Yamaha XSR 125, Test: O Βενιαμίν των κλασικών επιτίθεται

Tο μικρότερο μέλος μιας ρετρό οικογένειας

Με όπλα την εμφάνιση, τις επιδόσεις και τον μικρότερο κινητήρα της σειράς MT/XSR των 125 κυβικών που απευθύνεται και σε αρχαρίους διπλώματος Α1 και κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου Β1, το Yamaha XSR 125 φοράει τα κίτρινά του και βγαίνει στους δρόμους με όρεξη. Κείμενο: Antonio Cuadra, Φωτογραφίες: Antonio Cuadra, Javier Arenas

*Κυβισμός: 124 cc * Ιπποδύναμη: 15 ίπποι (11,0 kW) στις 10.000 rpm * Τελική: 116 km/h (πραγματικά) *Βάρος: 140kg (πλήρες) * Τιμή: 4.650 ευρώ.

Το Yamaha XSR 125 είναι μικρό αδελφάκι της οικογένειας XSR, κάνοντας αυτό το αδιαμφισβήτητο νεύμα στο παρελθόν της μάρκας που χρησιμοποιούν επίσης το XSR 900 και το XSR 700, αλλά χωρίς να υποτιμούν την τρέχουσα τεχνολογία, με έναν (125), δύο (700) και τρεις (900) κυλίνδρους που μοιράζεται μαζί τους, καθώς και πλαίσια, που είναι τύπου Deltabox στο εν λόγω μοντέλο.

Η Yamaha φροντίζει την κατηγορία των 125 cc, με το XSR 125 να είναι ένα από αυτά, απευθυνόμενη στους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου. Είτε αυτό είναι 3τροχο, δηλαδή το Tricity, είτε είναι το premium maxi scooter ΧΜΑΧ 125, είτε είναι το σπορ R125 ή το γυμνό ΜΤ.

Από πλευράς XSR, στη Neo-Retro οικογένεια της Yamaha ή “Sport Heritage”, όπως προτιμούν να την αποκαλούν, έρχεται το Yamaha XSR 125, που έχει εμπνευστεί τη σχεδίασή του από κλασικές μοτοσυκλέτες αλλά συνάμα εκμεταλλεύεται την πιο σύγχρονη τεχνολογία, χάρη στην οποία επιτυγχάνονται οι καλύτερες επιδόσεις.

Η Yamaha λατρεύει να βάζει διάφορα “σλόγκαν” στις οικογένειές της και αυτό που επιλέχθηκε για τα XSR είναι το “Faster Sons”, που υποδεικνύει πως τα παιδιά (XSR) είναι πιο γρήγορα από τους γονείς τους,  που είναι, υποθέτουμε, τα παλιά, καλά SR 125/250/400/500, στο όνομα των οποίων βασίστηκε το δικό τους (με την προσθήκη ενός “Χ”).

Για το Yamaha XSR 125 μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε πως ισχύει το “Faster Sons”,  παρά τις “καλές προθέσεις” (το αντίθετο ισχύει όπως ξέρουμε…) των προδιαγραφών Euro5 για τη μείωση των εκπομπών ρυπογόνων αερίων.

Η Yamaha κατάφερε να παραμείνει εντός του επιτρεπόμενου ορίου των 15 ίππων της κατηγορίας Α1, χρησιμοποιώντας σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων VVA που συνδυάζει δύο διαφορετικά χαρακτηριστικά ενός κινητήρα σε ένα: έναν αθόρυβο κινητήρα που, αρχής γενομένης από τις 7.400 rpm αναδεικνύει πλήρως τις δυνατότητές του, προσαρμοζόμενος στα νέα στάνταρ με διάφορες τροποποιήσεις, όπως νέο χάρτη ψεκασμού, οβάλ αυλούς στην κυλινδροκεφαλή, εξάτμιση και επίστρωση χαμηλών τριβών.

Με άλλα λόγια, ο κινητήρας γίνεται πολύ πιο αποδοτικός εκμεταλλευόμενος κάθε σταγόνα καυσίμου. Διαθέτει επίσης τον συμπλέκτη μερικής ολίσθησης που επιτρέπει ομαλές αλλαγές ταχυτήτων χωρίς να μπλοκάρει τον πίσω τροχό στα κατεβάσματα ταχυτήτων. Προφανώς αυτές οι αλλαγές έχουν εισαχθεί και στις εκδόσεις Euro 5 των YZF-R125 και MT-125, αφού τα συστήματα αυτά είναι κοινά και στα τρία μοντέλα.

Το πλαίσιο Deltabox δύο δοκών είναι επίσης κοινό και στα τρία, αλλά στο XSR 125 χρησιμοποιείται ένα συγκεκριμένο υποπλαίσιο για να ευθυγραμμιστεί οπτικά ο προβολέας, το ρεζερβουάρ, η σέλα και το πίσω φωτιστικό, και να δημιουργηθεί η κατάλληλη vintage εμφάνιση.

Παρεμπιπτόντως, η μοτοσυκλέτα που δοκιμάσαμε είχε εφοδιαστεί με το εξτρά κιτ Racer Pack της Yamaha, που ενσωματώνει το μαύρο μίνι φέρινγκ τύπου bullet με εξτρά καπάκια από γυαλισμένο αλουμίνιο, σπορ βάση πινακίδας και λαστιχένια πλαϊνά στο ρεζερβουάρ.

Το Yamaha XSR 125 είναι φθηνότερο (4.650 €) από το MT-125 (5.250 €), αλλά και από το supersport ΥΖF-R 125 των 5.500 ευρώ.

Από πλευράς εξοπλισμού, το XSR 125 είναι καλύτερα εξοπλισμένο ακόμα κι από το μεσαίο του αδελφό, το XSR 700, το οποίο δεν έχει ανεστραμμένο πιρούνι (που παρέχεται από την ιαπωνική Kayaba με καλάμια διαμέτρου 37 mm), ούτε προβολέα Full LED, αν και αυτή η τεχνολογία δεν επεκτείνεται στα φλας ή στο φως της πινακίδας κυκλοφορίας, αλλά στο πολύ μινιμαλιστικό κυκλικό οπίσθιο φως.

Τα ελαστικά IRC Trail Winner (επίσης ιαπωνικά) του δίνουν μια εμφάνιση εκτός δρόμου, αφομοιώνοντας τις τάσεις του XSR 700 XTribute που αποτίει φόρο τιμής στο θρυλικό μονοκύλινδρο ψευδοεντούρο, το XT500 της δεκαετίας του ’70. Αν και τα ελαστικά είναι επίσης ίδια με τα MT, το μπροστινό δισκόφρενο μειώνει τη διάμετρό του από τα 292 στα 267 mm και η δαγκάνα δεν είναι ακτινικής στήριξης, αλλά μια συμβατική διπλού εμβόλου, διατηρώντας όμως το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος ABS που παρέχει η Bosch.

Στο Δρόμο

Η αλλαγή του υποπλαισίου δεν σημαίνει ότι το ύψος της σέλας έχει χαμηλώσει. Στο ΜΤ-125 δηλώνονται 810 mm και στο XSR ανεβαίνει άλλο μισό εκατοστό.

Η περιοχή σύνδεσης της σέλας με το ρεζερβουάρ είναι στενή και σας επιτρέπει να κερδίσετε λίγα εκατοστά, αλλά άν έχετε ύψος 1.70 m θα σας λείπει ένα εκατοστό στις φτέρνες για να μπορέσετε να πατήσετε στο έδαφος σταθερά ολόκληρο το πέλμα του ποδιού.

Η θέση οδήγησης είναι άνετη, με τη σέλα να είναι σκληρή και να μην απορροφάει τους κραδασμούς, κάτι που αρχίζει και γίνεται φανερό μετά από μισή ώρα βόλτας. Τα χέρια είναι τεντωμένα και η πλάτη ίσια, με τα χέρια να ακουμπούν πάνω σε ένα ψηλό και φαρδύ τιμόνι (15 mm περισσότερο από το MT, που επίσης ήταν φαρδύ).

Τo ΧSR 125 έχει μεγάλο πλαίσιο μοτοσυκλέτας και δεν μοιάζει καθόλου με ταπεινό 125άρι. Στην πόλη τα πάει καλά και είναι ευέλικτο, με αρκετά σφιχτή ακτίνα στροφής.

Εξωτερικά, ο κινητήρας του XSR διατηρεί την αρχική εμφάνιση του WR που παραγόταν στην Ιταλία από τη Minarelli, αν και σε αυτή την περίπτωση κατασκευάζεται στην Ταϊλάνδη. Ο μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων VVA κάνει πολύ καλή δουλειά, προσφέροντας μια δυναμική προσωπικότητα στην απόδοσή του.

Κάτω από τις 5.000 rpm ο κινητήρας είναι ήρεμος, ενώ μόλις το στροφόμετρο μετρήσει 7.400 στροφές (η ένδειξη VVA ανάβει στα όργανα δίπλα από την ένδειξη της ταχύτητας) τότε αρχίζει η διασκέδαση.

Ο πίνακας οργάνων δεν έχει διακριτές ενδείξεις παρά μόνο αν είναι νύχτα ή περνάς κάτω από τούνελ και αυτό σε εμποδίζει να πληροφορείσαι σωστά, με αποτέλεσμα να μπαίνεις συχνά στην κόκκινη ζώνη του στροφόμετρου.

Στο δρόμο οδηγείς συνήθως με τις πρώτες πέντε ταχύτητες και όταν μπαίνεις σε μεγάλες ευθείες βάζεις και την έκτη σχέση, που είναι σαν overdrive, “ξεκουράζοντας” τον κινητήρα και μειώνοντας την κατανάλωση.

Σε επίπεδη ευθεία είδαμε 125 km/h στο ταχύμετρο που, σύμφωνα με την τηλεμετρία, είναι κάτι περισσότερο από τα αξιοσέβαστα 116,4 km/h, λίγο κάτω από το νόμιμο όριο ταχύτητας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι δηλωμένοι 15 ίπποι είναι πραγματικοί.

H κατανάλωση της 140 κιλών βάρους XSR 125 δεν ξεπερνάει τα 3,0 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, κι έτσι η αυτονομία (ρεζερβουάρ 11 λίτρων) μπορεί να ξεπεράσει τα 300 χιλιόμετρα.

Φυσικά, για να πετύχετε τέτοιες επιδόσεις πρέπει να ξαπλώσετε στο ρεζερβουάρ, ενώ σε κατηφόρα μπορείτε να φτάσετε και τα 139 km/h!

Παρόλο που η διάμετρος του μπροστινού δισκόφρενου έχει μειωθεί, τα 267 χιλιοστά εξακολουθούν να είναι κάτι παραπάνω από ικανά για ένα μοτοσυκλετάκι 125cc με 15 ίππους.

Καλό είναι και το πίσω φρένο των 220 χιλιοστών, το οποίο φοράει δαγκάνα Nissin που κρύβεται πίσω από τον σιγαστήρα της εξάτμισης (η μπροστινή δαγκάνα δεν είναι επώνυμη).

Σ’ αυτή την καλή δουλειά των φρένων προστίθεται και ένα ABS της Bosch που δουλεύει γρήγορα στο πίσω φρένο, ενώ στο μπροστινό είναι λιγότερο παρεμβατικό.

Οι αναρτήσεις του Yamaha XSR 125 προέρχονται από την Kayaba. Το πιρούνι μπροστά εκπληρώνει τέλεια την αποστολή του ενώ το πίσω αμορτισέρ είναι σκληρό και “ξερό” στην επαναφορά του. Δεν έχει ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου, αλλά λειτουργεί προοδευτικά μέσω συνδέσμων στο κατώτερο άκρο του.

Τα ελαστικά IRC Trail Winner είναι και για οδήγηση εκτός δρόμου και (όπως συμβαίνει συνήθως όταν προσπαθείς να τα κάνεις όλα…) στο τέλος δεν τα καταφέρνουν άριστα σε όλες τις συνθήκες πρόσφυσης. Φαίνεται ότι πάνε καλά στη στεγνή άσφαλτο, αλλά δεν προσφέρουν πολλή σιγουριά όταν παίρνουν κλίση στις στροφές, προειδοποιώντας σε όταν φτάνουν κοντά στο όριό τους.

Τελικά- Συμπέρασμα

Γεμάτο στυλ, με αυθεντικές αναφορές στο παρελθόν της Yamaha αλλά και στις κλασικές μοτοσυκλέτες, το XSR 125 προσκαλεί τους κατόχους διπλώματος Α1 και τους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου (υπό προϋποθέσεις) να αποκτήσουν ένα ξεχωριστό δίτροχο.

Εύκολο στη χρήση, ευέλικτο και γρήγορο για την κατηγορία του και ειδικά σε αυτό το φανταχτερό χρώμα θα μεταφέρει τον έντονο χαρακτήρα του και στον αναβάτη που το οδηγεί και θα γίνει η “υπογραφή” του.

Με τιμή λίγο παραπάνω από τα σκούτερ της κατηγορίας 150 κυβικών θα αποτελέσει την εναλλακτική λύση για κίνηση στην πόλη, με τη σιγουριά και την οδική συμπεριφορά που προσφέρει μια κανονική, “πλήρης” μοτοσυκλέτα.

Περισσότερες πληροφορίες: www.yamaha-motor.eu

Λεπτομέρειες και παρατηρήσεις

• Καλή λεπτομέρεια για το καπάκι του ρεζερβουάρ που έχει μεντεσέ που το ενώνει με το ίδιο το ρεζερβουάρ (11 λίτρα) για να μην χαθεί ή πέσει κατά τον ανεφοδιασμό.

• Ένα σταντ έχει το XSR κι αυτό πλαϊνό. Είναι αρκετά σταθερό και έχει διακόπτη ανάφλεξης για να σταματάει ο κινητήρας όταν είναι ανοικτό.

• Η επίπεδη σέλα είναι αρκετά μακριά για να φιλοξενήσει συνεπιβάτη χωρίς κανείς να στριμώχνεται, τα μαρσπιέ είναι σχετικά άνετα αν και ψηλά τοποθετημένα, ενώ δεν υπάρχει χειρολαβή για να στηριχθεί.

• Η καρίνα – που μοιάζει με προστατευτική ποδιά off road μοτοσυκλέτας καλύπτει την κατώτερη περιοχή του κινητήρα. Στο εσωτερικό της κρύβεται ένας από τους καταλύτες και το δοχείο διαστολής του κυκλώματος ψυκτικού υγρού

• Το ασύμμετρο ψαλίδι είναι ίδιο με του MT από χυτό αλουμίνιο. Η αλυσίδα περνάει από την τρύπα που δημιουργεί η ανώτερη ενισχυτική γέφυρά του

• Το ρεζερβουάρ έχει το χαρακτηριστικό σχήμα σταγόνας με τη διακόσμηση δύο λωρίδων που έρχονται από το παρελθόν της γιαπωνέζικης μάρκας των τριών διαπασών

• Το ανώτερο τμήμα του ρεζερβουάρ καλύπτεται από μαύρο ανθεκτικό πλαστικό για να προστατεύεται από τις γρατσουνιές

• Η επίπεδη σέλα έχει σχεδίαση που παραπέμπει σε μοτοσυκλέτες του 1970. Το τμήμα που προορίζεται για τον συνεεπιβάτη είναι φαρδύ, αν και το αφρώδες του είναι σκληρό, κάτι που ισχύει και για τον αναβάτη

• Οι ζάντες αλουμινίου με τα διχαλωτά πέντε μπράτσα είναι ίδιες με της MT-125 αλλά βαμμένες σε μαύρο χρώμα.

• Τα αντίβαρα του τιμονιού είναι πλαστικά. Οι καθρέφτες έχουν μεγάλα μπράτσα και απλοί σε σχήμα

• Το τιμόνι είναι κατασκευασμένο από σωλήνα βαμμένο σε μαύρο ματ. Είναι 15 mm φαρδύτερο από το MT-125, κάτι που θα φανεί χρήσιμο για την ενίσχυση της όψης τύπου Scrambler του 125

Θετικά σημεία

• Σχεδίαση – Εμφάνιση
• Επιδόσεις
• Oδική συμπεριφορά

Χρειάζονται βελτίωση

• Σκληρή σέλα
• Σκληρή πίσω ανάρτηση
• Ορατότητα ταμπλό οργάνων