Τέλος εποχής για τη βενζίνη από τη Yamaha
Μετά από αρκετά κράτη, βιομηχανίες και αυτοκινητοβιομηχανίες, η Yamaha συγκαταλέγεται πλέον στη λίστα όσων δεσμεύονται για την εξάλειψη των εκπομπών CO2, ορίζοντας μάλιστα ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο, ως το καταληκτικό για την πραγμάτωση των στόχων τους. Για τα τρία διαπασών, το χρονικό αυτό σημείο είναι το 2050, όπου και οι εμβολοφόροι κινητήρες με καύσιμο την βενζίνη, θα αποτελούν οριστικά παρελθόν.
Με την περιβαλλοντική κρίση να αποτελεί το μείζον πρόβλημα για την ανθρωπότητα, η αποδέσμευση από τα ορυκτά καύσιμα και από όλες τις διαδικασίες που παράγουν αέρια του θερμοκηπίου, είναι η σημαντικότερη συνισταμένη στη δέσμη ενεργειών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η Yamaha λοιπόν, ανανέωσε τη “χάρτα μείωσης των εκπομπών CO2” που αρχικά είχε εκδώσει το 2018, με νέες πληροφορίες αλλά και με μια δέσμευση: το 2050, όλες οι δραστηριότητες και τα προϊόντα της εταιρίας θα έχουν μηδενικό αποτύπωμα CO2.
Tι σημαίνει αυτό; Ότι τόσο οι παραγωγικές διαδικασίες όσο και η χρήση των μοντέλων που κατασκευάζονται από την Yamaha, δεν θα επιβαρύνουν το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα.
Από την στιγμή που το CO2 αποτελεί παράγωγο της καύσης των βενζινοκινητήρων, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από το 2050 και μετά, δεν θα υπάρχουν μοτοσυκλέτες της Yamaha με κινητήρες εσωτερικής καύσης και όλη η γκάμα της θα απαρτίζεται από ηλεκτροκίνητα μοντέλα ή εν πάση περιπτώσει από δίτροχα με μηδενικές εκπομπές καυσαερίων.
Η Yamaha δεν «αναγκάστηκε» να προχωρήσει σε μια τέτοια δέσμευση, αφού στην Ευρώπη τουλάχιστον, οι μοτοσυκλέτες και τα δίτροχα δεν έχουν συμπεριληφθεί σε κάποιο πλαίσιο που να ορίζει το πότε θα πρέπει να μεταβούν σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
Για τα αυτοκίνητα, ισχύει ότι από το 2035 και μετά θα απαγορεύεται η πώληση νέων μοντέλων με κινητήρες βενζίνης ή πετρελαίου, εντός της ΕΕ.
Παρ΄όλα αυτά, οι μοτοσυκλέτες θα αποτελέσουν την επόμενη ομάδα οχημάτων για την οποία θα εκδοθεί αντίστοιχο… φιρμάνι, οπότε στη Yamaha θέλουν να ξεκινήσουν τις διεργασίες από νωρίς, ώστε να είναι έτοιμοι.
Τώρα αν το 2050 σας φαίνεται αρκετά μακρινό (εντάξει, είναι…) αυτό δεν σημαίνει ότι η Yamaha θα παράγει μέχρι τότε βενζινοκίνητες μοτοσυκλέτες και στις 31 Δεκεμβρίου του 2049 θα μαζέψει το στοκ από τις αντιπροσωπείες, αντικαθιστώντας το με ηλεκτροκίνητα.
Προφανώς η μετάβαση δεν θα γίνει έτσι απότομα, αλλά σταδιακά και αυτό σημαίνει ότι όλο και θα πληθαίνουν οι ηλεκτροκίνητες παρουσίες μοντέλων στη γκάμα της.
Τι έχει κάνει η Yamaha μέχρι σήμερα για αυτό; Τίποτα, με την έννοια του ότι δεν υπάρχει ούτε ένα ηλεκτροκίνητο μοντέλο στη γκάμα της, παρά μόνο κάποια μοντέλα concept και ένα μικρό σκούτερ! Ωστόσο οι διεργασίες έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό και η Yamaha κινείται στρατηγικά.
Έχει ήδη επενδύσει πολλά στην εξέλιξη των ηλεκτροκίνητων μοτέρ, παρουσιάζοντας μια ευπροσάρμοστη μονάδα που μπορεί να αποδώσει από 47 μέχρι 268 ίππους (!), με μέγεθος κατάλληλο για μοτοσυκλέτες αλλά και αυτοκίνητα.
Έχει επίσης παρουσιάσει ηλεκτροκίνητα concept, όπως τα σκούτερ E01, E02 και το E–Vino (που πωλείται κανονικά στην Ιαπωνία), καθώς και το ηλεκτροκίνητο Τrial ΤΥ-Ε, ενώ δεν λείπουν τρίτροχες και τετράτροχες σχεδιαστικές ασκήσεις με δυνατότητα κλίσεων.
Είναι επίσης ιδιαίτερα κινητική στις συνεργασίες, αφού έχει συνάψει συμφωνία με τις Honda, Kawasaki και Suzuki, για την εξέλιξη ενός πρότυπου ανταλλάξιμων μπαταριών.
Επίσης έχει κάνει άνοιγμα και με την Gogoro, όντας η μοναδική ιαπωνική εταιρία που έχει προσέλθει –έστω και σε επίπεδο συμφωνίας- στο «στρατόπεδό» της, θέτοντας τις βάσεις για διείσδυση στην αγορά της Ταϊβάν, αλλά και της νοτιοανατολικής Ασίας. 
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Yamaha ήταν και συνεχίζει να είναι η πιο προοδευτική, τολμηρή και δεκτική σε νεωτερισμούς εταιρία, όχι μόνο ανάμεσα στις ιαπωνικές εταιρίες, αλλά γενικότερα στον παγκόσμιο στερέωμα των κατασκευαστών, θεωρούμε πολύ πιθανό ότι θα είναι από τις πρώτες αυτού του μεγέθους, που θα παρουσιάσει ηλεκτροκίνητο μοντέλο παραγωγής.
Πάντως σε αυτόν τον τομέα έχασε την πρωτιά από την Harley–Davidson (βλ. Livewire), αλλά έχει τα φόντα να κλέψει τις εντυπώσεις!
Μπορεί το 2050 να είναι πολύ μακρινό λοιπόν, αλλά στο μεσοδιάστημα θα δούμε πολλά και διάφορα. Αυτό που περιμένουν όλοι, είναι το πού θα «σταματήσει η μπίλια», με την έννοια ότι θα πρέπει πρώτα να υπάρξει μια κοινά αποδεκτή μορφή εναλλακτικής ενέργειας από όλους, η οποία θα υποστηριχτεί και με αντίστοιχες υποδομές.
