Two stroke killer
Οι ψηφιακές πένες της ομάδας των σχεδιαστών της Kardesign δημιουργούν μια μοτοσυκλέτα όνειρο, που πολλοί από εμάς θα ήθελαν να έχουν στα χέρια τους. Το όνομα αυτής: Yamaha TDR 350
Η επαναστατική Yamaha TDR 250 του 1988. Τι μοτοσυκλέτα κι αυτή; Η δεκαετία του ’80 τελείωνε και η Yamaha ήθελε να επιδείξει την τόλμη της – για άλλη μια φορά – παρουσιάζοντας ένα υβρίδιο, ένα crossover που θα λέγαμε σήμερα, που γεφύρωνε δυο κόσμους. Μπορεί και τρεις…
Το TDR 250 χρησιμοποιούσε την τεχνογνωσία της γιαπωνέζικης εταιρίας πάνω στους δίχρονους κινητήρες και παράλληλα ακροβατούσε ανάμεσα στα πρώιμα supermotard, τα ψευδοεντούρο και τις ελαφριές, δίχρονες βολίδες δρόμου, που είχαν μυήσει πολλούς αναβάτες στον κόσμο της γρήγορης οδήγησης.
Το Yamaha TDR 250 του 1988
Η μοτοσυκλέτα είχε γκάζι, θεωρητικά θα μπορούσε να κινηθεί και στο χώμα και η τιμή της ήταν τέτοια που απευθυνόταν και στα χαμηλότερα βαλάντια και όχι μόνο στους πλούσιους χομπίστες.
Η Yamaha είχε ξηλώσει έναν δίχρονο δικύλινδρο κινητήρα από το σπορ TZR 250, είχε κοντύνει τις σχέσεις του κιβωτίου, είχε βάλει ψηλότερες αναρτήσεις, το είχε ντύσει με ένα πρωτότυπο ανάμικτο κουστούμι που θύμιζε μοτοσυκλέτα δρόμου και ρέπλικα Paris Dakar, αλλά κυρίως το είχε βαφτίσει “Ultimate dual”. Μπόλικη εργασία για το σπίτι, άντε βγάλε άκρη τι ήταν αυτό πάλι… Αυτά γίνονταν το 1988.
ι τρελές του επιδόσεις (50 ίπποι για 137 κιλά!), ο νευρικός κινητήρας και το μικρό βάρος έκανε τους ιδιοκτήτες του να χάνουν τα μυαλά τους, να οδηγούν σαν παλαβοί 24 ώρες το 24ωρο και να καίνε μισό τόνο βενζίνη τη βδομάδα.
Η πρόταση των Kardesign, ένα Yamaha TDR 350 του σήμερα
Παρότι ότι υποτίθεται οι βαλβίδες ελέγχου του ύψους των θυρίδων εξαγωγής ή επί το λαϊκότερο τα YPVS θα άπλωναν την απόδοση, ο δικύλινδρος σε σειρά δίχρονος κινητήρας “σερνόταν” κάτω από τις 5-6.000 στροφές και τιναζόταν μπροστά σαν δαιμονισμένος πάνω από αυτές. Επίσης, πλαίσιο και αναρτήσεις δεν συμβάδιζαν με τις επιδόσεις του κινητήρα, δυσκολεύοντας τον τομέα του κρατήματος.
Παρόλη την ιδιαιτερότητά του και την αλλοπρόσαλλη φύση του το Yamaha TDR 250 δεν τα πήγε άσχημα σε πωλήσεις, κι έτσι παρέμεινε στην αγορά για μια πενταετία. Αποσύρθηκε από τη γκάμα της Yamaha το 1993.
Εδώ έρχονται οι εμπνευστές και δημιουργοί του ψηφιακού Yamaha TDR 350, οι Kardesign, που “φυτεύουν” έναν κινητήρα 350 με Power Valve, ψεκαστό παρακαλώ, με ιπποδύναμη 70 ίππων, με βελτιωμένη ροπή και λιγότερο ξέσπασμα-σκαλοπάτι ιπποδυναμης.
Το πλαίσιο του φανταστικού 350 είναι ενισχυμένο, αλουμινένιο κλειστό και ικανό να τιθασσεύσει τους 70 ίππους, οι τροχοί είναι χυτές ζάντες, το πιρούνι ανάποδο ρυθμιζόμενο, οι δίσκοι δύο μπροστά με ακτινικές δαγκάνες. Το ψαλίδι είναι ευμεγέθες για να διατηρεί αποτελεσματικά τον πίσω τροχό πάνω στο δρόμο.
Έτσι δημιουργούν ένα ιδανικό, μοντέρνο TDR, με στοιχεία που θα το κρατήσουν “μέσα στο δρόμο”, σε αντίθεση με το αυθεντικό 250, το οποίο στους τομείς πλαισίου και αναρτήσεων ήταν κάτω του μετρίου, για να μην πούμε κάτι χειρότερο (το ξέρουμε από πρώτο χέρι, είχαμε ΤDR στο παρελθόν).
Οι γραμμές του κουστουμιού του αυθεντικού TDR έχουν διατηρηθεί, όπως και η εκκεντρικότητα του design, ενώ έχουν προστεθεί δύο προβολείς, καταργώντας τον συντηρητικό, ακόμα και για το ’88, μονό ορθογώνιο προβολέα.
Καθόλου άσχημα δεν θα ήταν ένα τέτοιο μηχανάκι στους δρόμους. Κάτι αδύνατο, να μην το ξεχνάμε, με τις “φονικές προδιαγραφές για τους δίχρονους” Euro4 και Euro5 πάνω από τα κεφάλια μας…
Πηγή: www.kardesignkoncepts.com
(μην παραλείψετε να παρακολουθήσετε το γιαπωνέζικο promo βίντεο της εποχής για το TDR 250. Όσο εμπνευσμένο ήταν το 250, τόσο βαρετό ήταν το βίντεο…)
