Η καινοτομία στους δύο τροχούς… είναι ένας τρίτος!
Μας άρεσε το Yamaha Niken όταν το βλέπαμε στις φωτογραφίες; Και ναι – και όχι. Μας αρέσει το Yamaha Niken μετά τη σύντομη βόλτα που κάναμε στο Λαύριο; Πάρα πολύ… Ας δούμε πως έγινε αυτό το αναπάντεχο θαύμα. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος, Φωτογραφίες: Ν. Β.
Αν θυμηθούμε τις γιαπωνέζικες και κινέζικες ταινίες όπου εμφανίζονται πολεμιστές να κοπανάνε ο ένας τον άλλον, θα θυμηθούμε ότι που και που έβγαιναν και κάτι τύποι που χρησιμοποιούσαν, όχι ένα, αλλά δύο σπαθιά και μάλιστα με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Χμ, αποτελεσματικότητα… τα δύο είναι καλύτερα από το ένα; Άρα οι δύο τροχοί είναι πιο αποτελεσματικοί από τον έναν. Δύο τροχοί-δύο σπαθιά. Πως λέγονται τα δυο σπαθιά στα γιαπωνέζικα; Niken…
Το ότι είναι πιο αποτελεσματικοί οι δύο τροχοί μπροστά, έναντι του ενός, το γνωρίζαμε ήδη από τα ταπεινά σκούτερ. Από τα Piaggio, τα Peugeot, τα Quadro, αλλά και τα Yamaha, τα οποία 3τροχα σκούτερ της Yamaha – προσέξτε μια λεπτομέρεια – είχαν την ελαφρύτερη αίσθηση όλων. Το τιμόνι τους και όλη η κατασκευή έστριβε πιο γρήγορα, πιο ανάλαφρα.
Κι έτσι, αν η Piaggio είχε την τόλμη να φέρει τους τρεις τροχούς στα σκούτερ, η Yamaha έχει την τιμή να κάνει το ίδιο στη μοτοσυκλέτα. Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Για να βάλεις τρεις τροχούς σε σκούτερ χρειάζεται τόλμη, αλλά σε γενικές γραμμές πατάς πάνω στην ασφάλεια και μπορείς να απευθυνθείς ευκολότερα σε ένα συντηρητικό κοινό, άρα έχεις περισσότερες πιθανότητες εμπορικής επιτυχίας.
Για να βάλεις τρεις τροχούς σε μοτοσυκλέτα χρειάζεσαι τρεις φορές παραπάνω τόλμη, αφού το κοινό σου είναι διαφορετικό, οι μοτοσυκλετιστές και ιδιαίτερα οι πιο φανατικοί βλέπουν τον τρίτο τροχό σαν φάουλ, σαν εκτός τόπου και χρόνου.
Δύσκολο καθήκον έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει η Yamaha και το φορτίο είναι μεγάλο, όπως ακριβώς δύσκολο είναι να κουβαλήσεις το φορτίο του τρίτου τροχού, το βάρος της νέας τεχνολογίας και της καινοτομίας. Και η Yamaha για άλλη μια φορά φέρνει την καινοτομία στους δύο τροχούς… κάνοντάς τους τρεις.
Και κάπου εδώ πρέπει να πάψουμε όλοι να συγκρίνουμε τα τρίτροχα σκούτερ με τις τρίτροχες μοτοσυκλέτες, γιατί απλά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Δεν το γνώριζα πριν, το έμαθα μετά τη δοκιμή και αυτό ακριβώς που κάνει η Yamaha σήμερα, δηλαδή έχει βγάλει 15 Yamaha Niken 900 στο δρόμο και τα “δειγματίζει”, τα δίνει σε κόσμο να τα οδηγήσουν, είναι ο πιο σωστός τρόπος για να προωθήσει μια τέτοια καινοτομία. Τη δίνεις στα χέρια του άλλου και απλά του λες “δοκίμασε μόνος σου”.
Η μεταφορά της γνώσης μπορεί να γίνει με δυο τρόπους. Η πρώτη είναι να φορτώσεις τον “μαθητή” με πληροφορία και λεπτομέρειες και αναλύσεις όλο το πακέτο γνώσης που θέλεις να του μεταφέρεις ενιαίο, ένα κομμάτι γεμάτο πληροφορίες και σε τελική ανάλυση ένα “κομμάτι” γεμάτο λέξεις. Λέξεις έτσι;
Η δεύτερη μέθοδος αφήνει τον μαθητή να δοκιμάσει μόνος του, να δυσκολευτεί ίσως, να βιώσει και να ανακαλύψει πράγματα και καταστάσεις μόνος του. Έτσι γεννιέται το πιο σημαντικό συστατικό όλων: το ενδιαφέρον. Από τον μαθητή που ενδιαφέρεται μπορεί να ξεκινήσει μια ταχύτατη και ουσιαστικότερη πορεία μάθησης, κατά την άποψή μου. Από την πρώτη μέθοδο μπορεί να επέλθει μια στείρα, εγκυκλοπαιδική γνώση, και πάλι κατά την άποψή μου.
Στην περίπτωση του Yamaha Niken πιστεύω ότι πρέπει να ακολουθηθεί η δεύτερη μέθοδος: να μην σου πουν τίποτε πριν το καβαλήσεις ή στην καλύτερη ένα “πάρτο και φύγε”. Γιατί τα λόγια πολλοί εμίσησαν, την προσωπική εμπειρία κανείς…
Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά το Λαύριο και η γύρω περιοχή πάντα μου μετέφερε μια αίσθηση γαλήνης. Δεν ξέρω αν είναι οι ακτινοβολίες της γης, της πλούσιας σε ορυκτά ή αν είναι τελικά η ιδέα μου.
Σημασία έχει ότι μια λαμπρή μέρα στο λιμάνι του Λαυρίου μια ντουζίνα μαυρο-γκρίζα τρίτροχα οχήματα, με όψη που παραπέμπει σε παιχνίδια Τransformer, περιμένουν ισάριθμους δημοσιογράφους-συντάκτες να πάρουν μια πρώτη γεύση. Να δουν από μόνοι τους – πως λέμε “τι εστί βερύκοκκο;” – τι εστί τρίτος τροχός;
Ανεβαίνεις πάνω στο αναμενόμενα ογκώδες μπροστά Yamaha Niken και ακούς το γνώριμο ήχο του πετυχημένου τρικύλινδρου κινητήρα των 847 cc, που έχει εκτός από μπόλικη ροπή, 115 ίππους και μπόλικα ηλεκτρονικά: ηλεκτρονικό γκάζι, επιλογή χαρτών απόδοσης, Cruise Control, traction control, quick shifter, αλλά και συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης. Ωπ, μα τι γίνεται εδώ; Πρώτη βόλτα είπαμε κάνουμε το Niken, όχι πλήρες τεστ, αυτό έπεται, ανυπομονούμε αλλά έπεται. Όπως και να έχει για τον κινητήρα φανταστείτε τα καλύτερα: είναι για άλλη μια φορά “γεμάτης”, πολύ καλής απόδοσης, ένα μοντέρνο αστέρι. Πάμε παρακάτω.
Αυτό που όλοι περιμένουν να αντιμετωπίσουν πάνω στο Yamaha Niken είναι φυσικά ένα βαρύ μπροστινό σύστημα. Αυτό ισχύει, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό από το αναμενόμενο (το οποίο ορίζεται από τον χρήστη πάντοτε) και μόνο μέχρι τα 30-40 km/h. Από κει και πάνω τα πράγματα είναι σχεδόν ίδια όπως σε ένα δίτροχο, για να μην πω ότι έχουμε οδηγήσει μοτοσυκλέτες που είχαν βαρύτερο τιμόνι από το Niken!
Η διαδρομή που σοφά είχε επιλεχθεί από τους ανθρώπους της αντιπροσωπείας της Yamaha – σε μια άψογης οργάνωσης εκδήλωση, μην ξεχάσουμε να πούμε – έφευγε από το Λαύριο, πήγαινε προς τον Άγιο Κωνσταντίνο, έβγαινε στην Ανάβυσσο, έπαιρνε την παραλιακή και αφού πρώτα περνούσε το Σούνιο, επέστρεφε στο Λαύριο, ένας κύκλος αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων με ανάμικτης ποιότητας άσφαλτο.
Το πρώτο κομμάτι λοιπόν προς τον Άγιο Κωνσταντίνο γλυστράει, είναι ανηφορικό έχει στροφές κλειστές και ανοιχτές. Σύντομα πιάνεις τον εαυτό σου να προκαλεί τη Yamaha και επομένως και το Niken, με το κλασικό σκεπτικό του “για να δω ΕΓΩ τώρα, τι έχουν κάνει ΑΥΤΟΙ”… Για να δούμε, ξέρουν τη δουλειά τους; Αμ, την ξέρουν.
Ο πίσω τροχός γλυστράει υπό κλίση με το λυσσασμένο μοτέρ να σπρώχνει με περίσσια ροπή και δύναμη το σύνολο των 263 κιλών και να αδυνατεί να βρει την ιδανική πρόσφυση στην επαρχιακή ελληνική άσφαλτο. Σηκώνεται τινάζεται και πλαγιολισθαίνει, βγάζοντας έναν ωραίο μπάσο και επιβλητικό ήχο. Και το μπροστινό;
Το μπροστινό τμήμα του Yamaha Niken, όσο κι αν προσπαθήσεις, παραμένει ΒΡΑΧΟΣ. Mε κεφαλαία το “βράχος” έτσι, μιλάμε για πραγματικό βράχο, όχι κατ’ ευφημισμό. Για την ακρίβεια ξεχάστε όλους τους προηγούμενους βράχους που έχετε βιώσει ή διαβάσει σε δοκιμές μοτοσυκλετών. Οι βράχοι αυτοί ήταν μικρότεροι από αυτόν της Yamaha Niken.
Σιγά μην μπορέσαμε να φτάσουμε στα όριά του αυτό το τεχνολογικό διαμάντι. Κοντά στο 50% πιθανά να έφτασα σ’ αυτή τη σύντομη βόλτα, δεν ξέρω, η μοτοσυκλέτα σε προκαλεί να κάνεις περισσότερα, να γείρεις παραπάνω στη στροφή, σε μαθαίνει και σε εκπαιδεύει με τον δικό της τρόπο.
Αυτό δεν ισχύει μόνο στις στροφές, ισχύει και στα φρένα, και στα φρένα στην είσοδο ή στο apex της στροφής, είναι θέματα που πρέπει να τα βιώσουμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να τα μεταφέρουμε με ακρίβεια.
Θυμάμαι όταν είδα διαδικτυακά την απευθείας παρουσίαση των μοντέλων της Yamaha στο σαλόνι του Μιλάνου. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι ο Valentino Rossi, o απόλυτος αστέρας των MotoGP και της Yamaha είχε επιλεχθεί για να παρουσιάσει ετούτη εδώ τη Yamaha Niken. Με είχε ξενίσει λίγο ομολογώ, δεν καταλάβαινα γιατί.
Επίσης όταν ο Valentino είπε στο μικρόφωνο κάτι σαν “θέλει λίγο χρόνο μέχρι να τη συνηθίσεις, αλλά μετά είναι διασκεδαστική” φαντάστηκα ότι το 900 θα θέλει μπόλικη εξοικείωση πριν αρχίσεις να το συνηθίζεις. Μπα, δε χρειάζεται παρά ελάχιστα μέτρα για να καταλάβεις ότι αυτό που βρίσκεται κάτω από τα πόδια σου είναι κάτι εντελώς καινούργιο, που ο κόσμος δεν έχει ματαδεί. Το πιάνουμε το “υπονοούμενο”;
Η Yamaha Niken χαράζει μόνη της καινούργιους δρόμους, κι εξαρτάται από τον κάθε έναν από εμάς να αποφασίσουμε αν θέλουμε να τους ακολουθήσουμε και να τους εξερευνήσουμε.
