Κι ο Αλέξης πρωταθλητής!
Η πιο σημαντική στιγμή του αγώνα ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος της μεσαίας κατηγορίας της Moto2 από τον Alex, αδελφό του Marc Márquez. Κι έτσι οι αδελφοί Μάρκεθ πήραν τα δύο από τα τρία πρωταθλήματα της χρονιάς – κάτι που είχε να συμβεί από το 2014. Χαρά αυτοί οι γονείς… Κείμενο: MotoGP Guru, Φωτογραφίες: Michelin, Ducati, Honda, Yamaha, Suzuki, ΚΤΜ,
* Το είπε ο Marc Marquez όταν ο αδελφός του κατάφερε να πάρει τελικά το πρωτάθλημα της Moto2: “είναι δύσκολο να είσαι αδελφός του Μάρκ Μάρκεθ!”. Γιατί τα μάτια όλων είναι πάνω σου και ξέρουν ότι θα είναι ευνοϊκή η μεταχείρισή σου από τις ομάδες κι ότι θα μπορείς να διαπραγματευτείς καλύτερα συμβόλαια.
Marc Marquez, Παγκόσμιος Πρωταθλητής MotoGP
Alex Marquez, Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto2
* Όμως, δεν θα σε αντιμετωπίζει εξίσου ευνοϊκά και ο κόσμος και σίγουρα ούτε το πρωτάθλημα, ούτε οι αντίπαλοί σου. Αυτοί θα σε “τσακίσουν” με την πρώτη ευκαιρία, έτσι ανθρωποφαγικοί που έχουν καταντήσει οι αγώνες (όλοι οι αγώνες, οποιουδήποτε αθλήματος πλέον) και δεν θα δείξουν οίκτο. Πέντε ολόκληρα χρόνια έκανε ο Άλεξ (ή Αλέξης) για να αποδείξει ότι “είναι αδελφός του Μαρκ”. Κι αυτό τα λέει όλα.
* Στον προηγούμενο αγώνα της Αυστραλίας είχαν μαζευτεί σχεδόν 35.000 θεατές. Στην Μαλαισία και ενώ “παιζόταν” μόνο το πρωτάθλημα των Moto2, αφού είχαν κριθεί τα Moto3 και MotoGP, οι θεατές ξεπέρασαν τις 103.000 ! Αυτά τα βλέπουν οι διοργανωτές του πρωταθλήματος (εταιρία είναι, το ολοένα αυξανόμενο κέρδος τους ενδιαφέρει) και προβληματίζονται. Καλή η Ευρώπη (3-4 αγώνες το χρόνο, που έχουν περισσότερη επιτυχία) αλλά “τα λεφτά είναι αλλού”, στις νέες αγορές που είναι διψασμένες για MotoGP.
* Για πρώτη φορά στην ιστορία των Grand Prix, τέσσερις οδηγοί με τέσσερις διαφορετικές μάρκες μοτοσυκλετών έχουν πετύχει παραπάνω από δύο νίκες μέσα στην ίδια χρονιά, στην κορυφαία κατηγορία! Marc Márquez με Honda, Andrea Dovizioso με Ducati, Álex Rins με Suzuki και Maverick Viñales με Yamaha.
Maveric Vinales (Yamaha)
* Ο Maverick Viñales πέτυχε έτσι την έβδομη του νίκη σε αγώνα MotoGP, φτάνοντας τον Loris Capirossi στην όγδοη θέση της κατάταξης αναβατών με νίκες στα MotoGP/500, με μόλις μια λιγότερη από τον Sete Gibernau. Επίσης ισοφάρισε τον Luca Cadalora στην 7η θέση της κατάταξης νικών με Yamaha, φτάνοντας τις 6 νίκες. Τη μια νίκη που είχε πριν τη Yamaha την είχε πετύχει με Suzuki, το 2016.
Maveric Vinales
* Μετά τον αγώνα της Μαλαισίας, ο Marc Márquez έγινε ο αναβάτης που έχει μαζέψει τους περισσότερους βαθμούς μέσα σε μία σεζόν στην ιστορία, 395 συγκεκριμένα. Πίσω του είναι ο Jorge Lorenzo από το 2010 με 383 βαθμούς και ο Valentino Rossi από το 2008 με 373 βαθμούς. Aυτό έχει να κάνει βέβαια και με τον αριθμό των αγώνων που είχε η κάθε σεζόν. Για παράδειγμα τη δεκαετία του ’70 οι γύροι κάθε χρόνο ήταν από 11 μέχρι 12. Στη δεκαετία του ’80 ήταν από 8 μέχρι 15. Το ’90 ήταν από 13 μέχρι 16 και μετά το 2000 έφτασαν τους 17-18 γύρους τη χρονιά. Αν στο μέλλον αυξηθούν οι αγώνες όπως θέλει η Dorna τα πράγματα θα αλλάξουν.
Marc Marquez (Honda)
* Δυο Petronas στήθηκαν στην πρώτη γραμμή της εκκίνησης (1η και 3η θέση), έχοντας πετύχει τους αντίστοιχους χρόνους στα δοκιμαστικά. Στον αγώνα όμως… Ο Marc Márquez στο μεταξύ βρισκόταν στην 11η θέση! Μετά την εκκίνηση κατάφερε να βρεθεί μέσα στην εξάδα και σύντομα έφτασε δεύτερος! Μήπως τελικά τα δοκιμαστικά, είτε ελεύθερα, είτε χρονομετρημένα, έχουν μικρότερη σημασία απ’ όση τους δίνεται; Άλλο πράγμα είναι ο τηλεοπτικός χρόνος και να στεκόμαστε μπροστά στις οθόνες για να παρακολουθούμε τους αγαπημένους μας αναβάτες από δοκιμαστικά σε δοκιμαστικά επί τρεις μέρες, κι άλλο η ουσία, που είναι ο ίδιος ο αγώνας…
Johann Zarco (Honda)
* Πολύ καλή ήταν και πάλι η απόδοση του Johann Zarco. Μόλις ανέβηκε στη σέλα της Honda λες κι “απελευθερώθηκε”. Εδώ φαίνεται το έλλειμμα που έχει η KTM σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό (μετριότατος μέχρι κακός ήταν ο Zarco πάνω στις ΚΤΜ) και τελικά η ερώτηση που πρέπει να κάνουν οι Αυστριακοί στον εαυτό τους σχετικά με το τι προτιμούν, είναι: “πρόεδρος στο χωριό ή κλητήρας στην πόλη;”. Γιατί στη Moto2, την οποία εγκαταλείπει η ΚΤΜ το 2020, θα ήταν “πρόεδροι”…
* Μιας και είπα για την ΚΤΜ και τους ουραγούς. Η Aprilia επέστρεψε στην κανονικότητά της μετά το ξέσπασμα (ωραία έκπληξη ήταν, αλήθεια) και τις πολύ καλές επιδόσεις των αναβατών της στην Αυστραλία. Η “κανονικότητα” για την ιταλική ομάδα στη Μαλαισία ήταν η 14η και η 17η θέση, μέχρι που έπεσε κιόλας ο Iannone 8 γύρους πριν το τέλος κι έκανε τα πράγματα χειρότερα.
Fabio Quartararo (Yamaha)
* Κατόρθωσε να νικήσει ο Maverick Viñales, παρότι η Yamaha δεν είχε τους ίππους για να ανταγωνιστεί τις Honda και τις Ducati, ούτε καν τις Suzuki. Αυτό φάνηκε στην Αυστραλία, αλλά και στη Μαλαισία. Το βλέπαμε και στη μοτοσυκλέτα του Valentino Rossi. Ο οποίος πάντως το προσπάθησε όσο περισσότερο μπορούσε. Έκανε ρεκόρ γύρου στον αγώνα και πάλεψε για την τρίτη θέση στο βάθρο. Πόσο καιρό έχει να ανέβει ο Valentino Rossi σε βάθρο; Aπό τον 3ο αγώνα της χρονιάς στην Αμερική.
* Ο Fabio Quartararo είναι ο δεύτερος αναβάτης στην ιστορία του MotoGP που έφτασε τις πέντε pole position μέσα σε μια χρονιά, ξεπερνώντας τις τέσσερις του Dani Pedrosa και του Jorge Lorenzo και βρίσκεται πίσω μόνο από τον Marc Márquez που έχει εννέα(!).
* Η ικανότητα του Fabio Quartararo είναι ότι μπορεί να πηγαίνει γρήγορα και παράλληλα να διατηρεί τα ελαστικά του. Ο αναβάτης από τη Νίκαια της Γαλλίας ξεκίνησε από το πρωτάθλημα CIV junior σε ηλικία 14 χρόνων και μπήκε στο Παγκόσμο σε ηλικία 15 χρόνων. Ούτε στη Μoto3, ούτε στη Μoto2 πέτυχε ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα και το ανέβασμά του στα MotoGP το 2019 έμοιαζε με ένα μεγάλο πείραμα. Πού να ξέραμε… ότι ο Fabio ήταν φτιαγμένος για τα MotoGP! Φυσικά, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα κάνει του χρόνου… και πώς θα τον αξιοποιήσει η Yamaha, που του έχει υποσχεθεί εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.
Marc Marquez (Honda)
* Πριν τη Μαλαισία ο Marc Márquez πήγαινε για έξι συνεχόμενες νίκες, ενώ είχε ήδη μαζέψει 57 στη μεγάλη κατηγορία. Σίγουρα θέλει να κλείσει τη χρονιά με νίκη ώστε να ολοκληρώσει μια εξαιρετική σεζόν – για την ακρίβεια, την καλύτερή του μέχρι σήμερα.
* Μωρέ, στον αγώνα της Μαλαισίας είδα κάτι που δεν ξέρω τι είναι. Περίεργο πράγμα για έναν γκουρού σαν και εμένα που τα ξέρει όλα… Κάθε φορά που πατούσε ο Maverick Viñales το φρένο του, μια κόκκινη λυχνία άναβε στα όργανά του. Φαινόταν η αντανάκλαση μέσα στο κράνος του.
* Άξια, βεβαίως, η νίκη του Brad Binder στη Moto2, αλλά όλων τα μάτια ήταν στραμμένα στον Alex Márquez που έκανε έναν αγώνα προσεκτικό σε γενικές γραμμές. Εξαίρεση κάποιες στιγμές που λανθασμένα ενεπλάκη σε μονομαχία με τον Binder, ρισκάροντας πολλά και κυρίως μια πτώση… που δεν την έχει και σε πολύ ο Αλέκος ή μήπως να τον λέμε Αλέξη;
Brad Binder (KTM- Moto2)
* Ένας από τους απαράβατους κανόνες για τους τηλεοπτικούς σχολιαστές των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι να μην αποκαλύπτουν το αποτέλεσμα του αγώνα που προηγήθηκε, εφόσον υπάρχουν θεατές που τους παρακολουθούν με καθυστέρηση και όχι ζωντανά. Οι ασιατικοί αγώνες, όπως αυτός της Μαλαισίας για παράδειγμα, γίνονται ξημερώματα κι επαναλαμβάνονται αργότερα, σε λογικές ώρες για την Ελλάδα οπότε οι περισσότεοι από εμάς προτιμούν να τους δουν τότε.
* Πώς του ήρθε, λοιπόν του σχολιαστή, λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα των MotoGP, να ξεφουρνίσει το αποτέλεσμα του αγώνα της Moto2 και την είδηση ότι ο Alex Márquez έγινε πρωταθλητής; Μεγάλο σπάσιμο για όποιον είχε αποφασίσει να δει πρώτα τον αγώνα των MotoGP και μετά τα Moto2!
* Επίσης παρατήρησα πόσο νυσταλέα ήταν η περιγραφή των εκκινήσεων και γενικότερα των αγώνων, με αποκορύφωμα τη στιγμή που τερμάτιζε δεύτερος ο Alex Márquez και με αυτή τη θέση κατακτούσε το Πρωτάθλημα της Moto2. Ε, την ίδια εκείνη στιγμή, λοιπόν, οι σχολιαστές ασχολούνταν με τη νίκη του Brad Binder και τα στατιστικά του!
Andrea Dovizioso (Ducati #4), Valentino Rossi (Yamaha #46)
* Με κείνα και με τ’ άλλα μου φαίνεται ότι θα κάνω συνδρομή του χρόνου κατευθείαν στο motogp.com για να βλέπω τους αγώνες χωρίς spoiler. Το είπα στο παρελθόν και το ξαναλέω: όταν το εγχώριο προϊόν (στην προκειμένη περίπτωση, ο ελληνικός σχολιασμός και η περιγραφή των αγώνων) δεν είναι ικανοποιητικό, το κοινό στρέφεται στα ξένα προϊόντα…
* Με τίποτε ο Tom Luthi δεν μπορούσε να πιάσει τον Alex Márquez στη δεύτερη θέση (τον είχε καθυστερήσει αριστοτεχνικά νωρίτερα ο team mate του Márquez, ο Vierge) και να αφήσει κάποιες ελπίδες για τον εαυτό του και τον Brad Binder για τον τίτλο στον τελευταίο αγώνα της Valencia. Ο δε αγώνας των Moto2 ήταν σαν θρίλερ όπου οι τρεις πρωταγωνιστές έπαιζαν στο 1-2-3 μέχρι την πτώση της σημαίας.
* Σημειώστε εδώ ότι ο Alex Márquez γίνεται ο πρώτος αναβάτης που κερδίζει πρωταθλήματα και στη Μoto3 και στη Μoto2.
* Ο Lorenzo Dalla Porta έγινε ο έβδομος αναβάτης που κερδίζει τρεις διαδοχικούς αγώνες στην ιστορία των Moto3 μετά τον Maverick Viñales το 2012, τον Luis Salom το 2013, τον Danny Kent και τον Miguel Oliveira το 2015, τον Brad Binder το 2016 και τον Joan Mir το 2017. Κανένας από τους παραπάνω δεν έχει φτάσει σε τέσσερις διαδοχικές νίκες σε αγώνες της Moto3! Ο μόνος και τελευταίος που το πέτυχε αυτό στη μικρή κατηγορία (στα 125cc τότε) ήταν ο Marc Márquez το 2010!
* Επικίνδυνος όπως πάντα ήταν στη Moto3 o “φιλαράκος” μου, ο Darryn Binder, από την πρώτη κιόλας στιγμή, από την εκκίνηση. Ευτυχώς για τους συναθλητές του, έπεσε μόνος του εννέα γύρους πριν το τέλος. Εδώ, στην περίπτωση του Darryn, ισχύει αυτό που λέγαμε παραπάνω με την ευνοϊκή μεταχείριση λόγω πιο πετυχημένου αδελφού.
* Σε μια φάση του αγώνα ο Rodrigo πέφτει και παίρνει μαζί του και τον Suzuki. Σέρνονται κι οι δυο μέσα στην πίστα και από πίσω τους έρχεται “με όλα” ο Lopez, o οποίος κάνει άλμα μοτοκρός πάνω στις πεσμένες μοτοσυκλέτες, αφού όμως πρώτα περάσει ξυστά ανάμεσα στα δυο σώματα των πεσμένων αναβατών! Λαμπάδα ίσαμε το μπόι του πρέπει να του άναψαν oι Rodrigo-Suzuki όταν ξαναείδαν τη φάση στο replay.
* Τι έλεγα παραπάνω για τα δοκιμαστικά και πόση σημασία έχουν τελικά μέσα στον αγώνα; Ο Masia τελευταίος και καταϊδρωμένος έφτασε στα pits για να ξεκινήσει από την 30η θέση. Εννέα γύρους πριν το τέλος (σχεδόν στα μισά του αγώνα) ήταν δεύτερος!
* Αυτός ο Andrea Migno πρέπει να πάρει το ψευδώνυμο “Ιαπωνοφάγος”. Όπου βρει Ιάπωνα τον πετάει κάτω. Το τελευταίο του λαμπρό κατόρθωμα ήταν στη Μαλαισία, αφού “πέτυχε” με ένα σμπάρο δυο τζαπόνια: τους Toba και Sasaki.
Ο επόμενος και τελευταίος αγώνας της χρονιάς (σνιφ…) γίνεται την ερχόμενη Κυριακή, 17 Νοεμβρίου, στην Βαλένθια, στην Ισπανία.
