών – GP Ν. Αφρικής και Γαλλίας – 1983).
Κέρδισε και πάλι στην Ινδιανάπολη, και έγινε ο πρώτος rookie της κατηγορίας, με τρεις συνεχόμενες νίκες από την εποχή του Kenny Roberts το 1978 (Αυστρία, Γαλλία και Mugello).
O Marc κατέκτησε την τέταρτη συνεχόμενη νίκη του στο Brno, και έγινε ο πρώτος αναβάτης από τότε που ο Valentino Rossi (το 2008) είχε καταγράψει πάνω από τέσσερις συνεχόμενες νίκες στη μεγάλη κατηγορία GP.
Όλα ξεκαθάρισαν στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, στην Ισπανία, κι ενώ τον Marquez χώριζαν μόλις 13 βαθμοί από τον Jorge Lorenzo.
Οδηγώντας ένα ώριμο αγώνα ώστε να τερματίσει 3ος, ο Marquez διασφάλισε τον πρώτο του τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP στην παρθενική του σεζόν και σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας νέας εποχής.
Συνεχόμενοι Τίτλοι στα MotoGP (2014-2019)
Ο Marc έσπασε το πόδι του κατά τη διάρκεια προπόνησης μετά τις πρώτες δοκιμές της Sepang το 2014, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός των δεύτερων και τρίτων δοκιμών.
Έφτασε στο Κατάρ για τον πρώτο γύρο έχοντας ανακάμψει μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα, αλλά και πάλι κατάφερε να πάρει pole position στα χρονομετρημένα δοκιμαστικά. Τελικά, επικράτησε στον αγώνα, ύστερα από μία επική μάχη με τον Valentino Rossi.
Στο Austin, ο νεαρός Ισπανός ήρθε πρώτος σε όλα τα δοκιμαστικά και κέρδισε και πάλι τον αγώνα, ενώ το ίδιο έγινε και στο επόμενο GP της Αργεντινής. Με τρεις αλλεπάλληλες νίκες, ο Marc είχε πάρει φόρα, συνεχίζοντας τις σαρωτικές εμφανίσεις του μέχρι τη μέση της σεζόν, κερδίζοντας στη Γερμανία, ενώ στη συνέχεια έκανε το 10 στα 10 με τη νίκη του στην Ινδιανάπολη μετά την καλοκαιρινή διακοπή.
Ωστόσο, δεν πέτυχε το 11 στα 11 στο Brno, αφού ο teammate του, Dani Pedrosa πήρε εκεί τη νίκη, με τον Marc να τερματίζει τέταρτος.
Φτάνοντας στην Ιαπωνία με προβάδισμα 75 βαθμών, θα μπορούσε να διασφαλίσει τον τίτλο με έναν προσεκτικό τερματισμό. Έτσι η 2η θέση στο Motegi του χάρισε το δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα MotoGP κι έτσι έγινε ο πρώτος αναβάτης της Honda που εξασφάλιζε έναν παγκόσμιο τίτλο —ανεξαρτήτως κατηγορίας —στην ιαπωνική αυτή πίστα.
Επίσης έγινε ο νεότερος αναβάτης όλων των εποχών που κατακτούσε δύο συνεχόμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στη μεγάλη κατηγορία, σε ηλικία 21 ετών και 237 ημερών, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Mike Hailwood, ο οποίος ήταν 23 ετών και 152 ημερών, όταν απέσπασε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του στα 500 κ.εκ. το 1963.
Το 2015 ήταν η τρίτη χρονιά του Marc στα MotoGP, και αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολη από τις προηγούμενες. Μετά τους πρώτους αγώνες που δεν πήγαν όπως περίμενε, ο Marquez σημείωσε μία θεαματική επίδοση στο ισπανικό GP μειώνοντας τη βαθμολογική διαφορά του με μία επάξια κερδισμένη δεύτερη θέση, αλλά η έλλειψη σταθερότητας στους επόμενους γύρους τον επιφόρτισε με πολλή δουλειά.
Ο Marc επισφράγισε ένα τέλειο σαββατοκύριακο στη Γερμανία, σημειώνοντας νέο ρεκόρ καθ’οδόν για τη νίκη, μετά το ρεκόρ pole–position και κέρδισε για μία ακόμα φορά στην Ινδιανάπολη. Με αυτές τις δύο συνεχόμενες νίκες, κατόρθωσε να μειώσει τη διαφορά του στους 56 βαθμούς πίσω από τον Valentino Rossi ο οποίος προηγείτο στη βαθμολογία.
Οι εγκαταλείψεις του σε Σίλβερστοουν και Αραγονία διέλυσαν κάθε ελπίδα για τίτλο και από εκεί και μετά ο Marquez εστίασε την προσοχή του στο να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες το υπόλοιπο της χρονιάς. Ολοκλήρωσε τη σεζόν του 2015 με μία δεύτερη θέση στο GP της Βαλένθια και βρέθηκε στην τρίτη θέση γενικής κατάταξης, έχοντας αποκομίσει πολύτιμα μαθήματα.
Ο Marquez ξεκίνησε την προσπάθειά του στην τέταρτη χρονιά του – 2016 – στα MotoGP με διαφορετική νοοτροπία: το μυστικό ήταν η σταθερότητα. Η σεζόν ξεκίνησε καλά με ένα βάθρο και δύο νίκες. Ακολούθησαν κι άλλοι νικηφόροι τερματισμοί, καθώς το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα επέστρεψε στην Ευρώπη, με τον αναβάτη της Repsol Honda Team να μάχεται αποφασιστικά για το βάθρο.
Η νέα φιλοσοφία του Marc έγινε απόλυτα σαφής στο Assen όπου διασφάλισε τη δεύτερη θέση σε συνθήκες δυνατής βροχής πίσω από τον αναβάτη της Honda, Jack Miller. Το καλοκαίρι ήρθε, και μαζί του ένα ισχυρό προβάδισμα 48 βαθμών στο πρωτάθλημα έναντι του Jorge Lorenzo.
Χάρη στη σταθερότητα που επέδειξε στο πρώτο μισό της σεζόν, ο Marquez κατάφερε να αυξήσει το βαθμολογικό το πλεονέκτημα έναντι των δύο αναβατών της Yamaha, Rossi και Lorenzo.
Η πιθανότητα να διασφαλίσει έναν πέμπτο τίτλο στην εντός έδρας πίστα της Honda στο Motegi ήταν μικρή, αλλά μία ανυπέρβλητη εμφάνιση και λάθη από τους δύο αντιπάλους του οδήγησαν στην πανηγυρική κατάκτηση του τρίτου Παγκόσμιου Τίτλου του MotoGP από τον 23χρονο, μπροστά στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Honda Takahiro Hachigo και όλους τους ανθρώπους της Honda.
Σε ηλικία 23 ετών και 242 ημερών έγινε ο νεότερος αναβάτης όλων των εποχών με τρεις τίτλους του παγκοσμίου πρωταθλήματος στη μεγάλη κατηγορία, κλέβοντας το ρεκόρ από τον Mike Hailwood, ο οποίος ήταν 24 ετών και 108 ημερών, όταν κέρδισε τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο του στα 500 cc το 1964.
Το πρωτάθλημα των MotoGP για το 2107 δεν ξεκίνησε αίσια για τον Marc Marquez για την υπεράσπιση του τίτλου του, καθώς στους δύο πρώτους αγώνες τερμάτισε εκτός βάθρου – κάτι που είχε να συμβεί από το 2011.
Ωστόσο η νίκη στο Austin, η πέμπτη του συνεχόμενη σε αυτή την πίστα, άρχισε να ανατρέπει πάλι τα δεδομένα και ο Marquez κέρδισε έδαφος έναντι του Maverick Viñales πριν από μία άτυχη πτώση στο Le Mans και τις μάχες στο Mugello. Σε ένα πρωτάθλημα με μικρές βαθμολογικές διαφορές και κάθε Σαββατοκύριακο απρόβλεπτο, ο Marc έπρεπε να περιμένει μέχρι το Sachsenring για να κατακτήσει τη δεύτερη νίκη της χρονιάς.
Η δράση επέστρεψε στο Brno και ο Marquez αύξησε τη βαθμολογική διαφορά του στην κορυφή της κατάταξης από τον Viñales στους 14 βαθμούς. Οι επόμενοι γύροι έβαλαν τον Andrea Dovizioso στο παιχνίδι του τίτλου, με τους δύο αναβάτες να οδεύουν προς τους τρεις Ασιατικούς αγώνες με όλα τα ενδεχόμενα για το πρωτάθλημα ανοιχτά.
Σε ένα επικό Ιαπωνικό GP υπό δυνατή βροχόπτωση, ο Marquez κατέκτησε το 100ό βάθρο της καριέρας του κι έφτασε στον τελευταίο γύρο της χρονιάς στη Βαλένθια στην κορυφή της κατάταξης, με προβάδισμα 21 βαθμών.
Μία τρίτη θέση ήταν το μόνο που χρειαζόταν για να ξεπεράσει τον Mike Hailwood (25 ετών και 107 ημερών) ως ο νεαρότερος αναβάτης με τέσσερα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην κορυφαία κατηγορία στο παλμαρέ του – κάτι που πέτυχε στη Βαλένθια, στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς.
Μετά από ένα κάθε άλλο παρά ιδανικό ξεκίνημα της υπεράσπισης του τίτλου του το 2018, ο Marc Marquez απέδειξε ότι ήταν αναμφίβολα ο κύριος διεκδικητής του τίτλου με τρεις συνεχόμενες νίκες σε Austin, Jerez και Le Mans. Αυτό το εντυπωσιακό σερί νικών σύντομα ακολούθησαν πέντε συνεχόμενοι τερματισμοί στο βάθρο, μεταξύ των οποίων και τέσσερις πρώτες θέσεις.
Μετά τη νίκη του στον πρώτο αγώνα στην ιστορία των MotoGP που γινόταν στην Ταϊλάνδη, ο Marquez απέκτησε μια ικανή διαφορά 77 βαθμών από τον δεύτερο στην κατάταξη Andrea Dovizioso.
Και πάλι, ο Marquez είχε την ευκαιρία να κατακτήσει τον πέμπτο τίτλο του στο MotoGP μέσα σε έξι χρόνια, στον εντός έδρας αγώνα της Honda στο Twin Ring Motegi (όπου είχε επίσης πετύχει τον δεύτερο και τρίτο τίτλο του στη μεγάλη κατηγορία, το 2014 και το 2016). Παρά το ότι ξεκίνησε 6ος από τη σχάρα εκκίνησης, ο Marquez κατέκτησε μία λαμπρή νίκη, την όγδοη της σεζόν, αλλά και τον έβδομο παγκόσμιο τίτλο της καριέρας του και το πέμπτο του στα MotoGP μέσα σε έξι χρόνια, γράφοντας ένα ακόμα κεφάλαιο στη ιστορία του σπορ.
Το πρωτάθλημα του 2019
Η σεζόν του 2019 στα MotoGP ξεκίνησε σχεδόν ιδανικά με μία δεύτερη θέση και μία νίκη στους δύο πρώτους αγώνες. Η ατυχία τον χτύπησε στο Austin, στο αγαπημένο του Circuit of the Americas, αφού δεν κατάφερε να τερματίσει, κάτι που έπληξε το ρεκόρ νικών στη συγκεκριμένη πίστα.
Στη συνέχεια, ο Marquez τερμάτιζε σταθερά στα δύο πρώτα σκαλιά του βάθρου, στην 1η ή 2η θέση για τους επόμενους 12 αγώνες. Όλων τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον αναβάτη που υπερασπιζόταν τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή όταν έφτασε στο Sachsenring όπου, σπάζοντας το ρεκόρ του Austin, πήρε τη δέκατη συνεχόμενη pole και νίκη στην πίστα.
Η απίστευτη σταθερότητα του Marquez το 2019 τον βοήθησε να τερματίσει στους πρώτους 14 γύρους με εκπληκτική συγκομιδή 300 βαθμών – περισσότερους από όσους είχε συλλέξει το 2016 και 2017 καθ’ οδόν για τον τίτλο.
Ο 15ος από τους 19 γύρους, το Grand Prix της Ταϊλάνδης, είδε τον Marquez να χρειάζεται μόλις δυο βαθμούς παραπάνω από τον – για μια ακόμα φορά δεύτερο – Andrea Dovizioso ώστε να κατακτήσει τον έκτο του τίτλο στη μεγάλη κατηγορία.
Με τον Dovizioso στη τέταρτη θέση, στον τελευταίο γύρο του αγώνα είδαμε μια έντονη μάχη μεταξύ Marquez και Fabio Quartararo – με τον Marquez να παιρνει μια συναρπαστική νίκη στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου.
Ύστερα από εννέα νίκες σε αντίστοιχους αγώνες φέτος, ο Marc Marquez κέρδισε ήδη το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2019 στο MotoGP. Έγινε έτσι ο νεότερος αναβάτης με έξι Παγκόσμια Πρωταθλήματα στη μεγάλη κατηγορία και ο νεότερος με οκτώ Παγκόσμια Πρωταθλήματα ανεξαρτήτως κατηγορίας.
